Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιανουάριος 2010 Καταχωρίσεις ιστολογίου (247)

Είναι ένας άνθρωπος

Μια σταγόνα μέσα στον ατελείωτο ωκεανό.

Είναι ένας άνθρωπος.

Ένας κόκκος άμμου στην ασύνορη έρημο.

Είναι ένας άνθρωπος.

Μια δυνατή κραυγή μέσα στο άγριο δάσος.

Είναι ένας άνθρωπος.

Μια σπίθα μέσα στη μαινόμενη πυρκαγιά.

Είναι ένας άνθρωπος.

Ένα χλωρό φύλλο στην αγκαλιά τ’ ανέμου.

Είναι ένας άνθρωπος.

Μια σελίδα στο ανοιχτό βιβλίο του χρόνου.

Είναι ένας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 7:54 — 9 σχόλια

Στη μέση του πουθενά

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Λιποτακτώ από το σήμερα ξανά

σ’ ένα κατάδικο και άδειο χτες γυρίζω

ανάμεσα σε τίποτα και πουθενά

υπάρχω , βρίσκομαι , τελειώνω και αρχίζω

Μες του πουθενά τη μέση

έπιασα μελάνι και φτερό

με τα λόγια ένα καντήλι

να άναψω για τα χείλη

που να χάσω ήταν τυχερό.

Ακροβατώ στων καημών τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 18 Ιανουάριος 2010 στις 0:44 — 16 σχόλια

ΕΦΗΜΕΡΑ

Εκεί στα σύνορα

Σ’ ένα ποτάμι βρεγμένη έχεις πέσει

Περνάς αντίπερα

Στο τζιν σου ματωμένη μία λέξη

Σαν διαβατήριο

Η ελπίδα που σου είχαν δώσει

Για ένα αύριο

Που ήδη εσύ έχεις προδώσει

Μην προχωράς

το μονοπάτι αυτο θα σε πληγώσει

Στο ναρκοπέδιο

Το ονειρό σου απλά θα τελειώσει

Γευσου το σήμερα

Μέσα σου είναι οι απαντήσεις

Άσε τα εφήμερα

Σε θέλω δίπλα μου να ζήσεις…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 23:52 — 5 σχόλια

Εγώ …

*

Στάθηκα μπρος τον εαυτό μου δικαστής

με ύφος βλοσυρό και οργισμένος ,

κι όταν στα μάτια κοιταχτήκαμε ξανά

τότε τον ρώτησα ... προς τι το μένος .

Αίφνης εννόησα ποιός είμαι τελικά

τι με κρατάει δέσμιο του έλους ,

πως χάθηκαν τόσα ιδανικά ...

το ρόλο μου στη φύση επιτέλους .

Είμαι λοιπόν ένας δειλός ... κοινός θνητός ...

στου κόσμου τη ροή μιά μετριότης ,

της ιστορίας ο μεγάλος ουραγός

που θα ξεχάσει η αιωνιότης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 22:56 — 12 σχόλια

Θα είμαι εδώ

Θα είμαι εδώ

Ύμνος η φωνή σου
τρυφερά όταν μου μιλάς
στ’ αυτί σου ψιθυρίζω
μη σταματάς να μ’ αγαπάς

Τα νύχια μου στο δέρμα μπίγω
γεύομαι την κάθε στιγμή
όνειρο νομίζω πως βλέπω
έτσι όπως μ’ αγαπάς εσύ

Λιώνω όταν ακούω
να λες πως μ’ ποθείς
τον όρκο μου σου δίνω
θα ‘μαι εδώ όταν με χρειαστείς

15-01-10

Προστέθηκε από τον/την ΜΙΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 21:15 — 12 σχόλια

Υπάρχει......ΚΛΕΑΡΧΟΣ.....

