Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Τη μέρα που θα ξαναρθείς

Θα 'ρθεις ξανά σαν το φονιά

στον τόπο του εγκλήματος

να ζητιανέψεις μια γωνιά

σαν κρίκος πια αδύνατος.

Εγώ όμως δεν θα ξοδευτώ

στου χθες τα ανομήματα,

θα 'σου 'χω μόσχο σιτευτό

και της αγάπης ρήματα.

Τη μέρα που θα ξαναρθείς

στολίσου με χαμόγελα,

πριν ξεκινήσεις να χαρείς

τα μαύρα σβήσε ολότελα.

Έχε το δάκρυ σου δετό

κι έλα χωρίς να ντρέπεσαι,

στου έρωτα τον πυρετό

όπως παλιά να καίγεσαι

------

Βάζω αντίσκιο την παλάμη

μην φανείς απ' αντικρύ

κι έχω ρίξει στο ποτάμι

κάθε λέξη μου πικρή.

Προβολές: 646

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 9:17: "Βάζω αντίσκιο την παλάμη

μην φανείς απο αντικρύ

κι έχω ρίξει στο ποτάμι

κάθε λέξη μου πικρή."

Ωραιότατο ποίημα,

καταπληκτικό τελείωμα Ειρήνη!!!!!!!!!!

το να έχει μάθει κανείς να συγχωρεί,

φανερώνει μεγαλείο ψυχής!!!!!!!

Καλή σου ημέρα και να δημιουργείς...

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 10:04: Βάζω αντίσκιο την παλάμη..!!!!!!!!!

Ειρήνη μου ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!!

Ομορφη Κυριακή..

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 10:41: Eξαίσιο ..........!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλημέρα Ειρήνη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Liontas στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 11:14: Ύμνος στη Συγχώρεση και στην Επιστροφή!

Εξαιρετικό, τόσο από τεχνικής όσο και από θεματικής πλευράς!

Περισσότερο μου άρεσε το δεύτερο και το πέμπτο τετράστιχο.

Το δεύτερο "ντύνει" την έννοια της συγχώρεσης με έναν συνδυασμό λόγων και πράξεων ("θα σου' χω μόσχο σιτευτό και της αγάπης ρήματα").

Το πέμπτο υπερέχει με την εξαιρετική του φυσικότητα - με την αναφορά στο ποτάμι, αλλά και με την εικόνα ενός ανθρώπου που προσμένει κάποιον άλλον μέσα στο λιοπύρι...

Μπράβο Ειρήνη!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 14:26: Ειρηνη καταπληκτικο!!!

Μπραβο σου!!!

Σχόλιο από τον/την astrojoggi στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 15:06: - Βρε Ρηνιω!

Δεν κανεις και κανα κουπι να με περασεις κειθε)))

Αναμπιλα! ... τα χειλη μου θελουν τον σιτευτο σου

και κειν' την σκαφη να πλυθω... ω! ακριβε μου λυθε!

χα!...Ομορφια !

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 20:11: '

Έκανες τα μαγικά σου πάλι

με γράμματα έφτιαξες το ποί΄μα

βάνεις και μιά καρδιά μεγάλη

κι αλλάζεις μέχρι και το κλίμα ...

Τρανή μαστόρισσα στις λέξεις,

δάκρυ χτυπά τον πυρετό,

διάβαζε νου και πως ν' αντέξεις

το χάρισμά σου χαιρετώ !

.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 20:16: '

Φοβερή, ως συνήθως, βεβαίως βεβαίως ...!!!

.

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 11 Σεπτέμβριος 2011 στις 23:01: Παρα πολυ καλο Ειρηνη>Μπραβο σου ποιημα συγχωρεσης αρα και συνεχειας και φυσικα μια νοτα αισιοδοξιας.