Είναι νωρίς.

Στις χαραμάδες

ανάμεσα

από τα πάλαι ποτέ σφιγμένα δόντια,

ακόμα βρίσκει κανείς

γενετικό υλικό

από την αλήθεια παλαιότερων λέξεων.

Σε κάθε περίπτωση,

εξακολουθούμε να κρυώνουμε

πλάϊ σ' όλη αυτή την ευγλωττία,

που μαίνεται.

Ίσως γιατί γλιστρά αναμεσά μας,

με ξένη ζεστασιά.

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ

Λυπάσαι να χαλάσεις φράγκο,

Σ’ έχουνε όλοι για σπάγκο,

Κι από πάνω-κι από πάνω,

Κάνεις τον Αμερικάνο.

Λυπάσαι να χαλάσεις φράγκο,

Αν πέσει κανένα παλάγκο,

Τι να το κάνω, τι να το κάνω,

Που έχεις και αεροπλάνο.

 …

Δυο χείλη απέμειναν

να με αγναντεύουν

από μακριά,

κι’ άν τα αρνήθηκα

τα αποζητώ περισσότερο…

 …

 Ένα ύπουλο θηρίο

τη ζωή σου κυβερνά,

με του μείον το σημείο

λίγο-λίγο σε γερνά.

Νιώθεις την περπατησιά του

πίσω  σου να απειλεί,

τα αποτυπώματά του

να σ’ αφήσει το σκυλί.

Πάνε άδικα οι κόποι

να του κόψεις το σερί,

σ’ έχει πάρει στο κατόπι

κι όλο κάτι αφαιρεί.

Πριν σε πάρει απ’ το χέρι

και σ’ αράξει στη σιωπή,

τη γροθιά σου στο μαχαίρι

χτύπα τη και ας…

Κοιτάω τώρα στο σκοτάδι

η πληγή μου αιμορραγεί

κριμένος μέσα σε  ένα χάδι

χαμένος τώρα σε άλλη γη

Είναι θλιμμένες θεωρίες

στην αλαζονεία των καιρών

γεννιούνται όμως ευκαιρίες

μέσα στις στάχτες ξανά ζω.

Σηκώνω χέρια στον αέρα

ακούω λέξεις του χαμού

νιώθω να έρχεται η ήμερα

του αιώνιου στοχασμού.

Να λυτρώσει από μιζέρια

αδικημένους και φτωχούς

και να κόψουμε τα…

Το είδος,

δεν έχει εκλείψει.

Αποτελώ,

άλλο ένα δείγμα "Σοφού ανθρώπου".

Μπορώ κι εγώ να υπολογίζω το βήμα μου,

μέσα στον συνωστισμό.

Ήδη,

και σήμερα,

έχω αποφασίσει

τι δικό μου θ' αφήσω να φανεί

και τι όχι.

ΜΗ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ…



Μη σε νοιάζει π’ αλητεύω,

Σα παντέρημο πουλί,

Μ’ αρέσει να πιλατεύω,

Ας μη δω μέρα καλή.



Μη σε νοιάζει αν τα χάνω,

Και πίνω όλο χολή,

Το κύριο δε…

Ψάχνω να βρω πληροφορίες διάσπαρτες στ΄αμπάρια της γνώσης και στις βιβλιοθήκες του απείρου.

Στις περγαμηνές του κάτω κόσμου, στα παλίμψηστα κείμενα και στα ειλητάρια της αβύσσου.

Στα ψηφίσματα της εξορυγμένης πέτρας και στο χαραγμένο πηλό των οστράκων.

Στις μελανές και ερυθρές μορφές των αγγείων, στην απεικόνιση του χαμένου ιδεώδους.

Στο μάρμαρο  του λιθοξόου που βοά το αρχαίο κάλος.

Αναζητώ τον τρόπο να διήκω στους αρχαίους μύθους.

Επιδιώκω την…

Δεν προσποιουμαι οτι δεν συνέβει

θυμαμαι ποσο οξυς ηταν ο πονος

τα ξυδια με τα αναπαντητα ερωτηματα

την σιωπη που θρυματιζοταν σερνοντας αλυσιδες

που σκουριαζαν μεχρι να γινουν σκονη

ξερω , η προθεσμια δεν τηρηθηκε

στα καλα και στ' ασχημα εγραφε η επικετα

κι ενα μαντρι στην πολη "Δικαιωμα στην ευτυχια"

δυο αγνωστοι

μια Ομορφη κοκκινομαλλα μ'ενα Κοκκινο & γαυρο

Διαμονη στο ονειρο ηταν η ταινια που βλεπαμε

μεχρι που αρχισαν οι…

ΜΑΥΡΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ

Μαύρο το σούρουπο,

Όπως και η ψυχή μου,

 Έφυγες πια ταίρι μου,

Που έπαυες τη βροχή μου.

Γυρίζω μες τις στράτες,

Με τους άλλους διαβάτες,

Και όσοι στη ζωή πονάνε,

Αχ! το κεφάλι τους κουνάνε.

Μαύρο…

Το δείπνο είναι έτοιμο.

Πάντα θα είναι.

Στο τέλος του

κάτι θα λείπει

και μια πείνα

θα έχει κορεστεί.

Αλλά προς τι τα λόγια;...

Δεν υπάρχει κάποια ώρα,

εδώ,

για να τα αιχμαλωτίσει.

Το μοναδικό ρολόϊ,

έχει σπάσει.

Οι τελευταίοι χτύποι του

-Κι αυτοί στο ακριβώς-,

εξελίσσονται

και σβήνουν σταδιακά,

κατρακυλώντας τη σκάλα.

Είναι ήδη μακριά.

Δεν μπόρεσαν να…

που κλαίνε τα λουλούδια,

παίρνουν φωτιά τα Όνειρα

και γίνονται τραγούδια.…

Μας πήραν στο κατόπι οι διαβόλοι

μέχρι να βγει η τελευταία μας πνοή

τούτος ο τόπος γνώσης περιβόλι

τώρα κατάντησε  ονείρων φυλακή

οι εφιάλτες  παραδώσανε την πόλη

βαλαν σφραγίδα  και υπογραφή

Κατέφθασαν οι Φράγκοι με τα δώρα

χέρι σου δίνουνε  να κρατηθείς

κρύβει δεινά  πιθάρι απτήν  Πανδώρα

μην  το αγγίξεις δε θα λυτρωθείς

σε σπρώχνουνε με  βιά  στην κατηφόρα

και αν πέσεις χάμω δε θα…