Βάλε έναν δίσκο, μάγκα μου,

βάλε τον Άκη Πάνου,

θάρρος να πάρουμε οι φτωχοί -κι οι τρελοί-

να σηκωθούμε πάνω.

Κι ύστερα βάλε τα παλιά…

ΕΙΔΑΛΛΩΣ…

Νοιάζομαι το δικό σου καλό,

Και δεν σ’ έχω κατευόδιο,

Να μη τα πάρω στο μυαλό,

Και σου φερθώ το ολόιδιο.

Έδειξα μεγάλη υπομονή,

Να ξεμπλέξει τ’ αδράχτι,

Μα κι ας σε έχω ικανή,

Μένει μονάχα άχτι.

Σταυροπόδι στο καναπέ,

Τι γράφουνε τα ζώδια,

Κουμκάν, τσιγάρο και φραπέ,

Δεν γουστάρεις εμπόδια.

Τέρμα από εδώ και εμπρός,

Θέλω να γίνεις ζάφτι,

Δεν ντύνομαι ειδάλλως γαμπρός,

Για να πλουτήσω…

Λες και χρόνια βρισκόμουν

σε μια σκουριασμένη λήθη

σ' έναν αιώνιο ύπνο

ψυχής, σώματος και πνεύματος

και μέσα από αυτό έπρεπε να πορευτώ

ξανά και ξανά χωρίς καμία βοήθεια

χωρίς κανένα φως

Αιώνια νύχτα μαγική

Αιώνιο σκοτάδι μέσα σε μια δικιά σου μουσική

….

Απόλυτο κενό

σκέψεις στο…

Άνθρωπος εγώ, απάνθρωπος

Λογικός,  με λεν παράλογο

Ανήθικος , με λεν ηθικό

Σωστός μα είμαι λάθος

Πεδίο μάχης

Τα πρέπει και τα μη

Βαφτίσαμε ανθρώπους με λέξεις,

Λέξεις Ιερογλυφικά

Απόπειρα αποκρυπτογράφησης

Μάλλον Αποτυχημένη

Πάει καιρός  τώρα

Που σφάλισα και γω το σπίτι μου,

Σφάλισα και την καρδιά μου

Συναγερμούς έβαλα παντού

Τίποτα δεν έμεινε εκτεθειμένο

Μήτε πνεύμα ,…

Πάμε, ξανά  στην  ανηφόρα … 

αρχηγέ

φόρα , τα  ρούχα  τα  φευγάτα,

τα  ριγέ.

Κάνε  παιχνίδι  και,  προχώρα…

 αρχηγέ

τρέχει,  ξωπίσω σου  το…

Κρυμμένα όνειρα στολίζονται με θλίψη,

αλλάζουν χρώμα προς το μαύρο, προς το γκρίζο,

το πρόσωπό σου καθαρό και μου 'χει λείψει,

κάνω ευχή την περηφάνεια και δακρύζω.

Μεγάλα μάτια καθρεπτίζουν τη σελήνη,

σπάζουν τα τείχη που χωρίζουν και πληγώνουν,

προσφέρουν λόγο και ψυχή και μια γαλήνη,

ζητούν αγάπη σαν γελούν και σαν θυμώνουν.

Τα χρόνια τρέχουν σαν βαγόνια σ' ένα τρένο

και όταν φτάσουν κάποια μέρα προς τα πάνω,

φτερά να βγάλεις και να πεις ''δεν…

Ολαλαρά-ολαλαρί...

Δευτέρα, Πέμπτη, Κυριακή,

λίγο νερό, λίγο φαϊ

κι όλο τραγούδι και κρασί.

Εγώ είμαι μοναχό…

*

Αγαπητέ μου Δημήτρη,

Όλοι όσοι με γνωρίζουνε λένε πως είμαι…

Η προσευχή του ταπεινού





Θεέ  μεγαλοδύναμε

συ που τα πάντα σκέπεις

την κόλαση του κόσμου αυτού

άραγε δεν τη βλέπεις;



Την άλλη ευθύς τη χάρισες

στους έκπτωτους αγγέλους

σε τούτη γιατί έβαλες

Σαμαροβενιζέλους;



Αν και σε λένε δίκαιο

τ’ άδικο επιτρέπεις

τα αίσχη που μας κάνουνε

κάνεις πως δεν τα βλέπεις,



στους τρεις ο ένας  να πεινά

ο άλλος να μισοτρώει

και λίγοι κάποιοι ελάχιστοι

να μας γαμούν το σόι.…

Το ξέρω πως δεν είναι όνειρο

να πω πως θα φύγει θα περάσει

είναι βαθύ βελούδινο σκοτάδι του μυαλού

που σφήνωσε για να  νάνε  εφιάλτης

Οι θνητοί ιππότες  σου θα το παλέψουν σφόδρα

τα ξίφη τους θα βγάλουνε να…

Χράπ! ἐξαφανίζεται τὸ μισὸ δωμάτιο

Ἀδηφάγο κενὸ καταβροχθίζει τὴν πόλη

Οἱ δρόμοι κόβονται ἀπὸ ἀβυσσαλέους κρημνοὺς

Κολοβωμένα κορμιὰ πασχίζουν νὰ διαφύγουν

Τρώγει ὁ Θεὸς τὸν κόσμο!

