Satellites,sensors,the vacuum of space inside a wine bottle,delicate and pleasant smell of mushrooms,excitability...

An Eye inside the Desert,the lonely Big Desert,the eye of the Lizard,the restless Eye...

The spell come to the desert,the wind,the sand dunes,a small fire far away,all…

Στα ονειρα μου ειχα χαθει, μα εκει στον υπνο το βαθυ

πεταχτηκα απο φωνες, φωνες ανθρωπου ή σκιες?

την ωρα ετουτη ποιος τολμα, τον υπνο να μου τον χαλα?

ποιος το τολμα τοσο αργα?

Ηχος βαρυς τρομακτικος στ' αυτια μου εκκωφαντικος

 θαρρω...μια γυναικεια φωνη, μα λιγο τωρα πιο αχνη

σαν να βγαινε απο χωνι, ή ισως... θεε μου απο πανι?

 ο νους μου αμεσως στο κακο, σιγουρα... καποιο φονικο!

Σηκωνω το…

-καλησπέγα σας !

-καλησπέρα μανταμίτσα !

-είμαι η Μονίκ Ογκγατέν ,απ το Γαλλικό πγακτογείο ειδήσεων !

-μου θυμίζεις μακαρονάδα ,κι αυτό μ αρέσει να πούμε!

-μπογώ να πεγάσω μέσα?…

Ομοιότητες αρώματος,
ανασαίνει,
συχνά,
η μνήμη.
Έτσι ζει
και συνεχίζει να σπαρταρά,
μέσα μου.

Μια φορά κι’  ένα καιρό  τη  καταπράσινη  χώρα των φυτών,  …ανέλαβε  να τη κυβερνήσει  ο άρχοντας   Περονόσπορος.

Ευθύς  μόλις  έλαβε  την πρωτοκαθεδρία,  κάλεσε  τους  τρείς  των   ισάριθμων  επαρχιών αρχιβλαβερούς   των  αγρών,  να…

Σκέψεις στοιχειά οργώνουνε το αίμα

κοιμούνται και ξυπνάνε μ’ ένα ψέμα

στήσαν χορό με μελωδία φάλτσα ,…

Κι αν Δον Κιχώτης εκοντάριζα τους μύλους

και μαριονέτα με μπερδέψαν οι κλωστές…

Πιάνομαι σαν αγράμματη

στα δίχτυα της αγάπης.

Με παρατά ο μαραγκός

με πιάνει ο χασάπης.



Από την άλλη ο μόδιστρος

μια ράβει, δυο ξηλώνει

φέτες με κάνει ο μπαλτάς

και σκόνη το πριόνι.



Το δάκρυ μου κάθε φορά

γεμίζει μία σκάφη

και κακαρίζω κοκοκο

επάνω σ’ ένα ράφι.



Αντί αυτοί να στέκονται

στην αφεντιά μου σούζα

μάπα πως τους προέκυψε

μου λένε η καρπούζα.



Με βρήκε, πάνω στον ανθό

της νιότης μου,το…

Αγρύπνια...
Με κάποια κενά πια,
ως προς τον σκοπό.
Περιμένοντας,
όλο και πιο γενικά,
την κατάλληλη στιγμή,
που φορτώνεται
στραγγαλισμένες ευκαιρίες,
με βίαιο θύτη το "Περίπου",
αφού η ίδια
έχει καταστεί τόσο θολή,
ώστε δε μπορει να χρησιμοποιήσει
τους δείκτες του ρολογιού,
για ν' απαγχονίσει
τον ακόμα ζωντανό φόβο του αγνώστου.
Σε οποιαδήποτε ώρα,
εφόσον η βαρύτητά του
δεν έχει κατεύθυνση.

Αύριο πάλι,
ραντεβού εδώ.
Ο ένας δίπλα στον άλλο.
Μαζί
στο νέο συλλάβισμα της ψυχής μας.
Για να δούμε
πόσος τόπος και τρόπος σώζεται.
Αν τα "Θέλω'' μας
ξανάκαναν έρωτα,
χωρίς να προκληθεί
εκατέρωθεν φθορά.

Ήρθε ,…

Μου έλεγαν ο χρόνος θα γιατρέψει τις πληγές

θα κάνει την καρδιά να ξαποστάσει

μα δεν παλεύεται ο πόνος με ευχές

και η θύμηση το νου μου έχει κουράσει

Τα δάκρυα ακόμα συνεχίζουν να κυλούν

και οι αναμνήσεις στέκουν πάλι θυμωμένες

τα ερωτήματα γυρεύουν μιαν απάντηση να βρουν

το παρελθόν στέλνει εικόνες στοιχειωμένες

Δεν είναι ο χρόνος που θα γιάνει την ψυχή

όσο περνάει και πιο πολύ εγώ πονάω

είναι η αρρώστια…

Τα δυο της χειλη

φωτια και λαβρα

λουλουδι τ’ Απριλη

του ερωτα αυρα.



Ξυπνανε οι αισθησεις

στο καθε αγγιγμα της

προκαλουν παραισθησεις

τα καυτα τα φιλια της.



Να χαρω το κορμι της

μια φορα και ας πεθανω

μα αν ειναι, ας με βρει

στο φιλι της επανω.



Σαν μ’ αγγιζει

το κυμα, με παιρνει ναυαγιο

και ο φιλος μουγκριζει

‘’βρειτε δωματιο.’’



Απ’ το χερι με παιρνει

‘’καληνυχτα σας φιλοι.’’

Στο…

Ηταν αργα, πολυ αργα

και ειχα πιει και μερικα

οταν στην πλατη με χτυπα

φωτια ζηταει

και εμεινα ετσι να κοιτω

το στηθος της το θεϊκο

κι αυτη γελαει.

Την κερασα ενα ποτο

ειπιαμε ενα, ισως και δυο

και ενιωσα στο λαιμο το υγρο

καυτο φιλι της

βαζω το χερι τοτε εγω

και χαϊδευω το σκληρο

στητο βυζι της.

Το ειχα παντα μυστικο

δεν ηθελα να τους το πω

πως οι γυναικες σα γλυκο

με λυγουρευουν…

Ή μικραίνει το δωμάτιο,
ή εξαντλούνται οι ψευδαισθήσεις.
Μέχρι πρότινος,
συμβολισμοί
σκαρφάλωναν στους τοίχους,
'παίρναν λίγο από το μεδούλι
της έννοιάς τους
και φύτευαν συνειρμούς
που μεγάλωναν
χάρις σε δάνεια ζωής,
συναρμολογώντας τα κλαδιά τους
με τα χάσματα
ανάμεσα
στο ήδη αποσαθρωμένο έδαφος
του εγκλωβισμου
και το πιο στέρεο του έξω κόσμου.

Σαν χαραζει τον παγο της σελιδας κι ομορφα ντυνει τις λεξεις

- χορευοντας με την ηθικη καλλιγραφια -

μες την ασχημια τους μερικες κι αλλοτε σχεδιαζει συνολακια

αισθησιακα , για να κολλα το ματι πανω τους...

μου εσπασε καποτε η λεξοσταθμιση της

και ντυνει πια την Φτωχεια και τα Συσσιτια μ΄εξωτικες γραμμες

παραξενα στεκουν στο χαρτι και οι υπαιτιοι δεν βγαζουν λεξη

στα ορνιθοσκαλισματα της

Χρονια μαζι , μα οσο πιο ελευθερη νιωθει τοσο πιο…