O Ράμπο,το μανιάκι και η τρύπια κάλτσα

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Χθες το πρωί πρώτη φορά πήγα να κυνηγήσω

ντύθηκα σενιαρίστηκα και πήγα για τον κάμπο

είπα στα άγρια ένστικτα και εγώ να εντρυφήσω

φούμο στη μάπα έβαλα έγινα ίδιος ράμπο

 

Μαζί με τον κουμπάρο μου  χαράματα κινήσαμε

έτσι γιατί του το έταξα μια μέρα πως θα πάμε

τα γυναικόπαιδα και οι δυο πριν φύγουμε φιλήσαμε

τους δώσαμε υπόσχεση μπεκάτσα πως θα φάμε

 

Μαζί μας πήραμε σκυλιά πουλιά για να φερμάρουν

πήραμε και το gps μη χάσουμε το δρόμο

και ένα μάτι να σε δει όλοι θα σε αποπάρουν

και όλα μας τα εφόδια τα ζώσαμε στον ώμο

 

Ευθύς στον κάμπο φθάσαμε και αρχίσαμε τη μάχη

οι δυο ανυπεράσπιστοι και με εχθρό μεγάλο

κουρνιάσαμε στα μουλωχτά σε μια μικρούλα ράχη

κουμπάρε σαν έρθει ο εχθρός κάνε ένα σινιάλο

 

Κάμποση ώρα πέρασε μου φάνηκε αιώνας

πετούμενα σαν φάνηκαν μου έκανε σημάδι

το κρύο ήταν τσουχτερό λες και ήταν παγετώνας

μα αυτά δεν είναι ένα και δυο μα ολόκληρο κοπάδι

 

Τώρα τους λέω παμπόνηρα πουλιά που κελαηδάτε

τη φύση μας βρομίζετε πετώντας κουτσουλιές

μη σκούζετε σαν σας χτυπώ ο ράμπο δε λυπάται

 έρχεστε εδώ στα μέρη μου και χτίζετε φωλιές

 

Και μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές και δώστου και άλλη μία

ρίχνω και με το δίκαννο που είχα για καπάρο

λες και είχα απέναντι θεριό χτυπούσα με μανία

και έτρεξα πρώτος για να βρώ το λάφυρο να πάρω

 

Ψάχνω μέσα στις βατσινιές να βρω το λάφυρο μου

ξέχασα τι είναι να πονάς και αδύναμος να είσαι

αντί για άκακα πουλιά να δω τον εαυτό μου

να του φωνάξω δυνατά φίλε πως προσποιείσαι

 

Μπερδεύτηκα  άι στο καλό πρέπει να συνεχίσω

για τελευταία έστω φορά ένα πουλί να πάρω

δεν πρόκειται άλλη φορά να ξαναντουφεκίσω

μα τώρα δε θα ντροπιαστώ στον κυνηγό κουμπάρο

 

Ψάχνω λοιπόν στις βατσινιές να τώρα κάτι είδα

κει χάμω κάτι κείτεται ω θεέ μου η μπεκάτσα

μα αυτό βρωμάει απαίσια μοιάζει με προβοσκίδα

μα τι κρατώ στα χέρια μου αυτό είναι τρύπια κάλτσα

 

Αλί Αλί και τρισαλί τέτοιο πικρό φαρμάκι

πως θα αντικρύσω τώρα πες στα μάτια τον κουμπάρο

παγίδα είναι του κράζωντα που μου έταξε μανιάκι

μέχρι  να βρω τι να του πω ας κάνω ένα τσιγάρο 

[Ειρήνη]

Μία ματιά του έριξα, στις άκρες και στις μέσες!

Από μια κάλτσα φτάσαμε μέχρι τους Παπαφλέσσες!

Κοίτα να δεις που φτάσαμε μέχρι και το Μανιάκι.

Συνέχισέ το Άφωνε με τον Καραϊσκάκη.

Και μπουμ και μπαμ οι τουφεκιές ακούστηκαν δω πέρα

και μια φωνή, βροντή φωνή, μου ξέφυγε αέρααααααααααααααααααα

Αυτά δεν είναι ντουφεκιές, όχι δεν είναι σμπάρα,

των στίχων είναι οι ριπές! Γεια σου ορέ Χρηστάρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Nick Renito]

Χρήστο καλησπέρα!..

Χωρίς να με παρεξηγήσεις για την κατάθεση της γνώμης μου, θεωρώ ότι το ποίημα σου αυτό ξεχωρίζει από όσα έχω διαβάσει μέχρι σήμερα!..Δεν ξέρω αν κάνω λάθος, αλλά ο χειρισμός του έμμετρου λόγου σου εδώ, χωρίς να υπονοώ κάτι διαφορετικό για τα άλλα ποιήματα σου,  είναι πολύ στρωτός, εύστοχος, απλός και δίνεις στον αναγνώστη θαυμάσιες εικόνες!.. 

