Παγκοσμιοποιηση

[ορφανιδης νικος]

Είναι ο κόσμος ένα τρένο, με διαφορετικά βαγόνια
Άσπρα μαύρα και κίτρινα, τα κόκκινα τα κάψανε πριν από χρόνια
Είναι ο κόσμος ένα τρένο, που δεν ξέρει που τραβάει
Ο ένας σπρώχνει ο άλλος βρίζει, μα ο κόκκινος πώς γελάει

Ίσως να ναι από αγάπη ,ίσως τα έχει συνηθίσει
είναι ο πρώτος τα έχει ζήσει, χρόνια πριν εκεί στην μακρινή την δύση!

Τώρα είναι μες τα βαγόνια ,ίσιοι όλοι μεταξύ τους
άσπρα κίτρινα κόκκινα μαύρα, τι όνειρα παίρνουν μαζί τους;

τώρα πια δεν έχει μια στάση ,ούτε επιλογή να κάνεις
άλλοι φτιάχνουν την ζωή σου, χρήμα να πάρουν
τι γ’ αυτούς κι αν πεθάνεις!!!!

[santana]

Νικο η γνώμη μου είναι πως τα χρώματα δεν αλλάζουν τους ανθρώπους..όλα είναι ίδια και οι άνθρωποι πισω απο τα χρώματα απλά καμουφλάρονται..Καλημέρα!!!

[ορφανιδης νικος]

το ξερω Νικολα εξαλλου δεν ειμαι αυτος που θελει να ξεχωριζει ανθρωπους σε οτι χρωμα κιαν ανηκουν απλα εδωσα διασταση στην παγκοσμιοποιηση και οτι ειμαστε ολοι οι ιδιοι μεταξυ μας αυτο λεω ασπροι μαυροι κοκκινοι κιτρινοι ολοι ιδια ονειρα εχουμε ιδιους προβλιματισμους για ξαναδιαβασετο

[santana]

Στα υπόλοιπα συμφονώ απόλυτα...Και παλι Καλημέρα Πολύ όμορφα το συνθέτεις..

[Μαίρη]

ωραίο!!!

[ermioni]

Πολυ ωραιο!!!
καλησπερα

[Κατερίνα]

Ο ένας σπρώχνει ο άλλος βρίζει, μα ο κόκκινος πώς γελάει...
ωραίο!

[Ειρήνη]

Καλησπέρα Νίκο!
Σωστός και ωραίο!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ καλο!!!
Νικο καλημερα