Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστότοπος http://oneirodromioblogspotcom.blogspot.com

Σ'αναζητω
στα όνειρα της κάθε νύκτας λέω θα σε βρώ,
κάπου ανάμεσα σε ουραν'ο και θαλασσα, λέω θα βρω
τον πυθμενα των ήχων , των στεναγμών σου
Σε χρειαζομαι για να υπαρχει ανασα

Μα βλεπω μοναχα την μορφη σου διχως σκια , κι ενα μου δακρυ αρ
γοκυλα
Μια θλιψη κυριευει την καρδια μου
Καραδοκουν τα περασμενα στου μυαλου μου την κοχη
Ξεπηδουν τις αδειες νυκτες μου
και δεν αντεχω τις αληθειες τους
Βουλιαζω στην ελλειψη της ανασας σου
Κ.Π.

Προβολές: 225

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 11 Σεπτέμβριος 2012 στις 22:36

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 11 Σεπτέμβριος 2012 στις 22:41: Θλίψη βαθιά και κοφτερή σαν δάκρυ... όμορφα δοσμένο ποίημα...και πολύ δημιουργικό το αποτέλεσμα του προσωπικού σου ιστολογιου!!!

Σχόλιο από τον/την Katerina Papa στις 13 Σεπτέμβριος 2012 στις 11:11: Καλημερα Βαιε..Σ ευχαριστω για το σχολιο σου

Σχόλιο από τον/την Nick Renito στις 14 Σεπτέμβριος 2012 στις 13:50: Η όλη δομή και το περιεχόμενο του ιστολογίου σου , μου αρέσει ιδιαίτερα!..

Η εικόνα που μας παραθέτεις παραπάνω , καταπληκτική!.... Μου θύμισε τις φανταστικές στιγμές δημιουργίας του πρώτου ζωγραφικού μου έργου, το οποίο υπέγραψα με το ψευδώνυμο "Ν.Renito". Είχε τον τίτλο "Το κορίτσι με το όστρακο" και παρουσιάστηκε στην βιτρίνα της γκαλερί "Smart" της πλατείας Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά πριν 45 χρόνια περίπου!.. Την απέκτησε το Διεθνές Μουσείο οστράκων!..

Καλημέρα συντοπίτισσα!!..