Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,537)

Μιλώ για τ'όμορφο βουνό που το λέν Παγγαίο...

Αρχή θα κάνω με αυτό

που πριν λίγο στο stixoi

το πρωτοπαρουσίασα,

ίσως μου φέρει τύχη

στην καινούργια γειτονιά..

Γειά σε όλα τα παιδιά

(αρσενικά και θηλυκά..)

..................................................................

Χάλασε το κέφι μου και δεν θέλω να γράψω,

το μόνο που με απασχολεί είναι να την αράξω,

δεν έχω σήμερα όρεξη για να σκεφτώ βαθειά,

γι'αυτό στα γρήγορα θα πω μια ιστορία παλιά..

Είκοσι Ιούλη ήτανε,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 13 Δεκέμβριος 2008 στις 0:00 — 7 σχόλια

Έτσι απλά

Θα ‘θελα να ‘μουν ποιητής να σου ‘γραφα τραγούδια,
και κήπο να ‘χα όμορφο να σου ‘στελνα λουλούδια.

Θα ‘θελα να ‘μουν στρατηγός για σε να πολεμήσω,
και το γλυκό σου το φιλί στη μάχη να κερδίσω.

Θα ‘θελα να ‘μουνα πουλί ένα μικρό αηδόνι,
γλυκά για σε να κελαηδώ όποτε είσαι μόνη.

Μα είμαι άνθρωπος απλός με λόγια απλά μιλάω,
και σου το λέω έτσι απλά πολύ πως "Σ’ αγαπάω”.

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 12 Δεκέμβριος 2008 στις 19:00 — 8 σχόλια

Κλείσε τα μάτια .....

Κλείσε τα μάτια και ταξίδεψε

Σε μέρη μαγεμένα

Ο έρωτά σου σε παγίδεψε

Σε κάστρα ξεχασμένα

Σβήσε τα φώτα και ξενύχτησε

Στου φέγγαριού την άκρη

Το χρόνο πάλι που σ' αδίκησε

Κέρνα τον ενα δάκρυ

R : Γίνε αστέρι

Μες τη νυχτιά

Φλόγα που καίει

Δίχως φωτιά

Γίνε αγάπη

Μες την καρδιά

Σκιά που σπάει

Τη μοναξιά

Πέσε στο κύμα και ναυάγησε

Στ’ονείρου το λιμάνι

Όλα τα λάθη σου παράτησε

Στης λήθης… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 12 Δεκέμβριος 2008 στις 17:30 — 9 σχόλια

ΣΤΗ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΝΩΡΙΣ...

Μαζί περάσαμε τα όμορφά μας χρόνια,

Τότε που ήμαστε παιδιά ευτυχισμένα,

Κι ας μη μας γέλαγε η ζωή, εμείς αηδόνια,

Πάνω στης ΄Ανοιξης τα δέντρα τα’ ανθισμένα!

΄Ολοι μαζί μ’ ένα βερμούτ και πατατάκια,

Στήναμε γλέντι ρεφενέ και στη στιγμή.

Με μια κιθάρα σταυροπόδι στα πλακάκια,

Και τα τραγούδια μας τα εύρισκε η αυγή!

΄Ολοι οι φόβοι μας κοινοί μα φιλιωμένοι,

Είχαμε όνειρα, λαχτάρα για ζωή,

Την κόκα-κόλα μας στα τρία μοιρασμένη,

Κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 12 Δεκέμβριος 2008 στις 16:55 — 8 σχόλια

ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΘΑ ΚΟΨΩ ΦΕΤΕΣ ΤΟ ΠΟΥΛΙ

Νηστεύεις ! Δεν μου κάθεσαι(=στήνεσαι για συνουσία),

από τ' Αγίου Σάββα(=από τις 5 Δεκέμβρη) ,

ξηγιέμαι χερογλύκανο (=παλινδρομική κίνηση της χούφτας πέριξ του πέους)

και μου 'χει φύγει η κλάβα(=πάνω κεφάλι) .

