Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,508)

Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα

Άγονο το χωράφι, είναι χέρσο,

αδιαπέραστο, δεν θα μπορέσω

μέσα να μπω.

Μια ερημιά το 'χει καλύψει

κι ολόγυρα κοιτά με θλίψη,

βλέμμα θαμπό.

Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα

κι απ' άκρη σ' άκρη γέμιζε με χρώμα,

ανθούς, καρπό,

δεν είν' εδώ να το σκαλίσει,

-ξερό- το χώμα να δροσίσει,

είναι απών.

Αυλάκια σκαλισμένα με μεράκι,

καθάριο απ' τη στέρνα το νεράκι

πια δεν κυλά.

Και η ψυχή δεν γαληνεύει,

καθώς…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 8 Ιούλιος 2009 στις 10:00 — 10 σχόλια

Πρόσπτωση λάβρας

Χθες σε συνέλαβα

να μ'ερευνάς

μέσα από αυτή

τη θάλασσα

απρόσωπων προσώπων

που ο ίδιος

θεμελίωσες.

Σε είδα χθες

μέσα στο πρω'ι'νό

ανταύγεια ήπια

συγκρατημένη,

να με ατενίζεις

από πάνω σου,

με μιά λαχτάρα

άφατη

να σε ορθώνει,

ζωή να δίνει

στις κινήσεις σου

τις καθημερινές,

τις ασχολίες σου

να χρωματίζει

απαντοχής χαλάρωση.

Με την λαχτάρα

να πονάει

σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 7 Ιούλιος 2009 στις 21:30 — 7 σχόλια

Παράφορα σε ονειρεύομαι

Θέλω να κλέψω τη σιωπή των χειλιών σου,

λίγη απ’τη γλύκα των καφτών των φιλιών σου.

Στη μόναξιά μου κάθε νύχτα να μιλώ

τις αναμνήσεις από σένα ν’ αγαπώ .. .

R : Παράφορα σε ονειρεύομαι

στη σκέψη σου μόνο τρελαίνομαι!

Την ερημιά σου ερωτεύομαι

στη ξενιτιά μου να πορεύομαι.

Θέλω να κλέψω την αφή των χεριών σου

λίγο απ’ το φως των χλωμών άστεριών σου.

Το χάδι σου στα βράδια τα ερημικά

μπάλσαμο να 'ναι στης ψυχής τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 7 Ιούλιος 2009 στις 20:30 — 7 σχόλια

Απ' της λησμονιάς το χάλι, έφυγα γιά τον Πασχάλη...

'

=================================

Πέρασμα κάνω γρήγορο

για χάρη του Πασχάλη,

του φίλου μου που έγραψε

γι' αυτήν την παραζάλη..

Αφού μελέτησε καλά

"Το δώρο της κουμπάρας",

θυμήθηκε πως βρέθηκε

στην κόψη της χατζάρας..

Το πάθημά του θέλησε

να το δημοσιεύσει,

στην όμορφη γωνία μας

να ονειροταξιδεύψει..

=================================

Το ποίημα του Πασχάλη (αυτούσιο)

Όταν ακούω να μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 6 Ιούλιος 2009 στις 20:30 — 12 σχόλια

Εν αναμονή

Πες μου

σε πιο τέταρτο

κατά τη διαδοχή

της μέρας και

της νύχτας,

μπορείς να με

χωρέσεις,

να με συμπεριλάβεις

στην ζωή σου.

Να το χα'ι'δέψω

χάδι φονικό,

για να το

ξεριζώσω

από το διάστημα

των είκοσι τεσσάρων

ωρών μου,

να το ξεβράσω

από μέσα μου.

Αθώα

να το αγκαλιάσω,

όσο ο Στραγγαλιστής

το θύμα

στον βωμό

της αγχόνης.

Αθώα

όσο ο Δήμιος

τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 5 Ιούλιος 2009 στις 21:30 — 5 σχόλια

Θα σε βρω

Για τα χαμένα όνειρα μου
πονάει τώρα η καρδιά μου,
για την χαμένη την αγάπη
στα μάτια τρέχει ένα δάκρυ.

Έπαψα πλέον να σε βλέπω
δε σε αγγίζω και πονώ,
σβήστηκε ο δρόμος της ζωής μου
κι έγινε ολάκερο βουνό.

