ΓΛΕΝΤΙ

[Μιχάλης13]

Λοιπόν απόψε , θα γελάσουμε δυνατά για ν’ακουστούμε
σε κάθε απόμακρη και σκοτεινή γωνιά των ουρανών μας .
Θα κάτσουμε όλοι μαζί γύρω από το τζάκι
και τότε εγώ θα πετάξω με μανία στη φωτιά ,
τα θλιμμένα παραμύθια της γιαγιάς ,
που ‘χα φυλάξει για καιρό στη φόδρα
του χιλιοφορεμένου μου τζιν παντελονιού .
Και από τη στάχτη τους θα φτιάξω τα βήματα ,
για τους καινούριους δρόμους που θα περπατήσουμε ,
από αύριο .
Κι ίσως ξεγελάσω τις ρυτίδες που στριμώχτηκαν
στα μάτια μας , για να βλέπουμε τα χρώματα αλλιώς .
Θα είναι όλα τόσο αστεία , θα δείτε .
Έπειτα θα σας σερβίρω εκείνο το κρασί
που πρωτοήπιαμε στις παρυφές της εφηβείας μας .
Ναι εκείνο που μας ζάλιζε δίχως λόγο ,
με το έντονο άρωμα και τις υποσχέσεις
που χωρούσαν σε κάθε γουλιά ,
για μια ζωή ολόκληρη που είχαμε μπροστά μας .
Μη φοβάστε δε δε θα μας ζαλίζει πια ,
μετά από τόσα βράδια στο ίδιο τοπίο
ξεθύμαναν οι γουλιές μας .
Μονάχα τα μεγάλα λόγια στον πάτο του ποτηριού
έχουν απομείνει , εφιαλτικά όνειρα
που κατατρώνε τα φεγγάρια μας .
Αφού πιούμε αρκετά θα τραγουδήσουμε βέβαια
σαν δανειστούμε τους ήχους των διαδρομών μας .
Κι ας διαλέξει ο καθένας ένα τραγούδι
για τη δικαίωση της μέρας του και τον ήλιο
που ανατέλει μαζί του τις χαραυγές .
Και θα κουβαλάει κάθε μελωδία τις ιστορίες
που ζωγραφίζουμε στα θολωμένα τζάμια τις νύχτες .
Έτσι θα ενωθούν τα τραγούδια μας ,
με τους καπνούς που επιβιώνουν στο γεμάτο τασάκι .
Μα είδατε πόσο αστεία είναι όλα ;
Μόνο προσέξτε δεν πρέπει να δακρύσει κανείς .
Συμφωνήσαμε όλοι πως απόψε ,
θα γελάσουμε δυνατά .

[Παντελής]

....και θα γελάσουμε μπρος το φωτογράφο,
όπως μας δασκάλεψαν σα παιδιά.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Έλλη]

Μονάχα τα μεγάλα λόγια στον πάτο ενός ποτηριού
έχουν απομείνει
καλησπέρα Μιχάλη

[ermioni]