Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,537)

Ονείρων αποφόρια..

Ρούχα φθαρμένα

μάτια θαμπά

μαλλιά ασπρισμένα

χέρια σκληρά

Η κάμαρη άδεια

εσύ πουθενά

γυρεύω σημάδια

στα γκρίζα κελιά

Κρυμμένοι οι στίχοι

αρνούνται να βγουν

τα χείλη σωπαίνουν

οι αλήθειες γελούν

Ραμμένα τα χείλη

κραυγής φυλακή

ελπίδες κλεισμένες

σε κρύο χαρτί

Με ασπρόμαυρες νότες

σεντόνι μπαλώνω

πεντάγραμμο στρώνω

το σώμα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την L.N.E στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 14:00 — 12 σχόλια

sorry

To κακό είναι

Ό,τι βαριέμαι

Ή απλούστερο

Ό,τι δεν ενδιαφέρομαι

Αν το πάρτι τελειώνει

Ας τελειώσει

Αφού το έχω ζήσει

Όλο.

Λιγομίλητες χαρές

φλύαρες στεναχώριες.

Μια λέξη μου αρκούσε

Sorry

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 12:30 — 11 σχόλια

Παγκοσμιοποιηση

Είναι ο κόσμος ένα τρένο, με διαφορετικά βαγόνια

Άσπρα μαύρα και κίτρινα, τα κόκκινα τα κάψανε πριν από χρόνια

Είναι ο κόσμος ένα τρένο, που δεν ξέρει που τραβάει

Ο ένας σπρώχνει ο άλλος βρίζει, μα ο κόκκινος πώς γελάει

Ίσως να ναι από αγάπη ,ίσως τα έχει συνηθίσει

είναι ο πρώτος τα έχει ζήσει, χρόνια πριν εκεί στην μακρινή την δύση!

Τώρα είναι μες τα βαγόνια ,ίσιοι όλοι μεταξύ τους

άσπρα κίτρινα κόκκινα μαύρα, τι όνειρα παίρνουν μαζί… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 12:00 — 8 σχόλια

Aγάπη που συγκολλήθηκε το απόβραδο...

Απομακρύνεσαι με ανόρια ταχύτητα,
εκεί που κανείς δεν θα μπορεί
πια να μας διακρίνει και τα πρόσωπα
μας, θα είναι αόρατα και φειδωλά,
από σκέψεις όνειρα και ελπίδα…

Μη συγκρίνεις τα απομεινάρια
μιας άσκεπης εν δυνάμει αγάπης,
που συγκολλήθηκε το απόβραδο,
τυλιγμένη από τύψεις και σαθρή,
δεν μπόρεσε το ξημέρωμα οσο κι'αν
προσπάθησε,να βρει κανένα στήριγμα.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 10:30 — 6 σχόλια

Ψυχή βασανισμένη

Στην ψυχή σου την βασανισμένη

ύψωσες τοίχο για να καλυφθείς

από έρωτα μεγάλο πληγωμένη

δεν βρήκες φάρμακο να γιατρευθείς

(ρ)

Θέλω να κοιτάξω λίγο

στης καρδιάς σου το βυθό

σου υπόσχομαι μετά να φύγω

και με τα μυστικά σου θα χαθώ

Στα μάτια σου που γράφει πως πονάς

με ένα γέλιο όλα τα καλύπτεις

έτσι νομίζεις όλους πως τους ξεγελάς

μα τίποτα δεν μπόρεσες να κρύψεις

(ρ)

Θέλω να κοιτάξω λίγο

στης καρδιάς σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 21:38 — 6 σχόλια

Κρυφτείτε ή χαθείτε

Έκλαψα και πάλι πουλάκι μου

σήμερα μετά από τόσες μέρες

καθώς στόλιζα το δέντρο,

σα να σε είδα μπροστά μου...

Σκέφτηκα πόσο ήσυχα κλαίει η μάνα σου..

δεν έχω το δικαίωμα να πονέσω πιο πολύ απ αυτήν

Ξέρω οτι μετά, ο θρήνος της θα γίνει κραυγή,

η κραυγή, απαίτηση να ρθει πίσω ο γιος της

κι αφού αυτό δε γίνεται,

να πάει κάποιος να του ζητήσει συγνώμη

κι αφού αυτό δε γίνεται ,

ν αλλάξει ο κόσμος, να μικρύνει

να γίνει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Λέλια στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 21:18 — 6 σχόλια

Εσυ αστέρι μου

Εσυ αστέρι μου

ψηλά στον ουρανό

Κι αναμεσά μας

τ’ απέραντο κενό

Εγω να σ'αγαπώ

για σένα να πεθαίνω

Μα τ’όνειρο μου

ποτέ να μην προφταίνω

Εσυ φεγγάρι μου

τα βράδια της σιωπής

στη μόναξιά μου

σταγόνα της βροχής

Κι αν ερωτεύτηκα

για σένανε το κύμα

με την αγάπη μου

ποτέ δεν πήγες πρίμα

Εσυ ο ήλιος μου

που λάμπει σα θεός

και της ψυχής μου

ο άλλος εαυτός

Να σ'ονειρεύομαι

σε κάθε μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 19:34 — 11 σχόλια

AΛΑΒΑΣΤΡΙΝΕΣ ΣΙΩΠΕΣ...

Αραχνούφαντες οι σκέψεις,

ζωγραφίζουν τη ματιά σου.

Κλείνεις τα ματοτσίνορα

για να μην προδοθείς…

γιατί άλλα λεν οι πράξεις σου

και άλλα η καρδιά σου,

και δεν αφήνει ο εγωϊσμός,

σ’εκείνη να δοθείς!

Με αλαβάστρινες σιωπές

γεμίζεις το ποτήρι,

η αποφυγή προσάναμμα

και φλόγα στην καρδιά!

Ένα καθρέφτη ανεμελιάς

κρεμάς στο παραθύρι,

ξορκίζεις , υποτίθεται…

σ’ αυτόν τη μοναξιά!

Είναι λεπτά τα νήματα

και οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 18:30 — 8 σχόλια

μας Προδωσαν οι φιλοι

Είναι φορές, μες στην ζωή

Που έρχεται, να κλάψεις

Είναι που οι φίλοι, οι παλιοί

Σε έχουνε, ξεχάσει

Και τότε θέλεις, μια γωνιά

Κάπου, να ησυχάσεις

Και όλο ζητάς την αφορμή

Που σε έκαναν, να κλάψεις

Μα όσο και αν ψάχνεις, δεν θα βρεις

Άκρη αρχή και τέλος

Μόνο απ΄ της καρδιάς σου την πληγή

Ξεκάρφωσε το βέλος

Είναι φορές, που σου’ρχετε

Να φύγεις, να ξεχάσεις

Καινούργιους, φίλους, εσύ ρωτάς

Να θέλεις, για να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 16:36 — 8 σχόλια

Το θέμα δεν έκλεισε...

Το θέμα δεν έκλεισε

Πάμε για καινούργιο γύρο

Στα παλιά.

Με ροζ φράσεις

Άγριες σκέψεις

Και παγωμένες λέξεις

Να τρέχουν

Σαν ντοπαρισμένες

Και να με κάνουν

Να σ΄ερωτεύομαι απ’ την αρχή.

Τα πάθη

Δεν έχουν παιδεία

Δεν χρειάζονται αιτία.

Ούτε προπόνηση

Για να είναι σε φόρμα.

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 16:32 — 12 σχόλια

ΡΟΥΜΠΑ ΣΑΡΔΕΛΕΣ "ΦΛΟΚΟΣ" ΜΟΥ 'ΤΑΞΕΣ

Σαρδέλες "Φλόκος", μου 'ταξες,

Κώστα, να κολατσίσω..

Αν δεν τις φάω ως τις εφτά,

σιγά μη σου καθήσω.

