Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Ό,τι δεν πρόφτασα να πω

Έδεσε η ελιά καρπό

ξεράθηκαν τα στάχια

ό,τι δεν πρόφτασα να πω

τσακίστηκε στα βράχια.

Μελτέμια σηκωθήκανε

του φεγγαριού τη φέξη

ναι , οι αρνήσεις γίνανε

κι όμως δεν είπα λέξη.

Άρωμα σκόρπισ΄ η ροδιά

αγρίεψε το κύμα

κι εσύ δεν πήρες μυρωδιά

τ’ άδικο και το κρίμα .

Μουσική - ερμηνεία

Κώστας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 20:00 — 7 σχόλια

Οι συζητήσεις στην TV (Χιουμοριστικό)

Το τελευταίο το καιρό βουίζουν τα κανάλια,

ότι ποτέ η Ελλάδα μας δεν είχε τέτοια χάλια.

Μαζεύονται και συζητούν "Πολιτικοί και Σία",

κι όλοι μαζί φωνάζουνε χωρίς καμιά ουσία.

Βγαίνουνε και μαλώνουνε και κάνουν τα κοκόρια,

γραμμένα έχουν στ' α_-_-_α τους του Έλληνα τα ζόρια.

Συζήτηση συμψηφισμό, ποιος έχει φάει πόσα!

Μα όλοι τους θα θέλανε να τρώγαν κι άλλα τόσα.

Στις εκλογές προγράμματα σίγουρα δεν θα δείξουν,

ποιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 18:00 — 4 σχόλια

Οι πολιτικές οι λύσεις

Οι πολιτικές οι λύσεις
Κρύβουν μόνο ψευδαισθήσεις
Κι αν υπάρχουν είναι στείρες
Όνειρα γιά χρυσοθήρες

Της αλήθειας σβήνουν φώτα
Και μας κλείνουνε την πόρτα
Να μην βλέπουμε τον πόνο
Που δεν φεύγει με το χρόνο

Πάρε νυστέρι κοφτερό
Στο κόκκαλο να φθάσει
Και μην αφήσεις τον καιρό
Οργή να σε δαμάσει

Οι πολιτικές οι λύσεις
Μένουν μόνο στις ειδήσεις
Λίγη ελπίδα μας πουλάνε
Κι ο,τι χτίζουμε γκρεμάνε

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 18:00 — 8 σχόλια

Ανέραστος Χειμών

Κόρη παρθένα λούζοταν σ’αφρούς μ’όμορφο σώμα

λιτά μαλλιά , κοφτή θωριά, ροδακινί το στόμα...

Οι Μούσες τη βαφτίσανε σε ασύδοτη γαλήνη

και «Λευτεριά» την είπανε την κόρη μας εκείνη.

Είχε τα κάλλη των Θεών και των Μοιρών το φθόνο

«πώς ένα πλάσμα απόκοσμο γεννήθηκε στο χρόνο;»

Κι έτσι καθώς λουζότανε στο οχυρό της μέσα

κι άστραφτε ολόκληρη θαρρείς σαν Ήλιου πριγκιπέσα

Να σου σιμώνει την πολύ, άγριο παλληκάρι

στη όψη όμορφο παιδί, στο χέρι είχε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αθανασία στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 16:12 — 10 σχόλια

ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟ Ο ΧΑΒΑΛΕΣ...(ΣΑΤΥΡΑ)

Χρεωκοπήσαμε και πάρτε το χαμπάρι

Θα κυνηγάμε το ευρώ με το φανάρι

Αν δεν ανήκετε στους ήδη βολεμένους,

Ελάτε στη Σχολή για … χρεωκοπημένους!

΄Όχι όπως μάθατε και όπως σας μαθαίνουν,

φίλοι μου όπως τα βρήκατε και κει που σας πηγαίνουν!

Γυρίστε πίσω το ρολόϊ και το χρόνο,

Πάρτε τα όρη, τα βουνά, που έχουν κι οξυγόνο.

Στήστε τσαντίρι σε όποια βρείτε παραλία

Κι έτσι αποφεύγεις το βραχνά που λέγεται Εφορία.

