Άσε με να διαβάσω τα χείλη σου

[Aνδριάννα Θ.]

Άσε με να διαβάσω τα χείλη σου

να δώ ότι αναζητούν εμένα 

και να τα φιλήσω εγώ,μόνο εγώ

ξέχνα όλα τα παλιά.όλα τα λανθασμένα

φέρε μου ανατολή,γύρνα με στα περασμένα

Θησαυρός στα χέρια σου η καρδιά μου αναμμένη

το σώμα μου την αγκαλιά σου προσμένει

γονάτισε η ψυχή με τα μάτια καρφωμένη 

στου ερωτά μας τη φωτιά

που είναι πια σβησμένη

Κι όταν θα με'βρεις με πρησμένα μάτια

μέσα στ' άγρια σκοτάδια

μέσα στης νύχτας τα σοκάκια

μη μου πεις ξανά πως μ'αγαπάς

Και όταν ματώσεις μέσα στην αγάπη

και θα με βρείς με μαύρο δάκρυ

στου ουρανού μας την κρυφή απάτη

ρόδο ράγισε στου ονείρου τη στάχτη

Ανδριάννα Θ.

* πρεπει να με νιωσετε πολυ για να καταβετε τι μυν θελω να περασω..

το εγραψα μαζι με το αγορι μου:)

[ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΟΣ]

Προσπάθησα πολύ να σε νιώσω, αλλά αυτό που κατάλαβα δεν μου άρεσε καθολου. Ελπίζω να κατάλαβα λάθος.

Πάντως η στιχουργική σου είναι καταπληκτική. Μπράβο σου.

[Aνδριάννα Θ.]

πες μου σε εισερχομενο εαν θες :) θελω να δω τι μυνηματα περνει ο κοσμος απο εμενα.σ ευχαριστω παρα πολυ :)

[ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΟΣ]

Δεν θα σου απαντήσω με ΠΜ επειδή νομίζω ότι είναι καλύτερα να μιλήσουμε φανερά και να εκφραστούν και από εδώ και άλλα μέλη του φόρουμ, έτσι ώστε να μάθεις τι μηνύματα παίρνει ο κόσμος από εσένα.

Έχω διαβάσει και τα άλλα ποιήματα του ιστολογίου σου και έχω νομίζω καταλάβει ότι η ποιητική σου δράση αφορά τον αγαπημένο σου, ο οποίος όμως δεν είναι κοντά σου. Σε κάποια άλλη πόλη ίσως ακόμα και στο εξωτερικό. Εντούτοις το πλοίο της αγάπης σας έβαλε νερά και βυθίζεται.

Από τούτο το ποίημα σου κατάλαβα, μακάρι να κάνω λάθος, ότι με το αγόρι σου αποφασίσατε να μείνετε δύο "καλοί" φίλοι, κάτι όμως που δεν έκανες επειδή το ήθελες πραγματικά, αλλά επειδή δεν γινότανε αλλιώς. Έτσι σε πνεύμα "φιλίας" γράψατε μαζί αυτό το ποίημα στο οποίο όμως κρύβεται πίκρα, ελπίδα, και παράπονο. Αυτό κατάλαβα και αυτό σου γράφω. Είθε να λανθάνω και είθε να συμμετάσχουν και άλλοι στην συζήτηση για να δεις αυτό που θέλεις.

Καλή σου νύχτα.

[Δημήτριος Γκόγκας]

Συμφωνώ απόλυτα με τον κο Σοφό Ανδρέα.....Προσπαθώ τώρα να καταλάβω το δυο καλοί φίλοι, διότι είναι τελείως αντίθετο με τις ιδέες μου πάνω στις σχέσεις των δύο φίλων. Εννοώ οριζόντια και κάθετα δεν δέχομαι την πολύ καλή φιλία μετά από μια σχέση (πχ ερωτική ήπάθους) Φυσικά δέχομαι ότι συμβαίνει στην ζωή αλλά δεν συμμερίζομαι απλώς τις στάσεις αυτές σε τέτοια θέματα. Όσο αφορά την αξία του ως ποίημα με τις λιγοστές γνώσεις που έχω θεωρώ ότι δεν είναι τελειωμένο και πως οι λέξεις έχουν πιεστεί για να βγει το τελικό νόημα, παρ΄ όλο που φαίνεται ότι δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Μου δείχνει σαν να αναζητούσες τις λέξεις και πως δεν βγήκαν αβίαστα και ελεύθερα από μέσα σου. Είναι καλό θα μπορούσε να είναι καλύτεο, όπως φυσικά και όλων μας οι δημιουργίες. Καλημέρα!

[ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΟΣ]

Τελικά Δημήτρη εγώ έχω το όνομα (επίθετο για την ακρίβεια) και εσύ έχεις την χάρη. Σε βρίσκω ολόσωστο και συμφωνώ μέ όλα όσα γράφεις. Επιπλέον να σε συγχαρώ για την ελικρινέστατη κριτική σου, θα βοηθήσει πραγματικά την Ανδριάννα. 

[Aνδριάννα Θ.]

το ποιημα μου μιλαει για ερωτα που ζει μονο ο ενας..ο αλλος λογικα νιωθει λιγοτερα η τιποτα απο αγαπη.ο τελευταιοςμου στιχος(ρόδο ράγισε στου ονείρου τη στάχτη) μιλαει για ενα λουλουδι οπως ο ερωτας που ξεφιτρωνει απο το πουθενα και σε κανει να νιωθεις ομορφα το οποιο ''καηκε'' καθως ενας απο τους 2 δεν το χαρισε στον συντροφο του για να του δειξει αγαπη.ονειρο θα ηταν να ζουνε μαζι ως ζευγαρι,να ειναι μαζι στην αγαπη αυτη σε καθε δυσκολια η χαρα...το ονειρο ομως εμεινε ανεκπληρωτο ετσι λοιπον αυτος ο οποιος ακομη νιωθει πολλα ζει με αυτο το βαρος,αγαπαει και για τους δυο χωρις την υπαρξη του ενος..(

γονάτισε η ψυχή με τα μάτια καρφωμένη) το συγκεκριμενο εχει να κανει με τα ματια των ανθρωπων που δεν ''ξεκολανε'' τα ματια τους απο την παρουσια του ανθρωπου που θα ηθελαν και αυτος να τους 'κοιτα''οπως οι ιδιοι! (

στου ερωτά μας τη φωτιά

που είναι πια σβησμένη)  η φωτια του ερωτα εσβησε μετα απο τον τοσο πονο,η γωνια μπορει να ειναι μερη που ηταν μαζι η στιγμες!(φερε μου ανατολή) δηλ.βρισκομαι απεγνωσμενος στο σκοταδι...πονος δακρυα θλιψη ολα αυτα...κι εσυ εισαι ο ηλιος χαρας,ελπιδας,αγαπης..

(μη μου πεις ξανά πως μ'αγαπάς) : με προδωσες! δεν θα σε πιστεψω! προδωσες τις ελπιδες μου τον ερωτα μου για εσενα! μην ξανα ακουσω αυτη τν λεξη! γιατι εαν τ καλο σκεφτουμε τι σημαινει η λεξη 'σαγαπω' σημαινει σε εμπιστευομαι σε νοιαζομαι σε καταννοω σε σκεφτομαι σε βοηθαω ειμαι εδω στα καλα και τα κακα...ειμαι ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ! γιατι να ακουσω αυτην την λεξη οταν δεν τηρεις τν σημασια της? 

αυτο το ποιημα γραφτηκε για εναν διαγωνισμο ποιησης σε δημοτικα γυμνασια και λυκεια κ συμμετειχα κι εγω..

ετυχε και το γραψαμε μαζι γιατι ηθελα μκια βιηθεια...το ποιημα ομως κρυβει κατι αλλο...εναν αλλον πονο.

καποιον που με πληγωσε ενω ενιωθα ολα αυτα.

γελοιο αυτο,αλλα ετσι ειναι...οταν δεν μπορεις να εκφραστεις με τις σωστες λεξεις σε αυτον που θες ισως σε βοηθαει καποιος αλλος να εξωτερικευσεις τα συναισθηματα σου ακομα και εαν δεν πηγαινουν για αυτον (!) 

γιατι πολλες φορες αλλον αγαπας,αλλον νιωθεις,με αλλον ζεις και αλλον σκεφτεσαι.ευχαριστω πολυ για τα σχολια σας θα με βοηθησουν να βελτιωθω :)

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΟΣ]

Δηλαδή θέλεις να πεις ότι εγώ και ο Δημήτρης δεν πετύχαμε τον στόχο? Ας είναι, καλύτερα έτσι, για να περνάς εσύ καλά. Μπράβο στο σχολείο σου που κάνει τέτοιους διαγωνισμούς. Όσο για την βελτίωση σου αυτή είναι σίγουρη και είμαι σίγουρος ότι μια μέρα θα γράφουν για σένα όλα τα σχετικά περιοδικά. Καλή συνέχεια.

[Aνδριάννα Θ.]

πετυχατε τον στοχο οτι ο ενς απο τους 2 θελησε να πει την λεξη 'φιλοι'..αλλα τελικα ουτε αυτο μειναμε! σας ευχαριστω παρα πολυ :))

[ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΟΣ]

Καλύτερα έτσι. Κάθε τέλος είναι αφετηρία μιας νέας αρχής.