ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

[Ν. Α. Μιχαλιτσλής]

Περπατούσα μοναχός στο πάρκο,

βαρεμένος και κουρασμένος από την δουλειά,

σιγά-σιγά προχωρούσα μήπως βρω κάτι,

μήπως και με ξεκουράσει.

Και όπως σιγοπερπατούσα, είδα ένα άδειο παγκάκι,

ήτανε μικρό,στη γωνία και καθαρό,

κόντεψα λιγάκι, έτσι, για να το δώ

και να κάτσω λίγο, να σκεφτώ.

Η δουλειά μου ήταν η πρώτη που μου ήρθε στο μιαλό,

εσύ ήσουν η άλλη και δεν μπωρούσα να συνκεντρωθώ.

Τέλος πάντων, καθησμένος ώρα πολή εκεί πέρα,

σκεπτικός και κουρασμένος,

όσπου άρχησε να πέφτει το σκοτάδι

και συκώθηκα, πήγα σπίτι να ξεκουραστώ.

Μα επειδή μου το τρως και εσύ το μιαλό,

να ξέρεις,

κάποια μέρα, από αυτές, θα έρθω να σε βρω.

14/2/2012

 

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Καλωσόρισες στην παρέα μας... ιδιαίτερη η γραφη σου και συμβολική μέσα από την πεζότητα της!!!!! Καλό σου βράδυ!!

[Ν. Α. Μιχαλιτσλής]

Ευχαριστώ πολύ