ΦΕΤΟΣ ΧΡΙΣΤΕ
Φέτος Χριστέ,
δεν θα δοξάσουνε τη γέννηση Σου αγγέλοι.
Το CNN,
σε απ’ ευθείας σύνδεση θα τ’ αναγγέλλει.
Δεν θα κρυώνεις νεογέννητο στη φάτνη,
ήδη, μεγάλος χορηγός, ρούχα Σου φτιάχνει.
Φέτος Χριστέ,
δεν θα Σου φέρουνε τα δώρα τους οι μάγοι.
Μικρέ Θεέ,
θα επενδύσουν στη ζωή Σου σαλτιμπάγκοι.
Δεν θα απιθώσουνε στα πόδια Σου χρυσάφι,
είσαι μικρός και αδαής, θα πάει στράφι.
Φέτος…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 17 Δεκέμβριος 2008 στις 10:21 —
8 σχόλια
στο όνειρό μου/
εχτές το βράδυ/
σε είδα πάλι/
στα φιόρδ του νου//
μ’ ένα καράβι/
παροπλισμένο/
ρότες να βάζεις/
για κάπου αλλού//
είχες το πλοίο σου/
φορτώσει με πάγο/
λιωμένες ελπίδες/
γεμάτες στ’ αμπάρι//
μετρούσες τη δύναμη/
πλεκτάνη μεγάλη/
στο μαύρο καζάνι/
τ’ απέραντου νου//
οι κόποι σου όλοι/
χαμένοι από χρόνια/
νεκρά περιστέρια/
χωρίς γυρισμό//
σε είχαν στο…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης στις 17 Δεκέμβριος 2008 στις 7:38 —
7 σχόλια
Κάνε κλικ για να το ακούσεις
Τα λόγια είναι περιττά κι’ οι πράξεις σου το δείχνουν,
μικρή μου ότι έπαψες εμένα ν’ αγαπάς.
(Τα ψέματα τελείωσαν κι’ οι δρόμοι μας χωρίζουν
το ξέρω ότι έφτασε η ώρα αλλού να πας.) δις
Το ξέρω ήρθε η στιγμή αλλού φωλιά να χτίσεις,
φτερούγισε η καρδούλα σου σε άλλη αγκαλιά.
(Το πόνο και την ερημιά ξοπίσω σου θ’ αφήσεις
και…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 17 Δεκέμβριος 2008 στις 0:00 —
10 σχόλια
Τίποτα δεν θα 'ναι όπως
μέχρι χθες αλίμονο,
ένα λάθος τριβελίζει
το μυαλό επίμονο.
Κι αν ακόμα το στριμώξεις
μες του νου τα έγκατα,
ή και να το καλωπίσεις
με ωραία ψέματα,
πάλι αυτό θα επιμένει
και θα αναδύεται,
δηλητήριο στη γεύση
που δεν καταπίνεται.
...
Η αγάπη ένα σκάφος
που διεμβολίστηκε
από το μοιραίο λάθος
και καταβυθίστηκε.
Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 22:00 —
10 σχόλια
Τώρα που γνωριστήκαμε
και γίναμε παρέα,
φίλοι μου πρέπει να σας πω
για μένα κάποια νέα.
Η ρίμα πάντα μού 'ρχεται
σαν ρέμα φουσκωμένο,
χωρίς καθόλου να σκεφτώ
το στίχο έχω φτιαγμένο.
Μόνο μιά λέξη σαν θα δω
η ρίμα κατεβαίνει,
η σκέψη η στιχοπλάστισα
διόλου δεν περιμένει.
Μα, όμως φίλοι μου καλοί,
καθόλου δεν σκαμπάζω
από τα ηλεκτρονικά
ούτε αγγλικά διαβάζω...
Το ποίημα μου έρχεται
μόνο…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 17:30 —
8 σχόλια
Θάλασσα το χρώμα,
Των ματιών σου
Θάλασσα το δάκρυ,
Βρέχει το μάγουλο σου
και που να βρω χαρτί ,
Να γράψω τον καημό σου
Μια ζωή εμείς,
για πάντα θα πονάμε
Αφού στιγμή δεν παύουμε,
εμείς να αγαπάμε
Τέλειωσαν χάθηκαν ,
Τ’ όνειρα μας
Πάλι σε μια άκρη,
θα κλαίμε στον ρυθμό μας
Δεν είν’ αυτή ζωή,
και ο κόσμος ο δικός μας
Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 15:02 —
5 σχόλια
Διεγερμένα τα χειλη σου,
έτοιμα να με απορροφήσουν
απο την απόλυτη συμβατότητα,
σε κάθε κάλυψη του νου,
απέφυγαν να ταυτιστούν με
το όνειρο,καθώς ξεκίνησες μυστικά..
έχεις την δύναμη να αντέξεις
την χρονική στιγμή, όπου μπορούμε
και οι δύο να συνταξιδέψουμε,
σιωπηλοί,συγχρόνως σε μία απρόσωπη
συνταύτιση, του αδέσμευτου είναι.
