Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Aδιάστατο γαλαξιακό ταξίδι...

Tι μυστικά κρύβουν
τα πράσινα μάτια σου,
που μου χαμογελούν
σε έναν απέραντο χείμαρρο,
απο κρυφό συναισθηματισμό..

Το ξέρω ότι η σχέση μας,
θα κρατήσει για ένα
λιγοστό στιγμιότυπο,
μέσα στο αδιάστατο
γαλαξιακό μας ταξίδι,
καθώς το εισιτήριο θα
σφραγίζεται με επιστροφή.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 13:37 — 7 σχόλια

Σούνιο και κάβο – Ντόρο

%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%BA%CE%AC%CE%B2%CE%BF%20%E2%80%93%20%CE%9D%CF%84%CF%8C%CF%81%CE%BF%20-%20%CE%A0%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%AC.mp3

Στ’ ακρωτήρια σεργιάνι

Σούνιο και κάβο – Ντόρο

άγρια νερά

διάλεξες ψυχή μου χώρο

κι άνοιξες φτερά.

Στ' ακρωτήρια σεργιάνι

κόντρα ο Γαρμπής

και δε φαίνεται…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 10:30 — 8 σχόλια

Με Ανάθυμιάσεις Ερωτα

Μεσ' του πιοτου μου τους χρησμους

ξεχωρισα κι Εσενα

που προσπαθουσες να κρυφτεις

απο τα πεπρωμενα

Καθε γουλια του, το αγγιγμα

θυμιζει των χειλιων σου

καθε Φωτια στα σωθικα

το λιωμα των ματιων σου

Με Ανάθυμιάσεις Ερωτα

τους δρομους μου μεθω

κι απ' το δικο σου το κρασι

ξανα παραπατω

Στου Μεθυσιου τις Κυριακες

Δευτερα ξημερωνει

της Μοναξιας η Ανατολη

τον Ερωτα νυχτωνει

Μεσ' του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 9:45 — 8 σχόλια

Φλεγμονή πόθου...

Ξεχώρισα μέσα από τα μάτια σου
την φλεγμονή ενός πόθου,
μιας αγάπης που γεννήθηκε
σχεδόν αυτόματα,
να αναπαράγεται σε
απειροστό πλευρικό κοίταγμα..

Στην παρθενική σου
εσωστρέφεια αφέθηκες,
να αυτοερεθίζεσαι με
προχωρημένη αντοχή,
και εγώ να σε συγκρατώ
σε ένα συνεχή επαναφορτισμό.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 2:25 — 7 σχόλια

Ήσουν χειμώνας

Ήσουν χειμώνας που δεν είδα

ούτε μια μέρα αλκυονίδα,

ένας χειμώνας μ' αγριάδα

που δεν τον ζέστανε λιακάδα.

Μια θάλασσα ανταριασμένη

κι εγώ βαρκούλα να τη δέρνει,

μέσα στου πέλαγου τη μέση

χωρίς λιμάνι για να δέσει.

'Ενα βουνό 'σουν χιονισμένο

ξυπόλητη να τ' ανεβαίνω,

άλλοτε έρημος Σαχάρα,

της μοίρας μου βαριά κατάρα.

-----

Ήσουν και άλλα και αυτά,

αν θες στα δίνω και γραφτά.

Κάνε την αυτοκριτική

και θα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 4 Δεκέμβριος 2008 στις 23:30 — 9 σχόλια

Η τριανταφυλιά

Thursday, 4 December 2008

11:19:37 PM

Η τριανταφυλιά

Σαν του μαγιού τριανταφυλιά

Η νιότη σου ανθίζει,

Κι όπου περάσεις γύρο σου

Τις μυρωδιές σκορπίζεις.

Σε είδα και σε ζήλεψα

Σε θέλω για το βάζο,

Που έχω μέσα στη καρδιά

Αχ και αναστενάζω.