Θα το ανέβω και θα ψάξω
με πίστη ότι θα σε βρω,
και τότε σ’ όλους θα φωνάξω
πόσο πολύ σε αγαπώ.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 5 Ιούλιος 2009 στις 16:12 — 5 σχόλια

Τα Live της Μαρίας Άρνη για το ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2009

Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 5 Ιούλιος 2009 στις 6:36 — Χωρίς σχόλια

Αιώνια μονάχος - Δημήτρης Άρνης, στίχοι: Γρηγόρης Μπουτζής, ερμηνεία: Μαρία Άρνη (από το cd "Ειν' η ζωή")

Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 5 Ιούλιος 2009 στις 6:24 — 2 σχόλια

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ (Veronica Shoffstahl)

Και όσο

περνάει

ο Καιρός,

Μαθαίνεις

την λεπτή

Διαφορά,

μεταξύ,

του

να κρατάς ένα Χέρι,

και του

να δεσμευτείς

με μια Ψυχή.

Έτσι,

Μαθαίνεις ο,τι

Αγάπη

δεν σημαίνει

Στήριγμα

και η Παρέα,

όχι πάντα......

Ασφάλεια.

Και αρχίζεις

να καταλαβαίνεις

ο,τι τα Φιλιά

δεν είναι

Συμβόλαια,

ούτε

τα Δώρα

.....Υποσχέσεις.

Και ξεκινάς

ν᾽… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έρως στο Κουρμπέτι στις 4 Ιούλιος 2009 στις 3:30 — 6 σχόλια

ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το καλοκαίρι που υποσχέθηκα να σου φέρω

το ξέχασα στην τσέπη του μπουφάν μου .

Μη μου θυμώσεις γι αυτό .

Φταίει η αλμύρα που κρατάω στα μάτια μου .

Έτσι ξεχνώ καμιά φορά τις διαδρομές μου .

Όμως σήμερα βγήκα νωρίς

να μαζέψω κοχύλια από την άσφαλτο .

Ύστερα θέλησα να κάνω μια βουτιά

στη σιωπή που κρύβει

το συνωστισμένο τσιμέντο του κόσμου μου .

Δεν δροσίστηκα .

Κι εσύ που έχεις αφήσει

κόκκινες πατημασιές στην άμμο

έτσι για να σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 3 Ιούλιος 2009 στις 16:17 — 3 σχόλια

Ανάρτηση Τρυφής

Δεν θα τινάξω

τα φρεσκοπλυμένα

του μυαλού μου

σήμερα,

είναι το σώμα σου

αποτυπωμένο

πάνω τους.

Θα μανταλώσω

τα παράθυρα

πριν φύγεις

την μυρωδιά σου

να φυλακίσω,

για να εμποτίσω

κάθε σπιθαμή

απ' άκρη σ' άκρη

όλους τους χώρους

που περπάτησα

με σένα μες την

σκέψη μου,

σ΄ όλα τα αντικείμενα

πνοή να δώσω

απ' την πνοή σου.

Τις πόρτες

θα ασφαλίσω

τίποτα ξένο

να μην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 3 Ιούλιος 2009 στις 16:00 — 5 σχόλια

THE CASE - Δημήτρης Άρνης

Προστέθηκε από τον/την D-Asimos στις 3 Ιούλιος 2009 στις 3:00 — 3 σχόλια

Σημεία στίξης άναυδα

Κάτω από έναστρο

ουρανό

ερημικού τοπίου,

όμοιου

με σάρκας μοναχικής,

τακτοποιούσα

τ' άστρα

επανατοποθετώντας τα

σε σχήματα

παυσίλυπα.

Τότε αναφάνηκες

εκ τού μη όντος

χωρίς να σε

προσμένω,

γαλήνια έγινες

ένα με τη γη

και εμένα.

Παράτησα

τον ουρανό

και στο απάνεμο

της αγκαλιάς σου,

κατέγραψα

με ακρίβεια

την εικόνα

της ανάσας σου

σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 2 Ιούλιος 2009 στις 15:19 — 3 σχόλια

Που να σταθεί η αγάπη μας

Παλεύει ο ύπνος για να ‘ρθεί μα η σκέψη τον εδιώχνει,

ξύπνιο μένει και τα’ όνειρο στο κλάμα βαλαντώνει.

Η νύχτα μέρα έγινε κι ο νους δεν ησυχάζει,

Μέσα στα φύλλα της καρδιάς ο έρωτας κοχλάζει.

Φωτιά μου καίει τα σωθικά κι είναι βαρύς ο πόνος,

ψέμα φαντάζει τρομερό πως ειν’ γιατρός ο χρόνος.

Που να σταθεί η αγάπη μας κλαδιά για να απλώσει,

να κάνει όμορφη σκιά το νου μας να μερώσει;

Κοιτά ζερβά κοιτά δεξιά κι είναι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 2 Ιούλιος 2009 στις 1:15 — 4 σχόλια

ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΕΙ

ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΕΙ

Κάνω ότι μου κατέβει,

η ματιά σου τη καρδιά κλέβει,

κι η ασφάλεια ας επέμβει,

με περιπολικά και λέμβοι.

