Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ!

Πες μου πως έλειψες μονάχα για μια μέρα,

πες μου πως έφυγες να πάρεις λίγο αέρα,

κράτα το χέρι μου σ'ανοίγω την καρδιά μου,

γίνε αστέρι μου και γράψε στα όνειρά μου.

Μέτρα τα βήματα που κάναμε παρέα,

τα λάθη κύματα βουνά στην προκυμαία.

Κόπασε η θύελλα κι η θάλασσα είναι λάδι...

η αγάπη ατόφια ρίχνει πάλι παραγάδι!

Ρ

Και σ' αγαπώ και μ' αγαπάς

και όλα τώρα αρχίζουν,

τα λάθη τέλειωσαν με μας,

σαν ιστορία μιας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 12 Νοέμβριος 2008 στις 12:30 — 4 σχόλια

Παίρνω ελπίδα να αναπνέω

Αν δεν υπήρχες εσύ
πόση παρανόηση
θα είχε πλημμυρίσει
την ζωή μου,
μια ακατάπαυστη
και υπόκουφη τρέλα...

Πάρε την δύναμη μου
και αποστράγγισε
όση ενέργεια
μου απέμεινε,
για να παίρνω ελπίδα,
και να αναπνέω άλλη
μια μέρα, με την σκέψη σου.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 12 Νοέμβριος 2008 στις 12:05 — 5 σχόλια

Τα θέλεις όλα .......

Τον κόσμο θέλεις να κατακτήσεις

Δόξα και χρήμα να αποκτήσεις

Ψάχνεις να βρείς μια ευκαιρία

Στα όνειρά σου, στην ουτοπία

Τα θέλεις όλα –όλα δικά σου

Και ξεπουλάς και την καρδιά σου

Μεγάλες έχεις φιλοδοξίες

Ζείς τη ζωή σου χωρίς αξίες

Να γράψεις θέλεις ιστορία

Μέσ’απο ξέφρενη πορεία

Μεγάλος να γίνεις και τρανός

Κι όλοι να λένε ...να ο θεός

Έρωτες θέλεις μα και αγάπη

Μα λάθος παίρνεις το μονοπάτι

Καράβι είσαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Νοέμβριος 2008 στις 7:00 — 6 σχόλια

Ήλιε μου και άνεμε (Με τραγούδι)

Live eκτέλεση σε συναυλία

Τραγούδι: Γιάννης Μηνάς & Μανώλης Μαρούλης

Κιθάρες: Γιάννης Μηνάς & Γιάννης Πρεβενιός

Κάνε κλικ να το ακούσεις

Ήταν όλα ψεύτικα τα φιλιά τα χάδια σου,

μοναχός μου βρέθηκα τούτο το πρωί.

Σαν κερί που σώθηκε σβήσανε τα όνειρα,

και ο πόνος φώλιασε μέσα στη ψυχή.

(Ήλιε μου και άνεμε που είσαστε παντού,

ξέρετε που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 12 Νοέμβριος 2008 στις 2:30 — 7 σχόλια

ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑΣ

ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑΣ

Που θες να πας,
τ’ άγρια χαράματα,
να αγαπάς,
τι ωφελούν τα δράματα.

Γιατί μου μιλάς,
μονάχα για σφάλματα,
ποιο να ξεγελάς,
κάναμε μαζί θαύματα.

Πια ας πετάς,
φωτογραφίες, γράμματα,
σ’ ότι ζητάς,
δε βοηθούν τα κλάματα.

Για ποιο με περνάς,
κι ανοίγεις τραύματα,
κρίμα που ξεχνάς,
τόσο ωραία μας πράγματα.

παντελής
+ 11/11/08

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 11 Νοέμβριος 2008 στις 22:05 — 5 σχόλια

Στο κέντρο του απείρου...