Κόκκινη τριανταφυλιά

Έλα και δώς μου δυο φιλιά

Έλα και δώς μου δυο φιλιά

Να μου γιατρέψεις την καρδιά

Πες μου κ΄εσύ πως δέχεσαι

Αυτή την προσφορά μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 4 Δεκέμβριος 2008 στις 14:20 — 6 σχόλια

Τι ελλαδα τι σεα ντιαμοντ

Σιωπή μη μιλάτε,

η ελλάδα ξυπνάει

Φέρτε τσιγάρα,

καφέ να στανιάρει

Μπροστά τους οι χάρτες

Σαν νάνε καράβι

ΣαΪνια οι νάυτες,

οι πολιτικοί της

ο καπετάνιος,

στα ίδια τα μήκη

Στην γέφυρα πάνω,

την θάλασσα βλέπει

Και όλοι στον ύπνο,

κανείς δεν σαλεύει

Κανείς δεν γνωρίζει,

ποια ρότα θα πάρει

ένας τον άλλον,

στην τζέπη κοιτάζει

Οι άλλοι ρωτάνε,

τι λεν τα ταρώ τους

Μη τύχη και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 4 Δεκέμβριος 2008 στις 14:01 — 6 σχόλια

ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ - "ΤΕΧΝΗ"

ΤΕΧΝΗ*

Έζησα τα πάθη σαν μια φωτιά, τα ‘δα ύστερα να μαραίνονται και να σβήνουν,

Και μ’ όλο που ξέφευγα από ένα κίνδυνο, έκλαψα γι’ αυτό το τέλος που υπάρχει σε όλα.

Δόθηκα στα πιο μεγάλα ιδανικά, μετά τ’ απαρνήθηκα και τους ξαναδόθηκα ακόμα πιο ασυγκράτητα, ένιωσα ντροπή μπροστά στους καλοντυμένους και θανάσιμη ενοχή για όλους τους ταπεινωμένους και τους φτωχούς.

Είδα τη νεότητα να φεύγει, να σαπίζουν τα δόντια, θέλησα να σκοτωθώ από δειλία ή ματαιοδοξία,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μήτσος Σακκάς στις 4 Δεκέμβριος 2008 στις 13:14 — 6 σχόλια

ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ!(Mελοποιημένο)

Κρύα τα χέρια

σβηστά τ' αστέρια,

μεγάλη η νύχτα και περπατώ.

΄Ερχονται, φεύγουν

τα καλοκαίρια,

το δρόμο χάνω ... ακροβατώ.

Σέρνω το βήμα,

βαρύ το κρίμα,

ξέθωρη η θύμηση π' αναζητώ.

Δε νιώθω θύμα,

ψάχνω το νήμα,

να βρω μιαν άκρη να πιαστώ.

΄Ησουν για μένα,

όλα σε ένα,

το πεπρωμένο, λόγος να ζω.

Μα τώρα είσαι

γράμμα σχισμένο,

κιτρινισμένο απ' τον καιρό!

Μεγάλο Ψέμα,

σε λίμνη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 4 Δεκέμβριος 2008 στις 11:00 — 8 σχόλια

Περιμένουμε τον έρωτα σε ανύποπτο χρόνο...

Κιάν όλοι μας ξέχασαν αυτά τα χριστούγεννα,
ήμασταν μαζί, κρατούσα το χέρι σου
και το φιλούσα ,καθώς θαμπά έξω στο χιόνι,
έβλεπα την φιγούρα σου μέσα στο φως..

δεν υπήρχε κανείς εκεί τριγύρω, όλα ήταν βυθισμένα
στην σιωπή, εσύ και εγώ να ακούμε τους ήχους
από το τρένο, που περνούσε δίπλα από το σπίτι..

κι έτσι απομείναμε παγωμένοι και ακίνητοι,
σ’ ένα άδειο τοπίο, να περιμένουμε τον έρωτα
να τα σκεπάσει όλα, σε ανύποπτο χρόνο.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 4 Δεκέμβριος 2008 στις 9:32 — 4 σχόλια

ΚΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΘΕΑΤΕΣ

ΚΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΘΕΑΤΕΣ

Είναι κάτι ουρανοί, που ποτέ δεν φωτίζουν,

δεν τους λούζει με φως, η ελπίδα.

