Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πήρα την νύχτα αγκαλιά

Πήρα την νύχτα αγκαλιά
Και βγήκα στην ακρογιαλιά
Πάλι να σου μιλήσω
Να σου χαρίσω δυο φιλιά
Με μια τ’αγέρα δρασκελιά
Μα μου τα φέρνει πίσω

Μονάχος μου με τ’όνειρο
Και χίλιες αναμνήσεις
Να με κρατάνε όμηρο
Μέχρι που να γυρίσεις
Ή μέχρι να με σβήσεις

Του φεγγαριού η ζωγραφιά
Σταλάζει μέσα στην καρδιά
Και θέλω να τη σβήσω
Γιατί θυμίζει μοναξιά
Κύμα σε θάλασσα πλατιά
Κάθε που θα δακρύσω

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προβολές: 17

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 21:24: Την καλησπερα μου

Σχόλιο από τον/την Μαίρη στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 21:27: Kαλησπέρα σου Σπαρτινέ!
Φανταστικό!!!!!

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 21:32: Πανεμορφο!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 21:36: ωραίο Γιώργη
με νόημα και μεράκι!

Σχόλιο από τον/την fygas στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 21:39: σε παω σπαρτινε

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 21:52: Και μόνο ο τίτλος!!!!!
Καταπληκτικό λέμε!!!!
Γεια σου Γιώργη!

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 22:41: Μονάχος μου με τ’όνειρο
Και χίλιες αναμνήσεις
Να με κρατάνε όμηρο
Μέχρι που να γυρίσεις
Ή μέχρι να με σβήσεις

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΕΝΤΑΣΤΙΧΟ...