Λάμψη στα μάτια, άλλη μια Τρίτη,

βάζοντας τέλος στη λησμονιά,

σε Λισαβόνα και σε Μαδρίτη,

σαν χάρος βγαίνεις για παγανιά.

Με οργή φουντώνεις και ξεχειλίζεις,

εγκυμονώντας καινούργια αρχή,

την εξουσία θα ξεφτιλίζεις,

θα ξαναχτίζεις την εποχή.

Φωτιά στο βλέμμα, φτερά στους ώμους,

σφιγμένο χέρι σε μια γροθιά,

σ' ένα ταξίδι πέρα από νόμους,

μες τον αγώνα μπαίνεις βαθειά.

Σε νέες μάχες, σε νέο τόνο,

ν' αλλάξεις θέλεις το…

Αποθήκες ψυχών και βαθιών στεναγμών

Η μια πάνω στην άλλη να κλαίνε

Όνειρα σωρηδόν, εφιάλτες παρών

Η κατάντια στο τέλμα της λένε

Με κοιτάς και γελάς, ένα χάδι ζητάς

Ένα «γεια» αν σου πω, ανασαίνεις

Τις ευχές σου σκορπάς, στο κενό που μιλάς

Και τα χέρια στην πλάτη σου δένεις

Στον τριθέσιο επτά, στις καρέκλες εννιά

Και γεμίσαν οι θέσεις γι’ απόψε

Στοιβαγμένα κορμιά. Ποιος μιλάει; Τσιμουδιά!

Κάτσε εκεί και τη μίρλα σου…

Αποριες και ερωρησεις του μυαλου οι απαντησεις.

Θεωριες και αυταπαρνησεις του ανθρωπου οι αντιρησεις.

                              Μην πιστευεις οτι ακους και μην παραξενευεσε,

                              αν ο ερωτας εφθηνεται για οσα εχεις περασει

                              μαλλον για αυτο τρελενεσαι.

                                        Μην αδημονεις με την σκεψη να ξεφυγεις απο τα…

Τα μάτια σου δεν τάχω δει την νύκτα

Μα με καρφώνουν στον σταυρό σαν τον Χριστό,

Είμαι μονάχος μου και έχω γίνει πίτα,

Από τον πόνο , τον  καημό  και το πιοτό.

Απολογία αισθημάτων μου σου κάνω,

Κοίτα με λίγο!...μοιάζω όπως τον ζητιάνο !.

Αγριολούλουδο είμαι σ ένα βράχο,

Πόση ελπίδα για ζωή, ακόμα νάχω!..

Αγριολούλουδο είμαι στον γκρεμό,

Κόψε με, πάρε με, μήπως και σωθώ!

Τα χείλη σου, μου…

Πόλεμος και ειρήνη



Αφέθηκα στην δίνη του πολέμου

Που μέσα μου κυριαρχεί..



Άφησα τις ορδές των βαρβάρων

να ποδοπατήσουν την ψυχή μου...



Έλα εσύ και ζήσε την ζωή μου ..

Πολέμησε εσύ για μένα..

Φύλαξε την ψυχή μου...



Το χρώμα μου είναι το γκρι..

Σαν τις σκιές των δένδρων..



Τα λόγια μου ακούγονται…

Το πρασινο μπουκαλι στην αγκαλη

μα παλι, χρειαζεται μια ρουφηξια

παρελαση μπροστα , βρεχει, το ματι

του κοβει μια κινηση, ριχτιά...



Μια γοπα αβρεχτη να πεφτει...ΟΧΙ!

στο καλαθακι των πεζων σιμα

πρασινο το φαναρι κι ηδη τρεχει

πρωτος , για την πιασει  φιλικα



Την εσηκωνει πιο ψηλα απ' την πλατη

στο κεντρο του Σταματη τ'ακαματη

την εμυριζει και χαμογελα...

- Τι τυχη!... η μαρκα μου παιδια!



Τα εγγονια ολα…

Μια παρτιδα παιχνιδι για μενα και για σενα.

Δεν ξερουμε τι ετοιμαζει η ζαρια στον επομενο γυρο για κανενα.

                           Εισαι δειλος ή αναξιος? Εισαι ψευδος ή αφωνος?

                            Η φωνη δικη μου ή δικη σου ειναι σφαιρα στο σφυρι σου.

                                           Εγω στεκομαι εδω κι οσο το τυμπανο θα χτυπω ,

                                       …

Όποιος με κατηγορήσει

Για την γυναίκα π αγαπώ

Σίγουρα δεν θάχει ζήσει

Στο τρελάδικο που εγώ

Την καρδιά μου έχω κλείσει



Στου έρωτα την Φυλακή

Δεν θάβρεις νου και λογική

Και δεν μπορείς καρδούλα μου να φύγεις

Την πόρτα έχουνε κλειστή

Ας πάμε έτσι κι όπου βγει

μη τα φτερά σου άδικα ανοίγεις.