Υπάρχει

Υπάρχει μια ανάγκη που πληγώνει

Μια ανάσα που βαραίνει φανερά

Υπάρχει μια κυρία που σκλαβώνει

Απόμακρες μικρές σφηκοφωλιές

Υπάρχει κάποια στέγη στοιχειωμένη

Μια έρημη στεγνή ακρογιαλιά

Υπάρχει μες στο κρύο ανθισμένη

Πανέμορφη γριά αμυγδαλιά

Υπάρχει κάποιο μίσος που ματώνει

Μια αγάπη τυραννιέται κυκλικά

Υπάρχει σ’ένα πλοίο διψασμένη

Μια αρχαία μυθική βουνοπλαγιά

Υπάρχει μες στον κόσμο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΚΛΕΑΡΧΟΣ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 21:07 — 9 σχόλια

ΤΟ ΒΟΤΑΝΙ

Όμορφο δειλινό μου

στον κοσμο τον δικό μου

το χρώμα σου θα πιω

σ’ ένα βαθύ ποτήρι

για να γευτούν τα χείλη

Το πόσο σ’ αγαπώ

Έρωτα και φονιά μου

Αχ αίμα της καρδιάς μου

Πως φτάσαμε ως εδώ

Μετρώ τα σφάλματα μου

Στα σκάρτα όνειρα μου

Μα πώς να λυτρωθώ ;

Στείλε μου ένα βοτάνι

Τον πόνο μου να γιάνει

Στα ουράνια να χαθώ

Αγάπη όποιος ψάχνει

Φάρμακο θέλει να βρει

Η θάνατο αργό

Σε μακρινό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την zaku στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 20:00 — 7 σχόλια

ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΑΠΗ

Τα μάτια σου δυο θάλασσες , καθρέφτιζαν τ΄αστέρια

και πάνω τους πετούσανε ζευγάρια περιστέρια ,

με τη φωτιά του έρωτα , τα μάτια φλογισμένα

με ξέγνοιαστο φτερούγισμα , βαθιά ερωτευμένα .

Ρεφ.

Απόψε η νύχτα μου μαγεύει την καρδιά ,

με το καράβι της αγάπης αρμενίζω,

στη πλώρη στέκω τ' όνομά σου συλλαβίζω

κι έχω για σένα ανοιχτή την αγκαλιά .

Τα μάτια σου δυο θάλασσες , δυο κήποι με λουλούδια ,

που μέσα τους πλανιότανε , του έρωτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 20:00 — 14 σχόλια

Εφιαλτικό όνειρο

Χτες το βράδυ

Στο όνειρό μου

Είδα τον ουρανό

Μελανιασμένο

Να ρέει ακατάπαυστα

Σαν κρήνη

Αίμα άλικο

Είδα τον ήλιο

Θλιμμένο

Ξαφνικά

Να σκοτεινιάζει

Είδα τους δρόμους

Βυθισμένους

Στην απελπισία

Του θανάτου

Είδα τα δέντρα

Βουτηγμένα

Μες στο πένθος

Να φορούν

Μαύρα περιβραχιόνια

Στα μπράτσα τους

Είδα σπίτια

Γκρεμισμένα

Μέσα σε φλόγες

Και καπνούς

Είδα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 10:30 — 10 σχόλια

Η σύλληψη

Η σύλληψη

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Αιωρείται

μέσα στο απέριττο φόρεμα

Ετοιμάζεται

το φυλακισμένο κορμί

Για την μεγάλη έκρηξη

Πετάει το χαλινάρι

του στήθους

Ολόγυμνη βαδίζει

το μονοπάτι της μοναξιάς

Και σωπαίνει

Ακολουθεί η κραυγή

Κατρακυλά η λάβα στο ηφαίστειο

Η μείξη των μοναξιών

ένωσε τα δάκτυλα

και τις ανάσες

Για να ριζώσει η αιωνιότητα

Στη λαίμαργη μήτρα

της ζωής

Και γλύκανε η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 17 Ιανουάριος 2010 στις 10:13 — 13 σχόλια

ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

Άκουσε τη μελωδία της στιγμής και άφησέ την αργά να σε ταξιδέψει

σε πολιτείες ακατοίκητες . Σε χωράφια ακαλλιέργητα , εξορισμένων .

