Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Αύγουστος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (103)

Τα χιλιαδες κυματα

Τσάρκα βγήκα να ψαρέψω

Με βαρκούλα και πανί

Στο όνειρο να ταξιδέψω

Με φιλιά στην κουπαστή

Δόλομα έχω την καρδιά μου

Και γλυκιά ματιά μαζί

Και σημάδια τα φιλιά μου

Που σ’ αφήσαν στο κορμί

Και τα χιλιάδες κύματα

Μου δίνουνε μηνύματα

Ζηλεύουν το κορμί

Χιλιάδες τα σκιρτήματα

Και της καρδιάς τα σήματα

Του έρωτα σου οι στεναγμοί

Βάρκα είναι το κορμί σου

Η καρδούλα σου πανί

Τ’ όνειρο μου δεν θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 13 Αύγουστος 2009 στις 18:58 — 6 σχόλια

ΓΛΕΝΤΙ

Λοιπόν απόψε , θα γελάσουμε δυνατά για ν’ακουστούμε

σε κάθε απόμακρη και σκοτεινή γωνιά των ουρανών μας .

Θα κάτσουμε όλοι μαζί γύρω από το τζάκι

και τότε εγώ θα πετάξω με μανία στη φωτιά ,

τα θλιμμένα παραμύθια της γιαγιάς ,

που ‘χα φυλάξει για καιρό στη φόδρα

του χιλιοφορεμένου μου τζιν παντελονιού .

Και από τη στάχτη τους θα φτιάξω τα βήματα ,

για τους καινούριους δρόμους που θα περπατήσουμε ,

από αύριο .

Κι ίσως ξεγελάσω τις ρυτίδες που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 13 Αύγουστος 2009 στις 15:13 — 4 σχόλια

ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Βαρέθηκα υποσχέσεις να ακούω,

το σήμα του κινδύνου πια κρούω,

συ έταξες αγάπη για να δώσεις,

ότι απέμεινε κάνε κάτι να σώσεις.

Δεν θέλω να με παρακαλέσεις,

ούτε μπρος τα πόδια μου να πέσεις,

αν γίνετε τη στάση να αλλάξεις,

τη μάσκα σου για πάντα να πετάξεις.

Κουράστηκα στραβά να παραβλέπω,

στο λέω πως άλλα δεν σου επιτρέπω,

αν δεν ζητάς μαζί μου για να παίξεις,

θέλω σαν άνθρωπο να με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 13 Αύγουστος 2009 στις 14:42 — 3 σχόλια

Η υπόσχεση του Φεγγαριού

Γλυκοχαράζει η αυγή και το φεγγάρι σβήνει,

με είδε που ήμουν ξάγρυπνος και υπόσχεση μου δίνει.

"Φίλε μου μη σκοτίζεσαι μην έχεις στεναχώρια,

μα δυναμώνει ο έρωτας τώρα που είστε χώρια.

Κι αυτή να ξέρεις σ’ αγαπά και μου το λέει τα βράδια,

πως τα φιλιά σου νοσταλγεί και τα γλυκά σου χάδια.

Κι άλλες βραδιές μονάχη της κάθεται και μιλάει,

κι εγώ που την κρυφάκουσα λέει πως σ’ αγαπάει."

"Φεγγάρι μου σ’ ευχαριστώ τα λόγια σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 13 Αύγουστος 2009 στις 11:50 — 4 σχόλια

Δεσμώτης …

Ακούραστη η μοίρα μου σαδιστικά

ζηλόφθονα τις μέρες μου κεντάει ,

αργά και σταθερά μεταμορφώνοντας

κάθε μου όραμα σε κάτι που πονάει .

Τυχάρπαστες της ευτυχίας οι στιγμές

αλλοτινές αγάπες μου θυμίζουν ,

οι περιπτύξεις μου γεμάτες ενοχές

στο λάβαρο του κόσμου ανεμίζουν .

Ισχνός , ανίκανος στο ύψος να σταθώ

των περιστάσεων και των κινδύνων ,

χάνομαι μέσα σε δειλές υπεκφυγές

και τα προστάγματα των υπευθύνων .

