Αποχωρώντας και προχωρώντας

απ΄τ΄αδιέξοδο που΄χω μπλεχτεί

Συλλογισμένη με βρίσκει η νύχτα

δίχως να έχω παρεκτραπεί

Τα χρόνια φεύγουν κάποιοι τα κλέβουν

απο της νιότης μας την κατοχή

Κι αναρωτιέμαι τι να΄χουν γίνει

όλα όσα έκανα μες τη ζωή

Ζωή γεμάτη πάντα κεφάτη

και πέρα ως πέρα…

Ο ήχος της σιωπής δεν το΄ξερε κανείς

πόσα πολλά σημαίνει

Στό τέλος μιας μικρής σκληρής διαδρομής

η λύπη σε προσμένει

Ο ήχος της σιωπής δεν το΄μαθε κανείς

πόσο πολύ λυτρώνει

Δεν φτάνει ότι πείς και να΄σαι ειλικρινής

καμμιά φορά πληγώνει

Τον ήχο της σιωπής να ψάξεις για να…

Μη μου μιλάς για πόθους αφηρημένους

μη μου μιλάς για ανόθευτους παλμούς

Βαθιά στου νού τα σπλάνα θα τους βρείς χαντακωμένους

μη μου τους βγάζεις προς τα έξω να χαρείς

Σε λάχνους έρωτες που σβήνανε τα πάθη

σε φλόγες που αναστάτωναν κορμιά

Υπάκουα κι εγώ στο κάλεσμα τους

ταξίδευα μαζί τους…

Γλυκό ταξίδι θα΄θελα να κάνω

μέσα στου ονείρου τη χρυσή τροχιά

Πύργους κρυστάλλινους για σένα θα τους χτίσω

να μη σε πάρουν και φύγεις μακριά

Μαύρα τριαντάφυλλα δώρο θε να σου στείλω

οτι πιό σπάνιο υπάρχει επι γής

Τα πιό αδύνατα για σένα θα τα κάνω

οτι κι αν θα΄θελες οτι κι αν…

Προσπαθώντας να βρώ στο σκοτάδι

ποιό τραγούυδι απόψε να πω

Βρίσκω εσένα που χρόνια σε ψάχνω

μη μπορώντας ποτέ να σε βρώ

Προχωράμε γελώντας και πάμε

σ΄ενα στέκι που βρέθηκε εδώ

Οπτασία σκεφτόμουνα θα΄ναι

η ένα όνειρο φανταστικό

Κι ενώ καθίσαμε και λίγο τα είπαμε

το βλέμμα σου πιάνω…

Μάτια μου δακρυσμένα συντρίμμια του καιρού

η μοναξιά κι η τρελα σας ρίξανε αλλού

Ποιές σκέψεις σας βαραίνουν τι έννοιες σας θολούν

και βλέμμα βαρύ σας δίνουν χωρίς να μου το πουν

Μάτια που με τραγούδια βρέχονται και χαλούν

αισθήματα χαράζουν και δεν μπορούν να δούν

Ποιές λέξεις σας σκιάζουν τι μέρη σας…

Τα χείλη μου αφίλητα

σαν τα παιδιά τ’ αμίλητα

στην καταιγίδα του πολέμου

ψυχή δεν με σπλαχνίστηκε

κι η ζήση μου σκορπίστηκε

σαν φύλλο στη ριπή τ’ ανέμου.…

***************************************************************

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

***************************************************************

*~*~* ΑΛΜΥΡΑς ΖΟΦΕΡΕς ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙς ! !…

ΓΕΛΑ

Γέλα πουλί μου, γέλα

Και στην παρέα μας έλα,

Κάμε και καμία γκέλα,

Χρειάζεται και λίγη τρέλα.

Να κυκλοφορείς στην πένα,

Και δεν χρωστάς σε κανένα,

Άκουσε καλέ κι εμένα,

Κι άφησε τα περασμένα.

Γέλα παιδί μου, γέλα,

Και σε αγαπάει η Μαρκέλλα,

Μια περήφανη κοπέλα

Και ξεκόλλα απ’ την πασαρέλα.

Ας χειραγωγείς τα φρένα,

Να μην παν όλα χαμένα

Μα την μανούλα που σε γέννα,

Δεν θα φταίνε τα γραμμένα.