Θλιβερές ζωγραφιές, σ’ αποχρώσεις του γκρίζου,

ουρανοί, που γεννούν καταιγίδα.

Είναι κάτι παιδιά, φοβισμένα αγρίμια,

που δεν μοιάζουν, σε σένα και μένα.

Στον καθρέφτη κυτούν, μιας ζωής τα συντρίμια,

είναι κάτι παιδιά, προδωμένα.

Είναι κάτι στιγμές, πουπαγώνουν το χρόνο,

κι όλο πίσω τη σκέψη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 4 Δεκέμβριος 2008 στις 8:38 — 5 σχόλια

Άργησα να καταλάβω

Η δική σου η αγάπη μ’ έκανε ονειροπόλο,

φανταζόμουνα πως είμαι βασιλιάς στο κόσμο όλο.

Πίστευα ότι θα νιώσεις όπως ένιωθα για σένα,

μα τα πλοία των ονείρων στο μυαλό μείναν δεμένα.

(Άργησα να καταλάβω τη πικρή αλήθεια,

και η φλόγα της αγάπης μου ‘καψε τα στήθια.) δις

Νόμιζα πως θα κερδίσω μια γωνίτσα στη καρδιά σου,

πότε πότε να με βάζεις με στο πλάνο της ματιάς σου.

Νόμιζα ο χειμώνας φεύγει έβλεπα και χελιδόνια,

τα ‘στελνες εσύ για μένα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 23:18 — 10 σχόλια

Εκει στης Λάμιας τη ματιά Που ο Τρομος την θωπευει Σαν συνανταει τον καιρο Και Δρεπανιες συριζουν Θανάτου που ζευγαρωσε Μ’ Ανθρωπινους Εφιαλτες Εκει στης Λάμιας τον Καιρο Που τα Σκαρια αλυχτανε Κ’ η …

Εκει στης Λάμιας τη ματιά

Που ο Τρομος την θωπευει

Σαν συνανταει τον καιρο

Και Δρεπανιες συριζουν

Θανάτου που ζευγαρωσε

Μ’ Ανθρωπινους Εφιαλτες

Εκει στης Λάμιας τον Καιρο

Που τα Σκαρια αλυχτανε

Κ’ η Θαλασσα στραγγιχτηκε

Απ’ τη δροσια του Απείρου

Εγινε η Ροτα μου Πληγη

Στη σμιξη των Χειλιων σου

Ακουσα όλα τα μυστικα

Στους Ερωτες μου που ‘πες

Και Κβαντικες Παραμετρους

Πυξιδα μας πως ειχες

Σ’ ένα ταξιδι στην… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 20:40 — 5 σχόλια

ΠΑΛΙ ΜΟΝΗ

Σε είδα πάλι, χθες να τριγυρνάς
Αριστοτέλους, μητροπόλεως, γωνία
Και στα λαδάδικα, να ξενυχτάς
Ποτό τσιγάρο, μοναξιά, με απορία

Πάλι στο πλήθος, μόνη σου
Πάλι στα χείλη, η σιωπή
Πάλι τα πίνεις, μόνη σου
Και αιτία, ψάχνεις, για να βρεις

Σε είδα πάλι, χθες, να περπατάς
Αριστοτέλους, πεζοδρόμιο σοφία
Και στο γέντι κουλέ, κάθε βραδιά
Ποτό τσιγάρο, μοναξιά, σε μια γωνία

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 18:00 — 5 σχόλια

ΠΟΣΟ ΘΑ ΠΑΕΙ

Τι κακό που μας συμβαίνει

Και έως όπου να τραβήξει

Βλέπω κόσμο που πεινάει

Άραγε πόσο θα αντέξει

Βλέπω τα παιδιά δεν παίζουν

Ο κόσμος να χει ανεργία

Κ’ όλοι οι συνταξιούχοι

Το έριξαν στην επαιτεία

Είπα κάπως να φωνάξω

Ίσως έτσι να κάνω κάτι

Μα αμέσως θα μου πούνε

Ότι είμαι ο τρομοκράτης

Όλ’ αυτοί που μας ληστεύουν

Που μας κλέβουν τον ιδρώτα

Σύμφωνα και με τον νόμο

Είναι τα μεγάλα τα όντα

λες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 16:33 — 6 σχόλια

Eγκατάλειψη σε μηδενικό χρόνο...