Βγάλε τα καλοραμμένα ρούχα σου και φτιάξε μ ' αυτά σκιάχτρα .

Άστα να προσμένουν κάποια περαστικά πουλιά . Ατρόμητα ...

Ρίξε λίγους σπόρους στη γή , ξάπλωσε γυμνός και κοίταξε ψηλά .

Παρατήρησε τα σύννεφα να σχηματίζουν μια λέξη ... υπομονή ...

Αν δείς τον ήλιο να εμφανίζεται δειλά , μη δειλιάσεις κι εσύ μαζί .

Η λέξη θα '… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την JOE C. στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 23:16 — 14 σχόλια

ΕΛΑ ΠΑΛΙ

ΕΣΕΝΑ ΒΛΕΠΩ ΣΤ' ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ,
Σ 'ΑΠΟΖΗΤΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ,
ΣΤΗΝ ΠΛΗΓΗ ΜΑΧΑΙΡΙ ΜΠΗΓΩ,
ΕΛΑ ΚΙ ΑΣ ΕΙΝ' ΓΙΑ ΛΙΓΟ

Η ΦΩΤΙΑ ΣΕΝ ΕΧΕΙ ΣΒΗΣΕΙ,
ΚΑΙ ΣΗΜΑΔΙΑ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ,
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ,
ΔΕΝ ΑΠΑΛΥΝΕ Ο ΠΟΝΟΣ..

ΚΑΠΟΙΟ ΒΡΑΔΥ ΕΛΑ ΠΑΛΙ,
ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΗ,
ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΠΟΛΛΑ,
ΠΟΥ'ΧΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ....

Προστέθηκε από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 23:07 — 16 σχόλια

ΚΙ Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ,ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΗΘΩ. Γ.Α.

Προστέθηκε από τον/την JOE C. στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 21:55 — 10 σχόλια

ΝΑ 'ΧΕΣ ΚΟΡΜΙ ΕΛΠΙΔΑ (12η Συλλογή)

Μην απογοητεύεσαι , μου είπανε οι φίλοι ,

ελπίδα έχε στη καρδιά κι όλα καλά θα πάνε ,

ρόγα τη ρόγα μάδησε , της νιότης το σταφύλι ,

μα συ μακριά μου στέκεσαι , στα χρόνια που περνάνε .

Ρεφ.

Να ‘χες κορμί ελπίδα

να ‘ρθω να σ’ αγκαλιάσω ,

της ζήσης τη σελίδα ,

ν’ αλλάξω να προφτάσω ,

μα συ στα άστρα κατοικείς

κι εγώ φτερά δεν έχω ,

στη γη για λίγο μετοικείς ,

μα πότε δεν κατέχω .

Έκανα χίλιες προσευχές , τα σύννεφα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 20:30 — 7 σχόλια

Ξύλινες λέξεις .......

Ξύλινες λέξεις στη φωτιά

Για να σε διώξω μοναξιά μου

Πίκρα κρυμμένη στη ματιά

Και η ελπίδα μαχαιριά μου

Πύρινο βλέμμα κοφτερό

Χλωμό φεγγάρι στο πλευρό μου

Αγάπη τρέμεις σα φτερό

Και κουβαλάς το όνειρό μου

R : Μια πικραμένη θάλασσα

Γεμάτη μ' αναμνήσεις

Μες τη ψυχή μου βλάμισσα

Φρόντισες να μ’αφήσεις

Γυάλινα χρόνια στην πυρά

Θολό αστέρι στο κενό μου

Στάχτες του έρωτα, φυσά

Από το γκρίζο ουρανό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 19:00 — 13 σχόλια

Αλχημιστής Ιδεών.

