Σ'αναζητω

στα όνειρα της κάθε νύκτας λέω θα σε βρώ,

κάπου ανάμεσα σε ουραν'ο και θαλασσα, λέω θα βρω

τον πυθμενα των ήχων , των στεναγμών σου

Σε χρειαζομαι για να υπαρχει ανασα…

Περπατούσα μοναχός στο πάρκο,

βαρεμένος και κουρασμένος από την δουλειά,

σιγά-σιγά προχωρούσα μήπως βρω κάτι,

μήπως και με ξεκουράσει.

Και όπως σιγοπερπατούσα, είδα ένα άδειο παγκάκι,

ήτανε μικρό,στη γωνία και καθαρό,

κόντεψα λιγάκι, έτσι, για να το δώ…

............................................

'''''''''''''''''''''''''''

Πούλμαν πενήντα θέσεων αναχωρεί,

μ’όσους μπορούσα χρυσαυγίτες να στοιβάξω.

Σεπτέμβριος δέκα εφτά πρωΐ πρωΐ,

για Πάρο, Αντίπαρο κα ..λίγο Νάξο !!!

Επαρχιώτες όλοι τους και εθνικιστές

σκληρά καρύδια μες τη φτώχεια γεννημένοι,

ψήφιζαν κάποτε αχταρμά και ότι θες

μα τώρα στη Χρυσή Αυγή ταγμένοι !

Έεε.., ρε μανούλα μου τι έχει να…

Πώς αντιδράς στην ισοπέδωση της ψυχής

και φτάνεις μόνο την απώλεια να εξυμνείς

βλέποντας στη στιγμή το στίγμα της ζωής…

Κουπλέ

Κόκκινος  από  ντροπή…

Τα γενέθλια σου ήτανε εχθές

Δυο ποτήρια έβαλα σαμπάνια

Στην υγειά μας είπα, πάντα με χαρές

Μα εγώ μουνα στη γη και εσύ εις τα ουράνια.



Οι νεκροί δεν μας ακούνε

Μα εσύ μ ακούς καρδιά μου

Κι έρχεσαι όταν βραδιάζει

Συντροφιά στα όνειρα μου



Και κάθε βράδυ σε φιλώ

Και σ έχω μες στην αγκαλιά μου



Τα γενέθλια σου ήτανε εχθές

λουλούδια έβαλα στο βάζο

μια φωτογραφία σου κρατώ

και μαζί σου κουβεντιάζω.…

Άλλη μια μέρα

Τρίτη Δευτέρα

τι σημασία έχει πες μου άμα θες

που είσαι μόνη

έξω κρυώνει

και σε πληγώνουμε οι θύμισες του χθες

Μην βγαίνεις μόνη

κακό ζυγώνει

θα σε πληγώσει όταν έρθει κι ας μην φταις

αυτός θα…

Το χαλάζι την πόλη ξυπνάει

μα η πόρτα παραμένει κλειστή

ο αέρας να λυσσομανάει

η ζωή σου  υγρή φυλακή

Τα δρομάκια γεμίζουν με κόσμο

μα μονάχος εσύ ακολουθείς

τα αυτοκίνητα κάνουνε θόρυβο

και εσύ είσαι έτοιμος να κοιμηθείς

Το τσιγάρο σου μόνο του καίγεται

και σου λείπει η χαρά της στιγμής

ο καπνός που σε σύννεφα μπλέκεται

είναι στάχτη μιας άλλης ζωής

Η μηχανή σου σε πάει με ταχύτητα

σε  ένα μέρος πολύ…

Με στίχους έφτιαξα σκαρί με λέξεις ταξιδεύω

στην ποίηση ξεκίνησα πρωτόγνωρο ταξίδι

μ’ αυτούς αλόγιστα το νου και την ψυχή παιδεύω

βγάζουν τα λόγια μου χολή ανάκατη με ξύδι

Πόσες αγάπες πρόδωσα πόσες θα με προδώσουν

μια κοινωνία σάπισμα κι εγώ την σιγοντάρω

εγώ να φτιάχνω τα καρφιά όσα θα με καρφώσουν

και στην αιωνιότητα μονάχα να ποντάρω

Κι εσύ να λες πως πέρασα σε άλλες διαστάσεις

επάνω κάτω να κουνάς…

ΚΥΡΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ

Κυρά του καλού,

Πάρε με αλλού,

Μες τα παραμύθια,

Μη μου λες αλήθεια.

Κυρά του καλού,

Έχω μυαλό τρελού,

Να βγω απ’ τη συνήθεια,

Και τη κακοήθεια.

Κυρά του καλού,

Κόρη του γιαλού,

Βάλε μου τη…

'''''''''''''''''''''''''''''

................................................

Παναγιά Παρηγορήτρα

Μάνα τ’ Άνθρωπου-Θεού

των κρυφών ‘ξομολογήτρα

αποκούμπι του ενδεού.

Στο περ’βόλι σου διαβαίνω

-ψαλμωδιές χερουβικού-

ευλογίες ανασαίνω

τ’Άθωνα τ’ασκητικού …

Την καρδιά μου κατακλύζει

η αγιοσύνη του βουνού,

η ψυχή μου δρασκελίζει

δόκανα του παγανού …

Μόνος τριγυρνώ…

Θα με δεις μια μέρα,εντελώς ξαφνικά

ρισκάρω και ας χάσω,θα σου πω γεια χαρά

Θα σου πιάσω το χέρι,θα σου πω είμαι εδώ

για να πεις μία λέξη ,να σου πω ευχαριστώ



Θα με δεις μια μέρα και μην με αρνηθείς 

μονάχα να θελήσεις κοντά μου να σταθείς

να κυλάει ο χρόνος ν αναπνέω να ζω

και να παίρνω κουράγιο να μη νιώθω στο…

Ένας πλανήτης τυλιγμένος με πλέγμα δόλιων άστρων αλαζονικών…

Τα γράμματα σου

έριξα στης λήθης το πηγάδι

τα ξαναβγάζω την αυγή

τα ξαναρίχνω βράδυ...

Σκίζεις τις σάρκες σου

στο αντάμωμα του ονείρου....

Στίχους γράφεις σε ουρανούς

αόρατων ποιητών .....

Τραγούδια παίζεις,

τραγικές σιωπηλές σερενάτες

από το ρέκβιεμ της ψυχής σου ...

Του μυαλού σου τις περιστροφές !

Και σύ .... εκεί !!!.....

Με μια ηδονή ανεξήγητη....

Έρωτες ανέραστοι

μιας…

Σε μπερδεμένες διαδρομές  παραδομένες φυλακές

ψάχνεις ελπίδα

Είναι το βιβλίο της ζωής σημάδια σκόρπιας προσευχής

γκρίζα σελίδα

Παλεύοντας να κρατηθείς κάποια σανίδα να πιαστείς

νωθρό φεγγάρι

Κορμί γεμάτο με πληγές φέρει απόνερα του χθες

φερτό κουφάρι

Όσοι πετούσαν χαμηλά σου ψαλίδισαν τα φτερά

σε άφησαν μόνο

Να αντιπαλεύεις τα βουνά σε μονοπάτια σκοτεινά

γεμάτα πόνο

Χωρίς ντροπή δειλό εγώ με προδομένο το…

Άντρα λεβέντη σεφταλή

πα  στου ζεϊμπέκικου το βήμα

άλλη δεν είχες πιο καλή…

Εσύ…

-Κύριε υπουργέ, ξυπνήστε φώναξε δυνατά από το διάδρομο η καμαριέρα Βασιλική Αυγερινού, χτυπώντας βροντερά την καρυδένια πόρτα του ημιφωτισμένου συζυγικού υπνοδωματίου.

O υπουργός και η σύζυγός του ξύπνησαν αμέσως.

-Μα τι συμβαίνει; Tι ώρα είναι, Όλγα; ρώτησε τη γυναίκα του μες στην παραζάλη του ύπνου του.

-Έξι και δέκα, του απάντησε εκείνη, κοιτώντας το χρυσό της ρολόι.

Τότε ο υπουργός κοίταξε προς το παράθυρο. Είδε ότι ο ουρανός ήταν ακόμα σκοτεινός. Σηκώθηκε από…