Μια διέξοδος μου απέμεινε,
να μπορέσω να ξεφύγω
μαζί σου ως τα αστέρια,
να ταξιδέψουμε σιωπηλά
μέχρι το κέντρο του απείρου…

Ξέρω ότι τα χείλη σου
διψάσανε να περιμένουν
μια άπιαστη σκιά, που
περιφέρεται γύρω σου,
να έχω την καρδιά σου
μες στα χέρια μου, και
να μην μπορώ να σε αντικρίσω.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 11 Νοέμβριος 2008 στις 13:25 — 4 σχόλια

Μέσα στο ατέλειωτο σκοτάδι...

Πάρε την πνοή μου
να σου κρατάει
συντροφιά, μέσα
στο ατέλειωτο σκοτάδι,
όταν κανείς δεν θα είναι
κοντά σου
να σου πιάνει το χέρι..

Μπορείς να με ζεσταίνεις
με τη ματιά σου,
όταν την καρφώνεις
και περιμένεις με αγωνία
να γράψω οτιδήποτε,
που πιθανόν να δυναμώσει
την αγάπη μας.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 11 Νοέμβριος 2008 στις 11:00 — 5 σχόλια

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...

Κάθε μέρα και κάτι σε δουλειά να βρισκόμαστε και να έχουμε να λέμε!...

Σήμερα ξαφνικά ανακαλύψαμε πως παίρνουν φακελάκι κάποιοι γιατροί, αν όχι όλοι; Σήμερα ξαφνικά ανακαλύψαμε τα μοναστηριακά ‘’real estate’’;

Σήμερα ανακαλύψαμε πως το αυτό συμβαίνει σε ότι θέλουμε να κάνουμε, είτε για να το πετύχουμε., είτε για πιο γρήγορα; Σήμερα ξαφνικά ανακαλύψαμε πως οι Ιατρικοί Επισκέπτες πηγαίνουν στα Ιατρεία και όλα τα τοιαύτα και τόσα άλλα; Απότομο ξύπνημα μοιάζει, έ;

Μα όλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 11 Νοέμβριος 2008 στις 10:54 — 6 σχόλια

Aύριο πάλι...

Αύριο πάλι

Σήμερα είπα βάζω τέρμα,

δεν ξαναγράφω λέξη μια

αφού δε μου 'χει μείνει θέμα

εκτός από την ερημιά.

Πετώ χαρτιά και σημειώσεις,

μολύβι δεν ξανακρατώ,

να περιγράφω κι άλλες πτώσεις

και τις οδύνες σταματώ.

Μαχαίρι βάζω στα γραψίδια

να ζω τον πόνο μια φορά

και θα πετάξω στα σκουπίδια

κάθε γραπτή αναφορά.

Μα ξέρω δε θα το τηρήσω

κι αύριο πάλι θα ζητώ

χαρτί. μολύβι να μιλήσω,

μιας και το…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 21:30 — 6 σχόλια

Δεν αντέχω......

Δεν αντέχω ερωτά μου να σε βλέπω πάνω στ’άστρα

Και κλειστές νά’ναι οι πόρτες στων ονείρων σου τα κάστρα

Δεν αντέχω νύχτα -μέρα εγω νά’μαι μοναχή

Και η κρύα μοναξιά μου της χαράς μου φυλακή

Δεν αντέχω ερωτά μου να περνάς απο μπροστά μου

Και να κάνεις δεν με ξέρεις πως δεν ήσουνα δικιά μου

Δεν αντέχω την καρδιά μου που την πλήγωσες εσυ

Να σε αγαπά ακόμα κι ας την άφησες μισή

Δεν αντέχω ερωτά μου να γυρνάς αλλού τα βράδια

Και να ξενυχτώ με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 20:00 — 7 σχόλια

Ο λόγος και η πένα

Ο Λόγος το καυχήθηκε και τόπε εις την Πένα,

“για να της πει το σ’ αγαπώ το λέει με εμένα.”

Κι η Πένα αποκρίθηκε “Λόγε γιατί καυχιέσαι,

αέρας είσαι χάνεσαι και γρήγορα ξεχνιέσαι.”

