Θαλασσινό Φθινόπωρο

[Ηρακλής βαϊτσαρας]

Έπαψα τώρα να μιλώ με μνήμες φθισικές
Με σκουριασμένα σίδερα που τά΄φαγε ο χρόνος
Λόγια που έσταζαν αργά σε νόθες Κυριακές
Θα προσπεράσω σαν τυφλός ζητιάνος γυρολόγος

Για τα λιμάνια πού΄μειναν στο νου μου σαν λεκές
Εκεί που μάταια ξόδευα τη σάρκα μου την γκρίζα
Τις νύχτες που καβάλαγα διαόλους κι αστραπές
Πως έχασα απ΄τα χέρια μου την ζυγαριά δεν είδα

Σαν δένδρο τώρα θα σταθώ ακούνητος εδώ
Και την αλμύρα που έφαγα στις θάλασσες θα φτύσω
Μήτε τα μάτια μου να δουν να πλέουν στο νερό
Καράβια θανατόψυχα που μ΄έμαθαν να βρίζω

Θα κλαίω τώρα μοναχός τ΄αγέννητο παιδί
Μιας γυναίκας πού ‘ θελε να θρέψη την ψυχή μου
θα ΄ρθω της είπα κι έφυγα μ΄ένα παλιό σκαρί
μα πρόλαβε ο θάνατος και ήρθε στην αυλή μου

Αυτό που πάντα ήθελα σαν έρθει η στιγμή
Να ρίξουν το κουφάρι μου γυμνό σε μια φουρτούνα
Θα ξεραθώ απότιστος σε τούτη εδώ τη γη
Γιατί σε μια αγκαλιά ποτέ μου δεν χωρούσα

[Ηρακλής βαϊτσαρας]

Καλό βράδυ

Να είστε καλά

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.
Θαυμάσιο !!!!!!!!!!!!!

Θέλουμε αγκαλιές δίχως μικρά αγκάθια
Και που το ξέρουν τα κλαδιά
Γίνονται ασπαλαθιά....

Να `χανε φρόνιση και νόηση
Θα `τανε πιο καλά...

Την καλησπέρα μου!

[Ειρήνη]

Καταπληκτικό!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

καλημερα

[Βασίλης Ασπρογειάτης]

Υπέροχο!!!!

 

Καλημέρα....

[αισχυλος]

υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Παντελής]

Άθλος Ηρακλή!!!!

 

καλό ξημέρωμα.

[Katia]

παρα πολυ καλο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Nefeli riga]

Στο Φοβερό σου ποίημα, Το να γράψω.. Παρα πολυ καλό, ειναι λίγο. Ναι,  ειναι λιγο..!!!

Την Καλημέρα μου.