Καταμεσής στο πέλαγος του χώρου και του χρόνου

φέγγει σαν φάρος τηλαυγής η νήσος του Ηλίου,

που δεν γνωρίζει τα δεσμά της λύπης και του πόνου

τις μεταπτώσεις των καιρών και τη φθορά του βίου

Στη νήσο τούτη φύεται της νιότης το βοτάνι

που' χει μορφή αθέατη, σα να 'ταν άμμου κόκκος,

και τρέφεται μ' αθάνατο, χωμάτινο χαρμάνι

που ραίνει με ροδόνερο ο γραίγος κι ο σιρόκος

Κανείς δεν είδε τα νερά της νήσου τα…

Έν' αυγουστιάτικο πουρνό

στης θάλασσας το κύμα

βουτούσα και σκεφτόμουνα

ποιο τάχα να 'ν' το νήμα

του κόσμου τούτου, της ζωής,

τ' ουράνιου του βάθους

και τάχα ποιος να 'ν' ο βυθός

του ανθρώπινου του πάθους

Και καθώς ενατένιζα

του βένθους τα χαλίκια,

τα χτένια και τα όστρακα

που κρύβονται στα φύκια

βλέπω να φέγγει σύθαμπα

σαν τ' ουρανού το δείλι,

μισοκρυμμένο στον…

"Εγώ είμ' η Βέργα τ' Αλμυρού

κι όσα με βρούσι τα μπορού..."

Εσύ, του Νότου καύχημα, του Ταίναρου βλαστάρι

πατρίδα πετρογέννητη, μοιρολογίστρα Μάνη

που έχεις προγόνους σου θεούς, τον Άδη και τον Άρη,

εσύ λαμπρό κι απάνεμο των Σπάρτακων λιμάνι

Της πέτρας είσαι γέννημα και του λιοδέντρου θρέμμα,

λιθάρια είναι τα πλούτη σου, λαλούδες τα προικιά σου

ζυμώθηκες μες στη φωτιά μέσα σε λάδι και αίμα

και τ' άνθη…

Συ του φθινόπωρου αδελφή και κόρη του χειμώνα

λουλουδιασμένη άνοιξη, που πνέεις ευωδία,

που χρωματίζεις τα δεντρά και τ' άνθη του λειμώνα

συ που η πρώτη σε γεννά του χρόνου ισημερία

Οι άνθρωποι διαχρονικά το κάλλος σου εξυμνούνε

και πλήθος στιχουργήματα πλέκουνε προς τιμή σου,

ακόμη δε και τα παιδιά σε γλυκοτραγουδούνε

με τα χελιδονίσματα που ψάλλουν στη γιορτή σου

Των ανθοδέντρων τη θωριά με χάρη καλλωπίζεις

οι…

Χαίρετε, άνθρωποι.

Μην απορείτε που σας απευθύνω τον λόγο.

Με γνωρίζετε. Πάντα με γνωρίζατε. Δεν με θυμάστε προς στιγμήν, αλλά θα καταλάβετε ποιος είμαι - αν συνεχίσετε την ανάγνωση. Λυπάμαι, αλλά φοβάμαι πως αν σας αποκαλύψω την ταυτότητά μου, δεν θα διαβάσετε αυτά που σας έχω γράψει. Βλέπετε, με μισείτε κι εσείς - κι ας μη σας πείραξα ποτέ. Με έχετε δει ελάχιστες φορές, αλλά με αποστρέφεστε. Παρ' όλο που είμαι δειλός και σας αποφεύγω. Και παρ' όλο που όσες…