Και το νερό και τη ΔΕΗ , τι να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 12:30 — 5 σχόλια

H υπομονή μυστήριο και αλήθεια....

Πιο πολύ ζεστάθηκα, από την
ζωηρή ματιά σου, που
απλώθηκε επάνω μου
και με συγκλόνισε σύγκορμα…

Από τώρα και έπειτα,
μπορώ να έχω τα χείλη σου
σαν ζωγραφιά μπροστά μου,
μια ανείπωτη χαρά να
σκιαγραφείται στον ορίζοντα,
αφού η υπομονή μου για σένα
γίνεται μυστήριο και αλήθεια.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 10:30 — 6 σχόλια

Δεν φτάνει μια ζωή να σ' αγαπώ(Διαθέσιμο)

Δεν φτάνει μια ζωή να σ’αγαπώ

και να μετρώ τις ώρες μου μαζί σου

ας ήταν να μπορούσα να βρεθώ

σαν ναυαγός επάνω στο κορμί σου.

Ρ

Ο κόσμος είναι τόσο δα μικρός

κι εγώ με τέτοια αγάπη δεν χωράω

ας μου έδινε παράταση ο Θεός

ακόμα μια ζωή να σ’ αγαπάω.

Δεν φτάνει μια ζωή να σ’ αγαπώ

κι αυτή μισή με στεναγμούς γεμάτη

αχ να μπορούσα δίπλα σου να ζω

να είμαι της ανάγκης σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 8:30 — 7 σχόλια

Γράμμα δίχως διεύθυνση

Σαν ταξιδιώτης ήμουνα στην έρημο χαμένος,

του ήλιου έψαχνα σκιά και ήμουν διψασμένος.

Σαν όνομα χωρίς γιορτή δίχως ευχές και δώρα,

σαν χώμα ήμουνα ξερό χωρίς βροχή και μπόρα.

Σαν γράμμα δίχως διεύθυνση και δίχως παραλήπτη,

ο ταχυδρόμος έψαχνε σε πιο θα πάω σπίτι.

Κι ήρθες εσύ σαν όαση, καθημερνά γιορτάζω,

σα γράμμα από τη μάνα μου που όλο το διαβάζω.

Σαν τη βροχή που ξεδιψά τη γη τη διψασμένη,

το μονοπάτι που έψαχνα να ‘σαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 19 Νοέμβριος 2008 στις 1:11 — 7 σχόλια

Ναξίων κοτσάκια......Ειρήνη - sofia - Γιάννης - spartinos

Από τα μέλη του site

Ειρήνη , sofia , Γιάννης Πρεβενιός , spartinos

Κυριακή 16 Νοεμβρίου μεσάνυχτα και κάτι....

Με αφορμή ένα βίντεο που νιόπαντροι χορεύουν,

ο Αξιώτης κι οι Αξιώτισες θαρρώ χορό γυρεύουν......

Ειρήνη

Γιάννη, δε γίνεται να αντισταθώ.....Θα τον σύρω!

Γιάννης

Σύρε Ειρήνη το χορό κι εγώ θα τραγουδάω,

κοτσάκια από τη Νάξο μας που τόσο αγαπάω.

Ειρήνη

Αφού λοιπόν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 18 Νοέμβριος 2008 στις 23:30 — 4 σχόλια

κυματισμοι

-Γεια σου...

καιρο εχω να σε δω...

(ενα σκαστο φιλι στο μαγουλο)

-Να σε κερασω κατι;... το συνηθισμενο;

Ενα κοκτεηλ παρακαλω! ''Κυματισμους"

-Πως εισαι;

-Οπως θα'μαι αυριο...αστα μη τα ρωτας...

πες μου για σενα...

-Ακομα πινω, θελεις κι εσυ;

-Εχω καιρο να σου ζητησω...

-Σε "καιει" κατι ιδιαιτερα η θα'θελες ολικη διαγραφη

-Ενα φιλι σου μοναχά στα χειλη......ειν αρκετο για μενα

-Το Φως της ημερας ειναι μοναχα μια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 18 Νοέμβριος 2008 στις 15:30 — 6 σχόλια

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ονομάζομαι Διαμαντής Παππάς

Γεννήθηκα στην Φλώρινα στις 13-6- Π.Χ και κατοικώ στην Θεσσαλονίκη.