Ρεφραίν :

Νιάρ- νιαρ-νιαρ-νιαρ-νιαρ-νιαρ-νιαρ-νιαρ

Κώστα δεν ξεγελιέμαι

είμαι Αγκύρας γάτα γαρ

και ακριβά πουλιέμαι.

Δεν πά' να τρέχουν σαν τρελά

στα ράφια τα ποντίκια,

τα "τρία" σου λιμπίζομαι

που τα 'χεις σαν φιρίκια.

Ρεφραίν :

Νιάρ- νιαρ-νιαρ-νιαρ-νιαρ-νιαρ-νιαρ-νιαρ

Κώστα δεν ξεγελιέμαι

είμαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γάτα του Κώστα στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 15:58 — 11 σχόλια

ΚΑΜΗΛΙΕΡΙΚΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΓΑΤΑ ΜΟΥ

Δεν βάφεσαι, ρε Μόνικα,
μασχάλες δεν ξουρίζεις
δεν ντύνεσαι καβλιάρικα,
στάλα δεν μ' ερεθίζεις.....

Ρεφραίν :
Καλύτερα τη γάτα μου
να κάτσω να ξεσκίσω,
παρά να πέσω χαμηλά
και να στον ακουμπήσω.

Δεν φκιάχνομαι ρε Μόνικα,
δεν μου τονε σηκώνεις...
Γιατί ξηγιέσαι άσχημα ?
Γιατί με βαλαντώνεις ?

Ρεφραίν :
Καλύτερα τη γάτα μου
να κάτσω να ξεσκίσω,
παρά να πέσω χαμηλά
και να στον ακουμπήσω.

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 15:05 — 10 σχόλια

Πόνος αβάσταχτος, τραχύς, βαραίνει την καρδιά μου..

Έχω τις μαύρες μου, γι'αυτό

μαύρα θέλω να γράψω,

αφού δεν είναι εφικτό

τον κόσμο αυτό ν'αλλάξω..

Πόνος αβάσταχτος, τραχύς, βαραίνει την καρδιά μου,

σκληρή είναι η μοίρα μου, φονιάς η μοναξιά μου.

Θεέ όλου του σύμπαντος, γιατί να είμαι μόνος,

χωρίς αγάπη και στοργή, γιατί αυτός ο πόνος..

Η προδοσία κάλυψε όλη μου τη ζωή,

φίλοι, γυναίκες, συγγενείς, γίναν όλοι εχθροί,

γι' αυτό και γω θα πορευτώ, με οδηγό το χρήμα,

ποτέ δεν θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 12:00 — 9 σχόλια

Πίστεψε με (Με τραγούδι)

Κάνε κλικ να το ακούσεις

Πάψε να ‘σαι λυπημένη κι άκου αυτά που θα σου πω

σκούπισε τα δάκρυα σου γιατί σ' αγαπώ.

Πάψε πια να αμφιβάλεις σου τ' ορκίζομαι ξανά

μέρα νύχτα ο έρωτας σου την καρδιά μου τυραννά.

Πίστεψε με και μη φύγεις μακριά ποτέ

(Πίστεψε με είσαι η μία είσαι η παντοτινή

δεν χωρά άλλη καμία στην δική μου την ζωή.) δις

Χαμογέλα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 0:00 — 10 σχόλια

Βλαχομπαροκ

Ο κόσμος πια ξεκάθαρος μπροστά μας

εμείς δεν θέλουμε ομως να τον δούμε

και αν τον θωρουμε στα γλυκα τα ονειρα μας

τον προσαρμόζουμε εκει που θα μας πουνε

σε μια εσωτερίστικη βλαχομπαρόκ

σε μια εσωτερίστικη βλαχομπαρόκ

μυθολογία....

Η δυνατή πλην πάντοτε διωκόμενη Ελλάς".

γιατι στους γλυφτες σαλονιων να δινετε χαλβάς;

η δυνατή πλην πάντοτε δικαιωμένη Ελλάς".

παρακαλειστε! μην τσαντιζετε τούς Χορηγούς

μπελάς...