Δεν περνά καν στη σκέψη,

ότι μπορεί να έχω σαλέψει,

όποιος δε μπορεί να με πιστέψει,

δε γνώρισε αγάπης στέψη.

Άφησα στην άκρη τα πρέπει,

την αλήθεια ο Θεός τη βλέπει,

με τ’ ολόλευκα σου πέπλα,

σε ζωγραφίζω στα τέμπλα.

Δεν περνά καν στη σκέψη,

η μανία να μ’ έχει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 1 Ιούλιος 2009 στις 23:46 — 4 σχόλια

ΑΝΑΣΑ

Απόψε στένεψε τούτο το δωμάτιο

και οι τέσσερις τοίχοι

γέρνουν απειλητικά προς τα πάνω μου .

Είναι που από παιδί φοβόμουν

τους διαλόγους μαζί τους .

Κι ας είχα τόσα πολλά να τους πω .

Το ποτήρι με το κρασί

έχει αδειάσει από καιρό .

Εσύ θα το πιες κάποιο βράδυ

από αυτά που κρυβόμουν

για να μη με δεις .

Όχι . Δεν ήθελα να με δεις .

Τα κομμάτια του σπασμένου καθρέφτη

θα είναι εδώ , για να στο θυμίζουν .

Απόψε όμως θα πάρω ανάσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 1 Ιούλιος 2009 στις 11:39 — 3 σχόλια

Πρωινού ομορφιά

Από το πρώτο φώς
του πρωινού,
μέσα στην ησυχία
που λατρεύω,
μάταια προσπαθώ
να εντρυφήσω
στα "μαύρα γυαλιά"
του Barthes.
Ίσως γιατί διαγώνια,
απέναντι μου σκριβώς,
έξω στον κήπο
η γάτα του σπιτιού
-εδώ και ώρα πολύ-
με χάρη νωχελική
αιλουροειδούς,
ξαπλωμένη
πάνω στα ξύλινα
κάγκελα
έχει στραμμένα
πάνω μου
τα πράσινα λειβάδια
των ματιών της.

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 1 Ιούλιος 2009 στις 9:00 — 3 σχόλια

H MONAKSIA ENOS ONEIROPOLOY.

Μεσάνυχτα....

Ένας άνεμος ξεχασμένος φυσα ακόμη μες τα μαραμένα λουλούδια μου.....

Η παγωνιά του διαστήματος γαντζώθηκε στο δέρμα,με κυρίευσε.....

Ακίνητος,πάνω σε μια ανάπηρη καρεκλα,κοιτώ απ το μικρό μπαλκόνι μου τα τρεμάμενα φώτα της πόλης,τις νυσταγμένες καμινάδες να βαριανασαίνουν,ξεφυσώντας αόρατο καπνό.....

Πανσεληνa όνειρα γλιστρούν απ τα παράθυρα των ανθρώπων,αιωρούνται ψηλά στην στρατόσφαιρα,διασχίζουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 1 Ιούλιος 2009 στις 1:43 — 3 σχόλια

Χαμογελάκι

Χαμογελάκι μου γλυκό
στη σκέψη μου γυρίζεις,
και της φωνής σου η ηχώ
τ' αυτιά μου πλημμυρίζει.

Έχεις αγγελική φωνή
που την ψυχή ημερεύει,
φάρμακο μοιάζει δυνατό
που την καρδιά γιατρεύει.

Και το γλυκό σου το φιλί
ζωή θαρρώ μου δίνει,
κάθε μου πόνο και καημό
αμέσως μου τον σβήνει!!!

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 1 Ιούλιος 2009 στις 0:07 — 3 σχόλια

Θεόσταλτη παραφορά

Τίποτα δεν είναι

απειλητικό

όταν είσαι

κοντά μου.

Ούτε ο πρω'ι'νός

ήλιος,

το ουράνιο

τόξο,

ούτε το

νερό

της λίμνης,

ούτε ο αέρας

που ανασαίνω.

Κρύψε στη σκιά

το Άϋλο σου.

Γιατί η Νύχτα

έχει πολλά μάτια

κι ο Ουρανός

ζηλεύει.

Βγήκες

και κρύφτηκε

το φεγγάρι.

Έφερες

το χέρι μου

στο στόμα σου,

κάθισες

δίπλα μου,

και σίγασαν

οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Έλλη στις 30 Ιούνιος 2009 στις 15:30 — 3 σχόλια