Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,506)

Υπό εξαφάνιση..

Είδος σπάνιο

στεφανωμένο από φως

εξαγνισμένων δαιμόνων

Η ασπίδα και το δόρυ λευκόχρυσα

Στο χέρι, πένα που στάζει μελάνι κόκκινο

Ένας αιμόφυρτος στίχος σε φωνή παθητική

με πληγές από νωπές κεντιές στο στήθος

Κατ΄ εξακολούθηση ανιχνευτής του παρόντος

Καλλιεργητής μαργαριταριών

στο κοραλλιογενές νησί των ονείρων

Ποιας ηλιαχτίδας είσαι ο γιος;

Ποιας παλάμης είσαι η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την L.N.E στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 14:14 — 8 σχόλια

ΤΙ Τραγούδι

Κάποτε οι φίλοι μου παν

Για να γράψω ένα τραγούδι

Να μην είναι σαν και τ’ άλλα

Να το τραγουδάνε όλοι

Μου παν λέει να παντρέψω

Το φεγγάρι με τα λουλούδια

Ένα βυθό της θάλασσας

Γεμάτο με αγγελούδια

Μα πως μπορεί εγώ μικρός

Όλα αυτά να τα παντρέψω

Και την χαρά τον πόνο σας

Όλα σας να τα μαγέψω

Μες αυτήν την κοινωνία

Που όλοι μας αδιαφορούμε

Φίλος φίλο να πληγώνει

Τι τραγούδι πια να πούμε

Πώς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 13:58 — 5 σχόλια

ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΕΙΑ ΣΟΥ!

Πρόσμενα να ρθεις κι έγραφα

τις σκέψεις στο χαρτί.

μ'΄άστρα της νύχτες μέτραγα

ελπίδα κι αντοχή.

Σε πίστευα, σε κράταγα,

σαν κάτι λατρεμένο.

Μα όταν σε συνάντησα,

αντίκρισα ένα ξένο!

Την ΄Ανοιξη σε γνώρισα,

φθινόπωρο σε σβήνω,

τόσα όνειρα πώς μπόρεσα,

με χρώματα να ντύνω;

Αφού εσύ μες την καρδιά,

είχες χιονοστοιβάδα,

έπαιζες σε πολλά ταμπλώ,

και θέατρο αράδα.

Με έπαιξες καλό χαρτί

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 7 Δεκέμβριος 2008 στις 21:53 — 9 σχόλια

Συνήθισα ν' αδιαφορώ

Άχαροι δρόμοι, στενά μονοπάτια

σκόρπια η ζωή μου σε χίλια κομμάτια

άπονα χρόνια, πικρές αναμνήσεις

και η μόναξιά μου αστέρι της δύσης

R

Συνήθισα ν' αδιαφορώ

για όλους και για ολα

τίποτα πια δεν καρτερώ

και σένα πάνω απ'όλα

Συνήθισα ν' αδιαφορώ

και πάλι δεν θα κλάψω

ζωή, μπροστά μου σαν θωρώ

την μοίρα μου θα αλλάξω

Όνειρα άδεια, και στείρες ελπίδες

ολη η ζωή μου γεμάτη παγίδες

λόγια μεγάλα, κενές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 7 Δεκέμβριος 2008 στις 21:11 — 9 σχόλια

Καλό ταξίδι Αλέξη (Ντροπή στο κράτος μας)

Ντροπή στο ανθρωπόμορφο το τέρας με πιστόλι,

που το παιδί εσκότωσε και κλαίει η Ελλάδα όλη.

Μικρό παιδί αμούστακο αναρχικό το λένε,

η μάνα, κι ο πατέρας του με μαύρο δάκρυ κλαίνε.

