Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το τέλος

Ξύπνημα πρωινό ,άγριο ,κατακαλόκαιρο –δροσιά ακριβοθώρητο το δώρο του χειμώνα

νιρβάνα ύπνου ακόμα αντηχεί

σκόρπια λεπτά θολώνουνε ,ανάμνησης ,σκέψης παλιάς

κάστρα που φτιάχτηκαν και γιγαντώθηκαν τα περασμένα χρόνια

κει στο παράθυρο γωνιά χώρος ελεύθερος στο άδειο το περβάζι

ένας σπουργίτης έφηβος πάνω στην κάψα της ζωής

με τάσεις αυτοκτονικές εκεί που λίγο πριν φώλιαζαν τα γατιά

τους ρίχνει βλέμμα αδιάφορο περί άλλων τυρβάζει

μονολογούσε σκούζοντας αδιαλείπτως έλεγε για την κακιά την ώρα

μια καταιγίδα φονική μάνιαζε ο αέρας έδερνε τα στάχυα τους καρπούς

σκόρπια κορμιά να κείτονται νεκρά δίχως ακολουθία

τι είναι αυτό που γίνηκε εκεί στην πέρα χώρα

το ξέρω θα έρθει και από εδώ ο σατανάς μαύρο μανδύα φόραγε και πήγε στους γειτόνους

δεν θα γλυτώσουμε κανείς είναι γραφτό τι θα συμβεί

το τέλος μας θα είναι φρικτό απαίσιο

εάν δε μας εβρει αγκαλιά και μας πετύχει μόνους

Προβολές: 171

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 10 Αύγουστος 2011 στις 19:00: Καλησπερα,ζητω και εγω την επιεικια ολων καθως σημερα προσπαθησα να γραψω λιγο διαφορετικα επιρεασμενος απο τον τροπο γραφης καπιων φιλων οπως ο Γιαννης και ο Βασιλης οποτε σαν πρωτη προσπαθεια περιμενω κατανοηση.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 10 Αύγουστος 2011 στις 19:04: Πολυ καλα τα καταφερες!!!

Εγω δεν τα καταφερνω καθολου, ετσι νομιζω!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 10 Αύγουστος 2011 στις 20:29: Η πρώτη πήγε πολύ καλά Χρήστο!!

Πιστεύω ότι θα κάνεις θαύματα...!!!

Ομολογώ ότι προτιμώ τον δεκαπεντασύλλαβο!!!

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 10 Αύγουστος 2011 στις 22:09: Τα πήγες πολύ πολύ καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δε μίλω ως "ειδικός" του ελεύθερου στίχου.

Πιο ερασιτέχνης,δε γίνεται να είμαι...

Παρόλο που μιλάς για επηρεασμό,

μέσα στο ποίημα,

φαίνεται καθαρά ένα άλλο,

προσωπικό ύφος,

ιδιαίτερο κι ενδιαφέρον.

Συγχαρητήρια απο εμένα.

Από κάποιο που στον δεκαπεντασύλλλαβο,

δυστυχώς δεν τα καταφέρνει

και ενίοτε...ζηλεύει(δημιουργικά πάντα).

Καλή σου νύχτα

και καλές δημιουργίες όπως κι αν τις εκφράζεις...

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 10 Αύγουστος 2011 στις 22:41: Χρήστο συγχαρητήρια!!!!!!!

Πραγματικά νιώθω περήφανη για τούτη τη Γωνιά που βγάζει στην επιφάνεια τόσα ταλέντα!!!

Που την απαρτίζουν , πάνω απ' όλα ,τόσο ωραίοι Άνθρωποι!!!!!

Από μια εντελώς ερασιτέχνη που σκαρώνει καμιά φορά κανένα στιχάκι

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 11 Αύγουστος 2011 στις 0:05: Αγαπητε Βασιλη και εγω ενας καθαρα απλος ερασιτεχνης ειμαι που γραφω χωρις καν να γνωριζω τι ειναι το δεκαπεντασύλλλαβο(ρωτησα για να μαθω)ουτε σπουδεες γνωσεις γραμματικες εχω(αποφοιτος Λυκειου)ειμαι ουτε κανας πολυδιαβασμενοςαπλα οτι μου ερχεται και οπως μου ερχεται το γραφω η πραγματικοτητα ειναι οτι στα εικοσι αρχησα να αποτυπωνωτις σκεψεις μου στο χαρτι(ζητημα να εχω γραψει 15 ολοκληρωμενα ποιηματα)και εδω και περιπου κανα μηνα σφοδρα επιρεασμενος απο τη γωνια γραφω σχεδον καθημερινα και τωρα εχω φτασει τα 35 .Πιστεψε με το μεγαλυτερο ερεθισμα ειναι αυτη εδω η παρεα.

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 11 Αύγουστος 2011 στις 3:48: και εγώ που γράφω από παιδί τι κατάλαβα Χρήστο,

η ψυχή μετράει και είναι δώρο.

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Αύγουστος 2011 στις 0:06: *

Χρήστο,

Συνεχίζοντας να γράφεις, θεωρώ ως απολύτως βέβαιο ότι θα σου συμβεί όλο και συχνότερα αυτό που μόλις μας περιέγραψες πως βίωσες ... να συνδεθείς με τον πυρήνα της ύπαρξής σου και να
ακούσεις την φωνή του κύτταρού σου, καθώς εκείνη θα
μορφοποιείται στον λαβύρινθο του αυτιού σου.

Μετά απλούστατα όλοι εμείς θα έχουμε την χαρά να γίνουμε συν-κοινωνοί των ιδεών και κατ` επέκταση του πνευματός σου, μιάς και κάθε φορά που καταθέτεις τα γραπτά σου μας επιτρέπεις να
σε ανακαλύψουμε, εισβάλοντας στον εσωτερικό σου κόσμο ...

Προσωπικά σου λέω πως μου αρέσει να διαβάζω όλα όσα εκφράζουν με τον ιδιαίτερο τρόπο τους οι ευαίσθητοι και ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι ... όπως είσαι και εσύ ...

Θα χαρώ πολύ να σε διαβάζω στο μέλλον ...

Φιλικά

Γιάννης

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Αύγουστος 2011 στις 0:33: *
Ξύπνημα άγριο ... πρωινό .. σε λάβρας καλοκαίρι

δροσιά ... ακριβοθώρητο μου, δώρο του χειμώνα ...

νιρβάνα ... ακόμα στου όνειρου το τρυφερό το χέρι

κάστρα που γιγαντώθηκαν, στης σκέψης την κρυψώνα ...

Ένας σπουργίτης έφηβος στην κάψα της ημέρας

κει στου μικρού παράθυρου ... το βρώμικο πρεβάζι ...

με τάσεις αυτοκτονικές ... παρατηρεί το "τέρας"

βλέμμα του ρίχνει αδιάφορο ... περί πολλών τυρβάζει ...

( ... )

Μαύρο μανδύα εφόραγε ο σατανάς ... στιλπνό

και ξέρω θα έρθει κι από εδώ μετά απ` τους γειτόνους ...

δεν θα γλυτώσουμε ... κανείς ... δεν θα είναι εφικτό

εάν δε μας έβρει αγκαλιά και μας πετύχει μόνους ...