Μιά  περιπέτεια  σκέφτομαι  να  σας  διηγηθώ

μα  δυσκολεύομαι  γιατί  μοιάζει  μυθοπλασία,

είναι  από  εκείνες  που  γεννάει  του  ψεύτη  το  μυαλό

και  πρόσθεσε  η  ζωή  πλατώ  και  την  σκηνοθεσία.

Όσο  θα  την  διαβάζετε ... στη  ρίμη  αφεθείτε

χωρίς  συμβατικούς  φραγμούς  ... της  όποιας  θεωρίας,

και  ίσως  νοιώσετε  έκπληκτοι ... μα  και  γοητευθείτε ...

καθώς  τμήμα  θα  γίνεστε  αυτής  της …

Α

Λαμβάνω

απο το στόμα σου

το μονοξείδιο της απόστασης.

Της δικής σου απόστασης.

Και ο αφανισμός

δεν έρχεται καθόλου ασυναίσθητα.

Β

Εδώ,

σταματά το κορμί,

μες στους αιώνες.

Μπροστά του,

βρίσκεται

η βλοσυρή μορφή

της μοναχής ψυχής.

Πίσω,

απο τα…

Σε ένα τσιγάρο έβαλα του κόσμου όλα τα λάθη

και στάχτη  σαν εγίνηκαν τα πέταξα στην άκρη

τα πήρε ο αέρας μακριά τα σκόρπισε το κύμα

το ξόρκισαν οι άγγελοι του κόσμου όλο το κρίμα

Σε ένα λουλούδι χώρεσα του κόσμου την αγάπη

το φύτεψα στον κήπο μου το πότισα με δάκρυ

μαζεύτηκαν οι μέλισσες μοιράσανε τη γύρη

σε όλη τη γη την δώρισαν να γίνει πανηγύρι

Σε ένα κρασοπότηρο στάλαξα την ελπίδα

να πιει ο κόσμος από αυτό…

Φωνάζουν τα φρένα μας "Απών¨",

γιατί σε λάθη το παρόν

τα έβαλε ξανά ν' ακουμπήσουν

Προσπεράσαμε λυγμούς,

κι ό, τι αναστεναγμούς

μπορούσαν να μας κρατήσουν

                Ρ

Εκτός κορμιού η πορεία,

ψάχνει μιά όαση.

Από τόσο σκληρή απουσία

φτιάχτηκε μιά κόλαση.

Και παρόλα τα όνειρα παντού,

για μιά στιγμή κακού…

*

Κοντά  στης  πλώρης  τ` άλμπουρο,  στη  μπίντα  καθιστός …

στη  λάβρα  του  καλοκαιριού, σε  λήθη  αφημένος,

αναπολούσα  της  ζωής  το  φαύλο  καθεστώς

με  τρόμο  που  με  έκανε  να  νοιώθω  παγωμένος ...

Κι  έτσι  όπως  εξεμάκραιναν  στην  τροπική  βραδυά

στον  αχανή  ορίζοντα ,  των  πελαργών  τα  σμήνη ,

φωνή  απο  τα  σύννεφα  ακούστηκε  τραχειά ...

μια  προφητεία  θύμιζε  γιά  κάτι  που  θα  γίνει…

Να  ξαποστάσεις  έγυρες  στις  ντούκες  ιδρωμένος 

τον  φαγωμένο  κάβο  μας  γιά  μαξιλάρι  έχεις ...

σκυλίσιου  μεροκάματου  την  κούραση  λουσμένος 

πάντα  γελάς  στα  δύσκολα ,  γιά  να  μπορείς  ν` αντέχεις ...

Στο  μαυρισμένο  δέρμα  σου ... στη  αντηλιά  γυαλίζει

κείνο  το  πρόστυχο  τατού  που  χτύπησες  στη  Ντόχα , 

μ` αναίδεια  βρωμόλογα  το  στόμα  σου  γρυλίζει

πως  θάθελα  το  θράσσος  σου  εκ  φυσικού  να  τόχα…

https://youtu.be/QSZ8qpjUNhw

Μουσικη-ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ερμηνεια- ΡΑΝΙΑ ΤΕΚΟΥ

Πίσω από τα λάθη σου, η στάχτη

και τ' αποκαΐδια μιας καρδιάς

τ' όνειρο στριμώχθηκε σε μια άκρη

κι…

=======================

Με χασίσι θα τη βγάζουμε ωραία

«Πρώτα ο πολίτης» ..τι παρέα !

Μέσα στο ταγάρι η Τίνα έχει

απ’ την Κρήτη το καλό και το προσέχει.

Κι ο Ρομπό- ψηφί- και πέρα βρέχει …

Με μπάφους στην ευρωβουλή

με φούμες κατεβαίνει

στα άδυτά μας μπαίνει.

Ο Σόρος δίνει συμβουλή.

-Κάντε το μπάφο νόμιμο !

Κι ο Τζέφρυ προσοχή !

Μέσα στην εποχή.

Μας τον πρεσάρει…

Στο τραπέζι,

πάντα

σε λίγες φωτογραφίες,

βρίσκονται

η χαρά,

η λύπη,

η αγωνία

και γενικά

όλη η ξηρά τροφή,

υποτίθεται,

της ζωής.

Σ' ελάχιστα κάδρα εικόνας

και νεκρής φύσης

απομυζάται αιώνια

η παρηγορία ενός γεγονότος,

κι έτσι

δεν ξεβράζεται

η χλωμάδα

που αναδίδουν

όλες αυτές οι ώρες,

οι προορισμένες

αποκλειστικά,

για αυτοκατανάλωση.

