Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

ΛΑ'Ι'ΚΟ ΚΡΥΦΑ ΚΑΠΟΤΕΣ ΤΡΥΠΑΓΕΣ

Κρυφά καπότες τρύπαγες,
μήπως και γκαστρωθείς,
για να 'χεις το δικαίωμα,
να με στεφανωθείς.

Ρεφραίν :
Εφτά εφτά σαράντα εννιά,
εννιά πλην τρία έξι,
είχανε γνώση οι φύλακες
κι ας μην σου είπα λέξη,
στο πάτωμα εκσπερμάτωνα,
στον άτλαντα του Μέξη(=γεωγραφικός άτλαντας της Ευρώπης, εκδόσεις Χάρη Μέξη)

Κρυφά καπότες τρύπαγες,
με τρόπο δολερό,
στεφάνι, τσούλα, ζήταγες
σε δύσκολο καιρό.

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 19:30 — 9 σχόλια

ΟΙ Υποταγμενοι

Εσείς που μας διδάξατε

Πρώτη την αδικία

Εσείς που πρώτη πάντα σείς

Μας δείξατε πορεία

Κάθεστε τώρα σιωπηλοί

βολεμένοι στην γωνία

εσείς που μπασταρδέψατε

αυτήν την κοινωνία

εσείς μας θέλατε νεκρούς

πολίτες και ρουφιάνους

εσείς μας υποτάξατε

σε όλους τους μεγάλους

δεν έχετε να δώσετε

κρυφτείτε μασκαράδες

δάσκαλοι της υποταγής

και εσείς καθηγητάδες

λάθος μας εδιδάξατε

δεν είχατε την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 13:06 — 8 σχόλια

Τα δάκρυα καλήτεχνα τα σκέπασες…

Αν μπορούν να κολλήσουν
τα κομμάτια απ’ την αρχή,
είναι κάτι πάνω απ΄ τις
δυνάμεις μας, στο ασαφές,
κάποια αναζήτηση που
ήθελε να κλείσει, ότι δεν είχε
επισφραγιστεί από πριν…

δεν μπορώ να δω τα δάκρυά σου,
αφού καλήτεχνα τα σκέπασες,
μέσα απ’ την αστάθεια του χθες,
κι’ απεγκλωβίστηκες ανύπαρκτη
χωρίς να αισθανθούμε τίποτα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 12:00 — 8 σχόλια

Mε αγγίζουν τα πυρακτωμένα χείλη σου...

Συγκλονισμένη και αθέατη
συναρμολογείς ότι ζήσαμε,
γιατί δεν υπήρχε αντίδοτο
σε ότι και αν προσπάθησε,
να σε αντικαταστήσει επίμονα…

μπορώ τώρα να αναγνωρίσω,
όσα λάθη έγιναν και
έφθειραν την ιδανική μορφή σου,
για όσο ένιωθα να με κοιτάς
και να με αγγίζουν,
τα πυρακτωμένα χείλη σου.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 10:07 — 4 σχόλια

ηλιοφάνεια

αγρύπνια μ΄ακίδα βαθιά στη ρωγμή

χαράζει και τούτη τη μέρα

σαν τον λαθραίο καπνό που βγαίνει αργά

σε βλάσφημα χείλη

σαν μία υπόκωφη οργή που λες τώρα θα βγει

θα ξεχυθεί ορμητικός ποταμός πάνω σε στίχους

που γυμνοί και αμέριμνοι στροβιλίζονται στ΄ αχανές

και προσμένουν το στερνό του χρόνου αγκάλιασμα

ανάδρομο είναι κι αυτό το ξημέρωμα

ανασκαλεύει το άδειο μου βλέμμα

ιχνογραφεί τη σιωπή μου

και ταξιδεύει μαζί της

αιώνες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΑΙΟΛΟΣ (Τάκης Τσαντήλας) στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 0:00 — 8 σχόλια

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΓΛΕΝΤΖΕΔΙΚΟ ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΒΑΝΔΗ

Πήγα στη Βανδή.

Φόραγε βρακί

τρυπητο λαδί

με γραμμές φυτρί.

