Ο ΙΣΚΙΟΣ

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Στον Ίσκιο σου περπάτησα

που κλαίνε τα λουλούδια,

παίρνουν φωτιά τα Όνειρα

και γίνονται τραγούδια.

 

Τρέμει ο Νοτιάς τον Ίσκιο σου

κει στο γλυκό-περπάτημά σου,

μιας Ανέμης η κλωστή

πλέκει το Όνομά σου.

 

 

Ανοίγουνε τα πέλαγα

στού Ίσκιου τα Ταξίδια,

πλανεύοντας τα χρώματα

και του Ορίζοντα Στολίδια.

 

Μένει το θάρρος Όρθιο

στού Ίσκιου τη στροφή,

σ’ Ανεμοθύελλας το πρόσταγμα

και μιας πορείας ευχή.

 

 

Ανοίγει το διάκενο

στού Ίσκιου παρακάλια,

μπαίνει το Φως κι απλώνεται

μαζί με τα Κοράλλια.

 

Τρέμει ο Ίσκιος τη Φωνή

που δίνει την Ελπίδα,

σε ένα πέρασμα του Νου

μέσα από Καταιγίδα.

 

 

Ωραία που αφήνεται

ο Ίσκιος στην Ελλάδα,

όταν τα σύννεφα μεθούν

μετά από μια Αντάρα.

 

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

καλησπερα

[Παντελής]

πολύ όμορφο το ποίημα σου Κωσταντίνε.

 

καλό σου βράδι.

[Ειρήνη]

Πάντα λυρικός!!

Πανέμορφο Κωνσταντίνε!!!!

Ωραία που αφήνεται

ο Ίσκιος στην Ελλάδα,

όταν τα σύννεφα μεθούν

μετά από μια Αντάρα

 

 Ναι!!!!

[Κατερίνα]

Ανοίγει το διάκενο

στού Ίσκιου παρακάλια,

μπαίνει το Φως κι απλώνεται

μαζί με τα Κοράλλια.

 

όμορφες στιγμές ίσκιου Κωσταντίνε!!

[Στιχοπλάστης]

'

"Τρέμει ο Ίσκιος τη Φωνή

που δίνει την Ελπίδα,   "

 

Μάγκα μου και ο πρώτος στίχος !

Πολύ σπέσιαλ ...

.