Τα διαμάντια της ζωής σου

τα έχεις μέσα στη ψυχή σου

και θα λάμψουν ένα ένα

σβήνοντας τα περασμένα

ψάξε λίγο μην διστάσεις

εμμονές να προσπεράσεις

η ζωή σου είναι απάτη

ψάχνοντας θα βρεις την άκρη

Να το ξέρεις θα πονέσεις

μα αν το θέλεις θα μπορέσεις

τη ζωή να κατακτήσεις

και σελίδα να γυρίσεις

Σίγουρο είναι θα δακρύσεις

πρόσεξε να μην λυγίσεις

κάθε πόνος στην καρδιά…

Βρίζουμε τους πολιτικούς του μπήξε και τους δείξε

όλοι εμείς οι άγιοι, άγγελοι κι αρχαγγέλοι,

εσένα κάθε εαυτέ κοίτα πρώτα και φρίξε

που πάνω απ' όλα έβαλες προσωπικά ωφέλη.



Εσύ με το αυθαίρετο μιλάς γι αυθαιρεσίες

κι αυτός που απ' το παράθυρο την έπιασε τη θέση,

τσίπα δεν έχεις και μας λες για αξιοκρατίες,

κάποιος στην τάξη, μασκαρά, να σε ανακαλέσει.



Ηθικολόγε μου εσύ που έχεις κάνει όργια

και που τις αμαρτίες σου τις έχεις…

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΜΑΥΡΑ

Ας είναι τα μαλλιά μου μαύρα,

Δε δροσίζει ποτέ η αύρα,

Έχω μες τα στήθη λαύρα,

Ας είναι τα μαλλιά μου μαύρα.

Οι γνωστοί μου και οι ξένοι,

Με λεν περίπτωση χαμένη,

Με κοιτούνε λυπημένοι,

Οι γνωστοί μου και οι ξένοι.…

Δε ξέρω

πόσο μακριά κοιμάται

η αλήθεια σου.

Σε τι πρόσωπο πρέπει

να μιλάω

για να την ξυπνήσω.

Σε πρώτο,

σε δεύτερο,

σε τρίτο...

Μαζί

με την αποστασιοποίηση,

εμφανίστηκε

κι ένα σκοτεινό σημείο

στον ενθουσιασμό:

Ο χώρος που κατέκτησε

το αίσθημα λάθους.

Δεν είμαι

πλέον

ικανός για τα πάντα.

Απόκτησα επιφυλάξεις.

Δουλες,δουλες,δουλες...

Ανωμαλες καριολες

Καταρευση του πνευματος

κ τοπο στις ορμονες.

Φαντασιακο ντελιριο

πληγμα μονοτονιας.

Μοιαζει με την αποπειρα μιας αυτοκτονιας.

Τουλαχιστον συμβαδισε μ'αυτο της κοινςνιας.

Στις ρεματιες ξεχυθηκε,στους δρομους,

κυκεωνες..

Αναμαλλιαρες μαγισσες

Κοκετες μαζεμενες.

Αλανια κ ξυπολυτοι

ανυπαρκτοι κ ανωριμοι,

ειναι οι ιδιοι,γνωριμοι

μαλακες…

ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΜΟΥ (Β!)

Παναγίτσα μου να με βοηθήσεις,

Πια να μου περάσει η κρίση,

Την υγειά μου να χαρίσεις,

Να χωρέσω όλη τη Χτίση.

Παναγίτσα μου να με φωτίσεις,

Για να βρω κι εγώ τη λύση,

Τα κρίματα να μου συγχωρήσεις,

Να σώσω την ασθενή μου φύση.…

Σαν θάλασσα μου χόρεψες

απόψε στ’ όνειρό μου

και ήρθες και μ’ αντάμωσες

σαν σκέψη στο πηγεμό μου.

Σαν θάλασσα μου μίλησες

και πήρες τη καρδιά μου

τη χάρισες στα κύματα

που σ’ έφεραν κοντά μου.…

Τρελες διασκευες

ατιθασα νιατα

μαστουρωενοι νεολαιοι

Τρελοι μπασταρδοι

εξεγερμενοι καριοληδες

Διασκεδαση με καθε ευκαιρια.

Υπνος ασυμετρος.υπνος βοιδισιος

υπνος γλυκος.Ταβλα...

Ρεμπετικες καταστασεις...

Νταγκλα.

Ενδοξη ανια.

Περιφρονηση τιμης

Τιμη της περιφρονησης ξεπεσμενη

Ξεπεσμενο αγωνιωδες ενστικτο

Μπαλα απο γρασιδι

Πανια,σεντονια,μουσαμαδες

Καγκελα...τα βλεπω,ειμαι εξω κ τα…

===================

Τον έχει χάσει ο ντουνιάς

μήνες εξαφανίζεται.

-Νά ‘ναι κανας παραξενιάς;

Σα φούστα δεί εμφανίζεται !

Δε ρίχνει έναν παρά τριγύρω

μόνο το μνί κοιτά μπροστά,

τον έχει κάνει η μοίρα χήρο

κι εχει τα φώτα του σβηστά.

Έχει για άλλοθι τον πόνο

να φέρεται γαϊδουρινά,

στα μνάκια λέει: -Αχ πως λιώνω

και καίγομαι παντοτινά …

Νιώθω τον πόνο τον…