Της ψυχής μας το στέκι
Ξεκίνησε αυτή τη συζήτηση. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
Αγαπητοί φίλοι και φίλες της παραδοσιακής έμμετρης ποίησης, Αφορμή για την πρόσκληση αυτή που σας απευθύνω είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η τέχνη μας και - ειδικότερα - ο τρόπος με τον οποίο…Συνέχεια
Ξεκίνησε αυτή τη συζήτηση. Τελευταία απάντηση από τον/την Liontas Μαρ 21, 2011. 1 Απάντηση 0 Μου αρέσουν
Αν είχατε τη δυνατότητα να εκτοξεύσετε στο διάστημα ένα αντικείμενο με κάποια ποιητικά λόγια γραμμένα επάνω του, προκειμένου να τα διαβάσουν εξωγήινοι πολιτισμοί, ποια λόγια θα γράφατε και…Συνέχεια
Καταχωρίθηκε στο 10 Ιούλιος 2022 στις 21:00 -- 1 Σχόλιο 3 Μου αρέσουν
Αρχέγονο είσαι σύμβολο για ποιητές και θρήσκους,
της μαύρης νύχτας άγαλμα και επόπτρια των δείπνων,
και με τους ολοστρόγγυλους, τους φωτεινούς σου δίσκους
βαρδιάνων φίλη γίνεσαι και μοναχών αγρύπνων
Κάποτε σε φαντάστηκαν σαν τόπο κολασμένων,
ως να ’σουν δεσμωτήριο του αδελφοχτόνου Κάη
κι αρχέτυπο των γυναικών, παρθένων και ερωμένων,
που αντανακλούν τη ζείδωρη δροσιά του Απριλομάη
Ότι είσαι, λένε, σύντροφος…
ΣυνέχειαΚαταχωρίθηκε στο 25 Αύγουστος 2021 στις 11:00 -- 3 Σχόλια 4 Μου αρέσουν
Εσύ, που όλοι σε κοιτούν του κόσμου οι οδοδείχτες,
έρωτας είσαι ουράνιος και των γεννών προφήτης·
σαν λύχνος φέγγεις μαγικός σε χίλιες και μιά νύχτες·
γιατί είσαι εσύ της Κύπριδος το αγαπημένο αστρί της
Την έλευσή σου προμηνά του λιόφωτου το γέρμα…
ΣυνέχειαΚαταχωρίθηκε στο 9 Μάιος 2021 στις 1:30 -- 2 Σχόλια 3 Μου αρέσουν
Σε ένα άδειο παλιοκούρουπο
ανέσυρα ένα σούρουπο,
καθώς ζητούσα ρίμες,
φθαρμένα στιχοκούφαρα
σε μια λίμνη με νούφαρα·
και ξύπνησαν λιμνήμες
Τότε της λίμνης τα νερά
γέμισαν πάλλευκα φτερά
κι ευθύς, ως διά μαγείας,
άσπιλων χρόνων θύμηση
λευτέρωσε απ' την κοίμηση
κύμα κυκνοσταλγίας
Και μου διαπέρασε τον νου
μνήμη ενός βέλους ραδινού,
γαλάζιου,…
ΣυνέχειαΚαταχωρίθηκε στο 27 Αύγουστος 2020 στις 3:37 -- 2 Σχόλια 3 Μου αρέσουν
Θύβρι, μεγάλε ποταμέ, πατέρα των καισάρων
που όλες τις πόλεις διαπερνάς που ζουν εις τους αιώνες,
εσύ που ξέπλυνες σωρούς των κοσμικών λαβάρων
και το νερό σου γεύτηκαν της γης οι λεγεώνες
Πηγάζεις μέσ’ απ’ των καιρών τα αρχέγονα τα ερέβη
και μες στου φόβου χύνεσαι την ειδεχθή την κοίτη,
ο ρους σου τρέχει ατέρμονα κι ουδέποτε στερεύει
κι απανταχού το δίκαιο των ισχυρών κηρύττει
Μες στα νερά σου γράφεται ο ρους της…
ΣυνέχειαΦίλε μου Lionta καλησπέρα...