Προστέθηκε από τον/την santana στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 14:43 —
6 σχόλια
16/12/2008
11:00:14 μμ
Χριστέ μου
Χριστέ μου που θα γεννηθείς
Στο κόσμο φως να δώσεις,
Εσύ π΄όλους αγαπάς
Και θέλεις να τους σώσεις.
Κάνε η Άγια χάρης σου
Να μπει μες τις καρδιές μας,
Να κατακαύσεις, να χαθούν
Οι βίαιες ορμές μας.
Σε ένα κόσμο ειρηνικό
Να ζήσουν τα παιδιά μας,
Βγαίνοντας απ΄το σπίτι μας
Μην τρέμει η καρδιά μας.
Την Άγια ετούτη την νυχτιά
Που σε προσμένομε όλοι,
Μες…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 14:35 —
4 σχόλια
Ξύπνησα πάλι σήμερα ,ας πάρω τον καφέ μου
και η δουλειές ας μείνουνε, για λίγο στο καρνέ μου
αργότερα θα ασχοληθώ, ας κάτσω λίγο ακόμα
άσε ας περιμένουνε, δεν θα γενώ και πτώμα
η ώρα πήγε έντεκα, ας πάω στο γραφείο
αν με ρωτήσουν θε να πω, φταίει το λεωφορείο
αυτοί που είναι στην σειρά, άσε πια δεν ασχολούμαι
και αύριο ημέρα είναι, μπορούν να ξαναρθούνε
αυτός είναι ο Ελληνας, ποτέ του δεν αλλάζει
ο πόνος είναι αλλουνού, εμένα τι με…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 14:21 —
8 σχόλια
το πεπρωμένο με ζαριά/
έπαιξα στο μπαρμπούτι/
έβαλα στοίχημα διπλό/
μα έφαγα χαστούκι/
τα’ χασα όλα μονομιάς/
έμεινα φτωχαδάκι/
μου έμεινε το όνειρο/
και στη καρδιά φαρμάκι/
δε ξαναπαίζω στοίχημα/
το μέλλον δε γνωρίζω/
δε ξέρω τα μελλούμενα/
κι’ απ’ το μηδέν αρχίζω/
το πεπρωμένο με ζαριά/
έπαιξα στο μπαρμπούτι/
έβαλα στοίχημα διπλό/
μα έφαγα χαστούκι/
ας έρθει ότι είν’ γραφτό/
δεν κάνω…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 13:30 —
10 σχόλια
Μέσα μου σβήνει η φωτιά
Και με την άδεια μου καρδιά
Τι όνειρα να κάνω?
Οι πίκρες μου και ο καημός
Στα βήματα μου οδηγός
Και το μυαλό μου χάνω
Πουλί τρεμάμενο
Ήσουν αγάπη
Φτερό στον άνεμο
Και αυταπάτη
Έγιναν στάχτη τα φτερά
Και μες στην κρύα μου βραδιά
Ο πόνος μου αστέρι
Έρωτα μ'άφησες πληγές
Άπειρες μάλιστα φορές
Μέ 'κοψες σαν μαχαίρι
Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 12:07 —
11 σχόλια
Γάτα φεγγαρογάμητη,(=που της αρέσει να πηδιέται με φεγγάρι)
ταρατσοπερπατιάρα,(=που περιφέρεται επιδεικτικά στις ταράτσες)
ψαροκονσερβοτάιστη,(=που αρχοντοτρώει ΜΟΝΟ ψαροκονσέρβες)
ποντικοαρνησιάρα. (=που αρνείται να καταδεχτεί να φάει ποντίκια)
Αρβυλοπορνοτρύπωσες,(=τρύπωσες σε άρβυλο, με πορνικές διαθέσεις)
καβλονιαουροεσείστης, (=κάβλωσες-νιαούρισες-τανύστηκες ερωτικά(=στήθηκες)
χοντροψωλοντερλίκωσες,(=ντερλίκωσες(=έφαγες) χοντρό πέος , δηλαδή "τον έφαγες"…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Κώστας στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 11:30 —
11 σχόλια
Δε μου φταίει κανείς
Με θλίβουν τα λιπόθυμα σχέδια μου
Δεν ξέρω τι βλέπουν
Ψάχνουν γι’ άλλοθι
Σε λογικές επιλογές.
Δεν βλέπω μπροστά
Σημαδεύω έναν έρωτα
Που θέλω να πεθάνει όρθιος
Για να μ’ ελευθερώσει
Και να μ’ αφήσει
Μόνη στη σιωπή.
Να μετρώ ευθύνες
Να μην ακούω αντιρρήσεις
Μελό τραγούδια
Ξενυχτάνε μαζί μου.
Φύλλος δε κουνιέται.
Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 10:23 —
14 σχόλια
(Αφιερωμένο στην Ειρήνη και στην Κατερίνα)
Μπορεί τα χρόνια τα καλά να μην τα έζησα
μα τα κατάφερα στο χάος και επέζησα
απ’ την Αθήνα τις χαρές όλες τις γεύτηκα
κι απ’ το μεγάλο παραμύθι της μαγεύτηκα.