Πάνω στα τραπέ-

γκόμενες ξεμπλέ-

ξέκωλα ξεβρά-

φλώροι με λεφτά.

ΡΕΦΡΑΙΝ : Χάραμα στις δυό

βγήκε το θηρί-

Δεν ήτανε βό-

ούτε κροταλί-

Ήταν το φαινό-

Δέσποινα Βανδή.

Πήγα στη Βανδή.

Τρυπητό βρακί .

Έριξα λουλού-

ήπια του σκασμού.

Έξοχο βρακί

μίντιουμ λαδί

με γραμμές φυτρί

και ραφές χακί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 14:59 — 10 σχόλια

"Πάρτα Όλα"

Πολεμώ μια ζωή μεταλλαγμένη

να θρέψω με τροφή φυσική

Στα καταστήματα υγιεινής διατροφής

τα ράφια γεμάτα

η τιμολόγηση με bar code

Βρίσκομαι στης πόλης το κέντρο

Επιχειρώ να βγάλω

τις μεταξωτές μου μάσκες

Θεέ μου!

Πως να αντικρύσω το πρόσωπό μου;

Γιαούρτι με λιπαρά κατεργασμένα,

μηδενικά σαν τη ζωή μου και μέλι

με άρωμα γνωστού σχεδιαστή καταναλώνω

Αποσύνθεση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την L.N.E στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 14:00 — 8 σχόλια

ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ

εσείς που δεν αγαπήσατε

την χώρα των παιδιών σας

εσείς που πάντα χαιρόσαστε

μόνο για το καλό σας

που αφήνετε την χώρα σας

την χώρα τώρα των παιδιών σας

έρημη μέσα στο κάθε τι

στα χέρια των ορέξεων σας

τα πάντα τα ερημάξατε

όλα στο κάθε πέρασμα σας

εσείς τα πάντα εκάνατε

μόνο για το κάθε δικό σας

τα πάντα πρέπει πια να σβηστούν

όλα τώρα να γκρεμίσουν

από τα ίδια σας τα παιδιά

τώρα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 13:36 — 7 σχόλια

Θα δώσω τ' αυτοκίνητο να πάρω μια γκαμήλα!!!! (Σατιρικό)

Μια γκαμήλα θε να πάρω

αλλά που να την παρκάρω;

Κι αν μου κόψουν καμιά κλίση

ποιον θα βρώ να μου την σβήσει;

Στην Βουλή θα την αράξω κι αν μου πουν καμία λέξη,

μόλις βγουν οι Βουλευτάδες θα την βάλω να τους χέ-ει.!!!!!!

Διπλοκάμπουρη γκαμήλα περιμένω απ' ώρα σ' ώρα,

τα μπαγάζια μου να πάρω και να φύγω από τη χώρα.

Θα πηγαίνω, θα πηγαίνω συντροφιά με τη γκαμήλα,

με στην έρημο για μέρες να ξεφύγω απ' τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 13:30 — 7 σχόλια

Ένα αυτοκίνητο γράφει στίχους!!! (Σατιρικό)

Αυτές τις μέρες μου ήρθαν όλα!!!

Σηματάκι, ασφάλεια, κάρτα καυσαερίων και έκανα και σέρβις,

Ήμουν εγώ το γιωταχή του Έλληνα καμάρι,

που στις εκθέσεις μάλωναν ποιος θα με πρωτοπάρει.

Ήμουνα απαραίτητο και στις γυναίκες κράχτης,

και τώρα εκατάντησα να γίνω εφιάλτης.

Για μια μικρή διαδρομή ώρα πολύ θα πάρω,

και θέλω την διπλάσια για να βρω να παρκάρω.

Κι εκεί ο ιδιοκτήτη μου μέρες θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 13:00 — 8 σχόλια

ΑΤΙΤΛΟ...

Εδώ ο κόσμος καίγεται…

Κι εσύ μιλάς για τον απέναντι…

Που πήρε Mercedes!

Που χθες ήταν με μια ξανθιά…

Και τι έγινε η κοκκινομάλλα;…

Και θες να πας να τη βρεις!

Να της ανοίξεις τα μάτια!

