Μεγάλη "διέξοδος" ένα φαινόμενο.
Αν χρειαστεί
προσαρμόζεται σ' ενα μέγεθος,
έχει πρόσωπο,
και ουρλιάζει αρκούντως συγκεχυμένα.
Αν και στο συγκεκριμένο,
με σιγαστήρα σφάζει η έξαρση
τη λογική,
και γεμίζουν οι δρόμοι
εύφλεκτο αίμα,
φτιαγμένο
από αριθμούς κι ανθρώπους.

Δεν πάω τους πολιτικούς

που παίζουν με τα λόγια,

μόνο για ψήφους νοιάζονται

κι εβίβα στα κορόιδα

δεν μάθανε από δουλειά

κι επίδομα ανεργίας,

τα τυπικά προσόντα τους

κοινώς χαρτιά ¨¨υγείας¨¨…

Σ αγκαλιασα

ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ

Τα στηθη σου καρφια

στις ενοχες παλαμες…

ασύρματη επικοινωνία ,Λιμεναρχείου με καπετάνιο του «Hosta Ypochondria»

-καπετάν Λουκά,μ ακούς?

-ποιόν ν ακούσω Λιμενάρχα μου?

-εμένα, ποιόν άλλο ζωντόβολο ?

-α κατάλαβα,δεν ζητάς εμένα αλλά τον Υπαρχο !…

============================

'

'

Χάλασε το ασανσέρ κι ανέβαινα τη σκάλα.

Ακούω μιλάει ψυθιριστά η αφρατούλα Βέτα.

Είναι μαζί η φίλη της η Σούλα η σγουρομάλλα.

Ίσα την βλέπω πάνωθε, στους ώμους μια ζακέτα.

«Ξέρεις.., μ’ αρέσει Σούλα μου πολύ καναπεδάτο

σαν έρθει σπίτι ο Χρήστος μου αργά το μεσημέρι …

Παίρνω έναν πολύ βαθειά και μοσκομυρωδάτο

μαθές και καθημερινά και δίχως χασομέρι ! »

«Δεν περιμένω…

Έχασα επεισόδια μεσ' στης Γωνιάς το δώμα

και γίναν πράμματα πολλά και θάματα ακόμα...

Ποιος έβαλε εμπόδια στην έμπνευση των φίλων;

Να πάει αμέσως να χαθεί μετα των αλλοφίλων!

Εδώ είναι μέρος φιλικό με ζεστασιά γεμάτο

που την ψυχή μας προσφορά πίνουμε "άσπρο πάτο"!

Δεν γράφουμε διαγώνισμα, δεν δίνουμε εξετάσεις

βγάζουμε τα εσώψυχα μ' εντάσεις κι ανατάσεις.

Εκδόσεις δεν γυρεύουμε βραβεία δεν…

Mιά πέτρα πάνω στην καρδιά

έχει πέσει και με πλακώνει

όταν συνειδητοποιησα πως φεύγεις μακριά

και θα είμαστε αγαπη μου

για πολύ καιρό, μακριά και μόνοι.

Ωκεανοί θα μπούν ανάμεσά μας

χιλιόμετρα, αμέτρητα πολλά

και να θέλω να έρθω εγώ κοντά σου

αυτό θα είναι για με αδύνατο

και απολύτως ακατόρθωτο, αλλά.

Μόνο με την σκέψη μου θα είμαι εγώ κοντά σου

μόνο με το νου θα έρχομαι για να σε βρω

θα…

Την κριτική σας δέχομαι

 Όσο σκληρή κι αν είναι

Στιχάκια γράφω της ζωής

 Μα ποιητής δεν είμαι

Φτασμένος δεν γεννήθηκα

 Μα προσπαθώ με πείσμα

Ν’ανοίξω πόρτες της ψυχής…

-ψηλέα μου βλέπεις ότι βλέπω?

-ω μια χαριτόβρυτος κυρία !

-καλησπέγα σας κύγιοι,είμαι η Λουσιέν Λωλεγκώ !

-έχουμε μπόλικες εδώ,δεν θέλουμε και άλλες μωρή !

-ντροπή γείτονα,ας δείξουμε την Ελληνική μας…

Εισαι ανθος ομορφο και τρυφερο του αγρου το πιο γλυκο.

Εισαι πουλακι που κελαϊδα,

μεσα στην ομορφια του κοσμου ,

μεσα στα ποταμια και στα τρεχουμενα νερα.

Εισαι ηλιος και φως χαρα και ουρανος.

Εισαι το πρωτο ανοιξιατικο αερακι,

που σαν ερχεται σου φερνει μαζι του,

φρουτα γλυκα και δροσερο νερακι.

