Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Κάπου,Κάποτε...στο Πριν και στο Μετά

Τότε που θα ναι πια αργά

τα πάθη πια σβηστά

οργή που έγινε στάχτη

ζωή πνιγμένη μες στα λάθη

Προχωράς γρήγορα για να σε φτάσω

και αργά σαγηνευτικά για να σε χάσω

Τραβάς μπροστά και ευθεία με τη ζωή

και γεύεσαι, ρουφάς την κάθε της στιγμή

Μένω στο πλάι σου και λιγάκι παραπίσω

στο περιθώριο επέλεξα δειλά για να σε αγγίξω

είμαι κοντά, πάντα κοντά και ας μην με βλέπεις

τα λογια θραύσματα καταρρακωμένης σκέψης

Χαράζεις τον ορίζοντα με βότσαλα στα χέρια

την σάρκα της ψυχής με άλλων τα νυστέρια

Απλώνεις το βλέμμα μέσα στη σκιά μου

και ζάρωσες τον έρωτα της άφωνης καρδιάς μου

Αφήνω στο τέλος της σειράς μια θέση άδεια

στα πρόθυρα κραυγής, της φωνής τα χάδια

είμαι κοντά κι ας μην χωράω δίπλα σου

σκέψεις βότσαλα υγρά σπαρμένα γύρω σου

Μην λοξοκοιτάζεις στα μάτια σου αντιφεγγίζει ουρανός

και στα κυανά σου άστρα θεριεύει ο πειρασμός

Μην εξ απολύεις αγγίγματα τυχαία και αδρανή

και καταβαραθρώνεις όνειρα απάνεμης φυγής

Υπόσχεση εκ βαθέων να σου χαρίζω βάλσαμο

στις μύχιες και χρόνιες που κουβαλάς πληγές

να αντέχω όλο το βάρος της ζωής τον κάματο

μηρυκάζοντας οπτασίες στρεβλώσεις και νυχιές

Κάπου, κάποτε στο πριν και στο μετά

όταν εκλείψουν τα πολύτιμα πετράδια

τα χέρια ελεύθερα από μεταξωτά δεσμά

θα πάρω εγώ τη θέση σου στα σκοτάδια

Τότε που θα ναι πια αργά,

τα λάθη θα ειναι μερικά

οργή πνιχτή για να λάμψει,

ζωή χαμένη σε ρηχά βάθη

Προβολές: 177

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 24 Ιούλιος 2012 στις 2:41: http://www.youtube.com/watch?v=XwMdHTgUKfM

(το μουσικό video είναι από Sisters of Mercy-Temple of love )

Καλή ανάγνωση, καλό ξημέρωμα... ταπεινά στην κρίση σας σας παραδίδω το ποίημα μου!... ευχαριστώ!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 24 Ιούλιος 2012 στις 2:56: Εξαιρετικο!!!

Καλο ξημερωμα!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 24 Ιούλιος 2012 στις 3:19: Εμείς ευχαριστούμε Βάιε γι αυτό το πολύτιμο πετράδι!!!

Τότε που θα ναι πια αργά,

τα λάθη θα ειναι μερικά

οργή πνιχτή για να λάμψει,

ζωή χαμένη σε ρηχά βάθη

Πόσα λέει και μόνο αυτός ο στίχος!!!!

Θα έρθω να το ξαναψάξω...!!!

Καλό ξημέρωμα!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 24 Ιούλιος 2012 στις 16:40: .

Πάρα πολύ Καλό !!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Katia στις 24 Ιούλιος 2012 στις 17:37: Το διαβασα δυο και τρεις φορες κι ομολογω οτι δυσκολευτηκα σε πολλα σημεια να παρακολουθησω τη ροη της σκεψης σου..... Ιδιαίτερος και κυρίως πολυ προσωπικος ο τροπος που την αποτυπωνεις .. Ωστοσο η συναισθηματικη ενταση του ποιηματος σου με αγγιξε, κι αυτο μπορει και να μην ειναι βεβαια το παν, αλλα σιγουρα ειναι σπουδαιο!!! Σε αλλα σου ποιηματα που διαβασα δεν συναντησα καποια δυσκολια ή τουλαχιστον οχι στον ιδιο βαθμο... Ειναι θελω να πω πιο βατα και ασφαλως εκεινα ειναι που εγω προτιμω! Με τον καιρο πιστευω πως θα μπω καλυτερα στο πνευμα σου..

Καλη σου μερα Βάιε!

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 24 Ιούλιος 2012 στις 23:46: Κάτια έχεις απόλυτο δίκιο οτι μπορεί να υπάρχει μια δυσκολία στην κατανόηση του ποιήματος.Ο λόγος είναι ότι η 'γέννηση' του προήλθε από προσωπικό βίωμα που δημιούργησε ένα όγκο συναισθημάτων. Άρα το πρωταρχικό μέλημα μου ήταν οντως να εκφράσω τα συναισθήματα αυτά προσπαθώντας με την δομή του να τα τιθασεύω. Το βίωμα αυτό έχει να κάνει με την αυτοματαίωση προσδοκιών που γεννούν στρεβλά υποσυνείδητα συναισθήματα όταν οι συνθήκες της ζωής(η δουλειά,η οικογένεια, τα παιδιά κλπ) με ανάγκασαν να μην 'χωράω' έναν άλλο άνθρωπο ως φίλο, ως συνοδοιπόρο σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος μπορεί να μην σε βλέπει το ίδιο άξιο και σημαντικό. Έτσι λοιπον ματαιώνεις αυτά που θα ήθελες να κανείς μα τα συναισθήματα παραμένουν. Τα δίστιχα είναι η φωνή του αλλού μέσα από τα δικά μου μάτια, τα τετράστιχα είναι η φωνή η δική μου ενώ ο αχνός πρόλογος και επίλογος ήθελα να αποδώσουν πως είναι πια μια περασμένη ιστορία.(Ελπίζω να βοήθησα!!!!! Ευχαριστώ για τον κόπο σου να γράψεις μια τόσο εκτενή άποψη!!! Καλό βράδυ!!)

ΥΓ. Στα άλλα τα ποιήματα η διαδικασία σύνθεσης είναι διαφορετική. Πρώτα βρίσκω την αρχική ιδέα, μετά την δομή και μετά τα γράφω για αυτό και ίσως να φαντάζουν πιο προσιτά.

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 25 Ιούλιος 2012 στις 0:10: καλημέρα φίλε Βάϊε, για μένα που δεν έχω μεγάλες πνευματικές ικανότητες,

το πιο προσιτό και όμορφο ποιήμα σου.

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 25 Ιούλιος 2012 στις 8:33: Ευχαριστώ Παντελή για τα καλά σου λόγια-"Ο λόγος σου με χόρτασε και τα ψωμί σου φά’ το."!!!

τώρα τα ποιήματα σου φανερώνουν ένα κόσμο όπου το πνεύμα σου είναι παρόν και διαφεντεύει!!!!!