Ωχρός… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 12 Αύγουστος 2009 στις 17:35 — 5 σχόλια

Σπασμένο γυαλί …

Με ένα γυαλί σπασμένο κόβω τους δεσμούς

κι όλα τα όνειρά μου εξορκίζω ,

σύνορα σπάω ... λύνω τους χρισμούς

το παρελθόν μπορώ και αφορίζω .

Σ`ένα φθαρμένο χάρτη μνήμες ξαναζώ

τον ψυχικό βυθό αναμοχλεύω ,

τον εαυτό μου ψάχνωντας να ξαναβρώ

άνεμος γίνομαι και ταξιδεύω .

Στην οικουμένη όλη περιφέρομαι

εκεί που μ` έβρισκες πλέον μην ψάξεις ,

ενσωματώθηκα με τα φαντάσματα

σκύψε και άκουσε ... μα μη φωνάξεις .

Είμαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 11 Αύγουστος 2009 στις 21:00 — 2 σχόλια

Πριν φθάσουμε στο τέρμα

Πριν κατεβούμε τα σκαλιά
Πρέπει να τ'ανεβούμε
Και να γευτούμε τα φιλιά
Αγάπης πριν χαθούμε

Να νιώσουμε τα όνειρα
Καθώς ψηλά πετάμε
Της πίκρας τα λασπόνερα
Στη γη όταν γυρνάμε
Το δυνατό τον έρωτα
Με τα σπασμένα φρένα
Και βράδια αξημέρωτα
Πριν φθάσουμε στο τέρμα

Πριν μας πονέσει η ζωή
Πρέπει να τη χαρούμε
Και να ζηλέψει η ψυχή
Προτού να προδοθούμε

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 11 Αύγουστος 2009 στις 10:30 — 1 σχόλιο

Μικρή νησιωτοπούλα μου

Θ΄ ανέβω στα Ιμαλάϊα στη στέγη όλου του κόσμου,

να το φωνάξω δυνατά πως σ’ αγαπώ μικρό μου.

Θα γίνω κύμα με αφρό το Αιγαίο να σεργιανίζω,

κι όπου σε βρω να κολυμπάς τούμπα να σε γυρίζω.

Στην αμμουδιά που λιάζεσαι θα γίνομαι μελτέμι,

να σου μπερδεύω τα μαλλιά και το κορμί να τρέμει.

Στο φοίνικα σου στην αυλή θα γίνω αηδόνι,

να κελαηδώ για σένανε όποτε είσαι μόνη.

Κι όταν ο ήλιος χάνεται κι αρχίζει να νυχτώνει,

για το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 11 Αύγουστος 2009 στις 1:00 — 1 σχόλιο

φλογα η ματια

βαρκουλα το κορμακι σου
πανω στο κατασπρο σεντονι
δροσατο τ' αχειλακι σου
γλυκο ταξιδι που δε σωνει

φωτια που καιει η αγαπη σου
λαβα καυτη ο ιδρωτας τρεχει
λιβας ζεστος η ανασα σου
φλογα η ματια σ' οποιον αντεχει

αερακι το τραγουδι σου
μεσα στα δεντρα οταν φυσαει
σαν δινη η αγκαλη σου
τ΄ ανεμου π' αγρια ξεσπαει

Προστέθηκε από τον/την Τάσος Θ. στις 11 Αύγουστος 2009 στις 0:24 — 2 σχόλια

Ινδικός ...

Άδολο φως ειρηνικά παντού σκορπά

το λυκαυγές την πλάση απαλύνει

κι ο κουρασμένος ήλιος που τ` ακολουθεί

με ξόρκια ιερά τα μάγια λύνει .

Τότε ξεχύνεται θάμπος σαν αστραπή

και η ψυχή τον Πλάστη της δοξάζει ,

σαν συντονίζεται με ουρανό και γη

και μυρωδιές που φέρνει το αγιάζι .

Τα σύννεφα που γέρνουν στον ορίζοντα

αθάνατες , αιώνιες υπάρξεις ...

παιδιά του άνεμου, αλλάζουν σχήματα

πρωτού στο άπειρο πάλι τα χάσεις .

Με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 10 Αύγουστος 2009 στις 21:35 — 2 σχόλια

Την ώρα της δύσης.

