Περπάτησα τρεις ώρες μες τους δρόμους

 Και με ρωτούσαν οι διαβάτες που πηγαίνω

 Κι είδα στα μάτια σου, σφυρίχτρες κι  αστυνόμους

 Και για φανάρια ένα τσιγάρο αναμμένο

                           ---.---

 Όπως πάει θα γενώ, ..ο  Μέγας Ναπολέων

 Για σένα νε κορίτσι μου , τρελάθηκα σου λέω!

 Τρελάθηκα σου λέω!...

                            ---.---

 Ξενύχτησα σε μπαρ και σε…

Φιγούρα που έγειρε στου χρόνου τα σημάδια

Κι ένα χαμόγελο που πέθανε νωρίς

Νωρίς στερήθηκες τα παιδικά τα χάδια

Και από τότε ως τα τώρα προσπαθείς

Φωνή που άλλαξε στου χρόνου τα γρανάζια

Μπάσα, θλιμμένη σαν απόηχος θαρρείς

Θαρρείς πως βούλιαξε σαν άγκυρα γαλάζια

Κι αυτό το γέλιο σου, αδέκαστος κριτής

Βλέμμα περήφανο μαζί και λαβωμένο

Που τόσα χρόνια δεν το ένιωσε κανείς

Κανείς δεν το ‘δε, σε κοιτούσανε σαν ξένο

Μονάχα ‘γω σ’ είδα πως ήσουν…

Δίχως προκάλυψη αποκαλύπτεται η πραγματική φύση του υποκειμένου.

Η φύση που σε νόμο κανένα υπακούει, σε καμία νόρμα.

Φορά το μαγικό δαχτυλίδι του Γύγη και δεν φοβάται, είναι αόρατη.

Απροκάλυπτα αποκαλύπτει το ποιόν της δεχόμενη κανένα πράγμα ως δίκαιο.

Καμία συνέπεια άλλης συμπεριφοράς δεν υφίσταται όταν είσαι αόρατος.

Απροκάλυπτα αποκαλύπτεται το νεικός, η φωτιά που ζώνει και διέπει την ζωή του ανθρωπάκου.

Χωρίς το δαχτυλίδι, όμως, το απάνθρωπο…

                              Η εικόνα είναι μια σκέψη αποτυπωμένη

Και μια σκέψη αποτυπωμένη – είναι μια εικόνα-

Οι εικόνες είναι σκέψεις

Οι σκέψεις είναι εικόνες

Το ίδιο πράγμα

Κοινό!

Το μόνο που διαφέρει – καμιά φορά-

Είναι η έΝτΑσΗ του χρώματος

 …

Πάρε το δρόμο που οδηγεί στη λησμονιά

Μήτε «αντίο» μήτε «γεια» να ψιθυρίσεις

Το ‘δα σημάδι πως κακή θα ‘ναι η χρονιά

Γέρναν οι ασφόδελοι και ‘λέγαν θα μ’ αφήσεις

Έκλεψα σπόρους τους κι εγώ από οργή

Φύτεψα μέσα στην ψυχή και στη ματιά μου

Ωχρό το χρώμα τους, θανάτου η οσμή

Μαύρες κρυστάλλινες βελόνες τα όνειρά μου

Τώρα Γενάρη με Ιούλη ανθοφορώ

Σαν Περσεφόνη η ζωή μου εκτός χρόνου

Όλα τα θέλω μου σέρνουν μακρύ χορό

Σαν τραγουδάνε ένα απάνθισμα…

Η ζωή σε δυο ψυχές

Το φιλί δεν επιτρέπει,

Μαραζώνουν μοναχές,

Φυλακή, σ ένα "Δεν πρέπει!.."

Είσαι άδικος Θεέ μου, είσαι άδικος,

Γιατί τον έρωτα

τον έκανες τυφλό,

Πέφτει στην φωτιά , δεν βλέπει!.

Είσαι άδικος Θεέ μου, είσαι άδικος ,

Γιατί μου έδωσες

ένα όνειρο τρελό ,

Και μετά μου λες "Δεν πρέπει!."

Έχεις δει ποτέ καρδιά,

Νάναι χίλια δυο κομμάτια,

Και να θέλει στην…

Στα μονοπάτια του Άραχθου

Επάνω στα Τζουμέρκα

Που 'ναι μαζί τ' ανθρώπινα

Με του Θεού τα έργα

Τ' αλώνι, η νύχτα, ο άνεμος

Η πέτρινη η βρύση

Το σύννεφο, η μικροκλησιά

Το καλντερίμι, η…

Απεργία θα κηρύξω διαρκείας

Για την ύπαρξη , μιας όμορφης κυρίας,

Και ακρόαση καρδιάς θα της ζητήσω

Αν μ αγαπάει,…. να την ρωτήσω!.

Είσαι ο βηματοδότης

Της καρδιάς μ΄ ο ρυθμιστής,

Μη μου πεις ψυχή μου ότι,,

Σκέφτεσαι,.. να μ αρνηθείς!...