“Με μένα γράφει σ’ αγαπώ και κείνη το διαβάζει,

και μια και δυο και τρεις φορές και βαριαναστενάζει.”

“Στιχάκια γράφει στο χαρτί και της αγάπης λόγια,

να τάχει για παρηγοριά όποτε είναι χώρια.”

Κι ο Λόγος εκνευρίστηκε την ψυχραιμία χάνει,

“με μένα απ’… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 18:00 — 5 σχόλια

Ανεξίτηλα σημάδια

Άφησες πίσω ανεξίτηλα σημάδια

και δυο δωμάτια που μένουν τώρα άδεια

μα δεν το σκέφτηκες

Γιατί μου καταστρέφεις έτσι την ζωή μου

αφού για πάντα πως θα έμενες μαζί μου

μου υποσχέθηκες

Δεν θυμάσαι τ’ όνομά μου

μα η θέση στην καρδιά μου

είναι πάντα ανοικτή

Όλα σου τα συγχωράω

να γυρίσεις σου ζητάω

κι ας μην ήσουνα πιστή

Άφησες πίσω ανεξίτηλα σημάδια

η μοναξιά είναι σαν φάντασμα τα βράδια

και εγώ φοβάμαι

την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 16:00 — 4 σχόλια

Ο κατσούφης

, 7 Νοεμβρίου 2008

11:31:21 μμ

Ο κατσούφης

Άνθρωπε λίγο έξω βγες

Μην κάθεσε κατσούφης,

Και λίγη καλοπέραση

Θέλ΄ η ζωή ετούτη.

Σταμάτα πια να σκέφτεσαι

Μόνο να αποχτήσεις,

Όσα κι αν έχεις άνθρωπε

Σαν φύγεις θα τ΄αφήσεις.

Φοβάσαι έξω για να βγεις

Λεφτά να μην ξοδέψεις,

Το χρήμα έκανες Θεό

Σ΄αυτό έχεις πιστέψει.

Σε ‘εχει κάνει δούλο του

Το έρημο το χρήμα ,

Και να στοιβάζεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 14:49 — 5 σχόλια

Σε τεθλασμένη πορεία

Πάλι θα φυσήξει ο άνεμος

εκεί που δεν θα περιμένουμε.

Στην άγρια κάψα του Σεπτέμβρη

και του μικρού καλοκαιριού!

Θα δροσίσει τις ψυχές

που λιγωμένες καίγονται.

Κι ύστερα, τα πλοία θα δέσουν στα λιμάνια

σβήνοντας πίσω τις γραμμές, που άφησαν.

Και σύ, σε πορεία τεθλασμένη

τυφλή και κουρσεμένη,

πάντα,

θ` αναζητάς την έξοδο απ` τον ίσιο διάδρομο

που βαδίζεις, χρόνια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ στις 10 Νοέμβριος 2008 στις 12:48 — 4 σχόλια

ΣΚΕΛΕΤΩΜΕΝΗ ΕΛΠΙΔΑ...

Μια Κυριακή σαν τόσες άλλες,

Μια Κυριακή μες τη σιωπή

Και της αγάπης σου οι ψιχάλες,

Ποτέ δεν έγινα βροχή!...

Μια Κυριακή που με βαραίνει,

…θα φύγει γρήγορα κι αυτή,

Στη θύμησή σου ξαποσταίνει

Και στην απόλυτη σιγή!

Σκελετωμένη η ελπίδα,

Κοντά μου έρχεται ξανά,

Μες τη δική σου τη σελίδα

Και συμπληρώνει τα κενά!

Κλείνω τα μάτια κι ανασαίνω,

Θεέ μου, τι μέρα πια κι αυτή…

Δεν έχω κάτι να προσμένω…

μα...θα'… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 11:00 — 6 σχόλια

Για τις μετανάστριες

Σάββατο, 8 Νοεμβρίου 2008

12:06:58 πμ

Για τις μετανάστριες

Ραγίζει πέτρες και βουνά

Σαν τρέχει αυτό το δάκρυ,

Την ώρα τ’ αποχωρισμού

Στου λιμανιού την άκρη.