Έχω εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές με τίτλο «Οδοιπόροι»

και «Προσοχή στα σήματα» Μετά παράτησα τα ποιήματα και έπιασα τα τραγούδια. Καλά να πάθω.

Η πρώτη μου δισκογραφία ήταν το τραγούδι «Σκοτείνιασε και ερήμωσε»

σε μουσική του Ανδρέα Πρέζα και με ερμηνευτή τον Μιχάλη Βιολάρη.

Ακολούθησε <Στο Βόλο τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 18 Νοέμβριος 2008 στις 12:00 — 2 σχόλια

Που νάσαι έρωτα

Άλλη μια νύχτα χωρίς εκτόνωση

μες της καρδιάς μου την απομόνωση

κανείς κι απόψε δεν ψάχνει να με βρει

και η ζωή μου τις ώρες αφαιρεί.

Άλλη μια νύχτα που δεν είσαι πια κοντά μου

κι εγώ να παίζω τάβλι με την μοναξιά μου.

Ρ

Που νάσαι έρωτα να ψάξω να σε βρω

ποιες ανυπότακτες καρδιές να βασανίζεις

σε ποιο απόρθητο συχνάζεις οχυρό

και όταν θέλεις μόνο τότε ξεπορτίζεις.

Άλλη μια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 18 Νοέμβριος 2008 στις 9:30 — 7 σχόλια

Έλιωνα μες τα μάτια σου

Έλιωνα μες τα μάτια σου
Που με γλυκοκοιτούσαν
Μα μπρος στα σκαλοπάτια σου
Τα όνειρα σκορπούσαν

Ήσουν αστέρι λαμπερό
Μου φώτιζες τα βράδια
Μα σαν μαχαίρι κοφτερό
Πλήγωνες τα σκοτάδια

Με το τραγούδι της σιωπής
Μιλούσες στην καρδιά μου
Μα οι σταγόνες της βροχής
σ'έσπρωχναν μακριά μου

Έλιωνα μες την φλόγα σου
Πού ‘καιγε το κερί μου
Κι έξω απ'την πιρόγα σου
Σκούριαζε η ζωή μου

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 18 Νοέμβριος 2008 στις 2:30 — 7 σχόλια

ΑΦΗΝΟΜΑΙ...

Τη θάλασσα κοιτώ

τους πόνους μετρώ

και γαληνεύω.

Δεν είσαι πια εδώ

απόμεινα κι εγώ,

το κύμα να θωρώ

και ν' αγναντεύω.

Αφήνομαι στο μπλέ

το χρώμα της , βαθιά

και ταξιδεύω.

Σε μέρη εξωτικά,

με μια ζεστή αγκαλιά

το σύμπαν μου γελά

και σε λατρεύω.

Γαλήνη στην ψυχή

ανάσα στο κορμί

κι ανατριχίλα...

Ναι, είμαι δυνατή

για μια καινούργια αρχή,

σα δέντρο που γεννά

καινούργια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 17 Νοέμβριος 2008 στις 12:30 — 7 σχόλια

Το 2012 (Χιουμοριστικό)

Το δυο χιλιάδες δώδεκα λένε στου Χαρδαβέλα,

θε να συμβούν περίεργα που θα μας έρθει τρέλα.

Οι πόλοι θα αντιστραφούν λένε με αγωνία,

και η όμορφη Ελλάδα μας θα γίνει Λαπωνία.

Οι πάγοι όλοι θα λιώσουνε και η θάλασσα θ’ ανέβει,

κι ο Αθηναίος στο Σύνταγμα σαρδέλες θα ψαρεύει.

Η Κηφισίας θα χαθεί, θα γίνει παραλία,

και θα γλυτώσουν κι οι οδηγοί απ’ την ταλαιπωρία.

Αρκούδες θα ‘χει πολικές τότε το Κολωνάκι,

φώκιες θα ρίχνουνε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 17 Νοέμβριος 2008 στις 11:30 — 5 σχόλια

Σε θέλω όλο πιο πολύ

Σε θέλω όλο πιο πολύ κάθε λεπτό και ώρα,
όπως το χώμα το ξερό τη σιγανή τη μπόρα.