Η λύπη μου απερίγραπτη να πω δε βρίσκω λέξη,

καλό ταξίδι αγόρι μου, καλό ταξίδι Αλέξη.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 7 Δεκέμβριος 2008 στις 19:30 — 9 σχόλια

Σπασμενα ονειρα

Έφυγες χθες, μέσα στην νύχτα

Και πήρες ότι είχα, μέσα στην ζωή μου

Κάρφωσες το μαχαίρι σου, στα στήθια

Ξερίζωσες αυτήν ακόμη, την ψυχή μου

Και όταν μου ανοίξουν, το κορμί

Τότε θα δουν τα όνειρα, σπασμένα

Θα πουν πως είσαι η αιτία μου

ότι ποτέ σου δεν αγάπησες, εμένα

Και έδωσα, ότι κιαν είχα

Και εσύ μου χάρισες, πόνο στο κορμί μου

για μένα η τελευταία, η νύχτα

Μ’ ένα μαχαίρι, καρφωμένο, στην ψυχή μου

Και όταν μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 7 Δεκέμβριος 2008 στις 18:03 — 9 σχόλια

Η ζωή μας τρέχει

Περνάνε οι μέρες γρήγορα, οι μήνες και τα χρόνια,
κι εμείς θαρρούμε φίλοι μου πως θάμαστε αιώνια.

Το χρόνο μας ξοδεύουμε αλόγιστα στα πρέπει,
παρκαρισμένοι είμαστε και η ζωή μας τρέχει.

Κάθε στιγμή αυτόματα στο παρελθόν πηγαίνει,
το μέλλον δεν γνωρίζουμε, μια λύση μόνο μένει.

Να ζούμε όμορφες στιγμές, να μένουν στην ψυχή μας,
αφίσες να τις κάνουμε στο τούνελ της ζωής μας.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 7 Δεκέμβριος 2008 στις 11:30 — 9 σχόλια

Φιλενάδα, το σκέφτηκα..

Φιλενάδα το σκέφτηκα και έτσι

μα το σκέφτηκα κι αλλιώς

Λέω άλλο λαδάκι να μη βάλω..

Υπάρχει μια στιγμή

που η ζωή κι εσύ

ενώ περπατάτε παράλληλα

πλάι, πλάι

ξάφνου χάνεστε

Αρχίζει ένας πανικός

ένας αγώνας ταχύτητας

για να ξαναβρεθείτε

Κάνεις κύκλους

ανεβοκατεβαίνεις σκαλιά

ιδρώνεις από αγωνία

Ψάχνεις παντού για να τη βρεις

Χτίζεις, γκρεμίζεις, σκάβεις..

Τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την L.N.E στις 7 Δεκέμβριος 2008 στις 0:30 — 9 σχόλια

Ο Ρουσόπουλος έφταιγε για όλα!!! (Πολιτική σάτιρα)

Έφυγε λένε ο υπουργός και όλα θα ξαναφτιάξουν,

θα κατεβούνε οι τιμές όλοι για ν' αγοράσουν.

Κι εκεί που όλοι είχαμε τα μαύρα μας τα χάλια,

τώρα θα φάμε του σκασμού και με χρυσά κουτάλια.

Θα πέσει ο τιμάριθμος θα πέσει κι η βενζίνη,

και η ΔΕΗ το κιλοβάτ 1λεπτό θα δίνει.

Στα σούπερ μάρκετ οι τιμές θα πάνε προς τα κάτω,

και το καρότσι στη λαϊκή θάναι πάλι γεμάτο.

Έφταιγε λένε ο Θόδωρος και όχι ο ΜΕΓΑΛΟΣ,

μα μου θυμίζει το γνωστό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 7 Δεκέμβριος 2008 στις 0:00 — 6 σχόλια

Σε έψαξα παντού

Σε έψαξα παντού

σ’ όλα τα αστέρια του ουρανού

σε γειτονιές ονειρικές

σε παραλίες εξωτικές

(γέφυρα)

Που να ‘σαι, πού να ‘σαι…

(ρεφρέν)

Πού να’ σαι αστέρι μου μικρό

απόψε που σ’ αναζητώ

να μου χαρίσεις μια αγκαλιά

να με ζεστάνεις με φιλιά

Πού να’ σαι αστέρι μου μικρό

απόψε που σ’ αναζητώ

σε έχω ανάγκη μια βραδιά

και ας μου πάρεις την καρδιά

Σε έψαξα παντού

σ’ όλα τα κύτταρα του… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 6 Δεκέμβριος 2008 στις 22:04 — 6 σχόλια