Εδώ,
προσωπικός χρόνος.
Συνήθως,
μια γωνιά που εκτείνεται
πέρα από τις προβλέψεις,
επιτρέποντάς μου
ν' αντικαταστήσω
τις μεταμφιεσμένες βεβαιότητες
και τη δυσκινησία τους,
με παλμούς.
Τότε είναι,
που τα όριά του
βρίσκονται στο ποτήρι
με το ήδη εξατμισμένο νερό,
όταν ξυπνώ.

Δεν ημουνα εκει οταν πρωτοανοιξες τα ματακια σου.

Δεν ημουνα εκει οταν ειπες τα πρωτα τα λογαγια σου.

Δεν ημουνα εκει οταν ακουσες τα πρωτα τα τραγουδακια σου.

Αλλα θα ειμαι εκει για να σε δω να βγαινεις Στην Ωραια Πυλη,

ντυμενη στα λευκα πανεμορφη σαν μικρη νεραϊδουλα με χρυσα φτερα.

Σαν τρελός περίμενα εκείνη τη στιγμή.

Μέχρι που εμφανίστηκες εσύ.

Ήρθες σαν κεραυνός.

Ήρθες σαν φωτιά καίγοντας γύρω σου τα πάντα καλά.

Όμως γέμισες τη ζωή μου ζεστασιά. 

Και ο χρόνος μαζί σου άρχισε να κύλα γλυκά ξανά.

Πιστεύω σε ΄σένα για μια νέα αρχή.

Έλα κοντά μου και θα τα αλλάξουμε όλα μαζί.

Ξέρω πονάει που το λέω.

Αλλά Σ΄αγαπώ.

Δεν θα κάνω το ίδιο λάθος να σε αφήσω πάλι.

Θα…

Το ξερω πως ποτε μου δεν θα γινω

 μεγαλος στιχουργος και ποιητης

 αυτογραφα στον κοσμο δεν θα δινω

 δεν θα μιλω με κοσμο περιωπης.

Οι στιχοι μου ποτε δε θα εκδοθουνε

 δεν θα με δειτε πισω απ' το γιαλι

οι κριτικοι ποτε τους δεν θα πουνε

 αυτος ειναι περιπτωση καλη.

Ποτε δεν θα γνωρισω το Καρβελα

 τον φοιβο την Αννουλα τον Ρουβα

την πεζαντακου δεν θα δω την Στελλα

 δεν θα την νιωσω…

Ενα βραδυ διχως αστερια ειναι ουρανος διχως περιστερια.

Ενα απογευμα διχως ηλιοβασιλεμα ειναι ουρανιο τοξο διχως τελειωμα.

Ενα καταγαλανο πελαγος διχως καραβια ειναι εκκλησια διχως εικονες και μανουαλια.

Μια πολη διχως δρομους ειναι ανθρωπος διχως ώμους. 

Μια παραλία διχως κοσμοσυρροή ειναι εκπομπη διχως επιρροή.

Ενας κοσμος διχως πολιτικους ειναι ειδησεις διχως αθλητικους.

Μια ζωη διχως ερωτα και παθος ειναι μαθηματικα διχως…

Θέλω μια μέρα να λείψω. 

Θέλω μια μέρα να φύγω. 

Να κρυφτώ κάπου.

Και να μείνω εκεί για λίγο.

Θέλω μια μέρα να ξυπνήσω, και να μην με ξέρει κανένας.

Θέλω να βγω στη πλατεία, και να μην γυρίσει να κοιτάξει ούτε ένας.

Θέλω να πάω για καφέ και την υπόλοιπη μέρα να μην με ενοχλήσει κανένας.

Θέλω να ταξιδέψω μόνος.

Με παρέα και συντροφιά αν γίνεται μαζί μου , ο Γέρο Χρόνος.

Θέλω να πάω σε μέρη όμορφα, μέρη μαγικά, μέρη…

Φως και χαρά τώρα γεμίζει το σπίτι.

Μπήκες εσύ κι ήρθες σαν γλυκό σπουργίτι.

Είσαι γλυκό κρασί που γλυκά,γλυκά σε μεθά.

Είσαι το καλντερίμι που όλο θέλει κανείς να περπατά.

Είσαι νεράκι δροσερό, του γιαλού το πρώτο κύμα το πιο γλυκό.

Είσαι καραβάκι στο γιαλό που μόλις ο άνεμος φυσήξει ανοίγει στο πέλαγο.

Είσαι η καρδιά ενός ταξιδευτή που έκλεψε τη δική μου, 

και χώρια σου πλέον να κάνει δεν μπορεί.