(Βλέπεις, τα δικά σου είναι ορθάνοιχτα)

‘’Τα παιδιά βγήκαν στους δρόμους’’

‘’Παλιόπαιδα’’ μου απαντάς!

Και …συνεχίζεις

Την ατέρμονη κούρσα

Της πουρναρολογίας σου!...

Ναι ξέρω…έχεις πρόβλημα!

Δεν πρόλαβες το μοντελάκι στη βιτρίνα,

Γιατί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 11:07 — 8 σχόλια

γραμμα σε μια φιλη (122 φωνες)

Καθυ μην στεναχωριεσαι...

Ειναι τοσα πολλα που μαζευονταν χρονια ....που λογικο ειναι να συμβαινουν τωρα...

Ξερεις τι ειναι να σπανε χασαπικο~

Να μπουκαρουν και να μαζευουν απ¨τα τσιγκελια

τα πρωην ζωντανα~...Καμμια ντροπη!!!

Η αρχουσα ταξη εδωσε το καλο παραδειγμα...

Πως να πεις στα παιδια σταματηστε οταν οι αλλοι εχουν φαει και τρωνε χωρις κανεις

να τους ακουμπα...κι εδω που τα λεμε οι ζημιες κοστιζουν το ελαχιστο απο τις μιζες

τα οικοπεδα , τις μπιζνες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 8:56 — 10 σχόλια

ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ

Στον Αλέξη

Πάλι ταξίδι γύρεψες

Στα χείλη σου ένα γέλιο

Ταξίδι δίχως γυρισμό

Σε γειτονιά αγγέλων

Σ’ αρπάξανε οι ουρανοί

σύννεφο να σε κάνουν

άφησες μία συντροφιά

φίλους σου να μην φτάνουν

από ψηλά που μας κοιτάς

περνάς καλά η είσαι μόνος

εδώ σε ψάχνουμε εμείς

κοιτάζοντας των δρόμο

λένε πως φταίει η στιγμή

τρελός πως ο αστυνόμος

μα συ ζητούσες για να βρείς

της λευτεριάς τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 9 Δεκέμβριος 2008 στις 18:35 — 4 σχόλια

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΟΝ ΤΕΚΕ ΤΟΥ ΜΠΑΚΑΝΙΑΡΗ

Στον τεκέ του μπακανιάρη(=που έχει μεγάλη μπάκα(=κοιλιά)

πήγα κι έπαιξα κουμάρι(=τυχερό παιχνίδι, ζάρια, είκοσι ένα κ.λ)

με το Βλάση το χτικιάρη (=που έχει χτικιό(=φυματίωση)

και το Σάκη το βρωμιάρη.

Πέντε μέρες..Μια βδομάδα

φράγκα έχανα αράδα !

Του Αγίου Μαλαχία

μ' έπνιξε η αδικία :

-Τα 'χετε σημαδεμένα

τα χαρτιά τα γαμημένα

χαραγμένα με το νύχι

κάπελα κοκκινοτρίχη ;;;;

-Τα χαρτιά είν' ελεγμένα

κι απ' τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 9 Δεκέμβριος 2008 στις 14:23 — 8 σχόλια

Και θέλεις να γίνεις Εξουσία

Πότε θα καταλάβεις την δύναμη σου

Πότε θα καταλάβω την δύναμη μου

Άδικα περιμένουμε η πόρτα να ανοίξει

Είναι σκληρά μανταλωμένη, μες το ψέμα

Άλλοι την κλείσανε, για σένα και για εμένα

Και εμείς παρακαλάμε, με τα χέρια σταυρωμένα

Μην περιμένεις να την ανοίξουν

Δεν θα χαρούμε απλά μας κοροϊδεύουν

Σε ένα νέο κόλπο ξανά να μας εντάξουν

Και αφού πάλι μας ξεζουμίσουν

Ξανά θα μας πετάξουν

Και εσύ ταλαίπωρος μια ζωή σκυφτός

Και εγώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 9 Δεκέμβριος 2008 στις 13:51 — 5 σχόλια