Ρεφραίν :

Θα κόψω φέτες το πουλί(=κάτω κεφάλι ),

να φάν' κοψίδια οι στράτες,

αφού δεν τ' αγαπάς εσύ,

ας το χαρούν οι γάτες.

Εγώ δεν είμαι άγιος,

να πέσω σε νιρβάνα,

κι αν δεν μου κάτσεις αύριο,

σε λιάνισα ρουφιάνα . .… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 12 Δεκέμβριος 2008 στις 15:58 — 10 σχόλια

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Από παιδί, φροντίζανε, δήθεν, για το καλό μου

Και αυτό, που θέλανε, αυτοί μου, βάζαν στο μυαλό μου

Χωρίς, να με ρωτήσουνε, άλλοι, ν’ αποφασίζουν

Να ‘μαι ένα καλό παιδί, πάντα να με ορίζουν

Να μην ρωτώ στα δύσκολα, αυτά είναι της μοίρας

Μου λέγαν κάθε τους στιγμή, θα μάθεις, με την πείρα

Με βάλανε στο σύστημα,τυφλά να προσχωρήσω

Να μην μπορώ στα δύσκολα, κανέναν να ρωτήσω

Πάντοτε ο καλός παπάς, και ένας αστυνόμος

Και ένας δάσκαλος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 12 Δεκέμβριος 2008 στις 15:28 — 7 σχόλια

«Kανονικά»

Χωρίς άγχη

Με έξτρα ένστικτα

Με «αντιδραστικές» απόψεις

Ονειρευόμενη

Συνεχίζω «κανονικά»

Η ανοησία

Κι οι επιθυμίες

Είναι ανίκητες.

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 12 Δεκέμβριος 2008 στις 11:00 — 12 σχόλια

Το γλυκό σου φιλί

Το γλυκό σου φιλί

μου έχει μείνει στα χείλη

και ας είμαστε φίλοι

το γλυκό σου φιλί

Το γλυκό σου φιλί

στο λαιμό μου σημάδι

από εκείνο το βράδυ

το γλυκό σου φιλί

(ρεφρέν)

Δεν μου είναι ποτέ αρκετό

κάθε βράδυ να σ’ ονειρευτώ

φαίνεται μου ‘χει λείψει πολύ

το γλυκό σου φιλί, το γλυκό σου φιλί

Το γλυκό σου φιλί

πάντοτε θα θυμάμαι

γύρω σου όταν θα’ μαι

το γλυκό σου φιλί

Το γλυκό σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 12 Δεκέμβριος 2008 στις 0:25 — 8 σχόλια

ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΟΤΑΝ ΧΟΡΕΨΟΥΝ ΟΙ ΚΟΥΤΣΟΙ

Μες στα φλυτζάνια του καφέ ,

κοιτάζεις νύχτα-μέρα,

αν θα σου βάλω στο δεξί

τη χρυσαφένια βέρα.

Τι λες μωρή μωρόχαυλη,

μωρή κλασομπανιέρα ?

Μπαίνει του Κώστα το καυλί,

στου γάμου τη μανιέρα ?

Ρεφραίν :

Όταν χορέψουν οι κουτσοί ,

τσάμικο στον αέρα,

τότε μπορεί να δεις κι εσύ,

στο δάχτυλό σου βέρα.

Στις χαρτορίχτρες σπαταλάς

χίλια ευρώ τον μήνα,

παπάδες ψάχνεις στο χωριό,

κουμπάρους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 23:27 — 7 σχόλια

Μια ζωή στο άλλα αντ΄ άλλων

Μια ζωή στο άλλα αντ΄ άλλων
πάντοτε στο πιθανόν
σβήσανε τα φώτα μάλλον
των δικών μας ουρανών.

Χρεωμένος στο τεφτέρι
ο μεγάλος μου μπελάς
στο αμήν με έχεις φέρει
με πουλάς , με ξεγελάς.

Ζωντανά τα μονοπάτια
για του φόβου το κλουβί
ψόφια δάκρυα στα μάτια
φουσκοθαλασσιά βουβή.

