Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΝΥΧΤΑ.....ΜΟΝΑΞΙΑ.....

Νύχτα …Μοναξιά…

Ξεσηκώνεται η νύχτα
στον ήχο από το κλάμα..
Ζαλίζεται από τα αναφιλητά..
Αφουγκράζεται κάθε δάκρυ
που κυλά…

Να ξαποστάσει δεν μπορεί..
Να κοιμηθεί δεν πρέπει..
Στέκεται μοναδική παρηγοριά
στης καρδιάς τη λύπη και τη θλίψη…

Αφήνει κάθε αναστεναγμό
μέσα της να μιλήσει..
Παίρνει ανάσα…. Προσπαθεί..
Ακόμα πιο βαθειά τον σπαραγμό
για πάντα να κρατήσει….

Βουβαίνεται και σπαρταρά
συγκλονισμός και πόνος…
Στολίζεται , χτενίζεται
αφήνεται στα χέρια της ανάγκης…
Ολοένα προχωρεί ….
Είναι μακρύς ο δρόμος…

Προβολές: 83

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Celestia στις 7 Νοέμβριος 2013 στις 1:08

Σχόλιο από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 7 Νοέμβριος 2013 στις 12:02: Θαυμάσιο Celestia !!! Την καλημέρα μου !!!

Σχόλιο από τον/την Παύλος Μελάς στις 7 Νοέμβριος 2013 στις 17:29: Αφήνει κάθε αναστεναγμό
μέσα της να μιλήσει..
Παίρνει ανάσα…. Προσπαθεί..
Ακόμα πιο βαθειά τον σπαραγμό
για πάντα να κρατήσει….

Μοναξιά και θλίψη βγάζει το ποίημα σου Celestia

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Νοέμβριος 2013 στις 8:37: Υπεροχο!!!

Σχόλιο από τον/την alter ego#--ξινή στις 8 Νοέμβριος 2013 στις 21:06: Ξεσηκώνουν τη νύχτα οι λέξεις σου!!

Υπέροχο!!

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 9 Νοέμβριος 2013 στις 9:37: Καλημέρα Celestia, γλυκό αν και μελαγχολικό.

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 13 Νοέμβριος 2013 στις 21:48: μεγάλο πράμα να μπορείς να μιλήσεις με τον εαυτό σου....

καληνύχτα φίλη Γκρατσιέλα.