Την ώρα της δύσης

Αφήνοντας τον ήλιο να σβήσει

σ’ ένα γλυκό καλοκαιρινό δειλινό

συνωμοτεί όλη η φύση ν’αφήσει

ότι πιο ωραίο μπορούσα να δω

στο τέλος της μέρας αρχίζει η νύχτα

φεγγάρι και αχτίδες μαζί σας κοιτώ

να πιεις σε ποτήρι ποτό Μαργαρίτα

μ’αλμύρα φτιαγμένο απ’ωκεανό

σε χρώμα ντυμένο πορφύρα ανοιχτό

γαλάζιο να δένει το φως της σιωπής

του Γκόγια κλεμμένο κρυφό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 10 Αύγουστος 2009 στις 20:00 — 1 σχόλιο

2ο Βραβείο στους πανελλήνιους ποιητικούς αγώνες Λευκίμμης Κέρκυρας

(Αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω και δημόσια, τον μαέστρο κ. Σπύρο Σαμοϊλη και τους υπόλοιπους συντελεστές των ποιητικών αγώνων Λευκίμμης Κέρκυρας, για την καταπληκτική φιλοξενία και την αξέχαστη εμπειρία που μας προσέφεραν!

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η αγάπη αυτού του ανθρώπου, για την ποιοτική μουσική και τους νέους δημιουργούς!

Η δουλειά που κάνει σ'αυτην την πανέμορφη γωνιά της Ελλάδας, αναγνωρίζεται πια από όλο και περισσότερους ανθρώπους.

Φίλε μου Σπύρο, αυτές οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 10 Αύγουστος 2009 στις 18:54 — 3 σχόλια

Ισως ...

Νοιώθω πως είμαι κάποιο σκεύος ιερό

κάποιο πετράδι μες την άμμο ξεχασμένο ,

ένα κοχύλι στον πλατύ ωκεανό

την αποκάλυψη να έρθει περιμένω .

Νοιώθω τ` αστέρια όλα νάχω αδελφούς

με τους αγγέλους και τους δαίμονες θα παίξω ,

με θείο μύρο θέλω να εξαγνιστώ

αν τύχει πάλι να παρασυρθώ και πέσω .

Φτερό στον άνεμο θα γίνω πριν χαθώ

τ` άστρο του Νότου μιά στιγμή γιά να αγγίξω ,

στο αρχιπέλαγος του νου θα βυθιστώ

όταν εξοντωθώ και ναυαγήσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 9 Αύγουστος 2009 στις 20:14 — 3 σχόλια

ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Κίτρινα φώτα στις λεωφόρους της νύχτας μου .

Ήχοι σιωπής , πνιγμένα κορναρίσματα ,

ιστορίες ζωής που αγκαλιάζουν την φλεγόμενη άσφαλτο .

Στο φανάρι έχει ανάψει κόκκινο εδώ και αιώνες .

Και εγώ που έχω ξεμείνει

σε τούτο το μποτιλιάρισμα των ματωμένων ονείρων ,

προσμένω ακόμα να διασχίσεις το δρόμο μου .

Δε χωράνε πια , φοβισμένοι διαβάτες εδώ πέρα .

Μονάχα περαστικοί της φυγής , που κοιτάνε κατάχαμα γιατί δεν πρέπει να σ’αντικρίσουν στα μάτια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Μιχάλης13 στις 9 Αύγουστος 2009 στις 18:47 — 2 σχόλια

Φτερωτός θεός ...

Αργά και μεγαλόπρεπα κάθε αυγή προβάλλει

στην άκρη του ορίζοντα ο φτερωτός θεός ,

μέσα σε μύρια χρώματα τον κόσμο περιβάλλει

στο χρυσαφένιο δίχτυ του , χαρίζοντας του φως .

Υπέρλαμπρη του ήλιου η φανέρωση

τη μέρα που ακολουθεί σφραγίζει ,

νικώντας τις σκιές και τα φαντάσματα

εικαστικά τη φύση ζωγραφίζει (χρωματίζει) .

