Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μάρτιος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (174)

Γιασεμιά λευκά και κρίνα

Γιασεμιά λευκά και κρίνα

έρχονται στη μνήμη μου

σαν μεθώ με μια ρετσίνα

να'βρω τη γαλήνη μου

Έρχονται τα περασμένα

να μερέψουν το μυαλό

σα λουλούδια ανθισμένα

μ'άρωμα αληθινό

Όνειρα που χτίζαν κάστρα

στέκομαι κι αναπολώ

που με πήγαιναν στα άστρα

κι είναι κείνα π'αγαπώ

Γιασεμιά λευκά και…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 5 Μάρτιος 2010 στις 20:30 — 7 σχόλια

Συστήματά μου οπλικά,

στήθεια, μηροί και γάμπες,

παθαίνουν τα αρσενικά

όπου περνάτε κράμπες.

Μάτια μου αμυγδαλωτά

σαν του γλυκού πιατάκια,

ρουθούνια ανασηκωτά,

στα μάγουλα λακκάκια.

Ηλεκτροφόρα σύρματα

φιλήδονά μου χείλια,

ταράζετε τα ύδατα

απ' τα εξηνταμίλια.

Φτου μου και φτου και ξανα φτου,

σκόρδα μία πλεξίδα,

-Μεγαλειότης η Αυτού-

κρέμασα γι αλυσίδα.

Εγώ είμαι το τέλειο

απ' του Θεού… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 5 Μάρτιος 2010 στις 19:54 — 8 σχόλια

δεν βλεπω πια τα ματια σου

Δεν βλεπω πια

τα ματια σου,

Τα πηρε θαρρεις

ενα χαρτινο αεροπλανο

σαν απο ΄κεινα

που φτιαχνουν τα παιδια.

Τα πηρε μακρια

και πισω απο τα αστερια,

δεν φτανουν

στη χαρα μου

περιστερια

απ τη δικη σου την ποδια.

Δεν βλεπω πια

τα ματια σου,

και κεινα ψαχνουν

αραγε εμενα?

τρεμουν γυρω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΡΟΥΣΤΑΛΗΣ στις 5 Μάρτιος 2010 στις 16:27 — 6 σχόλια

ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ

ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ! ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ

Είναι ο Χρόνος Σκοτεινός

κι ο Δρόμος του…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 5 Μάρτιος 2010 στις 15:42 — 3 σχόλια

ΜΙΑ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ

ΜΙΑ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ

Για μια στιγμή ξεχάστηκα

στη Σκέψη σου που Είχες,

και με Παρέσυρε Γοργά

στού Νου σου τις Αχτίδες.

Μια Μυσταγωγία Φωτεινή

στης Νόησης την Θέση,

Κυρίαρχη η Φώτιση

του Χώρου που Είχες Διαλέξει.

Ανέσπερο και Διαρκές

το Φως που Πλημμυρίζει,

μέσα απ’ του Χρόνου τις Πηγές

και την Ζωή Ζυγίζει.

Μια Μουσική στο Λυκαυγές

που Ξεχωρίζει Αιώνια,

δίνει την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 5 Μάρτιος 2010 στις 13:35 — 3 σχόλια

Το νησί της λίμνης

Πάνω στη γαλάζια λίμνη με τους άσπρους κύκνους

Αντανακλά η ασημένια τής σελήνης αγκαλιά.

Παίρνω την άδεια βάρκα κι αργοσαλεύω τα κουπιά

Τ’ αστέρια λάμπουν μες στου ουρανού τη σιγαλιά.

Θέλω να φτάσω στης λίμνης το καταπράσινο νησί

Που χρόνια τώρα με προσμένει και με καλεί.

Τα πουλιά φτεροκοπάνε στο γαληνεμένο αγέρα

Και στις όχθες τα δέντρα γλυκά παίζουν φλογέρα.