Χρεωμένη στο τεφτέρι
ειδική περίπτωση
ό,τι σ’ έχασα από χέρι
έχω την εντύπωση.

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 21:30 — 13 σχόλια

ΛΑ'Ι'ΚΟ ΚΡΥΦΑ ΚΑΠΟΤΕΣ ΤΡΥΠΑΓΕΣ

Κρυφά καπότες τρύπαγες,
μήπως και γκαστρωθείς,
για να 'χεις το δικαίωμα,
να με στεφανωθείς.

Ρεφραίν :
Εφτά εφτά σαράντα εννιά,
εννιά πλην τρία έξι,
είχανε γνώση οι φύλακες
κι ας μην σου είπα λέξη,
στο πάτωμα εκσπερμάτωνα,
στον άτλαντα του Μέξη(=γεωγραφικός άτλαντας της Ευρώπης, εκδόσεις Χάρη Μέξη)

Κρυφά καπότες τρύπαγες,
με τρόπο δολερό,
στεφάνι, τσούλα, ζήταγες
σε δύσκολο καιρό.

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 19:30 — 9 σχόλια

ΟΙ Υποταγμενοι

Εσείς που μας διδάξατε

Πρώτη την αδικία

Εσείς που πρώτη πάντα σείς

Μας δείξατε πορεία

Κάθεστε τώρα σιωπηλοί

βολεμένοι στην γωνία

εσείς που μπασταρδέψατε

αυτήν την κοινωνία

εσείς μας θέλατε νεκρούς

πολίτες και ρουφιάνους

εσείς μας υποτάξατε

σε όλους τους μεγάλους

δεν έχετε να δώσετε

κρυφτείτε μασκαράδες

δάσκαλοι της υποταγής

και εσείς καθηγητάδες

λάθος μας εδιδάξατε

δεν είχατε την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 13:06 — 8 σχόλια

Τα δάκρυα καλήτεχνα τα σκέπασες…

Αν μπορούν να κολλήσουν
τα κομμάτια απ’ την αρχή,
είναι κάτι πάνω απ΄ τις
δυνάμεις μας, στο ασαφές,
κάποια αναζήτηση που
ήθελε να κλείσει, ότι δεν είχε
επισφραγιστεί από πριν…

δεν μπορώ να δω τα δάκρυά σου,
αφού καλήτεχνα τα σκέπασες,
μέσα απ’ την αστάθεια του χθες,
κι’ απεγκλωβίστηκες ανύπαρκτη
χωρίς να αισθανθούμε τίποτα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 12:00 — 8 σχόλια

Mε αγγίζουν τα πυρακτωμένα χείλη σου...

Συγκλονισμένη και αθέατη
συναρμολογείς ότι ζήσαμε,
γιατί δεν υπήρχε αντίδοτο
σε ότι και αν προσπάθησε,
να σε αντικαταστήσει επίμονα…

μπορώ τώρα να αναγνωρίσω,
όσα λάθη έγιναν και
έφθειραν την ιδανική μορφή σου,
για όσο ένιωθα να με κοιτάς
και να με αγγίζουν,
τα πυρακτωμένα χείλη σου.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 10:07 — 4 σχόλια

ηλιοφάνεια

αγρύπνια μ΄ακίδα βαθιά στη ρωγμή

χαράζει και τούτη τη μέρα

σαν τον λαθραίο καπνό που βγαίνει αργά

σε βλάσφημα χείλη

σαν μία υπόκωφη οργή που λες τώρα θα βγει

θα ξεχυθεί ορμητικός ποταμός πάνω σε στίχους

που γυμνοί και αμέριμνοι στροβιλίζονται στ΄ αχανές

και προσμένουν το στερνό του χρόνου αγκάλιασμα

ανάδρομο είναι κι αυτό το ξημέρωμα

ανασκαλεύει το άδειο μου βλέμμα

ιχνογραφεί τη σιωπή μου

και ταξιδεύει μαζί της

αιώνες…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΑΙΟΛΟΣ (Τάκης Τσαντήλας) στις 11 Δεκέμβριος 2008 στις 0:00 — 8 σχόλια

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΓΛΕΝΤΖΕΔΙΚΟ ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΒΑΝΔΗ

Πήγα στη Βανδή.

