κάποιος_Νίκος ἔγραψε:ΤΥΨΕΙΣ - ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ

-

ὅταν τὰ πρόσωπα, μόνα τους, μιλᾶνε,

πρὸς τὶ, φεῦ! τῶν ἀνοήτων τοσαῦται…

Η νύχτα στάζει στο μυαλό μου,

χύνει το μαύρο της μελάνι,

ποτέ δεν θέλει το καλό μου,

ψάχνει γλυκά να με ξεκάνει.

Θερμές γυναίκες μου χαρίζει,

μου παραδίνουν το κορμί τους,

μαζί στο ίδιο μετερίζι,

μα αφιόνι σκέτο η δύναμή τους.

Ο χρόνος γράφει στην ψυχή μου

μια ιστορία μεθυσμένη,

δεν ξεπουλώ την εποχή μου,

είναι από πριν ξεπουλημένη.

Η νύχτα φέρνει μες το νου μου

κάποια μυστήρια ισορροπία,

τη θαλπωρή του πρωινού μου

και μια…

ΑΥΤΟΣ!!!!!!!!!!!!

Ψάχνω κάποιο χέρι να βρω,

Να μ’ αλαφρώσει το σταυρό,

Είναι πόθος μου κρυφός,

Μήπως και δω λιγάκι φως.

Με τη σκέψη μου τη θολή,

Πίστευα είναι οι άνθρωποι καλοί,

Και ήμουν φταίχτης συνεχώς,

Αν ζούσα στο κόσμο μοναχός.

 …

~~



πέννα καὶ πόνος.

Καμιὰ χαρὰ δὲν στάζει μελάνι·

ἀγέρας εἶναι καὶ δὲν τήν πιάνει

κανένα χέρι·

μὰ ἡ πέννα ξέρει

ποῦ βουτιέται στ' ἅγια νὰ βαπτιστεῖ·

ἔχει τὸν πόνο πάντα χορδιστὴ,

σὰν μιὰ κιθάρα·

δὲς…

ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ

Να μου λες μια καλησπέρα,

Όλα άδεια εδώ πέρα,

Να πάρουμε λίγο αγέρα,

Ας πέσαμε πάνω σε ξέρα.

Που πήγε καλή μου φίλη,

Το χαμόγελο στα χείλη,

Πλησιάζει πια το δείλι,

Μοιάζει με ψέμα τ’ Απρίλη.

Που πήγε…

ΟΤΑΝ Ο ΕΧΘΡΟΣ...ΦΟΒΑΤΑΙ..…

Μεταναστιέρες



Τουρκικὲς ἑταιρεῖες μετέχουν στὴν κατασκευὴ τοῦ φράκτη τοῦ Ἕβρου.

Ἡ προσφορὰ τῶν τουρκικῶν ἑταιρειῶν θεωρεῖται ἡ πλέον συμφέρουσα.

~~

Κάποιοι μίλησαν γιὰ…

Έκοβα ,κλαδιά με ιδρώτα ,

τέλος  να δώσω στον αφαλό

και στου κακού τα χνώτα .

Λερναίας  ύδρας παρακλάδια

Μες την ψυχή ,χωνόντουσαν,

Αφήνοντας ,στον νου σημάδια.

Γεννούσε και κτυπιόντουσαν,

Μόλις σχηματιζόταν

Τον  ήλιο δεν τον έβλεπε

και κομματιαζόταν .

Το ήξερα δεν έπρεπε

να περιμένω κρίνα,

μα το μυαλό στο…

Κουπλέ

Διάλεξα χίλια χρώματα,…

Σήμερα παράταιρος γάμος γίνεται

Παντρεύεται η αψηλή η Ντόρα

Τον Σαμαρά μέσα στην μπόρα.

Τριγύρω τ’ ακροδεξιά παρανυφάκια

Ο Άδωνις, ο Βορίδης, ο Πλεύρης

Και τα λοιπά παλικαράκια.

Θέλουν λένε να σώσουν τη χώρα

Απ’ τον Τσίπρα, τον αριστερό

Που ‘ρχεται μ’ απίστευτη φόρα.

Τώρα πια για τη Ντόρα ο Σαμαράς

Δεν είναι της παράταξης προδότης

Ούτε συμφερόντων συνωμότης.

Μα αγνοούν οι έρμοι…

λαχταροῦμε τῆς Γῆς τὸν αὐτοκράτορα,

γαμησιοῦ - καὶ ὄχι μόνον - πανδαμάτορα.

Ἀντίχριστέ μας, σ' ἀναμένουμε·

δὲς τὸν κῶλο μας πῶς κραδαίνουμε!

Φέρε καὶ τὸν Διάβολο μαζύ σου!