Καθώς το πόδι μου πατώ στη νοτισμένη τη στεριά

Ακούω να θροϊζει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 5 Μάρτιος 2010 στις 9:41 — 6 σχόλια

Για ενα δάνειο

Για ενα δάνειο

Αλλού βαρούν τα σήμαντρα

αλλού του κουτρούλι ο γαμος

τα φώρτοσαν στον κόκορα

και όποιον πάρει ο χάρος

Λες και ήρθαμε απ' τα χιονα

και λιώσαν οι παγοι ξαφνικα

εδω και τριάντα χρόνια

η Ελλάδα ζη με δανικα

Και οι κλέφτες χαμογελούν

πισω απ' τις κουρτινες

και οι εταίροι καραδοκούν

να αρπάξουν τις βιτρινες

Στα αζήτητα τώρα οι φωνες

το τίμημα πολύ μεγάλο

πληρώνουμε τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 5 Μάρτιος 2010 στις 7:30 — 10 σχόλια

Ασ'τους να λένε

Εχουμε Μάρτη

μά μέσ'στον χάρτη

φαίνεσαι ακόμα,

είσαι εκεί

με το κεφάλι

σκυμμένο πάλι

κοιτάς το χώμα

μιά κυριακή

Ασ'τους να λένε

βρέ πατριδα της αξίας

δεν θα χαθεί

γιά λίγο χρήμα ο γαλαξίας

Θα μπεί Απρίλης

κι αυτοί της ύλης

θα συζητάνε

γιά επιταγή

θέλουνε αίμα

μά με το ψέμα

πάλι ζητάνε

υποταγή

Ασ'τους να λένε

βρέ πατρίδα μου Ελλάς

αυτοί όταν κλαίνε…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την kwstas ieromnhmwn στις 5 Μάρτιος 2010 στις 2:33 — 10 σχόλια

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΠΟΧΗΣ

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΠΟΧΗΣ (ΧΕΙΜΩΝΑΣ)

Χειμώνας σε μια Διάσταση

του Έτους 2010-

Φύλα που σκόρπισαν ξανά

Ριγμένα (πεταμένα) απ’ τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 4 Μάρτιος 2010 στις 18:55 — 4 σχόλια

ΕΝΑΣ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ( ΞΕΨΥΧΑ )

Σαν Κοιτάζω στο Σήμερα

βλέπω το Αύριο να απλώνεται,

στα Πόδια σου μπροστά..

Σαν Δώρο που…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 4 Μάρτιος 2010 στις 18:44 — 4 σχόλια

Η πένα

Λες και τρελάθηκε η πένα

και γράφει λόγια μεθυσμένα.

Χωρίς ειρμό λέξεις καρφώνει

μέχρι που το χαρτί ματώνει.

Την έχει πιάσει μια μανία,

ανοίγει τρύπα στην τελεία,

με τα καρφιά και με τα βέλη

έκανε το χαρτί κουρέλι.

Μια πένα έχω οργισμένη

με ό τι γύρω της συμβαίνει.

Μια πένα έχω δολοφόνο

μα το χαρτί σκοτώνει μόνο.

------

Δεν είμ' εγώ, είναι αυτή

που γράφει πάνω στο χαρτί.

Η πένα μου η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 4 Μάρτιος 2010 στις 15:00 — 12 σχόλια

ΟΙ ΡΑΓΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ (ΑΠΟ ΤΗΝ 13Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Κάνει σουλάτσο η καρδιά ,

στης μοναξιάς της τα στενά ,

με τη ματιά μέσα στα δάκρυα πνιγμένη ,

πονά και λιώνει σαν κερί ,

της προδοσίας η πληγή ,

την τσάκισε και είναι τώρα ραγισμένη.

Ρεφρέν

Οι ραγισμένες οι καρδιές δεν πολεμάνε ,

θύματα είναι της αγάπης που πονούν ,

κάνουνε στίχο τον καημό , τον τραγουδάνε ,

κάνουν τον πόνο τους χορό και τον γλεντούν.

Κάνει σουλάτσο η καρδιά ,

όλη τη νύχτα ξαγρυπνά ,

κουτσά χτυπάει σαν καμπάνα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 4 Μάρτιος 2010 στις 14:58 — 10 σχόλια

Στην Αράχωβα

Στην γραφική Αράχωβα τούτο τον άγριο χειμώνα

Τα χιόνια κρυστάλλινα έχουν σκεπάσει τα σπίτια

Άσπρα κι ασάλευτα τα καημένα τα σπουργίτια…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 4 Μάρτιος 2010 στις 14:19 — 6 σχόλια

ΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ

Άντε και να περίσσευε ένας στίχος

στο τραπέζι εκείνο

με τις καλησπέρες της Κυριακάτικης μάζωξης .

Χίλιες κουβέντες αχνιστές και τόσα τρύπια

θαύματα , χωρούσανε σε ένα ζεστό καρβέλι .

