Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Ήλιοι και βοριάδες

Στα παιδικά μου όνειρα δε ζούσαν βασιλιάδες

δεν είχαν μέσα πρίγκηπες και μαγικά ραβδιά

εμένα μ’ αναθρέψανε οι ήλιοι κι οι βοριάδες

και θάλασσα μετάλαβα μια όμορφη βραδιά.

Στα πέλαγα ξανοίχτηκα μ’ ένα τρελό Βαρδάρη

ένα Μαΐστρο έφηβο που πρίμα φύσαγε

για τη ζωή μου μίλησαν οι βράχοι και οι γλάροι ,

μα ένα ποτάμι αμίλητο μέσα μου κύλαγε.

Με το σιγόντο του βοριά

παρέα και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 2 Σεπτέμβριος 2009 στις 0:57 — 13 σχόλια

Το αχ

Αν νιώσεις ένα φίλημα
ανάλαφρο στα χείλη
είναι του αχ το φύσημα
που βγαίνει με το δείλι.

Αν τα μαλλιά σου μια πνοή
τ' αέρα, αναδέψει,
είναι στο αχ η εκπνοή
που έχει ταξιδέψει.

Το αχ είναι της πεθυμιάς
ένα απαλό αγέρι,
μ' από το βαχ της ερημιάς
φυλάξου το μαχαίρι.

Αν ίσως έρθει μια ριπή
και σε αναταράξει,
κλείσε το στόμα να μη μπει
στα στήθη και τα κάψει.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 1 Σεπτέμβριος 2009 στις 21:00 — 16 σχόλια

ΦΥΓΕ ΑΛΗΤΗ ΦΩΝΑΞΕΣ

Φυγε αλητη φωναξες σαν βρεθηκα μπροστα σου

κει που κρατουσες αλλονε μεσα στην αγκαλια σου

φυγε αλητη φωναξες δε θελω να σε βλεπω

φυγε μην ξαναρθεις ποτε κοντα μου δεν σ αντεχω

---------------------------------------

Αγαπη μ ελεγες ως χθες αλητης ειμαι σημερα

κι αλλο να με θωρεις δε θες λες κι ημουνα μια χιμαιρα

---------------------------------------

Φυγε αλητη φωναξες φυγε απ τη ζωη μου

και μισος ξεχειλιζανε τα ματια σου μαζι μου

αλητης ειμαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 1 Σεπτέμβριος 2009 στις 16:51 — 4 σχόλια

ΕΡΩΤΙΚΟΝ

Πρωτοφανέρωτη κόρη

ποὺ γιὰ μιὰ στιγμὴ ἀνοιγόκλεισες τὰ μάτια σου

και φτερουγίσαν σπουργιτάκια μικρὰ κουρνιασμένα στὰ τσίνορα

μὲ τὴν σκόνη ποὺ σήκωνες κι ἄφριζε στὸν ἀέρα

στὸ λαμπερὸ στρατὶ ποὺ σὰν πατοῦσες τιτίβιζε

ὧρες τρεῖς ὁ ἥλιος σταμάταγε νὰ σὲ δῇ

κι οἱ μέρες μάκραιναν

κόρη ποὺ κάλπαζες ἀνάμεσα ἀπ᾽ τὰ καλοκαίρια

κι ἀνέμιζαν τ᾽ ἀστάχυα τῶν μαλλιῶν σου

ἀπ᾽ τὸ χάδι ποὺ ἅπλωνε ἕνα χέρι στὰ χωράφια

ἀνατριχιάζαν θαρρεῖς τὰ σπαρτὰ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ααρών Μνησιβιάδης στις 1 Σεπτέμβριος 2009 στις 16:00 — 9 σχόλια

Γυμνές αλήθειες

Κρυμμένες αλήθειες. Εξαντλημένες.
Πίσω από τα φώτα και τα τζάμια.
Κόκκινες κι αρωματισμένες.
Με καυτή σάρκα.Και κρύο αίμα.
Βγαίνουν στο δρόμο άβουλες.
Κι αποφασισμένες. Για όλα.
Πνίγουν τις εμμονές τους στους υπονόμους.
Σβήνουν τις ενοχές τους στους καπνούς.
Θανατηφόρες συνήθειες.
Γυμνές αλήθειες.

