Ησουν αγαπη δυνατη

αιμα στις φλεβες μου

Τωρα εγινες πληγη

στα ματια δακρυ,δεν εχω ζωη...

Τα ματια εκεινα που κοιτας

δεν σαγαπουν τοσο πολυ

δεν λιωνουν με ενα σου

δεν καρδιοχτυπουν καθε στιγμη!!!

Μαζι για ολη μας την ζωη

μαζι σε καθε γιορτη,χαρουμενοι ειμασταν πολλοι

ομως ο θανατος δεν αργει...

Σε εχασα αγαπη μου σε εχασα απο κοντα μου

και τωρα σε αλλη αγκαλια πλαγιαζεις ερωτα μου...

Στην καρδια μου εσυ θα μεινεις μια…

Στο μισοσκόταδο μιας πλάνης ανασαίνω

επάνω στα γυμνωμένα στήθη νεολαίων

κρατώντας αχρείαστες μαλθακές καρδιές…

2009.-Ιούλιος. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης βγάζει Απόφαση-Διαταγή, για να μετατεθώ στις νέες Φυλακές Γρεβενών Διευθυντής , παρά την θέληση μου. Διαμαρτύρομαι εγγράφως έντονα και μετά την αδιάλεχτη άρνηση του, παραιτούμαι από Διευθυντής και ζητώ την συνταξιοδότηση μου !..

Πρωί – Πρωί μου έδωσαν

Διαταγή-φιρμάνι,

Στα Γρεβενά σ ένα βουνό,

Να φτιάξω ένα λιμάνι!!..!..

Και πήρα την γυναίκα μου

Πήγαμε χέρι-χέρι,

Να πούμε στον…

Άσε με να διαβάσω τα χείλη σου

να δώ ότι αναζητούν εμένα 

και να τα φιλήσω εγώ,μόνο εγώ

ξέχνα όλα τα παλιά.όλα τα λανθασμένα

φέρε μου ανατολή,γύρνα με στα περασμένα

Θησαυρός στα χέρια σου η καρδιά μου αναμμένη

το σώμα μου…

Ταΰγετέ μου άρχοντα

  Σκύβω σε προσκυνάω

Την πέτρα τον αιθέρα σου

 Σαν μάνα μου τιμάω

Το Δία λες πατέρα σου

  Παιδί σου τον Ευρώτα

Τριάντα αιώνες στη σειρά

 Μήτε που αλλάζεις…

Κάτι σου έπεσε δεν θα το πιάσεις;

Κάτω απ’ το πόδι σου δες το πατάς

διόλου δεν νοιάζεσαι να μην το χάσεις

το σπρώχνεις πέρα και το κλωτσάς

Κάποτε όμως…. αυτό το κάτι

για φυλαχτό σου το ’χες κρατήσει

απ’ το βοριά κι από τον μπάτη

το είχες κρύψει να μην μαδήσει

Είναι η αγάπη μου αυτό το κάτι

που σου την χάρισα…

 Όταν τα βλέφαρα κλείνω

όλα απ΄ έξω τ΄…

Πριν την κραυγή του πανικού σου

δεμένος σε άσχημο μανδύα,

μετράς τις ρίζες του κακού σου

σε μια παράφορη κηδεία.



Πριν το απόκοσμο σημάδι,

μαζεύεις ήλιους για να αντέξεις,

ένα ταξίδι για τον Άδη

και δυο ψυχές για να διαλέξεις.



Πριν το κατάλευκο σεντόνι

σου καταστρέψει τη γαλήνη,

ό,τι θυμάσαι σε…

Παράξενος που είναι ο καιρός

Τελείωσε νωρίς το καλοκαίρι

Φθινόπωρο και είμαι μοναχός

Μονάχη σου κι εσύ σε ξένα μέρη.



Δες άναψα απόψε μια φωτιά

Να κάψω της ζωής τα μπερδεμένα

Στο στόμα μου κρατάω τα φιλιά

Σαν κάρβουνα ζεστά και πυρωμένα.