Κι ήταν και εκείνο το κρασί

που ‘χε παλιώσει στα χέρια μας , κάθε γουλιά

και ένα τραγούδι ασπρόμαυρο .

«Γεια μας» φωνάζαμε κι υψώναμε

τα ποτήρια μας στους ουρανούς για να

πετούνε ελεύθερα .

«Γεια μας» κι όλο μεθούσαν οι στιγμές

που ‘χαν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 4 Μάρτιος 2010 στις 13:38 — 5 σχόλια

Στου καφέ το κατακάθι

Στου καφέ το κατακάθι

είδα πως θα κάνω λάθη

λάθη ασυγχώρητα

που πονούν αφόρητα .

Είδα και το πεπρωμένο

μ' αίμα και φωτιά γραμμένο.

Το 'δα το συνήθισα

στο κρασί το βύθισα.

R : Aχ ψυχή μου λεύτερη

όσο κι αν πονάς

ευκαιρία δεύτερη

ούτε που ζητάς .

Μόνο τραγουδάς.

Σαν βροχή και σαν αγέρας

είδα στην αυγή μιας μέρας

το βαθύ σκοτάδι μου

τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 4 Μάρτιος 2010 στις 10:00 — 13 σχόλια

ΤΟ ΜΙΣΟΣ (από τη 13η συλλογή)

Μίσος που θέριεψε , ψυχή σκοτώνει ,

η αγάπη μόνη ,αιμορραγεί ,

κουρτίνες που ‘κλεισαν , το φως μη φτάσει ,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 3 Μάρτιος 2010 στις 20:23 — 8 σχόλια

Στη φωτια της μαχης

Ο στρατηγός καβάλα στο ατρόμητο άλογό του

Περήφανα κατευθύνει την ατσάλινη στρατιά

Μια λάμψη δυνατή φωτίζει το πρόσωπό του

Καθώς θεριεύει της αδυσώπητης μάχης η φωτιά.

Οι λόγχες κροταλίζουν στον παγωμένο αγέρα

Το αίμα στάζει άλικο στο ασπρισμένο χώμα

Κι ενώ σιγά σιγά σκοτεινιάζει η θλιμμένη μέρα

Οι κραυγές διάσπαρτες ακούγονται ακόμα.

Τα πολυβόλα θερίζουν σαν στάχυα τα κορμιά

Και τα πουλιά κλαίνε τρομαγμένα στα κλαδιά

Ο ουρανός… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 3 Μάρτιος 2010 στις 13:30 — 6 σχόλια

STOP

Υπαγορεύοντας τυπικές μεθόδους,

και τετριμμένες δυνατότητες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την M alive s στις 3 Μάρτιος 2010 στις 11:59 — 10 σχόλια

ΖΩΓΡΑΦΙΣΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ

ΖΩΓΡΑΦΙΣΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ

Ζωγράφισα το Σώμα σου

με του Ουρανού τις λέξεις,

και μιας Σελήνης σ’ Αγαπώ

στ’ Ονείρου τις εκθέσεις.

Αργοψιθύρισα μ’ ένα Άγγιγμα

στο εσώψυχό σου βλέμμα,

μ’ ένα Θεό-Ήλιο που κυλά –απαλά-

σε Χέρια Ανθισμένα.

Μιας προσμονής φτερούγισμα

κι ενός Αγέρα η Γλύκα,

πάνω στο Πνεύμα του Καλοκαιριού

που αχολογά η λατρεμένη Δίψα.

Δροσιάς το πάνω-χάϊδεμα

στα Θαλασσόχρωμα μαλλιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 3 Μάρτιος 2010 στις 11:51 — 5 σχόλια

Ναι μωρε, για την πατριδα.

Ανεβαινει ο φουπουαλφα
ακριβαινει και η βεντζινη
να πληρωσω να πληρωσω
εγω εχω την ευθυνη.

Κοψτε μου και τον μισθο μου
ναι, γαμω το κερατο μου
ναι μωρε, για την πατριδα
να πουλησω και την γιδα.

Μια ζωη στην ανεργια
μεροκαματο απεργια
στην επομενη αργια
θα σε παντρευτω Μαρια.

Κι ολο σφιγγω το ζωναρι
και σηκωνω κι αλλα βαρη
ναι μωρε για την πατριδα
να πουλησω και τη γιδα.

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 3 Μάρτιος 2010 στις 11:00 — 14 σχόλια