Σήμερα εννέα του Δεκέμβρη

Σήμερα εννέα του Δεκέμβρη

Τ’άστρα κατεβαίνουν χαμηλά

Τ'όνειρό της ήρθ' απ’το Νοέμβρη

Κι η Αννούλα μας χαμογελά

Σήμερα γιορτάζει και το ξέρει

Είναι η Αννούλα του χιονιά

Ήλιο ,θα’ βρεί και θα μας φέρει

Και ας έχει βαρυχειμωνιά

Αχ Αννούλα μου η πλάση

Το μυαλό της έχει χάσει

Απ’την όμορφιά σου μόνο

Σταματάει και το χρόνο

Σήμερα εννέα του Δεκέμβρη

Ολα γύρω είναι γιορτινά

Και σεργιάνι το φεγγάρι φέρνει

Πάνω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 9 Δεκέμβριος 2008 στις 12:30 — 10 σχόλια

Υπόθεση χαμένη

Βλέπω την τύχη μου έρμαιο του χρόνου
μέσα στο ψέμα σου αλήθεια αναζητά
καρδιά γεμάτη με το αίσθημα του πόνου
που απ' το μίσος την αγάπη προτιμά

Στην ψυχή μου η ελπίδα ξεχασμένη
μα στην δική σου η μιζέρια μοναχά
είσαι για μένα μια υπόθεση χαμένη
κι ας σ' αγαπούσα δυνατά κι αληθινά.

Πάνω στα μάτια σου η νύχτα ξεψυχάει
και το φεγγάρι σου χλωμό παραμιλά
μαχαίρι δίκοπο στην πλάτη με χτυπάει
και όλα χάνονται το αίμα σαν κυλά.

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 9 Δεκέμβριος 2008 στις 8:52 — 6 σχόλια

Λίγο ακόμα να σηκωθούμε....

Άκου λοιπόν φίλε μου και τη δική μου γνώμη

Κι αν γίνω υπερβολική ζητώ από πριν συγνώμη

Γιατί ο καθένας στήθηκε μπρος τη δική του οθόνη

Και βλέπει την ταινία του, τα μάτια δε σηκώνει

Και φταίει μόνο ο διπλανός που σάπισαν τα πάντα

Και για όλα τα άλλα τα στραβά άλλοι κάνουν κουμάντα

Όταν με θράσος σε κοιτούν και τα λεφτά σου παίρνουν

Ακίνητος πίνεις φραπέ ,κάθεσαι σε ληστεύουν

Την άλλη μέρα όπου βρεθείς φωνάζεις για αδικία

Μα λίγο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Λέλια στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 22:59 — 6 σχόλια

Νικημένοι , νικητές

Το χτες παραχαράξαμε

κι ήσυχοι πια αράξαμε

μπροστά απ’ τι οθόνες

σαν κουρασμένοι ναυαγοί

κι ας είχαμε καταταγεί

σ’ ιδανικούς αγώνες.

Τώρα χαμένοι πειρατές

με λανθασμένους χάρτες

σε εποχές ανίατες

συνταξιούχοι αντάρτες

Σ’ ένα παλιό τετράδιο

γράφουμε για το αύριο

σε χρόνο παρελθόντα

σα νικημένοι , νικητές

αφοπλισμένοι μαχητές

μυστήρια όλοι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 21:30 — 7 σχόλια

Πήρα την νύχτα αγκαλιά

Πήρα την νύχτα αγκαλιά

Και βγήκα στην ακρογιαλιά

Πάλι να σου μιλήσω

Να σου χαρίσω δυο φιλιά

Με μια τ’αγέρα δρασκελιά

Μα μου τα φέρνει πίσω

Μονάχος μου με τ’όνειρο

Και χίλιες αναμνήσεις

Να με κρατάνε όμηρο

Μέχρι που να γυρίσεις

Ή μέχρι να με σβήσεις

Του φεγγαριού η ζωγραφιά

Σταλάζει μέσα στην καρδιά

Και θέλω να τη σβήσω

Γιατί θυμίζει μοναξιά

Κύμα σε θάλασσα πλατιά

Κάθε που θα δακρύσω

©… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 21:00 — 7 σχόλια