Χαράματα ξυπνάνε οι καρδιές

Προσμένοντας της άνοιξης…

Ηθελα ν ανταμωνα της νυχτας τη σιωπη

και μεσα στ αγεφυρωτα της μονοπατια

Σαν τον ξενυχτη να σεργιανουσα την ψυχη

με βημα αργο να διαβαινα τα σκαλοπατια

ΡΕΦΡΑΙΝ

Κι ετσι απλα να πω μεσ στη νυχτια

ποσο πολυ με προδωσες καρδια μου

Απλα με παραμυθια ερωτικα

εβαλες φωτια στα ονειρα μου

Ηθελα στης νυχτας για να μπω στη φυλακη

και μεσα στα περιεργα της σκαλοπατια

Σαν τον δραπετη να ψαχνω τροπο για φυγη

χωρις…

Χαθηκες μεσ στην ομιχλη χαθηκες

μεσα στη νυχτα μονο μ αφησες

κι ειναι ναυαγιο η ζωη μου

Χαθηκε η πυξιδα τωρα χαθηκε

μια ηλιαχτιδα σε ζωγραφησε

κι εμεινες μεσα στην ψυχη μου

         ΡΕΦΡΑΙΝ

Και τα ονειρα μας τωρα πια

γινανε χαρτινα πουλια

γινανε δακρυα που βραξαν τα φτερα μας

Μα να θυμασαι εσυ καρδια

ο ερωτας ολα τα νικα

και θ αρθει καποια μερα η σειρα μας

Χαθηκες μεσα στο πληθος…

Το χρώμα που ρυθμίζει  την αγάπη

η καρδιά που συμβαδίζει με το αίμα

όσα μου διδάξαν μια απάτη

όλα τα πιστεύω  μου ένα ψέμα

Ο ήλιος που κάποιους ζεσταίνει

ο ίδιος κάποιους άλλους τους καίει

το μίσος τον ιστό του υφαίνει

το που ποιος με γέννησε φταίει

και εγώ τριγυρνώ στα αποκαΐδια

με στάχτη να κρυφτεί η ψυχή μου

και αντί να πετώ τα σκουπίδια

τα ντύνω τα φορώ στο κορμί μου

Ποιος ύμνος…

Έγινα πια φοιτήτρια

μεγάλωσα, αλλάζω

της ζήσης μια αθλήτρια

φτερά στα πόδια βγάζω

Έγινα άτομο χρηστό

κι ότι μ' αρέσει κάνω

και επιστήμων θα χριστώ

και έτσι θα πεθάνω

Αφήσετε τις συμβουλές

και λόγος δε φτουράει

είμαι φοιτήτρια που λές

κι αυτό μόνο μετράει

Μπαμπά, η κόρη μου φοιτά

θα λες,...... ας το ζαλίκι

να στέλνει η μάνα φαγητά

κι εσύ το χαρτζιλίκι..

ΝΤΟΜΠΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΕΙΠΕΣ

Ντόμπρες κουβέντες είπες,

Πάω ζητώντας καυγά,

Κι έχω στο σακάκι τρύπες,

Για να σπάω τα αυγά.

Άφού με γουστάρεις μάγκα,

Σου ξηγιέμαι καθαρά,

Να ιδρώσω για τα φράγκα,

Σκέφτομαι πια σοβαρά.

Ντόμπρες…

Όταν ταξίδευα με το φορτηγό «Gabriela»

Είχα γνωρίσει ένα νέγρο λοστρόμο

Που είχε στο μπράτσο του μια καραβέλα

Κι ένα φορτίο βάσανα στον ώμο.



Το όνομά του ήταν Ernesto Palvera

Και καταγόταν απ’ τη μακρινή Τανζανία

Στο δάχτυλό του φορούσε μια βέρα

Και στα μάτια του τού καιρού η μανία.



Το πλοίο μας στου ωκεανού την αγκαλιά

Και εμείς όταν δεν είχαμε βάρδια

Παίζαμε πόκα στου σαλονιού την καρδιά

Κι οι…

Σ'αναζητω

στα όνειρα της κάθε νύκτας λέω θα σε βρώ,

κάπου ανάμεσα σε ουραν'ο και θαλασσα, λέω θα βρω

τον πυθμενα των ήχων , των στεναγμών σου

Σε χρειαζομαι για να υπαρχει ανασα…

Περπατούσα μοναχός στο πάρκο,

βαρεμένος και κουρασμένος από την δουλειά,

σιγά-σιγά προχωρούσα μήπως βρω κάτι,

μήπως και με ξεκουράσει.

Και όπως σιγοπερπατούσα, είδα ένα άδειο παγκάκι,

ήτανε μικρό,στη γωνία και καθαρό,

κόντεψα λιγάκι, έτσι, για να το δώ…

............................................

'''''''''''''''''''''''''''

Πούλμαν πενήντα θέσεων αναχωρεί,

μ’όσους μπορούσα χρυσαυγίτες να στοιβάξω.

Σεπτέμβριος δέκα εφτά πρωΐ πρωΐ,

για Πάρο, Αντίπαρο κα ..λίγο Νάξο !!!

Επαρχιώτες όλοι τους και εθνικιστές

σκληρά καρύδια μες τη φτώχεια γεννημένοι,

ψήφιζαν κάποτε αχταρμά και ότι θες

μα τώρα στη Χρυσή Αυγή ταγμένοι !

Έεε.., ρε μανούλα μου τι έχει να…