[Ειρήνη]

Και δεν είναι μόνο το χιουμοριστικό μέρος (στη δεύτερη ανάγνωση) είναι και η κατάθεση άποψης...

Ψάχνω μέσα στις βατσινιές να βρω το λάφυρο μου

ξέχασα τι είναι να πονάς και αδύναμος να είσαι

αντί για άκακα πουλιά να δω τον εαυτό μου

να του φωνάξω δυνατά φίλε πως προσποιείσαι

Συγχαρητήρια φίλε!!!

[NO]

Απόψε πέφτουν τουφεκιές βροντάνε τα πιστόλια

ο Χρήστος κάνει πόλεμο μαζί με τον κουμπάρο

κι εγώ σκυμμένος κρύβομαι απ’ τα δικά του βόλια  

μην συναντήσω  πρόωρα  τον πλάστη και τον χάρο

 

Μπείτε κορίτσια στο χορό, πιάστε τα μοιρολόγια

απόψε κάποιος θα χαθεί, μια μάνα θε να κλάψει

ο Ράμπο με παγίδεψε, δεν στάθηκε στα λόγια

κι έχει καπάρο δίκαννο, θα ρίξει, θα με βλάψει

 

Τι κι άμα τον παγίδεψα με μία τρύπια κάλτσα

τι κι άμα του την έφερα, κι αν έστησα καρτέρι

έφερε πολεμοχαρή κουμπάρο απ’ την πιάτσα

είμαι ανάμεσα σε δύο, παιδιά θα μου την φέρει

 

Μην τον πιστεύεται μωρέ, ακούστε τι σας λέω

δεν έκατσε για να σκεφτεί να κάνει το τσιγάρο

στάθηκε να οργανωθεί -και δεν τα παραλέω-

επάνω μου σαν σε πουλί να ρίξει έναν σμπάρο

 

Από το κρύο πάγωσα κι ήρθαν τα επιμύθια

έχω ξυλιάσει απ’ την κορφή ίσαμε τις πατούσες

να πάθει θέλω εμπλοκή το δίκαννο αλήθεια

κι είθε να ξέχασε που λες, ν’ αγόρασε χαρτούσες

 

Τότε να δείτε φίλοι μου εγώ τι θα του κάνω

θα δει τον ήλιο άφωτο και τον Χριστό φαντάρο

θα γίνω λύκος θα αλυχτώ, θα πιάσω να δαγκάνω

κι αυτή την κάλτσα ύστερα θα κάτσω να μαντάρω

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Αστα πουλακια ησυχα

αστα να κελαηδανε

γιατι σαν κραζει ο αφωνος

αυτα δεν τραγουδανε

απ'την πολυ τρομαρα τους

αυτα μας κοτσουλανε!!!

 

χαχαχα ειστε ολοι πολυ ωραιοι!!!

[NO]

Γιατί εσύ δεν είσαι νομίζεις; Γιώργο έγραψες!!!!

Δεν ξέρω με ποιόν να πρωτογελάσω σήμερα. Σε καλό μας ρε παιδιά.

ΥΓ. Χρήστο έχω έτοιμη την συνέχεια, και όποιος άλλος θέλει να μπει στο "πόλεμο".

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Ο ένας καλύτερος από τον άλλο !!!!!

 

Πρωί πρωί ξεκίνησα λίγο να περπατήσω

κι είδα αμίλητο  λαγό , τον κυνηγό ξωπίσω.

Ο ένας που δε μίλαγε έκανε παντομίμες

κι ο άλλος ο αψύτερος εσκότωνε τις μύγες.

Μετά από ` να χιλιόμετρο ακούω τουφεκιές

και γέλια αφελέστατα σε δυο βατομουριές.

Ο ένας επαρίστανε τον οδηγό στον άλλο 

κι άλλος εκουράστηκε κι ηχούσε σαν το κάρο...

 

 

 

[Παύλος Μελάς]

Ψάχνω λοιπόν στις βατσινιές να τώρα κάτι είδα

κει χάμω κάτι κείτεται ω θεέ μου η μπεκάτσα

μα αυτό βρωμάει απαίσια μοιάζει με προβοσκίδα

μα τι κρατώ στα χέρια μου αυτό είναι τρύπια κάλτσα

υπέροχο!!!!!!καλή  βδομάδα  Χρήστο

[alter ego#--ξινή]

Παύσατε πυρ πολέμαρχοι από τα πολυβόλα τη πέτρα εγώ, του σκάδαλου, εύρηκα, τη διαβόλα.

[alter ego#--ξινή]

Η κάλτσα σας η κουρελού ιδού η τρυπητήρα ως του πολέμου λάφυρο σας κουβαλώ στη χείρα