Ἐλέησον τὴν Ἑλλάδα. Φορτίσου.



Ἄσ' τοὺς ἄλλους νὰ μᾶς ζηλεύουνε,

- τοὺς λαοπλάνους δὲν τούς σκυλεύουνε.

Νὰ…

ἄν τὰ κλωθογύριζα,

σὰν πάπια θὰ σφύριζα.

Ὅταν πήγαινες ἐσὺ, ξέρεις, Ἆθλον, ἐγὼ γύριζα!

Πάντα στὶς πράξεις, στὰ λόγια, στὸν νοῦ μου μοσχομύριζα.

Ἐκτὸς τουζοὺρ κομμάτων ὤν, ἁπλῶς Κουκουὲ…

Σήμερα,

μὲ τὸ ποὺ ξύπνησα, ὁ ΠΑΝΤΕΛΗΣ, ("Ποιητικὴ Γωνιὰ") μὲ ἔκανε νὰ ἐνδιαφερθῶ γιὰ ἕναν συγγραφέα ποὺ μόνον ἀκουστὰ τὸ ἐπώνυμό του εἶχα:



τὸν Χένρυ Τσὰρλς Μπουκόφσκι. Καὶ εἶπα (ἀφοῦ ἔψαξα κάπως ἀρκούντως): Ὤπα της!... Τώρα πιὰ θὰ ψάξω…

ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ Μ’ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΕΣ

Ήρθες και μ’ αναστάτωσες,

Τη ζωή μου ανακάτωσες,

Κι όμως δεν απόρησα,

Π’ απ’ όλες σε ξεχώρισα.

Το ήξερες μου έλειψες,

Και αυτό το παρέλειψες,

Όσο να σου το τόνισα,

Όλο τον κόσμο αλώνισα.

 …

Την κλειδαριά μου άλλαξα

έβαλα και λουκέτο.

Να μου ξανάρθεις, αν περνά

στο νου σου, ξέχασέ το.

Όταν την πόρτα θα χτυπάς

και δεν θα ξεκλειδώνει

θα το φυσάς πουλάκι μου

και δεν θα σου κρυώνει.

Δεν θα σου δώσω τη χαρά

να με ξαναπουλήσεις

αν ο μη γένοιτο σκεφτείς

την πόρτα να…

Ζωή που τρέχει στα πεζοδρόμια,

που κολυμπάει στην προσμονή,

είναι όλα ίδια, μα και ανόμοια,

όλα είναι πόνος και ηδονή.

Ζωή που τρέχει μες τις πλατείες,

έρχεται, φεύγει μέσα στο φως,

οικείες και ξένες οι αλητείες,

όλα είναι ίσως κι όλα σαφώς.

Ζωή που τρέχει μέσα στα μάτια,

που σιγοκαίει αίμα ζεστό,

κόβεται η μέρα χίλια κομμάτια,

μα η νύχτα ενώνει σ' ένα ιστό.

Ζωή που τρέχει στις αρτηρίες,

οσμή του δρόμου, του…

ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ...ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΩ..
…

Ακούω τις οιμωγές μιας μοναξιάς και είμαι βέβαιος ότι δεν είμαι μόνος.

Ακούω το γέλιο μιας συντροφιάς και είμαι βέβαιος ότι είμαι μόνος.

Ποιο κλάμα και γέλιο;

Ποια λύπη και χαρά;

Ποιο χαμόγελο και δάκρυ;

Όλα μαζί τ'άκρα και εν τω μεταξύ  οι ακρότητες της απάθειας.

Καλύτερα να αποσοβηθούν τ'άκρα της αλαζονείας παρά οι ακρότητες.

Πρέπει να ταπεινώνεσαι καθημερινά και να πολεμάς την αδιέξοδη περηφάνια ενός επηρμένου Εγώ!

Αλλά η έπαρση…

Το να προσπαθεί κανείς να πει τι είναι ποίηση,
είναι σαν να βάζει έναν δεξιόχειρα γέροντα να
κάνει με τ'αριστερό καλλιγραφίες.

Η Νεράιδα







Λουσμένη μες το φως του ήλιου

ξεκουράζεσαι…

Αθέατη περνάς τη μέρα και μετά

χάνεσαι..



Αμίλητη σαν ζωγραφιά πανέμορφη

ποζάρεις…

Ήρεμη, καλοσυνάτη με γλύκα μας

κοιτάζεις…



Κορδέλα μεταξένια στο κεφάλι σου

φοράς..

Τ’ αστέρια και το ασημένιο φεγγάρι

ακουμπάς..



Κάθε πρωί σε γαλήνια θάλασσα

βουτάς..

Στην τρικυμία αποφεύγεις

να κολυμπάς…



Τα μάτια σου του βυθού το χρώμα…