+…

Μια αλυσίδα απο λάθη μας ενώνει

μια αλυσίδα που την πλέξαμε μαζί

Πως μαζευτήκανε χαρές μαζί και λύπες

σαν τα παιδιά σε κάποια μέρα γιορτινή

Οι κρίκοι πλήθος τόσα χρόνια περασμένα

μένουν διάσπαρτα ριγμένα δω και κει

Μονάχα κάποια απ΄αυτά είναι δεμένα

είναι οι μέρεςπου περάσαμε μαζί

Πόσα…

Χρειάστηκε ο πόνος για να μάθω

πως ήσουν ότι ήθελα εσύ

Χρειάστηκε ο χρόνος για να πάψω

να ψάχνω το δικό σου το φιλί

Γύρω μου ξένα όλα μοιάζουνε

με πνίγει κάθε βράδυ η σιωπή

Οι σκέψεις δεν μπορούνε να με σώσουν

κι η θλίψη μου κυλάει σαν βροχή

Μ΄άφησες να ψάνω για αδιέξοδο

χωρίς να…

Ένα βήμα απο το όνειρο μου μένω

της μοναξιάς το δίχτυ μου υφαίνω

Καημούς πικρές στιγμές μου΄χεις χαρίσει

πρίν η ζωή στα δύο μας χωρίσει

Μια καταιγίδα πρίν τη λιακάδα

στου πεπρωμένου μου αφήνεις τη βαρκάδα

Ένα χαμόγελο που τώρα αργοσβήνει

κυλώντας ο χρόνος θα τ΄απαλύνει

Κλεμμένα όνειρα…

Τη νύχτα σαν τον πειρατή στα όνειρά μου μπαίνεις

όπως συνέβαινε παλιά θέλεις να επιμένεις

Ανοίγω το ραδιόφωνο κι ακούω τη φωνή σου

νομίζω πως θα τρελαθώ μου λες σιγά θυμήσου

Δεν μου λείπεις στο λέω δεν μου λείπεις

τον πόνο που μου δίνεις μπορώ να αρνηθώ

Δεν μου λείπεις στο λέω δεν μου λείπεις

στο…

ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ ΧΩΡΙΣΤΑ

Οι ώρες διαδέχονται αργά η μιά την άλλη

κι οι σκέψεις σου μου πλέκουνε αγκαθινο στεφάνι

Ένα κενό απλώνεται τριγύρω μου σαν πέπλο

παρότι είσαι μακριά το πρόσωπο σου βλέπω

Δυό κόσμοι χωριστά

και δεν υπάρχει πια δρόμος να τους ενώσω

Δυό κόσμοι χωριστά

κι αν είσαι…

Παγιδευμένη στης μέρας την ανία

ψάχνω κλειδιά για μια χαμένη ευκαιρία

Η ελαφρότητα του είναι με πληγώνει

άραγε εσένα απ΄αυτήν τι σε πληγώνει

Μακριά σαλπάρισες σε ξένη αγκαλιά

ποιές σε μαγέψανε σειρήνες ξανικά

Μου λείπει αφάνταστα η θέρμη του φιλιού σου

μα έχω στα χείλη την πικρία του φευγιού…

Αβάσταχτη που είναι η αγάπη

όταν δεν έχεις τρόπο να την πείς

Κάθε φορά που γύρω σου βραδιάζει

τη λύση ψάχνεις μάταια να βρείς

Ο πιό πικρός ο χωρισμός

είν΄οταν είναι ζωντανός

και δεν μπορείς να τον ξεχάσεις

ούτε το χέρι να του πιάσεις

Αβάσταχτα που είναι τα γινάτια

του έρωτα σου…

Έφυγες κι όλα μοιάζουνε να είναι λυπημένα

σε κρίζο χρώμα βάφτηκαν δε θέλουνε κανέναν

Το ράδιο σταμάτησε και το στυλό δε γράφει

η γλάστρα μου μαράθηκε κι ο πόνος καταγράφει

Μέχρι που να΄ρθεις θα΄ναι ολα μαγεμένα

θα κοιμούνται σε ατέλειωτη σιωπή

Θα ξυπνήσουν μονάχα ένα-ένα

όταν ο ίσκιος σου στο δρόμο θα…

Κι αν σ΄αγαπώ

ποτέ μου άκρη δε θα βρώ

Νοτίζουν τα αισθήματα ολοένα

οργίζονται γίνονται κανένα

Κι αν σ΄αγαπώ

ακίνητη στέκω εδώ

Αμφίρροπες στιγμές και με προστάζουν

το είναι και τη σκέψη μου διατάζουν

Αμφίρροπες στιγμές στο άστατο μυαλό μου τριγυρίζουν

αδύναμες στιγμές τα πάθη μου…