Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

μας Προδωσαν οι φιλοι

Είναι φορές, μες στην ζωή
Που έρχεται, να κλάψεις
Είναι που οι φίλοι, οι παλιοί
Σε έχουνε, ξεχάσει
Και τότε θέλεις, μια γωνιά
Κάπου, να ησυχάσεις
Και όλο ζητάς την αφορμή
Που σε έκαναν, να κλάψεις

Μα όσο και αν ψάχνεις, δεν θα βρεις
Άκρη αρχή και τέλος
Μόνο απ΄ της καρδιάς σου την πληγή
Ξεκάρφωσε το βέλος

Είναι φορές, που σου’ρχετε
Να φύγεις, να ξεχάσεις
Καινούργιους, φίλους, εσύ ρωτάς
Να θέλεις, για να φτιάξεις
Μα πάλι, όλο σκέπτεσαι
Αν πρέπει, να το πράξεις
Μην σε προδώσουν, πάλι αυτοί
Και τότε θα, ξανά κλάψεις

Προβολές: 49

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 18:46: πανεμορφο!!!
Νικο καλησπερα

Σχόλιο από τον/την ermioni στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 20:10

Σχόλιο από τον/την fygas στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 20:23: καλο

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 20:52: πετυχημένο κομμάτι...

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 21:17: ωραίο Νίκο!
Καλησπέρα

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 14 Δεκέμβριος 2008 στις 21:33: Μα όσο και αν ψάχνεις, δεν θα βρεις
Άκρη αρχή και τέλος
Μόνο απ΄ της καρδιάς σου την πληγή
Ξεκάρφωσε το βέλος

Ε ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΜΑΤΙ...ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ..