''ΤΑ...ΣΩΜΑΤΑ''

στίχοι JOBAK...



Νερό, πηλός τα σώματα

σαν κέρινα ομοιώματα

μες στη βροχή πως λιώνουνε

και στη φωτιά παγώνουνε



δυο, ενωμένα σώματα

του δειληνού τα χρώματα

ουτοπίες χαρισμένες

και κρυφά παντού δοσμένες



έτσι κι αλλιώς τα σώματα

ανώνυμα ονόματα

χωρίς φτερά χαρταετοί

στον ουρανό και μια στή γη



οι έρωτες στα σώματα

σαν τέρατα ασώματα

σφίγγες που αυτοκτονούνε

με κεντρί όταν φιλούνε



R.…

ΣΙΝΙΑΛΟ...

στίχοι jobak



Μες στο χωράφι του μυαλού μου

φύτεψαν σπόρο πλαστικό

να πέφτει η κόρη του ματιού μου

σε φαύλο αντικατοπτρισμό



Ιδέες αποφλοιωμένες

με τάϊσαν να μην πεινώ

και μ'ενοχές μεταλλαγμένες

να μη θυμάμαι τι ζητώ



Μου φούσκωσαν με σιλικόνη

του αύριο το βαθύ κενό

πολιορκημένη γκρίζα ζώνη

μοιάζει η ζωή μου απο καιρό



Μέρες γυμνές,…

''ΟΙ ΔΡΑΚΟΙ''

stixoi jobak...



Πόσο ακόμα θα το ζούμε

τούτο χώμα που πατούμε

να το σκάβουν,να το κλείνουν

το θεριό αρνί να ντύνουν.



Ρεφενέ παπατζηλίκια

αλεπούδες με τσιφλίκια

ζάλωσαν της γης την πλάτη

μεγατόνους με απάτη.



Με σταυρούς και θυμιατήρια

χρεωμένα τρεχαντήρια

απ'τα μετρημένα ο λύκος

τρώει και δεν είναι μύθος.



Τ'ονειρά σου στα πατάρια

φτιάχνουν τρύπες στα ντουβάρια

μπας τον ήλιο και τον δούνε

να…

'Φ Ο Β Ο Σ''

STIXOI JOBAK...



το φόβο μου αγκαλιάζω

κοντά του να κρυφτώ

κι αυτός πελώριο κύμα

με πάει στο βυθό



..κι εκεί που λέω με πνίγει

με βγάζει στη στεριά

αντίστροφα μετράω

και με ρουφάει ξανά



φοράει γαλάζια ρούχα

ολόλευκο παλτό

κι εγώ νομίζω αστέρι

πως πέφτει τυχερό



μνημόσυνο του κάνω

του φόβου σαν γιορτή

μα βάζει κάθε Οκτώβρη

στην τούρτα μου κερί



...και σαν εγώ τ…