Ήταν μια υπομονή
έτοιμη να καταρρεύσει,
σε ένα βαθύ σκοτάδι,
όσο αντίκρισα τα πονεμένα
μάτια σου, κι ακόμα
δεν ήρθε ο μεγάλος στεναγμός..

Δες την εγκατάλειψη σε
ένα χρόνο μηδενικό,
όταν δεν θα μπορείς
ούτε εσύ ούτε εγώ
να έχουμε άλλη επιλογή,
τότε που θα έχει καρφωθεί
η ελπίδα, σε κάθε
αναδρομή του νου.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 16:00 — 7 σχόλια

Το ριζικό μου

Έχω στη καρδιά μου μυστικό κρυμμένο

κλειδαμπαρωμένο που με τυραννεί.

Μέρα με τη μέρα πιο πολύ το νιώθω

το λαιμό να σφίγγει σα χοντρό σκοινί.

Σ’ αδιέξοδο έχει φτάσει η δική μου η αγάπη

μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα κι η ελπίδα έχει χαθεί.

Μοιάζει τώρα σαν καντήλι που του σώθηκε το λάδι

και στ’ άχυρα βελόνα που ποτέ δε θα βρεθεί.

Έχω στη καρδιά μου μια πληγή μεγάλη

του έρωτα το βέλος την ετρύπησε.

Τα ‘φερε η μοίρα και το ριζικό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 13:52 — 7 σχόλια

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

Χρόνια τώρα πόσο μίσος

ίδια πατρίδα άλλος θεός

Τι; Είχανε να μοιραστούνε

οσμάν ο τούρκος ο Πέτρος

Ο ρωμιός

Από παιδιά παθαίνανε

μες τα ίδια τα βάσανα τους

τους είχαν να μοιράσουνε

ένα θεό! Η μόνη διαφορά τους

ένας τον ήθελε θεό

αλλάχ τον ήθελε ο άλλος

μα όμως σαν μεγαλώσανε

καταλάβανε πως είχαν λάθος

πώς να μοιράσουν και η δυο

που με χίλιες δυο αιτίες

ένας θεός για όλους μας

μα τόσο διαφορετικές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 13:19 — 6 σχόλια

Ροκ θανάτου

Δεν παίρνει από συμβουλές

δεν παίρνει από λόγια

μία ζωή χαλάλισε

σ’ ανήλια καταγώγια.

Αγάπες του προσφέρουνε

και όνειρα με δόσεις

αχ μόνο εσύ Χριστέ μπορείς

αν θες να τον γλιτώσεις.

Ρ

Στην αγκαλιά του

χορεύει ο έρωτας τα βράδια ροκ θανάτου

και κάθε που έρχονται μεσάνυχτα Σαββάτου

δεν ξέρει αν θα ξημερώσει η Κυριακή.

Γιατί μπροστά του

γυρίζει ο κόσμος μ’ ένα τέμπο ροκ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 13:00 — 6 σχόλια

Στιγμή ξενιτεμένη

Ανήμερα της σιωπής τα χείλη δαγκωμένα

τι να σου πω τι να μου πεις , τα λόγια κλειδωμένα

και το γινάτι μας παρόν σε τίποτα δεν το 'χει

σε όσα λαχταρήσαμε πάντα να λέει όχι.

Αντίστροφα βαδίσαμε

στιγμή ξενιτεμένη

ότι μαζί δε ζήσαμε

πάντα θα μ' αποπαίρνει

μια λογική αποκοτιά

μας γύρισε στα ίδια

κι αφού μας τέλειωσ΄ η φωτιά

κρατώ τ΄απoκα'ί'δια.

Στις γείτονιες του πουθενά μας έβγαλε ο δρόμος

δάκρυ το σήμερα γεννά , μα θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 2 Δεκέμβριος 2008 στις 23:30 — 10 σχόλια