Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα

[Ειρήνη]

Άγονο το χωράφι, είναι χέρσο,

αδιαπέραστο, δεν θα μπορέσω

μέσα να μπω.

Μια ερημιά το 'χει καλύψει
κι ολόγυρα κοιτά με θλίψη,
βλέμμα θαμπό.

Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα
κι απ' άκρη σ' άκρη γέμιζε με χρώμα,
ανθούς, καρπό,
δεν είν' εδώ να το σκαλίσει,
-ξερό- το χώμα να δροσίσει,
είναι απών.

Αυλάκια σκαλισμένα με μεράκι,
καθάριο απ' τη στέρνα το νεράκι
πια δεν κυλά.
Και η ψυχή δεν γαληνεύει,
καθώς το βλέμμα αγναντεύει
από ψηλά.

Κάπου εδώ σκιά και θα πλανιέται,
σε ένα χορταράκι που κουνιέται.
Δες με μπαμπά.
Απόψε το χορτάρι θα ποτίσουν
τα δάκρυα που θα αφήσουν
μάτια θαμπά .

[Ειρήνη]

Γιατί...σαν σήμερα...

[Έλλη]

Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα
και το πλημμύριζε με φως και χρώμα,
ανθούς, καρπό,

με συγκίνησες Ειρήνη, καλημέρα

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εκείνος που ζωγράφιζε στο χώμα
και το πλημμύριζε με φως και χρώμα,
ανθούς, καρπό,
δεν είν' εδώ να το σκαλίσει,
-ξερό- το χώμα να δροσίσει,
είναι απών.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ειρηνη καλημερα

[ELPIDA]

[ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ]

Ρηνιώ να ζεις και να τον θυμάσαι
πάντα
ξέρω ότι κάπου εκει ψήλα και αυτος θα σε καμαρώνει
τα φιλιά μου!!!!!!

[Έρως στο Κουρμπέτι]

Απόψε το χορτάρι θα ποτίσουν
τα δάκρυα που θα αφήσουν
μάτια θαμπά .
Όταν η Θλίψη γίνεται … Ποίηση!!!!!!

[Κατερίνα]

Εκείνος ζωγράφιζε στο χώμα
εσύ στο χαρτί...

το μήλο κάτω απ΄την μηλιά ...


παρότι είναι θλιμμένο
εμένα μου αφήνει ένα χαμόγελο όποτε το διαβάζω..

μού φέρνει όμορφες μνήμες... ξέρεις

[Κατερίνα]

[ermioni]

[Παντελής]

οι δικοί μας που κοιμήθηκαν,
χάνονται σα τους λησμονήσουμε.
Ο Χριστός να σας παρηγορεί.