Η κτίση μεταβάλλεται απλά

ο άνεμος ξυπνάει και σαλεύει ,

λες και συμβαίνει κάτι μαγικό

η πλάση όλη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 8 Αύγουστος 2009 στις 17:27 — 2 σχόλια

Άλλη μια νύχτα

Άλλη μια νύχτα στο μυαλό μου τριγυρίζεις

ότι κι αν κάνω, εσύ πάντοτε κερδίζεις

ένα τηλέφωνο κρατάω μ’ αγωνία

και επιμένω να σε ψάχνω με μανία

Άλλη μια νύχτα, να σε θέλω απεγνωσμένα

άλλη μια νύχτα, να πεθαίνω εγώ για σένα

άλλη μια νύχτα, σε μια σκέψη έχω χαθεί

άλλη μια νύχτα, θεέ μου έχω τρελαθεί…

Άλλη μια νύχτα σε κοιτάζω μεσ’ το ουίσκυ

ξυπνάει ο ήλιος, πάλι άυπνο με βρίσκει

σαν μαγικό ποτό με έχεις ζαλίσει

γιατί θυμάμαι όσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 7 Αύγουστος 2009 στις 23:30 — 1 σχόλιο

Υπερβάσεις …

Στο χρόνο ταξιδιώτης δίχως σκάφανδρο

μεσημβρινή διάλευση της γνώσης ,

νοητική κατάδυση στο παρελθόν

όλα εικονική πραγματικότης .

Κυκλώπιες μορφές που περιφέρονται

κάτι αγαπημένο μου θυμίζουν ,

στο είναι μου μπορούν και επεισέρχονται

και τις κρυφές πληγές μου να αγγίζουν .

Σαλπίζουν της Ιεριχούς οι σάλπιγγες

το πνεύμα στροβιλίζεται σε δίνη ,

πρωτού με μύρο στην πυρά να βαφτιστεί

και φως ουράνιο έτσι να γίνει .

Στέκομαι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 7 Αύγουστος 2009 στις 18:00 — 2 σχόλια

Η πανσέληνος

Την ματιά σου απόψε ρίξε
στο ολόγιομο φεγγάρι,
η δική μου περιμένει
ώρα εκεί για να την πάρει.

Και οι δυο ματιές αντάμα
τις καρδιές μας θα ενώσουν,
του έρωτα μας την λαχτάρα
και τον πόθο να φουντώσουν.

Τι κι αν τόφερε η μοίρα
κι είσαι τώρα μακριά μου,
το ολόγιομο φεγγάρι
θα σε φέρει ευθύς μπροστά μου!!!

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 7 Αύγουστος 2009 στις 2:13 — 2 σχόλια

Πρωτότοκος ...

Σαν αετός παράτολμα θα ανεβώ

στα υψηλά ρέυματα του αιθέρα

και σαν αρχάγγελος θα μεταρσιωθώ

θα ενσωματωθώ με τον αέρα.

Ευθυτενής ... περήφανος θα εγερθώ

εν μέσω πλήθους ... Πάτερ !!! ... να φωνάξω ,

κι ύστερα στης ψυχής μου το κενό

θ`αποσυρθώ και γοερά θα κλάψω .

Στο χρόνο θα εισβάλω αναιδέστατα

της ιστορίας σκίζω τις σελίδες

αμφισβητώ τα τότε και τα έσχατα

προσβάλω ήρωες και ηρωίδες .

Γκρεμίζω όλα τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 5 Αύγουστος 2009 στις 15:00 — 4 σχόλια

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΠΟΤΕ!

Συγνωμη που διακοπτω την ηρεμια σου..... Θελω να σε ρωτησω κατι...

Μπορεις αυριο το πρωι να φυγεις για να κανεις το γυρο του κοσμου,να ταξιδεψεις παντου,σε καθε ακρη της Γης;

Εστω,να πεταχτεις για μια μερα μεχρι την Κρητη ή για καφε στην συμπρωτευουσα;

Μπορεις να μιλησεις ξενες γλωσσες,να συννενοηθεις με διαφορους ανθρωπους πανω στον πλανητη;

Μπορεις να γινεις ακροβατης αν το θελησεις; ζωγραφος; αστροφυσικος;

Ισως ενας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ekptwtos στις 5 Αύγουστος 2009 στις 8:21 — 6 σχόλια