(Στους  …πολιτικάντηδες )

Εσύ!  Έχεις  μάθει  ανέμελα

να περπατάς  στα σύννεφα.

Σε μια πραγματικότητα

να ζεις  εικονική.

Προσγειώσου  κι’ ακολούθησε

τα  δύσβατα πατήματα,…

"Στους στιχοφίλους"

Όλες οι μέρες που `ρχονται

Να φέρνουν την υγεία

Κι ο Άγιός σας πάντοτε

Σκέπη και προστασία..

Η άνοιξη του έργου σας

Καρπούς να μεγαλώνει

Την ομορφιά στα μάτια σας

Να τη μετουσιώνει...

Σε ψυχικά χαρίσματα

Κι αυτά στον πλούτο όλο

Στα χέρια σας περίσσευμα

Να χαίρεστε τον κόσμο....

Τάσος Παντ. Δασκαλάκης

Γράφω στ' όνειρο, στην οπτασία

που καταπίνει τον κόσμο, το είδωλο...

Γίνομαι ένα με Εσένα και ταξιδεύω

όμορφα πάνω απ' το χώμα, πάνω απ' τη θάλασσα.

Κλείνω, μεγάλη περιπέτεια...

"Εγώ είμ' η Βέργα τ' Αλμυρού

κι όσα με βρούσι τα μπορού..."

Εσύ, του Νότου καύχημα, του Ταίναρου βλαστάρι

πατρίδα πετρογέννητη, μοιρολογίστρα Μάνη

που έχεις προγόνους σου θεούς, τον Άδη και τον Άρη,

εσύ λαμπρό κι απάνεμο των Σπάρτακων λιμάνι

Της πέτρας είσαι γέννημα και του λιοδέντρου θρέμμα,

λιθάρια είναι τα πλούτη σου, λαλούδες τα προικιά σου

ζυμώθηκες μες στη φωτιά μέσα σε λάδι και αίμα

και τ' άνθη…

https://youtu.be/T2f3umCn4L4

Δισκος-Ποτε αληθεια ,ποτε ψεμα

Μουσικη-Χρηστος Γιαννοπουλος…

Χαμένη αθωότητα

 των παιδικών μου

ονείρων,

που έσβησες απρόσμενα

 στην αίολη

σαγήνη των αισθήσεων,

στων παραισθήσεων

 την ένοχη…

Κοιμούνται τα ονείρατα

κάτω απ' το σεντόνι,

μ' ένα τραγούδι ξύπνα τα

και τίναξε τη σκόνη.

Ξεθωριασμένα όνειρα

στήσε στα καβαλέτα,

χρώματα ρίξε ζωηρά

στου νου σου την παλέτα.

Άπλωσε πάλι τον καμβά

και με τις πινελιές σου

ξ-άνοιξε…

'

Σήμερα βρέχει απ’ το πρωΐ

μέσα στο σπίτι καθηλώθηκα,

στού νέτ την αχαλίνωτη ροή

βγήκα και ξάνα-βεβηλώθηκα …

Στα σάϊτ γύριζα των ποιητών

να νιώσω σύντροφων σπιρτάδες,

και πάλι βρήκα, ..χμ.. παρντόν,

αντί για ποίηση ..κουράδες …

Κατά τη γνώμη μου, ..το λέω,

το ποίημα πρέπει να αγγίζει,

χορδή καρδιάς κι ένα ωραίο

φόντο ψυχής να ζωγραφίζει…

Ένα αεράκι που φύσηξε

δρόσισε το καυτό λιοπύρι..

Μια σταγόνα που κύλησε

μάγεψε το δρόμο του μετώπου..

Το ηλιόλουστο όραμα πεταλούδισε εμπρός.…

Ενθυμήματα...

Που 'ναι 'κείνα τα μάρμαρα 

τα 'ματοβαμμένα,

που 'χαν τον ήλιο για τροφή,

που 'χαν προσκέφαλο το λόγο.

Αυτά τα 'πνεαν και τα διατηρούσαν

γράφοντας κ' ξαναγράφοντας τα ριζικά τους.

Ο ήλιος παράμεινε ο ίδιος, ο λόγος, όμως,

χάθηκε...

στην αναζήτηση.

Χιλιάδες χρόνια 'ψάχναν και γύρευαν τη γραφή

του λόγου,…

 

Θέλω ν ανοίξω μια αγκαλιά

για να σας κλείσω μέσα,

κι ως σιτεμένος να σας πω

για των ανδρών τη μπέσα

μπέσα δεν έχουνε πολλοί

και τις ψυχές παιδεύουν,

κορφεύουν μόνο το κορμί…

Η νύχτα μου χαμογελά

μου κλείνει και το μάτι

έτσι μου παίρνει τα μυαλά

μεσάνυχτα και κάτι…

Να θες

Να διψάς

Πρόσωπο πρωινό φρεσκοπλυμένο

την καλημέρα σε αυλή με λουλούδια

και ο δρόμος απέξω πλακόστρωτος

Να περπατάς να χαιρετάς

παιδιά να προσπερνάς που παίζουν

Μυρωδιά από γιασεμί

και ζυμωτό ψωμί

γειτονιά του ονείρου

Η καρδιά σε μια γωνιά να περιμένει

ένα φιλί για προσευχή

θα είμαι εκεί σαν σουρουπώσει



Μια ζωή που δεν ζητά

άλλο από φως για να φυτρώσει

Μια ματιά

που να κοιτά σαν παναγιά

και να…

'

Νιός φουντωμένος στέκεται

και λέει στην καλή του..,

ορμονοδιαπλέκεται

θολώνει η κεφαλή του

η γλώσσα περιπλέκεται

μιλάει με την ψ@λή του …

«Νιώσε τι έχω στην καρδιά

κι άκου τι χτύπο κάνει,

ζήσε του πόθου τη βραδυά

της γλύκας την πλεκτάνη …

Δώσε μου τα πολύτιμα

κι εγώ θα τα εκτιμήσω,

μη θορυβείς το ζήτημα

θα σε αναβαθμίσω !

Έλα…