Καταρχήν σ' ευχαριστώ,
που για άλλη μια φορά μετιμας
με τα σχόλιά σου.
Θα σου φανεί εξαιρετικά απαισιόδοξο,
αλλά σε κάποιες φορές,
τα καλοκαίρια παρέρχονται αλλά...δεν έρχονται ξανά.
Με αφορμή,
μιά τέτοια περίπτωση,
και ίσως υπέρμετρα φορτισμένος συναισθηματικά,
έγραψά αυτό το ποίημα.
Απο την άλλη,
δεν νομίζω πως είναι κάκο
η αναπόληση κάποιων όμορφων στιγμών,
που ίσως να απαλύνει την άγρια επίδραση της καθημερινότητας.
Βέβαια είναι αρκετά νωρίς,
θα μου πείς,
για μιά τέτοιου είδους αναπόληση.
Ακόμα δεν έχει φύγει καλά καλά το καλοκαίρι...
Δες το σαν "Κακό συγχρονισμο" μου με την πραγματικότητα...
Με την φιλία μου,
καλό σου ξημέρωμα...
Φίλε μου,χαίρομαι να συζητώ μαζί σου!!!!
Εύχομαι,να έχουμε και στο μέλλον την ευκαιρία
για τόσο εποικοδομητικές "αντιπαραθέσεις"...
Την καλησπέρα μου...
Φίλε μου Λιόντα καλησπέρα!!!!!!!!!
Σ' ευχαριστώ για το καλοπροαίρετο σχόλιό σου στη "ΔΙΑΦΟΡΑ".
Ίσως να εχεις δίκιο.
Απλώς,πιστεύω πως η τρυφερότητα,χρειάζεται να βρει πρόσφορο έδαφος
για να έρθει.Ένα έδαφος που ίσως να είναι απαραίτητο να το προετοιμάσουμε εμείς,
απο την πλευρά μας,με κόπους κι αναθεωρήσεις.
Και πάλι σ' ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!
Καλό σου βράδυ...
καλημέρα αγαπημένε μου φίλε Λιόντα,
χαίρομαι για την επικοινωνία μας, από όσα καταλαβαίνω όπως είπε κάποιος ποιητής
ο αείμνηστος Ελύτης, κόσμος μέγας και μικρός, έτσι είναι τα ανθρώπινα, αν και
πιστεύω στο χριστιανισμό θέλω ακόμα πολύ δρόμο για τη σωτηρία της ψυχής μου,
αν τη καταφέρω στο τέλος.
Έξάλου πιστεύω πως κάθε Τέχνη χειρονακτική ή πνευματική είναι θείο δώρο, μα δε
πρέπει να επαναναυόμαστε και να προσπαθούμε στη ζωή για τα ανθρώπινα, έτσι έρχεται η θεία χάρη και μας προσφέρει ότι έχει ανάγκη ο καθένας για το καλό του.
Συμπάθα με αν πλάτιασα το θέμα και θα ένιωθα μεγάλη χαρά να τα λέμε.
Φίλε μου Λιόντα ευχαριστώ ολόθερμα για τα καλά λόγια σου.
Μερικές φορές σκέφτομαι αν το ταλέντο της φαντασίας είναι ευλογία και κατάρα μαζί,
το αγαπάμε αυτό που κάνουμε δε λέω παρόλο που οι απολαυές είναι ελάχιστες,
μήπως όμως απέχουμε πολύ από την ανιδιοτέλη αγάπη και θρέφουμε τον εγωισμό μας;;;;;;;;;
καλό σου βράδι.
Στη νήσο τούτη φύεται της νιότης το βοτάνι
που' χει θωριά αθέατη, σα να' ταν άμμου κόκκος,
και τρέφεται μ' αθάνατο, χωμάτινο χαρμάνι
που ραίνει με ροδόνερο ο μπάτης κι ο σιρόκος
Πρώτο...
Οι άνθρωποι διαχρονικά το κάλλος σου υμνούνε
και πλήθος στιχουργήματα πλέκουνε προς τιμή σου,
ακόμη δε και τα παιδιά σε γλυκοτραγουδούνε
με τα χελιδονίσματα που ψάλλουν στη γιορτή σου
Τρυφερότατο......
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2024 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του