Να κλαίει να οδύρεται

Η μάνα πικραμένη,

Γιατί της φεύγουν τα παιδιά

Και πίσω μόνη μένει.

Με μια βαλίτσα όνειρα

Να φεύγουνε τα νιάτα,

Ταξίδι για το άγνωστο

Θα πάρουνε την στράτα.

Άλλοι τραβούν για Αμερική

Άλλοι για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:38 — 1 σχόλιο

Πόνεσα πολύ

Κυριακή, 2 Νοεμβρίου 2008

9:46:18 μμ

Πόνεσα πολύ

Στ΄όνομα σου έπινα νερό

Μ’ εσύ μ’ είχες προδώσει,

Την πιο μεγάλη μαχαιριά

Στα στήθη μου ΄χεις δώσει.

Αίμα έσταζε η πληγή

Που εφτασε στο χώμα,

Μα να την δέσει μπόρεσε

Μια άλλη νοσοκόμα.

R

Νοσοκόμα της καρδιάς μου

Έλα μες στην αγκαλιά μου,

Δώσε μου φιλιά και χάδια

Να μου διώξεις τα σκοτάδια.

Άλλη αγάπη βρήκα πια

Κι άντε στα κομάτια,

Να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:37 — 1 σχόλιο

Έλα αγάπη μου

Τρίτη, 28 Οκτωβρίου 2008

10:57:56 μμ

Έλα αγάπη μου

Πως κάποιαν άλλη αγαπάς

Χθες με πληροφορήσαν ,

Και την καρδούλα μου στα δυο

Αμέσω την χωρίσαν.

Αχ η ζήλια θα με φάει

Και στον Άδη θα με πάει.

Σαν λύκος που τα πρόβατα

Με λύσσα τα ξεσχίζει,

Έτσι αυτή η ζήλια μου

Τα στήθη μου τα σχίζει.

Έρχεται σαν το φάντασμα

Που βγαίνει στο σκοτάδι,

Μου τυρρανάει το μυαλό

Συνέχεια πρωί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:35 — 1 σχόλιο

Ο σκορπιός

Friday, 24 October 2008

11:20:22 PM

Ο σκορπιός

Ήρθε ο μήνας του σκορπιού

Το πιο ωραίο ζώδιο,

Που εις την κάθε μια πληγή

Αυτός είναι ιώδιο.

Λέν΄ είναι εκδικητικοί

Μα είναι αισθηματίες,

Κρίβουν τον πόνο τους βαθειά

Και δεν δίνουν αιτίες.

Είναι πιστοί και σταθεροί

Σε ότι αγαπάνε,

Αλλά σαν τους πληγώσουνε

Δύσκολα το ξεχνάνε.

Όπως και όλοι άλλωστε

Έχουν και τα κακά τους,

Μα πιο πολλά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:32 — 1 σχόλιο

Αυγερινός

Παρασκευή, 19 Σεπτεμβρίου 2008

9:53

Αυγερινός

¨Ηρθε σαν τον Αυγερινό

Πλάι μου να καθίσει,

Το μαύρο το σκοτάδι μου

Λιγάκι να φωτίσει.

Η νύχτα είχε πανσέληνο

Σαν ήρθε να με πάρει,

Μαζί πετάξαμε ψηλά

Φτάσαμε στο φεγγάρι.

Ρόδισε η Ανατολή

Χαρα ένιωσε η καρδιά μου

Και να πετάξομε μαζί

Άνοιξα τα φτερά μου .

Και τα φτερά που μού δωσε

Μην μου τα πάρεις πίσω,

Άσε με λίγο βρε ζωή

Και εγώ να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 9 Νοέμβριος 2008 στις 10:32 — 1 σχόλιο