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 1 Σεπτέμβριος 2009 στις 15:20 — 15 σχόλια

Της αγάπης η φουρτούνα

Της αγάπης η φουρτούνα
δεν μπορεί πια να κοπάσει,
το σκαρί της ύπαρξης μου
τις δυνάμεις του έχει χάσει.

Μεσοπέλαγα αρμενίζει
με αέρηδες, μποφόρια,
κι η καρδιά εξαντλημένη
νιώθει μόνο στεναχώρια.

Τον ορίζοντα δεν βλέπει
και το κύμα όλο αγριεύει,
μανιασμένο το θηρίο
να την καταπιεί γυρεύει.

Μοίρα άδικη να ξέρεις
την ροή σου θα αλλάξω,
το δικό μου το καράβι
μοναχός θα το βουλιάξω!!!

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 1 Σεπτέμβριος 2009 στις 14:02 — 8 σχόλια

Ζωή πολυμέριμνη, χωρίς ευτυχία.

Του Φώτη Κόντογλου

Ο άνθρωπος είναι σε όλα αχόρταγος, θέλει ν’ απολάψει πολλά, χωρίς να μπορεί να τα προφτάξει όλα. Και βασανίζεται.

Όποιος όμως φτάξει σε μια κατάσταση που να ευχαριστιέται με τα λίγα, και να μη θέλει πολλά, έστω κι αν μπορεί να τ’ αποχτήσει, εκείνος λοιπόν είναι ο ευτυχισμένος. Δεν το κάνει από οικονομία, είτε γιατί έχει την ιδέα πως τα πολλά τον βλάφτουνε στην ψυχή ή στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μήτσος Σακκάς στις 1 Σεπτέμβριος 2009 στις 11:30 — 10 σχόλια

Κανείς δεν είναι κανενός

Για χάρη σου θες να πεθάνω,
μα τέτοια χάρη δε στην κάνω
παιχνίδι σε διπλό ταμπλό
δε γίνεται να συντηρώ !

R : Λαμπάδα ανάβω τη σιωπή,
κεράκι την υπομονή,
μόνος μου κάνω Εσπερινό,
μες στου μυαλού μου το βυθό,
εγώ ποτέ δε θα χαθώ !

Θα ζοριστώ και θα πονέσω
μα τελικά θα τα βολέψω
έχει για όλους ο Θεός,
κανείς δεν είναι κανενός !

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Σεπτέμβριος 2009 στις 10:16 — 15 σχόλια

Θα έρθω κολυμπώντας

Θα πάρω αερόπλανο αύριο να πετάξω,
να ‘ρθω να σε βρω αγάπη μου στην όμορφη τη Νάξο.

Η θύμηση σου πυρκαγιά με στη καρδιά μου ανάβει,
θα πάω απόψε Πειραιά να πάρω το καράβι.

Δεν έχει εισιτήρια μου μου τόπανε .. ρωτώντας,
γι αυτό θα ρίξω μια βουτιά να έρθω κολυμπώντας!!!

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 31 Αύγουστος 2009 στις 21:40 — 6 σχόλια

τολμώ να ειπώ

ΤΟΛΜΩ ΝΑ ΕΙΠΩ

Τολμώ να ειπώ .

θα σ’ αγαπούσα

πως –

μονάχα αν δεν σε γνώριζα

όπως σε έχω μάθει

και αν είχες τόση μοναξιά,

όση είναι η δύναμή μου ,

έτσι θα σ’ αγαπούσα ,

όπως κατέχω εγώ να αγαπώ

Θα σ’ αγαπούσα

αν ήθελες

μα δεν μπορούσες

Αν πήγαινες προς τον σταυρό

χωρίς να το μπορείς χωρίς να το αποφύγεις

και έτσι και εσύ θα υπέμενες

όπως και γω

όταν αγαπώ

Με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolas στις 31 Αύγουστος 2009 στις 19:27 — 12 σχόλια

Αγαπη διχως λαθη........

ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΑΠΟΨΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ, ΔΙΩΞΕ ΜΑΚΡΥΑ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ

ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ,

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ, ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ.

ΔΩΣΜΟΥ ΕΝΑ ΧΑΔΙ ΜΙ’ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΦΩΝΑΞΕ ΞΑΝΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ

ΧΙΛΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΠΙΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΔΙΧΩΣ ΛΑΘΗ

ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΔΙΧΩΣ ΔΑΚΡΥ,

ΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ

ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΨΕΜΜΑ.

ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΟΥΡΑΝΟ, ΜΕΣ’ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΣΟΥ ΕΓΩ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΩ

ΝΑ ‘ΜΑΙ ΨΗΛΑ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΩ

ΝΑ ΣΕ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Χαμογελο στις 31 Αύγουστος 2009 στις 18:43 — 7 σχόλια

Μπράβο! Ήρθες στα καλά σου / κι έσβησες την παπαριά σου.

Μπράβο! Ήρθες στα καλά σου
κι έσβησες την παπαριά σου !

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 31 Αύγουστος 2009 στις 16:05 — 8 σχόλια

Πήραν τ' αρχίδια μου φωτιά (ΥΨΗΛΗ ΠΟΙΗΣΗ )

Πήραν τ' αρχίδια μου φωτιά,
καήκαν ως τον πάτο,
την ώρα που άναβα ο τρελός,
ένα άσσο Παπαστράτο.

Η φλόγα δεν σταμάταγε
τ' αρχίδια να μου γλείφει.
Ψηθήκαν οι αρχιδότριχες,
σαν να 'ταν καταϊφι.

Πήραν τ' αρχίδια μου φωτιά
μες στ' Αύγουστου τις ζέστες,
πετάξτε ελικόπτερα,
τρεχάτε πυροσβέστες.

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 31 Αύγουστος 2009 στις 15:00 — 9 σχόλια

ANAKΟΙΝΩΣΗ

Καλημερα σε ολους.Ξεκινησαμε μια προσπαθεια μερικοι φιλοι για να ιδρυσουμε ενα συλλογο ερασιτεχνων αλλα και επαγγελματιων στιχουργων.Ειναι μια προσπαθεια στα σπαργανα ακομα αλλα που σιγα σιγα παιρνει σαρκα και οστα απο ιδεα που ηταν αρχικα.Εουν γινει και αλλες τετοιες αλλα ναυαγησαν για διαφουρους λογους.Εμεις θελουμε να πιστευουμε οτι αυτη τη φορα θα στεφθει απο επιτυχια.Και το στηριζουμε αυτο στο οτι εμεις που ειχαμε αυτη την ιδεα δεν εχουμε βλεψεις για τιποτε αλλο εκτος απο το να ενωσουμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 31 Αύγουστος 2009 στις 11:06 — 1 σχόλιο

Μου αρκεί......

Μ' αρκεί της ματιάς σου το χάδι

Κι ένα χαμόγελο γλυκό

Στού έρωτά μου το σκοτάδι

Δρόμο να βρεί το σ’αγαπώ

Πυξίδα μες τα όνειρά μου

Που ξενυχτάνε μοναχά

Αύρα να γίνεις στα φτερά μου

και άστρο που χαμογελά

Με χρώματα κι αρώματα

να ντύσεις την ζωή μου

και δίχως νεφελώματα

αγάπης στην ψυχή μου

Μ' αρκεί της καρδιάς σου ο χτύπος

Και της ελπίδας δυο φιλιά

Για να ξεφύγω απ' τα μήπως

κι απ'την δική τους την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 30 Αύγουστος 2009 στις 21:00 — 11 σχόλια

Είναι σωστό ερώτημα, η του μυαλού μου ατόπημα ?....

