Παγωμένη γαλάζια σκιά
γλιστράς αθόρυβα
μέσα από την καταιγίδα
σαν ψυχρός αέρας..
Με ακολουθείς, όταν δεν μπορώ
να βρω τον δρόμο..

Ίσως έκανα το λάθος να πιστέψω
στον λαμπερό ήλιο που…
Μου υποσχέθηκες..
Έκανα λάθος που σκέφτηκα
στις υποσχέσεις σου ότι,
Πρέπει να μην αφήνω την ελπίδα
να χαθεί..



Αλήθεια πως μπορώ να λειώσω
όλες τις παγωμένες λίμνες
που βρίσκονται ανάμεσα μας;
Ίσως με μια θυσία;
Να πνιγώ ή να πνιγείς;

Βάλε σύνορα παντού,
μην αφήσεις να χαθούν
μέχρι να δεις ..
Την αντανάκλαση μου
να κουρνιάζει ασφαλής
μέσα στην αγκαλιά σου..



Υγρά διαμάντια, τα δάκρυα σου
παγώνουν, κρυσταλλώνουν,
σαν το αλάτι..
Εξακολουθείς να ζεις ,
μέσα σε όνειρα..
Μέχρι να σε γυρίσω πίσω,
με ένα δικό μου υγρό δάκρυ…


Αισθάνεσαι ζωντανός
θαμμένος μέσα στον πάγο;
Μπορείς, να φωνάξεις το όνομα μου
με την απαλή γλυκιά φωνή σου…

Αλλά γιατί;



Προβολές: 105

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 24 Οκτώβριος 2012 στις 4:04

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 24 Οκτώβριος 2012 στις 12:48

Ποίηση εσωτερική που λειώνει τους πάγους και φέρνει την θέρμη της ζωης στα μύχια της ψυχης... ακόμη κι αν οι ζωές δεν συναντιούνται!!!!την καλημερα μου!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 24 Οκτώβριος 2012 στις 13:03

Υγρά διαμάντια, τα δάκρυα σου
παγώνουν, κρυσταλλώνουν,

 

Κι εσύ διαμάντια γράφεις κουκλίτσα!!!

Σε καμαρώνω πάντα!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 24 Οκτώβριος 2012 στις 19:43

Καταπληκτικο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 25 Οκτώβριος 2012 στις 1:01

πως τα καταφέρνεις και με ξετρελαίνεις κοριτσάκι μόνο εσύ ξέρεις!

Σχόλιο από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 25 Οκτώβριος 2012 στις 9:57

Μου θύμισες ένα παραμύθι που εχει σχεση με παγο και χιόνι και αγαπω πολυ απο μικρη!!

Ολα απαιτούνε θυσίες μάτια μου! Ολα όσα αξίζουνε....

Σχόλιο από τον/την alter ego#--ξινή στις 25 Οκτώβριος 2012 στις 11:34

Με την ζεστασιά σου λιώνουν οι παγωμένες λίμνες γλυκιά μου!!

Υπέροχο!!

Σχόλιο από τον/την Νίκος Ζορμπaδάκης στις 25 Οκτώβριος 2012 στις 20:27
Πολύ ωραίο!..
Καλησπέρα!..
Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 25 Οκτώβριος 2012 στις 21:46

πολύ όμορφο ποίημα, η μελαγχολική τρυφερότητα σου, να ένα γιατί φίλη Γκρατσιέλα.

 

καληνύχτα!!!!

 

 

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services