Ρ
Πως είμαι βόρειος ποτέ μου δεν το ξέχασα
και το φιλότιμο σαν άνθρωπος δεν έχασα
στου κόσμου μέσα τις φωτιές κι αν στροβιλίζομαι
φυσάει μέσα μου Βαρδάρης και δροσίζομαι.
Μπορεί…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 9:58 —
13 σχόλια
Κάνε κλικ να το ακούσεις
Κι' αν σ' αγαπώ κι' αν μ' αγαπάς ποτέ δεν θα μπορέσουν,
τα βήματα μου στη ζωή στο δρόμο σου να πέσουν.
(Στα όνειρα μας θα μπορούν τα δυο κορμιά μας να πετούν μαζί,
και σ' ένα ξέφωτο στον ουρανό η αγάπη μας να ζει.) δις
Κι' αν σ' αγαπώ κι' αν μ' αγαπάς και κλαίμε νύχτα μέρα,
ρίζα εγώ φύλλο εσύ μες την βοή τ' αγέρα.
(Στα…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 16 Δεκέμβριος 2008 στις 1:00 —
11 σχόλια
Ειμαι γραμμενος μ' ανεπισημα συνθηματα
σε τοιχους ξεμπαρκους στις ξερες τ' Ουρανου
εκει που τ' Ονειρο την εκανε γι' αλλου
μετραω Ψυχες μα δε μου βγαινουν τα μετρηματα
Αγραφος Νομος σε Υπομνημα Συνταγματος
που Ανομες Νυχτες διεκδικησε η Ζωη
με του Θανάτου τη σφραγιδα συνενεί
Πονος και Δικιο , υπογραφες Λα'ι'κου Διαταγματος
Ο Τσε D.J σε αυτο το Παρτυ το Μασκέ
μοιραζει αυτογραφα σε Μπατσους και μεθαει
με Σπερμα Ενστικτου που…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 21:35 —
10 σχόλια
Συνάντησα μια μέρα τον τρελό, έτσι τον λέγαμε πάντα όλοι
Αυτός που ανέμελα γύριζε, ολημερίς μέσα στην πόλη
Τον κοίταξα καλά με κοίταξε, κ’ εκείνος με μεγάλη απορία
Με ρώτησε τι να θέλω εγώ, απ’ όλη αυτήν την κοινωνία
Και εγώ τώρα χαμογέλασα, του είπα εσύ τι λες να θέλω
Να ζήσουμε σαν άνθρωποι ,τι άλλο λέω σαν πιο σπουδαίο
Αρχίζει εκείνος να μου γελά, σαν τον ποιο τρελό μέσα στην φύση
Τον κοίταξα περίεργα ώσπου, με την σειρά να μου απαντήσει
Μην ψάχνεις…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 20:03 —
8 σχόλια
παλιους μου στιχους διαβαζα
το κεφι μου να φτιαξω
βρηκα εναν ομορφουτσικο
και θα τον ξαναγραψω
για να μην νομιζετε
πως μονο μαυρα γραφω
διεταξα το στιχο μου
να βγει απο τον ταφο...!!!
Αβυσσο δεν εχει στην ψυχη μου
παντα γιορταζω με το φως
περνα ευχαριστα η ζωη μου
δεν σκεφτομαι γιατι και πως
Σε λοφους, ραχες και λιβαδια
πετα ο νους μου μοναχος
δεν ψαχνει για ομορφα σκοταδια
η ομορφια ειναι στο…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 17:04 —
11 σχόλια
Να έριχνες Θεέ μου μια βροχή να ξέπλενε όλη τη ντροπή! Μα και πάλι δεν νομίζω ότι ξεπλένεται…γιατί απλά ‘’η τσίπα’’ χάθηκε! Αντιστράφηκαν οι όροι: σήμερα ντροπή είναι να βγάζω τίμια το ψωμί μου, να είμαι φιλήσυχος, νομοταγής, σωστός οικογενειάρχης και όλα αυτά που μάθαμε κάποτε από τους γονείς μας.
Οπότε η βροχή που θα πέσει εμάς θα βρέξει…οι της αντίπερα όχθης, έχουν γίνει ένα με βροχή και λάσπη, δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, δεν καταλαβαίνουν τίποτα, όλα είναι…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 15:30 —
13 σχόλια
Πίσω στον εθισμό
της σιωπής σου,
που δεν δέχεται να πέσει
σε αντιφάσεις, εγώ
διακρίνω ότι τα χείλη σου
στερήθηκαν μια συγκλονιστική
αγάπη, ενώ ακόμα γκρεμίζονται
μέσα στα σφάλματα τους..
Πόση υπομονή θα κλέβεις
στον απόλυτο χρόνο,
κρυμμένη και αδέσμευτη,
δέσμια σε ένα ασυνεχές κενό.
Προστέθηκε από τον/την santana στις 15 Δεκέμβριος 2008 στις 15:08 —
10 σχόλια