Στὸ Σύνταγμα χιλιάδες σώματα παραληροῦν

Ὅλες οἱ λέξεις ποὺ εἰπώθηκαν ἀπὸ Γενέσεως,

Ἐπιστρέφουν στὰ στόματα τώρα

Ἄκρα σιωπή·…

Ανοίγω τα μάτια μου και αντικρίζω έναν κύκλο αχνό,

σαν να υπάρχει μπροστά του ένα θολό τζάμι, 

σαν να με χτυπά κατάματα ένα εκτυφλωτικό φως θολώνοντας την όραση μου.

Και όταν κοιτάζω τον κύκλο μου με μάτια μισόκλειστα,

παύω να τον βλέπω ένα μονάχο.

Βλέπω τότε χιλιάδες κύκλους,

τον ένα μέσα στον άλλο, τον έναν να κυκλώνει τον άλλο, δημιουργώντας μια εικόνα χαοτική, συγκεχυμένη.

Τα μάτια μου ποτέ πια δεν είναι ορθάνοιχτα- ποτέ πια ο κύκλος δεν…

Εκόπασαν οι αλλαλαγμοί,και οι κραυγές των βαρβάρων

κραυγών όχι νίκης

αλλά κραυγών θανάτου

στήν κοιλάδα του ποταμού ιάσπη έδυεν ο ήλιος

πρόσωπα νεκρών βαρβάρων

μά και ζωντανών επιφανών Αντρείων Ελλήνων

ξερόν το αίμα τους χυμένο,στεκόταν στα πρόσωπα νεκρών

βαρβάρων μα καί επιφανών ηρώων

εκεί στήν κοιλάδα, τού ποταμού ιάσπη

βάρβαρα νεκρά σώματα

άψυχα δίχως κανέναν ψίθυρον,δίχως πιά ανάσα…

Βραδιάζει στα Εφτάνησα,

νυχτώνει στο Μοριά,

φυσάει βοριάς στα Γιάννενα,

νοτιάς στον Πειραιά...…

Είσαι καράβι ακίνητο με χρυσαφένια μνήμη

φορτώνεις σφαίρες γυάλινες για ονειρεμένο δέρας,

χωρίς πανιά, χωρίς κουπιά και με αδειανή την πρύμη,

σε κάποια θάλασσα που ζει στη μοναξιά της μέρας.

Οι άνεμοι σε μάζεψαν σε αυτό το μονοπάτι,

τα εμπόδια γίνονται βουνά που πρέπει να περάσεις,

μορφές προγόνων θα κυλούν σαν μια οφθαλμαπάτη

για να θυμίζουν τις στιγμές και τις μικρές οάσεις.

Η εποχή σου αλώθηκε απ' τις ορδές των λύκων,

ελπίδες κομματιάστηκαν, γίναν…

Ξεπέρασαν τὶς 25.000

οἱ ἐπισκέψεις στὶς Κλινοσοφιστεῖες.

Χωρὶς σκίτσα, φωτογραφίες, χρώματα, τίτλους καὶ ὅ,τι ἄλλο παρὰ

παραθέτοντας ἕνα μέρος ἀπὸ ἰδιαίτερο μήνυμα,

φίλου ἀτόμου,

καὶ μὲ ὅ,τι καταφέρω νὰ δώσω σὰν ἀπόκριση, τὶς συνεχίζω, ὅσο ζῶ.



Τὸ ἀπόσπασμα (ἦρθε ἀπὸ τὴν Ποιητικὴ Γωνιὰ):…

Τσίνησε ο γάιδαρος





Τσίνησε ο γάιδαρος

έγειρε  το σαμάρι

και στο χώμα έπεσε

το βαρύ γομάρι.



Θα ‘θελε μόνος του

πορεία ν’ αλλάξει

ανοιχτός ο δρόμος του

να μας ρημάξει,             

με έναν πιο άγριο αυταρχισμό

συγκαλυμμένο πια φασισμό

ωσάν της Margaret θατσερισμό,

σύγχρονης τρόικας παλιό –ισμό.



Δημοκρατία τον ονομάζουν

μα σαν δικτάτορες μας διατάζουν

για να μας κλέβουν και τη ζωή

καθώς μας κλέβουν το…