ΕΙΔΑ ΤΗ ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ

Μπροστά απ’ τα ματοτσίνορα,

Γκρεμίστηκαν τα σύνορα,

Να μην έρθουν χρόνια πέτρινα,

Πρωταρχικό μας μέλημα.

Αυτή τη λαοθάλασσα,

Είδα και δε χάλασα,

Ας είναι πολύ δύσκολο,

Να μην είσαι ρεντίκολο.

 …

Περαστικέ μου έρωτα

αγάπη φευγαλέα,

περίεργο που τριγυρνάς

και πάλι στο μυαλό.

Κλείνεσαι μες τα όνειρα

εκείνα τα ωραία

που αφήνουν τη ψευδαίσθηση

ότι…

Πικρά λόγια

ποδοπατώ,

και με πρώτη βάση

το νεογέννητο πόνο μου,

τα στοιβάζω αποκηρυγμένα,

το ένα

πάνω στο άλλο,

για να φτάσω

τη συγνώμη

στο ύψος

της ειλικρίνειάς μου

και της καρδιάς σου.

-να προσέλθει ο κατηγορούμενος για τρομοκρατία!

-ωχ..ωχ..

-καλείται ο πολιτοφύλακας  να του αφαιρέσει τις χειροπέδες !

-και τις αλυσίδες απ τα πόδια σύντροφε Πρόεδρε?

-ακόμα και το φίμωτρο από το…

Εδώ κοντα υπάρχει αεροδρόμιο.

Τρίζουν καμιά φορα,

απο δονήσεις,

οι ώρες.

Εδώ διαγράφονται ονομαστικά,

απο τις λέξεις των ανακοινώσεων,

κάποια τονισμένα σημειά

πάνω στον κύκλο της ζωής:

Καθυστέρηση,

άφιξη,

αναχώρηση..

Υπερπτήσεις δυνατών συγκινήσεων

έχουμε πολλές,

κι όταν δε βρίσκουν

ανοιχτό διαδρομο καρδιάς,

συντελείται πτώση

και ταράσσονται

τα νερά του τυφλού…

Ζεσταινουμε τον ιστιοχωρο ιδανικα

και σοταρουμε τα μελη...αποκλεισμενα και μη

στην συνεχεια αφηνουμε στιχους απαλα , σιγα - σιγα...

μεχρι να σκεπασουν τα μελη , αλλα προσοχη να μην τους πνιξουν

καπακωνουμε ομοιομορφα , μην μας ξεφυγει το φως η το σκοτος

περιμενουμε μεχρι το σημειο βρασμου

και χαμηλωνουμε την φωτια μεσα μας ...

εδω μπορουμε να κανουμε βελονακι , να πλεξουμε

να εκδοσουμε την νεα μας ποιητικη συλλογη

οτι κι αν κανουμε σε μια ωρα να…

Αργά-συρτά τα χνάρια μου αφήνω

και πάνω τους στα χρόνια ισορροπείς

δε μ' άφησες ποτέ να ξεμακρύνω

δε θέλησες στο πλάι μου να 'ρθεις



Συνήθισα μονάχος να…

ΔΕ Μ’ ΑΡΕΣΕΙ

Δε με νοιάζει ας χάνω,

Μοναχός χαντακωθώ,

Ένα μοναχά δεν κάνω,

«δήθεν» να συμμορφωθώ.

Ούτε μένα μου αρέσει,

Στη ζωή μου να χρωστώ,

Όποιος θα με συγχωρέσει,

Στ’ αλήθεια ευχαριστώ.

Δε με νοιάζει αν…

"Όλες οι γεύσεις,

είναι πάνω

στα κορμιά μας..."

       ...

"Μάθαμε άριστα

τις ερωτικές πρακτικές.

Τις εφαρμόζουμε απόλυτα.

Συνεχίζουμε

με αγγίγματα,

κι όχι με επαφές

που προκαλούν ηλεκτρισμό..."

       ...

"Υπήρξε πολυτραυματίας το βλέμμα,

όποτε περνούσε

απο τα ζητούμενα μάτια..."

      …

-καλώς τον πεταλωμένο μου !



-τρέμω σχήμα οξύμωρο !



-και γιατί να τρέμεις μπεμπεδομούρη μου?



-να,εκείνο το «κατά συνείδηση» με αγχώνει !



-και γιατί να σε αγχώνει παρακαλώ?



-φοβάμαι, μήπως ψηφίσουνε «κατά συνείδηση»..



-χαζούλη,απεναντίας να χαίρεσαι !



-να χαίρομαι?



-φυσικά,γιατί μας μοιάζουνε !



-σε τι μας μοιάζουνε, θείο εκτόπλασμα?



- είναι…

σούκανε πάσα ο χοντρός

με εντολή της λέσχης,

την εξουσία στο ταψί

μη κι απ το θρόνο πέσεις



κι εσύ αμέσως με χαρά

άρπαξες την σκυτάλη,…

Η,

εντός των τειχών,

Χαναάν,

γερνά,

αργοπεθαίνει

απο έλλειψη πολιορκίας,

κι έτσι χάνεται σιγά σιγά

η ελπίδα

για ηρωική εξοδό της

απο το προσκήνιο,

μέσω μιάς άλωσης.

Μιάς άλωσης

που ποτέ δε θ' αρχίσει,

αφού

δίπλα στη βαλσαμωμένη ιδεολογία της,

εκθέτει

και τα σύμβολα της παράδοσής της:

Φρίκη στα γήινα

και βαρύ ύδωρ.

Αμέτρητες οι ώρες

σ’ ένα γλυκοφίλημα

τ’ ανέμου ανεμελιά,

τ’ αδιάφορο σαν σμίγει

βλέμμα σου μ’ αγγίζει…