--.—



Όποιος σε κατηγορήσει

Που εμένα αγαπάς

Πες του δεν υπάρχει λύση

Στο τρελάδικο αν πας

Το πονάς δες θες…

Αυτό το δύσκολο καιρό

Όνειρα πια δεν κάνω

Μισή ελπίδα κυνηγώ

Τρέχω μα δεν την φτάνω

Σπασμένα έχω τα φτερά

Στα μάτια μου το δάκρυ

Μα στο δηλώνω αγάπη μου

Μαζί θα βρούμε άκρη…

Σπόρος εγώ φτωχολογιάς κι αμέτρητων αγώνων

Δεν σπούδασα στην ξενιτιά, παιδί εργατογόνων

Βαφτίστηκα στα φθισικά, στα λίγα και στα πρέπει

Με όνειρα εφηβικά που η κοινωνία διέπει

Έκλεισα μες στα μάτια μου το γκρίζο και το μαύρο

Έντυσα στ’ άσπρα την ψυχή, νομίζοντας πως θα ‘βρω

Αγάπη, ήθος, λεβεντιά κι όσα μου ‘χουν διδάξει

Δάσκαλοι άρτιας διδαχής μα άπειροι στην πράξη

Ξέρω πως λάθη έκανα πολλά στο πέρασμά μου

Κι αν πίστεψα σ’ ιδανικά ήταν η συμφορά…

Ένας είναι,… πάνε τρεις,

Κι από πίσω δέκα τρεις,

Για να βάλουν στο φεγγάρι χειροπέδες,

Και φωνάζει ο μικρός,

Ότι είναι καθαρός

Και δεν κάνει τώρα χρήση ναργιλέδες!..

Γιατί γελάς, γιατί γελάς!..

Εδώ Ελλάς!...Εδώ Ελλάς!..

Ένας είναι πάν ΄οκτώ,

Να λυντσάρουν τον Χριστό,

Τους αγγέλους που φυλάνε την Ελλάδα,

Κι αν γυρνάει ο τροχός,

Εδώ πάντα ο φτωχός,

Θα ταΐζει τα παιδιά του…

Η νυχτα σαν σαλευει και σερνεται μπερδευει τα φωτα της Θηρασιας

με της Θηρας κι οσο απλωνεται...

μια νεα Καλντερα αναδυεται με την Νιο , την Σικινο



και την Φολεγανδρο

να θυμιζει τον γκρεμο της Οιας.



Τοτε ισως ν' ακουσεις τ' αστερια να συνομιλουνε με τα κητη

μεσα και κατω μας...απιαστο το μυστικο τραγουδι

κι ουτε ενας ελεγχος ευτυχως ακομα...



Ο "χορος του Ζαλογγου" ζωντανα στον υπολογιστη μας

απο το καυτο σημειο και δεν ειναι ο κρατηρας…

Και τι εγινε αν χασεις και μια φορα?

Και φιλε μου δεν θα δωσεις πια σε κανεναν αναφορα.

                                Δεν ειναι ανακριτηριο η ζωη.

                                Αλλα στο δικαστηριο πρεπει να ακουστει η δικη σου η φωνη.

                                              Μην εξαπατασαι ξενε εγω Ελληνας γεννιεμαι.

                                                Οσο για σενα δεν ξερω αλλα εγω εδω…

Εγρήγορση…

Το κάθε μου στιχάκι,

η κάθε μουσική

μυρίζει πεζοδρόμιο,

μυρίζει φυλακή.



Μιλάω με τις λέξεις

μιας γνώριμης γενιάς,

γενιάς για να διαλέξεις

αθώος ή φονιάς.



Σε κοσμικό πηγάδι

σε ολόκληρη τη γη,

ταξίδι όλο το βράδυ

ο νους μου με οδηγεί.



Σε γράμμα θα σου…

Παγωμένη γαλάζια σκιά

γλιστράς αθόρυβα

μέσα από την καταιγίδα

σαν ψυχρός αέρας..

Με ακολουθείς, όταν δεν μπορώ

να βρω τον δρόμο..



Ίσως έκανα το λάθος να πιστέψω

στον λαμπερό ήλιο που…

Μου υποσχέθηκες..

Έκανα λάθος που σκέφτηκα

στις υποσχέσεις σου ότι,

Πρέπει να μην αφήνω την ελπίδα

να χαθεί..







Αλήθεια πως μπορώ να λειώσω

όλες τις παγωμένες λίμνες

που βρίσκονται ανάμεσα μας;

Ίσως με μια θυσία;

Να πνιγώ ή…

Σου κρύβω ένα παράπονο μικρό

Που μοιάζει με λυγμό μέσα στην νύχτα

Μεγάλωσα, κι ακόμα να στο πω

Τα λόγια μου τα μπέρδεψα σα δίχτυα

Δεν είναι που δεν ήσουνα εκεί

Να ζήσεις τις πιο όμορφες στιγμές μου

Μα ούτε και που άφηνες κενή

Τη θέση σου σε όλες τις γιορτές μου

Δεν είναι ούτε που δε μου μιλάς

Συνήθισα μονάχη να μιλάω

Ούτε που στις κορνίζες δε γερνάς

Ενώ εγώ; Για κοίτα πως γερνάω!

Δεν είναι που στα μάτια μου κοιτώ

Και βλέπω πως…

ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΜΟΥ

Σύντροφε μου, σύντροφε μου,

Και στη πλάση αδελφέ μου,

Στο προσκέφαλο ανθέ μου,

Στη πορεία ήλιε ξανθέ μου.

Δε θα κάνω πίσω ποτέ μου,

Κόσμε μου αλύτρωτε μου,

Παναγία και Χριστέ μου,

Ξύπνησε μικροαστέ μου.

Σύντροφε…