Νύχτα μετά τη νύχτα πάσχιζε να περιγράψει το απερίγραπτο... Βυθισμένος σε αστροφωτισμένες σκέψεις,φανταζόταν πράγματα εξωτικά και μυστηριώδη,ζωές αλλοτινές γεμάτες ρέμβη κι ονειροπόληση,ουτοπίες ανεκδιήγητες και ιπποτικά ρομάντζα,ιστορίες για καταραμένους ποιητές που μεθούσαν με όπιο και ξυράφια,δραπετεύοντας για λίγο

απ την κενή καθημερινότητα,από τα βάσανα και τους πόνους μιας πικρής σκλαβιάς..

Το ένα όνειρο χανόταν μέσα στο άλλο κι η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 17:12 — 7 σχόλια

Η ΚΑΛΟΥΛΑ Η ΧΟΝΤΡΟΥΛΑ

Αν στη ζυγαριά σου ρίχνω
μια κατοσταριά κιλά,
όταν με κοιτάς με λύχνο
είναι γράμματα ψιλά,

Σαν τον τρίφτη το πιγούνι
δύο μέρες απ΄τη ξούρα,
αν τα βρεις στο σεχ μπαστούνι
να 'ρθεις ύστερα από σούρα.

Εστω είμ' ένα πιθάρι,
αλλά δε μπορείς το μπούστο
να μου πεις δεν έχει χάρη,
φτάνει να 'χεις και συ γούστο.

Αν με πεις χοντρή φαγάνα
δε θα δώσω σημασία
γιατί σου 'χω η π@@τάνα
φοβερή αδυναμία.

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 17:00 — 9 σχόλια

360 Mοίρες ...

*

Με τα μάτια της ψυχής μου φτερουγίζω

και το στίγμα σου ζητώ στον ουρανό ,

γράφω στίχους και μπαλάντες σου χαρίζω

ψάχνω τρόπω να σου πω το σ` αγαπώ .

( ΡΡΡ )

Τρακόσιες εξήντα μοίρες ο ορίζοντας

κι είσαι παντού σ` όποιο σημείο κι αν κοιτώ ,

την ύπαρξή μου στο σφυγμό σου συγχρονίζοντας

δειλά σε ψάχνω ... τη ζωή σου ακολουθώ .

Την πυξίδα της καρδιάς μου συντονίζω

καταδύομαι σε μαγικό βυθό ...

με τη σκέψη μου και μόνο σε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 14:00 — 12 σχόλια

ενα μπρελοκ μου 'χες χαρισει.

Ενα μικρο μπρελοκ μου ‘χες χαρισει

που σκαλισες επανω, ‘’σ’ αγαπω’’

τα κρυα βραδια, με ρωτα, αν θα γυρισει

δεν ξερω ομως ψεματα να πω.

Υποσχεσεις τοσες, λογια αληθινα

που εκοψε ο χρονος με μαχαιρι

ο χρονος λενε πισω, δε γυρνα

δεν φερνει οσα πηρε το αγερι.

Η θυμηση σου αποψε με ποναει

με σφαζει, με συντριβει, με λυγιζει

μα ο χρονος καθως λενε δε γυριζει.

Τη θυμηση σου πρεπει να αφησω

και ‘γω οπως και ‘συ να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την stixomanis στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 12:30 — 7 σχόλια

Ο ασυρματιστής του 'Σάντα Μαρία'

Εκείνη την απάνεμη νυχτιά που στον ουρανό γαλήνια έπλεε το φεγγάρι

Εγώ μες στη μελαγχολική καμπίνα μου ήμουνα ερμητικά κλεισμένος

Το πλοίο μας ετοιμαζότανε απ’ το λιμάνι του Βαλπαραϊσο να σαλπάρει

Τα δάκρυα μου κυλούσαν που φεύγαμε΄ με τη Βιολέτα ήμουν ερωτευμένος.

Μόλις βγήκαμε στ’ ανοιχτά με τα φώτα του Βαλπαραϊσο να τρεμοσβήνουν

Πήγα στην πλώρη δίπλα στην παντιέρα κρατώντας μολύβι και χαρτί

Για να γράψω εκεί με τ’ ασημένια άλμπατρος να φτερουγίζουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ στις 16 Ιανουάριος 2010 στις 6:38 — 5 σχόλια