Τι μυστήριο το βλέμμα της Θεέ μου

Τι φωτιά μες το κορμί της κουβαλάει

Τέτοια χαρά δεν ένοιωσα  ποτέ μου,

όταν γι αγάπη,..... μου…

Δεν θ' ανέβουμε σκαλί

όσο κρύβουμε τα λάθη

κάτω από το χαλί,

που τρυπάνε σαν αγκάθι.



Αν πονάμε χωριστά

δεν θα πάμε στο πιο πέρα

με τα στόματα κλειστά

κι η αλήθεια μια φοβέρα.



Το μυαλό μας κουβαλά

κάτι φοβισμένες λέξεις,

δεν τις βγάζουμε αλλά

μέχρι πότε να…

"Εμείς μαζί στο πουθενά ,εμείς μαζί και στου παντού"

Με λούσανε τα χνώτα σου και μύρισα  τις λύπες  σου

βούτηξα  τα μάτια μου μες τα  δικά σου και βρήκα το βυθό σου…

Τίποτα πια δεν σε φοβίζει,

όλα στο δρόμο σου τα βρήκες,

πολλές οι ήττες και οι νίκες,

όμως καμμιά τους δεν σ' ορίζει.



Τίποτα πια δεν σε γλυτώνει,

σε άδειο γήπεδο θα παίξεις,

και δεν σε παίρνει να διαλέξεις,

τι σε σκορπά και τι σε σώνει.



Τίποτα πια δεν σε φοβίζει,

είναι η ζωή σου ένα ποτάμι,

μικρός θεός σε μια…

Αγαπη κι ελπιδα η μονη πεθυμια

για την λευτερια του να υπομενεις

μην φοβασαι , γιατι φοβασαι;

δεν θα σε γλιτωσουν οσα διαβασες

στα βηματα σου χτιζεται ο Λαβυρινθος

δεν θα σε γλυτωσουν κι οσα εγραψες

τα ιχνη των βηματων σου σβηνονται

δες , πανω σε πνιγμενες Αγωνιες

εκεινες που θρεφουν με αιμα τις γωνιες

που κυρτωνουν...

Η Μοιρα περιμενει ... ν' αποζητας τον οικτο της

καποιος να σε κρατησει θες , να συγκρατησει το λεγειν

που εσβησε στο…

ειναι η σιωπες μας λευκες σα να τισ αγγιξε το χ8ες

ειναι η φωνη μας αργη σαν να μν εχει τι να πει

...

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ

Τον Άγιο Σεβαστιανό,

Αθλοφόρο χριστιανό,

Να μ’ αξιώσει το δειλό,

Λιβάνι να μοσχοβολώ.

Τον Άγιο Σεβαστιανό,

Φύλακα αληθινό,

Με τη ψυχή μου προσκαλώ

Να θέλω όλο το καλό.

Τον Άγιο…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΕΜΠΕΔΩΣΤΕ ΤΟ !

-ΝΤΡΙΙΙΙΝ

-ΠΟΙΟΣ ΕΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ?

-ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΧΑΙΔΩ ΠΤΩΜΑΙΝΗ ΜΕ ΚΩΔΙΚΟ 000 ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΝΕΚΡΟΦΡΑΓΚΑ ΜΠΑΝΚ"

-ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΚΥΡΙΑ ΠΤΩΜΑΙΝΗ !

-ΕΙΣΑΣΤΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΡΑΚΟΣ?

-ΟΧΙ,Ο ΔΙΔΥΜΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ…

Εσταυρωμένοι στολίδια από πολύχρωμα μονότονα λαμπιόνια

γυάλες επανδρωμένες με γηραιά…

Τόσα χρόνια με τα παιδιά μέσα στην τάξη,σε σχολειά (τον τελευταίο καιρό) μεγάλων αστικών κέντρων, έχει στοιχειώσει μέσα μου, ο μεγάλος καημός τους : "-Δεν έχουμε ελεύθερο χρόνο, κύριε. Τρέχουμε απ' την ώρα που θα φάμε, για μεσημέρι:Φροντιστήριο Αγλικά...Κολυμβητήριο....Γαλικά...Διάβασμα μετά για το σχολείο...Για τα φροντιστήρια μετά...Δεν προφταίνουμε να παίξουμε....Στον ελάχιστο χρόνο που μας μένει, βλέπουμε τηλεόραση, γιατί πού να…

R09_0499.MP3



Κάνε κλικ στον αποπάνω σύνδεσμο, για ν' ακούσεις το "Παιδί του Πάρνωνα" .



Εσύ, παιδί του Πάρνωνα,

του Πάμισου καμάρι,

χανόσουν το φθινόπωρο,

για νά 'ρθεις Αλωνάρη,



να παίξεις πάνω στο Μυστρά,

μ' ένα κρασί, τις νύχτες,

πεντόβολα τα χρόνια σου

και ζάρια τούς πλανήτες.…

Γιατί να ζω, σ΄ αυτήν την ζωή,

αφού δεν μου προσφέρει τίποτα,

μόνο καημό, πόνο πολύ επιθυμίες και σκέψεις στο μυαλό,

για κάποια που είναι 'δω,

μα δεν με βλέπει…