Φόραγε βρακί

τρυπητο λαδί

με γραμμές φυτρί.

Πάνω στα τραπέ-

γκόμενες ξεμπλέ-

ξέκωλα ξεβρά-

φλώροι με λεφτά.

ΡΕΦΡΑΙΝ : Χάραμα στις δυό

βγήκε το θηρί-

Δεν ήτανε βό-

ούτε κροταλί-

Ήταν το φαινό-

Δέσποινα Βανδή.

Πήγα στη Βανδή.

Τρυπητό βρακί .

Έριξα λουλού-

ήπια του σκασμού.

Έξοχο βρακί

μίντιουμ λαδί

με γραμμές φυτρί

και ραφές χακί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 14:59 — 10 σχόλια

"Πάρτα Όλα"

Πολεμώ μια ζωή μεταλλαγμένη

να θρέψω με τροφή φυσική

Στα καταστήματα υγιεινής διατροφής

τα ράφια γεμάτα

η τιμολόγηση με bar code

Βρίσκομαι στης πόλης το κέντρο

Επιχειρώ να βγάλω

τις μεταξωτές μου μάσκες

Θεέ μου!

Πως να αντικρύσω το πρόσωπό μου;

Γιαούρτι με λιπαρά κατεργασμένα,

μηδενικά σαν τη ζωή μου και μέλι

με άρωμα γνωστού σχεδιαστή καταναλώνω

Αποσύνθεση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την L.N.E στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 14:00 — 8 σχόλια

ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ

εσείς που δεν αγαπήσατε

την χώρα των παιδιών σας

εσείς που πάντα χαιρόσαστε

μόνο για το καλό σας

που αφήνετε την χώρα σας

την χώρα τώρα των παιδιών σας

έρημη μέσα στο κάθε τι

στα χέρια των ορέξεων σας

τα πάντα τα ερημάξατε

όλα στο κάθε πέρασμα σας

εσείς τα πάντα εκάνατε

μόνο για το κάθε δικό σας

τα πάντα πρέπει πια να σβηστούν

όλα τώρα να γκρεμίσουν

από τα ίδια σας τα παιδιά

τώρα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 13:36 — 7 σχόλια

Θα δώσω τ' αυτοκίνητο να πάρω μια γκαμήλα!!!! (Σατιρικό)

Μια γκαμήλα θε να πάρω

αλλά που να την παρκάρω;

Κι αν μου κόψουν καμιά κλίση

ποιον θα βρώ να μου την σβήσει;

Στην Βουλή θα την αράξω κι αν μου πουν καμία λέξη,

μόλις βγουν οι Βουλευτάδες θα την βάλω να τους χέ-ει.!!!!!!

Διπλοκάμπουρη γκαμήλα περιμένω απ' ώρα σ' ώρα,

τα μπαγάζια μου να πάρω και να φύγω από τη χώρα.

Θα πηγαίνω, θα πηγαίνω συντροφιά με τη γκαμήλα,

με στην έρημο για μέρες να ξεφύγω απ' τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 13:30 — 7 σχόλια

Ένα αυτοκίνητο γράφει στίχους!!! (Σατιρικό)

Αυτές τις μέρες μου ήρθαν όλα!!!

Σηματάκι, ασφάλεια, κάρτα καυσαερίων και έκανα και σέρβις,

Ήμουν εγώ το γιωταχή του Έλληνα καμάρι,

που στις εκθέσεις μάλωναν ποιος θα με πρωτοπάρει.

Ήμουνα απαραίτητο και στις γυναίκες κράχτης,

και τώρα εκατάντησα να γίνω εφιάλτης.

Για μια μικρή διαδρομή ώρα πολύ θα πάρω,

και θέλω την διπλάσια για να βρω να παρκάρω.

Κι εκεί ο ιδιοκτήτη μου μέρες θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 13:00 — 8 σχόλια