Την κοπρια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 13 Δεκέμβριος 2008 στις 23:10 — 9 σχόλια

Λαθρεπιβάτης μιας καρδιάς

(κ)

Όλος ο κόσμος συννεφιά

μα στην δική σου αγκαλιά

τον ήλιο αντίκρισα.

Σε ένα όνειρο μαζί

ήμαστε λέει σ’ ένα νησί

και δεν σε ξύπνησα.

(ρ)

Λαθρεπιβάτης θα γίνω

στον κόσμο σου μέσα να μπω

και την ψυχή μου θα δίνω

τα μάτια σου να για δω

Λαθρεπιβάτης θα γίνω

στην σκέψη σου μια βραδιά

δίπλα σου για να μείνω

να σε γεμίσω με φιλιά

(κ)

Τα πάντα γύρω σκοτεινά

κι όλα φαίνονται φτηνά

χωρίς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 13 Δεκέμβριος 2008 στις 23:07 — 5 σχόλια

ΣΜΥΡΝΕ'Ι'ΚΟ ΜΕ ΤΣΟΥΖΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΝΕΟ

Με τσούζει το περίνεο

απ' την Παρασκευή,

άτιμο παλιογύναιο

μου 'γδαρες το πουλί..

Ρεφραίν :

Έβαλες τη Μαντουμπάλα

κι έκανες γερή τραμπάλα

πάνω στο πουλί.

Άκουγες τον Καζαντζίδη

και μου στούμπιζες τ' αρχίδι

με αιδοίο-σφυρί.

Σε νόμιζα μαστόρισσα

στο σεξουαλικό,

μα τώρα υπαναχώρησα

και ψάχνω για γιατρό.

Ρεφραίν :

Έβαλες τη Γερακίνα,

έχυσες μαλαματίνα

πάνω στο πουλί.

Άκουγες τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 13 Δεκέμβριος 2008 στις 16:37 — 8 σχόλια

Που θα παει

Τι κακό που μας συμβαίνει

Και έως όπου να τραβήξει

Βλέπω κόσμο που πεινάει

Άραγε πόσο θα αντέξει

Βλέπω τα παιδιά δεν παίζουν

Ο κόσμος να χει ανεργία

Κ’ όλοι οι συνταξιούχοι

Το έριξαν στην επαιτεία

Είπα κάπως να φωνάξω

Ίσως έτσι να κάνω κάτι

Μα αμέσως θα μου πούνε

Ότι είμαι ο τρομοκράτης

Όλ’ αυτοί που μας ληστεύουν

Που μας κλέβουν τον ιδρώτα

Σύμφωνα και με τον νόμο

Είναι τα μεγάλα τα όντα

Nαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 13 Δεκέμβριος 2008 στις 14:20 — 6 σχόλια

Λενε την Ανοιξη

Λένε την άνοιξη
Οι έρωτες ανθίζουν
Λένε πως όλα τα πουλιά
Θα σμίξουν
Λένε ο σπόρος της αγάπης
Θα φυτρώσει
Λένε πως η ζωή μπορεί
Να ξανανιώσει

Όμως εμείς είμαστε λάθος εποχή
Χειμώνας βαρύς
Για μια ολόκληρη ζωή
Έχεις χαθεί

Λένε την άνοιξη
Πως σμίγουνε οι δρόμοι
Λένε πως φτάνει μια φορά
συγνώμη
λένε αν έφταιξες και το’ χεις
μετανιώσει
λένε πως η αγάπη σου
ναι θα φουντώσει

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 13 Δεκέμβριος 2008 στις 13:24 — 5 σχόλια

Τα «καλά Χριστούγεννα».

Κοροϊδεύοντας το χρόνο

Με βρήκαν αφηρημένη

Στη στροφή

Τα «καλά Χριστούγεννα».

Έπεσαν πάνω μου

Σαν τον κόσμο

Που κάνει εφόδους

Στους κουραμπιέδες

Στα έλατα

Και στο μπαμπάκι.

Για τη φάτνη

Και για τις πληγές.

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 13 Δεκέμβριος 2008 στις 10:36 — 8 σχόλια