Λυπάμαι τα ποιήματα,

που κάθονται οκλαδόν στα άσπρα σκαλοπάτια των Εκκλησιών,

στα βρώμικα πεζοδρόμια των πόλεων,

έξω από τα πολυσύχναστα καταστήματα,

γυρολόγοι στα απόμακρα χωριά και στις λασπωμένες συνοικίες,

με τους νηστικούς στίχους υψωμένους να ικετεύουν,

έναν επιθετικό προσδιορισμό, ένα καλολογικό στοιχείο,

ένα κόμμα, μία τελεία, μια ξεχασμένη απόστροφο,

μια λύση στο αδιέξοδο, μια μυστική φωλιά στον ποιητή κι ένα θάνατο.

Λυπάμαι εκείνα τα… Συνέχεια

Βροχές του Φθινοπώρου στάξαν πάλι

σαν δάκρυα που πνίγουν τις σιωπές

κι ένα ποτάμι στο μυαλό σου εκβάλλει,

ξεπλένοντας του κόσμου τις ντροπές.

Βροχές που οι σταγόνες φυλακίζουν

τα βλέμματα αόρατων εχθρών.

Τα ίχνη των βημάτων τουφεκίζουν

στ΄ απόνερα μικρών κολυμβηθρών.

Και συ που πρέπει αλυσοδεμένη

σταλαγματιά να γίνεις μιας βροχής,

σε κίτρινο λαβύρινθο κλεισμένη

να ψάχνεις μία πόρτα διαφυγής.

Σεπτέμβρης μήνας το νερό…

Συνέχεια

 

Μικρές στιγμές που είναι οι χαρές μας

στη ζήση που περνά σαν αστραπή

κι όταν η γη,  ρουφά τις αντοχές μας,

θαρρώ πως ήταν γυάλινη βροχή.

 

Μικρές στιγμές κι οι λύπες που γερνάνε

τα σώματα και λιώνουνε στις σκιές.  

Κι είναι γραφτό,  πως κιαν κρυφά πετάνε

πάν στα κορμιά μας μένουν ως πληγές.  

 

Ετούτες τις στιγμές όσες κι αν είναι

στην εύθραυστη καρδιά μου θα κρατώ.  

Κι αν τ΄ αθανάτου το…

Συνέχεια

Έπαινος στον Ε΄Ποιητικό Διαγωνισμό

Καισάριος Δαπόντες (Δήμος Σκοπέλου)

Κάθε πρωί της ξενιτιάς ο ήλιος χρυσολάμπει.

Μα μένα την καρδούλα μου φωτίζει μια νυχτιά,

που απλώνεται κει στα βουνά. Κι είναι νεκροί οι κάμποι,

κάποιας πατρίδας που στο νου μου, πάντα τριγυρνά.

Το άρωμά της δεν ξεχνώ, είναι της μάνας μύρο.

Απλώνονταν απ΄ την αυλή, ως κάτω στο ποτάμι.

Κυρτή στ΄ αναχώματα, η λεύκα όπου θα γύρω

και η ψυχή…

Συνέχεια

Θα βρεθούμε στην γη που μας γέννησε.
Ωχ αδέλφια η ώρα μας φτάνει.
Κάποιον χρόνο το μάτι ατένιζε
μια γροθιά υψωμένη, στεφάνι.

Θα βρεθούμε στις γούβες που πίναμε,
το καθάριο νερό που κυλούσε,
με τις χούφτες στους άλλους το δίναμε,
με ψιθύρους σε μας τραγουδούσε.

Στις αυλές θα βρεθούμε που ζήσαμε,
στα σοκάκια που οι μνήμες χορεύουν,
στους χωμάτινους πύργους που στήσαμε
και οι θρόνοι, αδειανοί μας γυρεύουν.

3ο βραβείο

του 4ου

Πανελλήνιου Ποιητικού Διαγωνισμού ΕΛΙΚΩΝ

(Μάιος 2015)

Χιόνι

Σπογγισμένο αίμα

που στράγγιξε

κι έγινε λάβα που καίει

στα σπλάχνα της.

Κάποτε,

μέσα απ’ τις ρωγμές του σώματός της,

γίνεται γραμμή κόκκινου μολυβιού.

Καίει ό,τι την πόνεσε.

Κι ύστερα

στάχτη

και χιόνι που πέφτει στο έρημο σπίτι.

Βροχή

Κάθε χρόνο

την ίδια μέρα,

μικρή…

Συνέχεια

Έπαψα να ονειρεύομαι τους τελευταίους μήνες

όπου οι μέρες τελείωναν σε ένα μαύρο κύκλο.

Έτσι ήταν το δείλι μας,

ένα τεράστιο μαύρο δάκρυ μέσα στην μελαμψή αγάπη μας.

Χάνουμε τους χρόνους σας,

μετανάστες σ΄ ετοιμόρροπα σκαριά,

με το ένα πόδι στην μπλε βελούδο της θάλασσας

και το δεξί να κρατιέται με το καρφί της ζωής σταυρωμένο στο ξύλο.

Χάνουμε τους μήνες μας,

σφαγιασμένα όνειρα μπροστά από τους δέκτες ,

μιας οθόνης θαμπής

έτοιμοι με…

Συνέχεια

 (* Αρχαία Ονομασία της Κάσου) 

Η Κάσος



Είπανε έριξε η Θεός

μια πέτρα στο Αιγαίο

και έκανε την Κάσο μας

ένα νησί ωραίο.



Μοίρα καλή τη στόλισε

με χίλια εκκλησάκια

κι αμέτρητα καμπαναριά

με γκρίζα πετραδάκια.



Γνώρισε δόξες και τιμές

φουρτούνες και πολέμους.

Σκορπίσανε τα τέκνα της

στους…

Συνέχεια

οι μυροφόρες

Χαμένες οι μαυροντυμένες μυροφόρες των Ευαγγελίων

σ΄ ένα ατροφικό πελαγίσιο σχήμα.

Τα ορθάνοικτα στόματα παίζουν γυμνά με το υπογλώσσιο χάπι.

Δεν λοιδορούν για τα δάκρυα που έπεσαν στο κενό της Άνοιξης.

Δεν θυμίζουν να θυμίζουν στους αυτάρεσκους τη ματαιότητα.

Κυματοδαρμένοι σ΄ ένα κελί εντός και στην πλώρη άφωνοι.

Έρωτες ματιές, κορμιά κουκλόσπιτα στη κτήση του ανθρώπου.

Φωτισμένη μπροστά η…

Συνέχεια

1.

Στο μικρό δωμάτιο,

μέτρησε τέσσερις

άσπρους τοίχους.

Ψηλά ο ουρανός.

«Ήρθε η Άνοιξη», σκέφτηκε.

Τους έβαψε γαλάζιους

και πνίγηκε στη θάλασσα.

2.

Στο σκονισμένο κομοδίνο

είχε ξεχάσει τα σκουλαρίκια της.

Με χάλκινες ζωγραφιές,

σε κλουβί

μικρά πουλιά,

που είχαν τα φτερά της

το ίδιο βράδι

πέταξαν μακριά.

3.

Ήθελε πάντα

να περπατήσει

κάτω απ΄ τους ήχους της βροχής,

με…

Συνέχεια