Νύχτα …Μοναξιά…





Ξεσηκώνεται η νύχτα

στον ήχο από το κλάμα..

Ζαλίζεται από τα αναφιλητά..

Αφουγκράζεται κάθε δάκρυ

που κυλά…



Να ξαποστάσει δεν μπορεί..

Να κοιμηθεί δεν πρέπει..

Στέκεται μοναδική παρηγοριά

στης καρδιάς τη λύπη και τη θλίψη…





Αφήνει κάθε αναστεναγμό

μέσα της να μιλήσει..

Παίρνει ανάσα…. Προσπαθεί..

Ακόμα πιο βαθειά τον σπαραγμό

για πάντα να κρατήσει….





Βουβαίνεται και…

                          Ο Χρόνος μου μίλησε

                          για της καθημερινότητας το πόλεμο

                          της βιασύνης το ένστικτο να παραμονεύω

                          να προχωρώ να μήν λατρεύω

                          Ο Χρόνος μου είπε

                          των ανθρώπων παράξενες οι τύχες

                          πως ανταμώνουν και πως δεν…

Πέρασε καιρός,πέρασαν χρόνια ώρες και στιγμές

μα εσύ,εσύ καρδιά μου

μπαίνεις ακόμα στα όνειρα μου.

Έρχεσαι και φεύγεις

Φεύγεις πριν καν το καταλάβω,

πριν καν προλάβω να ζήσω τ΄όνειρο.

Όχι,δεν είναι οτι δεν προσπάθησα

αλήθεια,ναί,προσπάθησα

προσπάθησα πολύ να σβήσω

όλα όσα θύμιζαν εσένα,

εσένα που μου΄μαθες

πώς είναι να πονάς,ν΄αγαπάς,να ζείς.

Καμιά φορά σκέφτομαι

πώς θα΄τανε

να…

Ὅταν ὁ νιὸς Σουρῆς μ' ὅσ' ἀκούει σάστισε,

εἶναι ποὺ νιὰ σκλαβιὰ-τσουκνίδα βλάστησε.

Θἄλεγε κανεὶς: - Κλινὸ, τὴν σάτιρα παράτησες!

Γιατὶ, μωροῦλι μας; Μήπως κι' ἐσὺ ἀνασχημάτισες

τὶς κοινωνικὲς καὶ πολιτικές σου πεποιθήσεις;

Μήπως καλοτρῶς καὶ δὲν ἔχεις πιὰ ροχαλοπτύσεις;…

Κι αν είμαι μακριά απ' τη Σπάρτη

και πέρα απ' τον Ατλαντικό,

μες στης ψυχής μου έχω το χάρτη,

Ταΰγετο και Υμηττό.

Πενήντα χρόνια Αμερικάνος

στο πασαπόρτι στα χαρτιά,

εφτά γεννιές Γραικός ζητιάνος…

Λεύτερες σκέψεις μια μπογιά  έτσι γεννιέται ο στίχος

το ποίημα κάποιοι λέγανε η γλώσσα της ψυχής

ασχήμια πάλι αν το θωρείς σβήστο να μην το δεις

για να απομείνει καθαρός και αστραφτερός ο τοίχος

Το αγκάθι φτιάνει μια πληγή μα η πληγή θα γιάνει

χωρίς αγκάθι και πληγή αγκάθι θα γενείς

άμα τρομάζεις στον αγρό και τρέχεις να κρυφτείς

το σκότος θα έρθει  σύντροφος γλυκά να σε μαράνει

Ο πόνος είναι οδηγός αρρώστια…

Περνώντας απ’ τα σύνορα

του ονείρου Φαντασία,

και φτάνοντας στ’ απόγειο

μιας θείας Μυσταγωγίας.



Ίντριγκες που χλόμιασαν

τ’ Αγέρα την φρεσκάδα,

διώχνοντας τ’ αρώματα

απ’ της φύσης την ομορφάδα.



Χωρίς τ’ απομεσήμερο

το δείλη να πεθαίνει,

τ’ απόβραδο που χάνεται

στο κύμα που σωπαίνει.



Και ένας Μαΐστρος που φυσά

στο Νότο ξεχασμένος,

το χρόνο ανοίγει για να δει,

σε χώρου την…

Σ ό τι λάχει κι όπου τύχει

τα 'χεις ρίξει πετεινάρι.

Έχουνε αυτιά οι τοίχοι

και ο διάλος θα σε πάρει.



Έχεις μπάρμπα ξεσαλώσει

και μου θέλεις ντόλτσε-βήτα,

η κυρά αν λάβει γνώση

θα σε βγάλει στην Αννίτα.



Δεν έχεις αφήσει θήλυ,

απ' την Τούλα πας στη Λίτσα.

Έγινες ένα ρεζίλι

βρε σιγανοπαπαδίτσα



Πώς την είδες μπαγαπόντη

κι έχεις πάρει τόσο νάτσο

και το τελευταίο δόντι

θα σου…

ΜΕ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΚΡΑΣΙ

Με το δυνατό κρασί,

Δεν βρίσκεις τη λησμονιά,

Μόνο με καρδιά χρυσή,

Να χωρά μέσα τον ντουνιά.

Με το δυνατό κρασί,

Δεν γιατρεύεις τη μελανιά,

Βρες τη πλευρά τη μισή,

Σ' αρχαγγέλων γειτονιά.

Με το δυνατό…

Κάτω από το φως του φεγγαριού 

συλλογιέσαι και γράφεις,

ένα ανθρωπάκι ήσουν

μικρο να το ποδοπατήσεις'

μεγάλο όμως στην καρδιά να το θαυμάσεις

εκεί στα δοξασμένα χρόνια.

Το κλαδί ελιάς φορούσες,…

Κουπλέ

Πες το περίεργο, σύμπτωση πες το…

Καλημέρα, φίλοι μου...Σας έχει τύχει, φαντάζομαι, να καθίσετε κάποια 

 στιγμή να γράψετε κάμποσους στίχους, ένα τραγούδι, κι η έμπνευση να σας γυρνά την πλάτη....

Ε, γι' αυτο, μιλούν οι στίχοι τούτοι...

 …