Η αγάπη σου στα μάτια μου σημάδι έχει κάνει,
όπως το χνώτο το ζεστό στο παγωμένο τζαμί.

Έχω ανάγκη να θωρώ τα μάτια τα μεγάλα,
όπως ζητάει το μωρό της μάνας του το γάλα.

Κι όπου κοιτάξει η ματιά μόνο εσένα βλέπει,
τα θέλω κυριάρχησαν και χάθηκαν τα πρέπει.

Σε θέλω όλο πιο πολύ δε ξέρω τι θα γίνω,
μου είσαι απαραίτητη σαν το νερό που πίνω.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 17 Νοέμβριος 2008 στις 11:00 — 3 σχόλια

Πήρες το τρένο των επτά

Πήρες το τρένο των επτά

Και πίσω άφησες γραπτά

Ενα ψυχρό αντίο

Άφησες και τη μοναξιά

Να πλημμυρίζει την καρδιά

Το πολικό της κρύο

Μου άφησες τα όνειρα

Να πλέουν σε λασπόνερα

Με μια αγάπη σκάρτη

Όση τους έμεινε φωτιά

Με καίει σα λαβωματιά

Απ’το καυτό μου δάκρυ

Στα μάτια δεν με κοίταξες

Δεν είχες το κουράγιο

Κι όλα οσα μου έταξες

Σκορπίσαν στο μουράγιο

Πήρες το τρένο των επτά

Και δεν περνάνε τα λεπτά

Του χρόνου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 17 Νοέμβριος 2008 στις 8:30 — 9 σχόλια

Δεν είναι ο έρωτας αρρώστια να περάσει

Στο άγγιγμα αυτού του άνεμου σκορπάς

σαν ένα στάχυ από τον ήλιο ξεραμένο

πολύ μακριά σε φύσηξε ο βοριάς

να πάψω πρέπει πια να σε προσμένω

Σ’ αυτόν τον γαλαξία πάλι σ’ έχασα

ανάμεσα σε αστέρια είσαι κρυμμένη

μεγάλο στόχο της ζωής μου έθεσα

να μην σε ξαναδώ ποτέ θλιμμένη

(ρεφρέν)

Χαμογέλα λοιπόν μικρέ μου άγγελε

χαμογέλα να φωτίσει όλη η πλάση

σου ορκίζομαι να σ’ αγαπώ για μια ζωή

δεν είναι ο έρωτας αρρώστια να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 16 Νοέμβριος 2008 στις 22:00 — 7 σχόλια

Πραξικόπημα

Έφερε στο τόπο η χούντα,

τους τσολιάδες με τη φούντα,

χάσαμε το μπούσουλα.

Πάσσαραν οι συνταγματαρχαίοι,

που 'σται πρόγονοι αρχαίοι,

τσόντες με την Ούρσουλα.

Πρόσθεσε κι η ορθοδοξία,

σέβας, κύρος και αξία,

της επρέπαν φάσκελα.

Φτύναν αίμα οι εργάτες,

τήραγαν οι επιστάτες,

καθισμένοι ανάσκελα.

Διαφωνούντες καταραμένους,

κράταγαν φυλακισμένους,

σ' εξορίας στρατόπαιδα.

Τους δικούς τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 16 Νοέμβριος 2008 στις 19:52 — 3 σχόλια

Στην αυλή της λογικής σου (Με τραγούδι)

Κάνε κλικ να το ακούσεις

Σφαλιστά τα παραθύρια της καρδιά σου

σφαλιστοί και οι φεγγίτες της ψυχής.

Της αγάπης μου η αχτίδα μια κρυφή έχει ελπίδα

μήπως βρει μια χαραμάδα για να μπει.

Σαν ζητιάνος κουρελής και οδοιπόρος

στην αυλή της λογική σου τριγυρνώ.

Που τετράγωνη θυμίζει, στη καρδιά μου μην ελπίζει

πουθενά ότι μπορεί να βρει το φως.

Στον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 16 Νοέμβριος 2008 στις 19:00 — 7 σχόλια