Απόψε ας χορέψουμε

Απόψε ας χορέψουμε

Τρελό χορό με κέφι

Και τα βιολιά ας παίξουνε

Στ'ονείρου μας τη μέθη

Απόψε ας γλεντήσουμε

Μέσ’απο την ψυχή μας

Και πίσω ας αφήσουμε

Τη σκάρτη τη ζωή μας

Όλα τ’αστέρια τ’ουρανού

Απόψε θα ανάψω

Και το φεγγάρι μου στο νου

Κόκκινο θα το βάψω

Κόκκινο πού’ναι της φωτιάς

Χρώμα γεμάτο αίμα

Να ζωντανέψει της ματιάς

Ξανά γλυκά το βλέμμα

Απόψε ας το κάψουμε

Φέρτε μπαγλαμαδάκια

Και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 6 Δεκέμβριος 2008 στις 20:30 — 10 σχόλια

Στα έξη μέτρα

Αναρτήθηκε από τον παντρεμένο

Όσοι έχουν άστατη καρδιά

και σώμα παραβάτη

κοιμούνται πάνω σε καρφιά

και σε μονό κρεβάτι.

Σκοινιά-συγνώμες ρίχνουνε

απ τους γκρεμούς να βγούνε,

ποτάμια-δάκρυα χύνουνε

για να συγχωρεθούνε..

Μα στης καρδιάς το έκτακτο

το κακουργοδικείο

δεν έχει μεταμέλεια

δεν έχει εφετείο,

στα έξι μέτρα στήνεσαι

κι έχεις απέναντί σου

όσες αγάπες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Anti-gamer now στις 6 Δεκέμβριος 2008 στις 16:56 — 9 σχόλια

Σταχτη να γινουμε

Αυτη η Νυχτα
ισως μας φερει
καποιο ξεκουραστο Αγερι
τον Χρονο πισω να φυσηξει
και το παρον να λησμονησει

Αυτη η Νυχτα
ισως μας δωσει
ενα Φεγγαρι που εχει σωσει
σε Ερωτικη της απανεμιά
να το χαρισει σε δυό Κορμια

Αυτη η Νυχτα
θελει ν' αφησει
τον Ουρανο να μας αγγιξει
με Μαυρο να μας καψει Χρωμα
Σταχτη να γινουμε στης Γης το Χωμα

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 6 Δεκέμβριος 2008 στις 15:22 — 6 σχόλια

Σελιδα της Ζωης

Πόσες φορές είπα εγώ
Να βγω να το φωνάξω
Να βγάλω το μέσα μου
Στον δρόμο δεν αντέχω
Χωρίς το κόμπλεξ και αιδώ
Από όλα ν’ απέχω

Και να το πω ξεκάθαρα
Ελεύθερη να ζήσω
Θέλω σελίδα στην ζωή
Για πάντα να γυρίσω

Να βάλω γώ τα γιορτινά
Τα μάτια μου να βάψω
Με ροζ στο μάγουλο μου
Αντάβγιες για να φτιάξω
Με τατουάζ στα στήθια μου
Στο σώμα να χαράξω

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 6 Δεκέμβριος 2008 στις 13:51 — 9 σχόλια

ΧΑΜΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ! (Μελοποιημένο)

΄Εφυγα νύχτα κι εσύ θυμάμαι δεν είπες λέξη,

πολύ θα τό' θελα, έστω δυο βήματα, να είχες τρέξει.

Νύχτα ασέληνη, πάνω μου στήνανε χορό τ' αστέρια,

μα εγώ θρηνούσα, για τα χαμένα μας τα καλοκαίρια.

Φεύγω σου είπα κι εσύ δε γύρισες καν να κοιτάξεις.

Στιγμή δε σκέφτηκες έστω ένα κάτι, να μου φωνάξεις.

Κι εγώ ναι έφυγα, γιατί σ' αγάπησα και σ' αγαπούσα,

μα να είμαι πάντα στο περιθώριο δεν το μπορούσα!

