ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΑΠ’ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

Περνώντας απ’ τα σύνορα
του ονείρου Φαντασία,
και φτάνοντας στ’ απόγειο
μιας θείας Μυσταγωγίας.

Ίντριγκες που χλόμιασαν
τ’ Αγέρα την φρεσκάδα,
διώχνοντας τ’ αρώματα
απ’ της φύσης την ομορφάδα.

Χωρίς τ’ απομεσήμερο
το δείλη να πεθαίνει,
τ’ απόβραδο που χάνεται
στο κύμα που σωπαίνει.

Και ένας Μαΐστρος που φυσά
στο Νότο ξεχασμένος,
το χρόνο ανοίγει για να δει,
σε χώρου την διάσταση
το μέλλον αφημένο.

Περνώντας απ’ τα σύνορα
χωρίς να αγγίξω κάτι,
και φτάνοντας στα όρια
μεταίχμιου σκαλοπάτι.

Παράδεισος και κόλαση
χαθήκαν μες την δύνη,
σαν χίμαιρα που κράτησε
τ’ ανέμελου που αφήνει.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

[alter ego#--ξινή]

Και ένας Μαΐστρος που φυσά
στο Νότο ξεχασμένος,

Ωραίο! Έξοχο!!

[Πάρης Παπανικολάου]

Παράδεισος και κόλαση
χαθήκαν μες την δύνη,
σαν χίμαιρα που κράτησε
τ’ ανέμελου που αφήνει.

Υπέροχο Κωνσταντίνε !!

Την καλημέρα μου !!

[Μάνια Λιακου]

παρα πολυ καλο!!!