Μέσα στην έρημο,

καθισμένος στις σκέψεις σου

η νύχτα να χαρίζει μόνο το σκοτάδι της…

Παλιες φωτογραφιες σου κοιτω..

ειναι κριμα να σε βλεπω αφου δεν εισαι εδω

ειναι κριμα να σε νιω8ω αφου δεν σ ακουμπω..

ειναι κριμα να με σβηνεις μα εγω να προσπα8ω..

ειναι κριμα μα τα κριματα πληρωνονται ακριβα..

κ ηρ8ε μαλλον η στιγμη να σου πω αποψε γεια..!

Άλλη η ζωή που κουβαλάς μες την ψυχή σου

και άλλη αυτή που η κοινωνία σε χρεώνει

κανείς τους δεν καταλαβαίνει το γιατί

και τι είναι αυτό που κάθε μέρα σε πληγώνει

Φοβάται ο κλόουν όταν βγαίνει στη σκηνή

φοβάται δάκρυ μην στο πρόσωπο κυλίσει

και τα παιδιά τον καταλάβουν πως πονάει

και έτσι με μιας ο μύθος που έχει θα ξεφτίσει

Άλλη η σκιά που τρεμοπαίζει μες το φως

και άλλη αυτή που ξεπροβάλλει στην ομίχλη

άλλο εσύ βλέπεις τον καθρέφτη όταν…

Ποια Ζωή να ζήσω,πες μου ποιά

όλα μακρυά σου είναι σκοτεινά

Ποιά Ζωή να ζήσω,πές μου ποιά;

μονη κατεληξα στην ξενητιά

Και εγώ σου ζητώ μόνο μια αγκαλιά

τίποτα πιο απλό,τίποτα το ακριβό

μα 'συ καρδιά μου έφυγες μακρυά

και μόνη τώρα γυρεύω συντροφιά

Διατάζω τον ευατό μου,

'μήν τον ζητάς' μα αυτός με κοροιδεύει

τώρα πλέον δεν ελέγχω την καρδιά

κι αυτή μόνο με παιδεύει....με…

Silenzio ( Σιωπή )



Ο κόσμος ειν’ απέραντος ,

και η ζωή μικρή...

Ζωή στα σώματα υπάρχει ,

μα η ψυχή κενή....



O νους στην λήθη χάνεται,

οι σκέψεις του είναι βουβές...

Λόγια που δεν ειπώθηκαν,

ιστορίες έμειναν κρυφές...



Τα μάτια κάμερες τυφλές,

δεν βλέπουν τα στερνά....

Τραβάνε πλάνα αθέατα,

κομμάτια της ζωής…

πανσεληνος κ αποψε η σεληνη..

8υμιζει μια καρδια που σιγοσβηνει

8υμιζει μια αγαπη που τελειωνει 

ειν' ερωτας μα ο ερωτας σκοτωνει!

Πανσεληνος κ εγω να περιμενω...

να στεκομαι μα γρηγορα να πεφτω..

σε λε3εις σου κ αποκρυφα κομματια...

του ερωτα μας α8λια γινατια....!!

Το βλεμμα σου ελπιδα για το μελλον..

μια λε3η σου ελπιδα στο παρον..

κι ειναι η καρδια μου σα πυ3ιδα διαλλειμενη

που σα τη βλεπεις δειχνει παντα ΠΑΡΕΛ8ΟΝ..

Οτι σου λεω βγαλτο μεσα απο τ μυαλο σου

Οτι σου λεω να το βαζεις στη καρδια...

κ αν αργεις να καταλαβεις την αλη8εια

ειναι η ΣΥΝΗ8ΕΙΑ που σου κοβει τα φτεραα..!

Πάντα εδώ,να σε ακολουθώ

χωρίς γυρισμό,βάλσαμο πικρό

Πάντα εδώ,με μια ματιά σου

δωσ'μου τα φιλιά…

ασύρματη επικοινωνία ,Λιμεναρχείου με καπετάνιο του «Hosta Ypochondria»

-καπετάν Χλεμπονιάρη,μ ακούς ?

-ακούω ,ακούω !

-εσείς εκπέμψατε ΣΟΣ ?

-ένα λεπτό να ρωτήσω το μάγειρα για τή σώς !