Ρ

΄Ας ήταν εφιάλτης όλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 6 Δεκέμβριος 2008 στις 10:00 — 7 σχόλια

Αγάπη σιωπηλή

Το ξέρω πως δεν πρόκειται ποτέ να μ’ αγαπήσεις,

το ξέρω πως δε πρόκειται για μένα να δακρύσεις.

Η ύπαρξη μου είναι αμελητέα για εσένα,

το ξέρω πως ποτέ δε θα ρωτήσεις πια για μένα.

Αγάπη σιωπηλή θα έχω στη ψυχή

αγάπη στη καρδιά βαθιά κρυμμένη.

Αγάπη δίχως λόγια, αγάπη δίχως χάδια

αγάπη που τα κάνει όλα ρημάδια.

Το ξέρω πως δε πρόκειται ποτέ να σ’ αποκτήσω,

το ξέρω πως μονάχος από δω και μπρος θα ζήσω.

Το ξέρω πως ποτέ δε θα με βάλεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 6 Δεκέμβριος 2008 στις 1:18 — 6 σχόλια

Λάθος εποχή διαλέξαμε

Με πλοίο την δική σου την καρδιά

ταξίδεψα την σκέψη μου μακριά

καμία θάλασσα δεν με φοβίζει

μα κάτι σήμερα με βασανίζει

(ρεφρέν)

Τα σημάδια του καιρού

δεν τα πιστέψαμε

λάθος εποχή διαλέξαμε

και ταξιδέψαμε

Βουλιάξαμε σε πέλαγος βαθύ

χωρίς να καταλάβω το γιατί

αφού με σένα πάντα στο τιμόνι

κανένας άνεμος δεν με αγχώνει

(ρεφρέν)

Τα σημάδια του καιρού

δεν τα πιστέψαμε

λάθος εποχή διαλέξαμε

και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 23:14 — 4 σχόλια

Συμβιβασμος:;

Όταν που ήμουνα παιδί

Μέσα στους δικούς τους όρους

συμβιβάστηκα

μού λεγαν να μη ρωτώ

πάντοτε γω να εκτελώ

συμβιβάστηκα

άρχισα να μεγαλώνω

κάπως να τα μπουρδουκλώνω

συμβιβάστηκα

είπα μ’ αγάπες να μπλεχτώ

τους έρωτες για να δεχτώ

συμβιβάστηκα

είδα τα λάθει της ζωής

αν και δεν ήμουνα παιδί

συμβιβάστηκα

παντρεύτηκα και με παιδιά

σε κάθε ίσια και στραβά

συμβιβάστηκα

τώρα δεν θα συμβιβαστώ

θα κάνω ότι θέλω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 16:10 — 8 σχόλια

Πουλί μου !

Πουλί μου σαραντάπηχο

περήφανο πουλί,

τη μέρα που γεννήθηκα

τρελάθηκε η μαμή.

Σε χάιδεψε η τρελή

κι όλοι της είπαν "-Μη ! "

Στα πέντε μου, ήσουν μια φουρκή,

στα δέκα μια οργιά

στα δεκαπέντε σ' έδενα

στο γόνα με σκοινιά.

Σαν πήγα δεκα εννιά,

έφτανες στα Χανιά.

Σε στέλνω στο περίπτερο

για Μάλμπορο σκληρά,

σε στέλνω στην οικοδομή,

να ρίξεις τα μπετά.

Είσαι μπετόν-αρμέ,

πουλί μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 14:58 — 8 σχόλια

Aδιάστατο γαλαξιακό ταξίδι...

Tι μυστικά κρύβουν
τα πράσινα μάτια σου,
που μου χαμογελούν
σε έναν απέραντο χείμαρρο,
απο κρυφό συναισθηματισμό..

Το ξέρω ότι η σχέση μας,
θα κρατήσει για ένα
λιγοστό στιγμιότυπο,
μέσα στο αδιάστατο
γαλαξιακό μας ταξίδι,
καθώς το εισιτήριο θα
σφραγίζεται με επιστροφή.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 13:37 — 7 σχόλια