Στον κόσμο μου το νοητό σκέψεις ελεύθερες πετούν

αγόγγυστα στοιχίζονται τους στίχους μου υπηρετούν.

Σκεφτόμουν πως οι άνθρωποι σχετίζονται μ' ανθρώπους

μ' αγάπη η και φιλικά η και με άλλους τρόπους..

Κατάλαβα από παλιά την κοινωνία όλη

κουμάντο είδα από νωρίς κάνει το πορτοφόλι,

ένιωσα την απονιά και τ' άδικο στούς δρόμους

το γνώρισα, πως τα λεφτά καθοδηγούν τους νόμους..

Χρυσή η μοίρα του παιδιού πού 'χει ο μπαμπάς παράδες

και του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 30 Αύγουστος 2009 στις 19:55 — 19 σχόλια

Διαβαίνοντας την πύλη του πόθου

Γυμνή.Χωρίς το φόρεμα της αρετής
που προστατεύει το μυαλό και τη σάρκα
από το νερό της ηδονής,
διαβαίνω την πύλη σου.
Να πιω μια γουλιά.
Φωτιά να ξεσπάσει
και μέθη ουράνια.
Το σώμα , όργανο ιερό
κι η φωνή σου με μεταμορφώνουν
σ' ωκεανού γοργόνα.
Γυμνή θα μείνω.
Αλλάζοντας μορφές στην ίδια κορνίζα.

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 30 Αύγουστος 2009 στις 17:10 — 23 σχόλια

ΠΑΙΔΙ

Το παιδί που έμεινε τιμωρία δυο ζωές

γιατί λησμόνησε τα λόγια του δασκάλου

έψαξε να με ‘βρει εχθές ακολουθώντας

τα ξεβαμμένα χνάρια μου .

Εγώ σκάλιζα σε ένα παγκάκι με το λαβωμένο

σουγιά του παππού , τα αρχικά μας .

Θα θυμηθούν οι ηλιοκαμένοι Μάηδες

ότι κοντοσταθήκαμε εδώ πέρα βουβοί περαστικοί ,

σε ένα πρώτο ραντεβού που το ‘χαμε ξεχάσει .

Το παιδί μου έδειξε τις μελανιές που ‘χε φορέσει

στα χέρια για να το γνωρίσω .

Δεν είπα τίποτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 30 Αύγουστος 2009 στις 12:30 — 3 σχόλια

ΦΕΥΓΑΤΟΣ

Ειμαι φευγατος ματια μου

σαν τρενο στην ευθεια

φευγω και μη μ αναζητας

και που θα παω μη ρωτας

αλλη εχω πορεια

----------------------

Οι δρομοι μας χωριζουνε

μην κλαις και μη λυπασαι

ψαξε να βρεις καποιον σωστο

χερι στο χερι σου ζεστο

κι ευτυχισμενη νασαι

----------------------

Ετσι εχω μαθει ματια μου

παντα ναμαι φευγατος

να μη ριζωνω πουθενα

ιδιος με πετρα που κυλα

κινουμενος σαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 29 Αύγουστος 2009 στις 18:42 — 1 σχόλιο

ΠΩΣ ΚΙ ΑΠΟ ΔΩ

Πως και σε βλεπουμε απο δω

πως και απ τα λημερια μας

συ δεν καταδεχοσουνα

τον ουρανο τ αστερια μας

--------------------------

Εσυ πνιγοσουνα εδω

γι αυτο και πεταξες γι αλλου

τωρα τι θες και γυρισες

εδω στην ακρη του θεου

--------------------------

Πως ηρθες παλι κατα δω

πως και μας καταδεχεσαι

ευ ποτε δεν ηθελες

να μας συναναστρεφεσαι

------------------------

Αφου ποτε δε σ αρεσε

αυτη εδω η γειτονια

τωρα πως… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιωργος Χαχης (πειραιωτης) στις 29 Αύγουστος 2009 στις 13:30 — 2 σχόλια