-τί δουλεια έχει ο μάγειρας καπετάνιε?…

ΚΑΜΙΑ ΔΕ ΠΟΝΕΣΕ ΕΜΕΝΑ

Βλέπεις τα μάτια μου κλαμένα,

Καμιά δε πόνεσε εμένα,

Θα ξενυχτώ και δε με νοιάζει,

Ώσπου η μέρα να χαράζει.

Ζητούσα αγάπη μα δε βρήκα,

Δεν ένιωσα του φιλιού γλύκα,

Δεν θέλω πάλι ν’ αρχίσω,

Το βιός μου θα ξεπουλήσω.

 …

Πανσέληνες διαθέσεις

Οι πανσέληνες διαθέσεις

κύκλους κάνουν  στο μυαλό

με τραγούδια όλη νύχτα

πιάνουν χώρο ζωτικό!

Στο οινοποιείο απόψε

με το σύλλογο Κρητών

πεπαλαιωμένοι φθόγγοι

φτάνουν άστρα των μικρών !

Στον ουράνιο θόλο τρέχουν

με μια αύρα οντισιόν

στις μενεξελιές αφήνουν

νότες στη  διαπασών!

Κι όπως φτιάχνονται σε κύκλους

μαγνητίζουν τον καιρό

τα…

Στα αποκαΐδια που φυλάσσονται στην χωματερή του νου σου…

Μελωδίες στο αρχιπέλαγος

     Η  συναυλία της 29ης Ιουλίου 2012 στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Κέντρο Σαντορίνης ήταν μια διαφορετική μουσική παρέμβαση και προσφορά στο φιλόμουσο κοινό του νησιού .

Συγχαρητήρια στον Αλέξανδρο Καλογερά, καλλιτεχνικό διευθυντή, στη Δήμητρα Μαραγκόζη , Καθηγήτρια και Εξετάστρια πιάνου ,στη Στέλλα Χροναίου , πτυχιούχο του Τμήματος Σύγχρονου τραγουδιού του Εθνικού Ωδείου Αθηνών ,στον Αθανάσιο Πετρόπουλο , φοιτητή του Τμήματος…

Στ' άγιου καιρού το ξόδεμα
άσπρα πετώ χαλίκια
όταν αργά τ' απόγευμα
φτάνουνε τα καίκια

Να γίνει τ' αλατόνερο
μαλαματένιο ποίημα
σ' ό,τι αγαπάω πιότερο
να τραγουδήσει πρίμα

Όταν νωρίς το χάραμα
φεύγουνε τα βαπόρια
με αμμουδιά κατάχαμα
ξαναμετρώ τα ζόρια

Τα κάνω αναθήματα
ο Γραίγος να τα πάρει
να ζαλιστούν κύματα
για τη δική σου χάρη.

ΔΥΣΤΥΧΙΑ

Αυτό δεν είναι ησυχία,

Αλλά αβάσταχτη δυστυχία,

Μοιάζει με ανθοδοχεία,

Σε ψυχρά ξενοδοχεία.

Μαθαίνουμε καλούς τρόπους,

Που αρμόζουνε σ’ ανθρώπους,

Τα παιδιά ντύνουμε προσκόπους,

Και τα καταλήγουμε κερδοσκόπους.

Με στο…

Κουπλέ

Πολλοί  μου λένε,…

 Έτη εικοσιδύο 

και η σύγχυση μεγάλη

στα πόδια τα έχω βάλει

δεν ξέρω που πηγαίνω

και τον δρόμο έχω χάσει

Έτη εικοσιδύο

ποιος είμαι δεν γνωρίζω

σε μονοπάτια άγνωστα βαδίζω…

Χρόνια και χρόνια όνειρα

Αιώνες προσμονή,

Μέσα στη σκέψη πλάθαμε

‘να όμορφο παιδί…

Ζωγράφος δωδεκάχρονος

Στα χνάρια μου να πηαίνει,

Η επιστήμονας καλός

Την φύση να νικάει!.

Το καλοσώρισ' η ζωή

Στις πέντε του Νοέμβρη,

Μα στις οκτώ, το ζήλεψε

Ο χάροντας και πάει!.

Ετρέχαν τα ματάκια του

Με αποχαιρετούσε,

Με κοίταζε κατάματα

Τα' άκουσα μου…

Ένα δωμάτιο σκοτεινό

με καθρέπτες παραμορφωτικούς…