Εκει μεσα στο σαβανο
θ' αρχισες πια να λιωνεις , ξαπλα στη πλακα
και τα σκουληκια πια αργα και βασανιστηκα για κεινα
εχουνε χρονο μεχρι εγω να 'ρθω να σε ανοιξω
για να βρεθουμε σε γιορτη
με λαδι να σ' αλειψω και κοκκινο κρασι
απ' του Ληστά , που σαν λικερ το επινες απ' τα δικα σου αμπελια
Ουτε του χρονου μανα...

ΕΤΣΙ…

Για τη μητέρα μου





Πόσες λέξεις και πόσες εικόνες χρειάζονται

για να περιγράψουν την πηγή της ζωής;



Εσένα που είσαι το κέντρο του κόσμου ,

η αρχή και το τέλος...



Η αγκαλιά σου είναι το καθαρτήριο της ψυχής

και η λύτρωση από τον πόνο του μαρτυρίου....

Στέκεσαι εκεί σαν ένας άγγελος λουσμένος στο φως

που απλώνει τα φτερά στα δικά του πλάσματα. ...



Παράδεισος η παρουσία σου, κόλαση η απώλεια σου...



Πάντα ήσουν κοντά…

Σαν χαραγμενος βραχος η αγαπη και η σπιθα της ομολογιας του ερωτα μας.

Σαν βουρκωνουνε τα ματακια σταλες τα δακρυα γλυκοπιοτα καταφθανει ο στεναγμος,

σαρωνει το παθος σου η λογικη χανεται μεσα σου, κι ο Κοσμος μπροστρα σου φανταζει τοσο μικρος.

                      Ματαια αντιστεκομαι απεναντι σου. Δακρυσταλλα παραπονα τα ναζια σου.

                        Χαδι μυρο πολυτιμο η συντροφια σου. Αρχαγγελοι κερνουνε το…

Με κοιτάς, σε κοιτώ & οι 2 με σιγουριά

πως το παρελθόν έραβε κάποτε κοινές αναμνήσεις

ώστε όταν μετά τις φοράμε,

να θυμίσεις εσύ εγώ & εγώ εσύ . .

Αλλά,

δε ξέρεις ποιος είμαι . .

μα ούτε & εγώ εσένα..

αφού είμαστε ίδιοι άλλωστε .…

Χοντρες οι ψιχαλες της βροχης που πεφτουνε στην καρδια του κατακτητη της ψυχης.Ο ηλιος κανει συνδιασμο ομορφο με το τρεχουμενο και κατασταλακτο νερο καθως πεφτει στην παγιδα του ερωτα στην ακρη ενος ουρανιου τοξου υπαρχει το παθος συντρομο και δυνατο στοιχειο για καθε λαθος.Βρεχει δυνατα η καρδια ξανα χτυπα.Εκει που δεν περιμενες με βρικες στην ακρη ενος ηλιοτροπιου γεματου συγκινηση...Του αποσπεριτη ενος φεγγαριου και του ηλιου.

Η ψυχή μου ακούει



Η ψυχή μου ακούει το σκυθρωπό της νύχτας…

Τρία κουβάρια

σε , μια…

γιὰ τὸ πικρό μας δὰ τὸ καρβέλι,

(κι' ἄλλα πάνω μας μὴν πέσουν βέλη),

νέον λήσταρχο Νταβέλη

βρήκαμε· τὸν "Κουβέλη".

Δὲν εἶναι δὰ παράξενο!... μὰ, καὶ πάλι, τὶ μὲ μέλλει;

Ἔμπνευση νἄχω! Μὲ Σάτιρες τοῦ Λήσταρχου "Κουβέλη",

νέα συγγραφικὴ σαιζὸν ἀστρολόγοι μοῦ προφητεύουν.

Καὶ, γιὰ νὰ βραβευτῶ κι' ἐγὼ,…


''
ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ''


οι δυό γροθίτσες μια…

Η ώρα πέρασε







Όλο λες ότι η ώρα πέρασε….

Το όνειρο πάει να κοιμηθεί

αντάμα με το ψέμα…



Ραγίζει με το νου το άπειρο

σκορπίζουν τα κομμάτια του

με ένα άδειο βλέμμα…



Μακριά ακούγεται ένα κλάμα

ζητά σπαρακτικά βοήθεια

θέλει να σωθεί…



Στοχεύει στην καρδιά σου την ευαίσθητη

να σε πλανέψει να σε συγκινήσει

μάταια προσπαθεί…



Μόνος… δειλός ..διστακτικός

ο φόβος έρχεται να δέσει

με την αγωνία…

Ἡ εἴδηση:

Βρέθηκαν καὶ ἄντρες ὀροθετικοὶ τοῦ ἔιτζ!

~~~~~~~~~~~~

ἐπιστήμη ψεύτρα,

τῶν μυαλῶν πλανεύτρα.

Βρέθηκαν, λέει, κι' ἄντρες... ὀροθετικοὶ!

Ἐπιστήμη ψεύτρα, Σεξουαλικὴ,

- ...ὧρες-ὧρες συμπεράσματα βγάζεις

ποὺ, νὰ ξέρεις, μυαλὰ λάθος…

Έγινε  ο ίδρος σαν νερό και  έφτιασε  ποτάμι

στο περιβόλι  χύθηκε  την ξηρασία να γιάνει

κείνο  το χώμα μούσκεψε ποτίστηκε με αίμα

ζευγάδες  μπήκαν στο βωβό και το έδωκαν σε μένα

δε τους το χώραγε η καρδιά σε αφέντες να το δώσουν

σημαία που είχαν πάνω του αυτοί να παραδώσουν

προτίμαγαν να σμίξουνε στους πάνω μαχαλάδες

με όσους γεννιούνται λεύτεροι και όχι ωσάν ραγιάδες

πήγανε στον καλόγηρο ανάψανε λαμπάδα

όσο θα καίει να έχει φως…

ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ



…

Κάθομαι εδώ και σκέφτομαι

πόσα πρέπει τάχα να ποντάρω ...

Στη ζωή μου δε ρίσκαρα τίποτα

για να δρέψω τώρα δάφνες.

Γλυκόπικρη η γεύση τους

πάντα μου άφηνε μια απορία ανάμνησης

εκείνων που δε φρόντισα να ζήσω.

Αν τα δώσω όλα, μπορούν δυο «τίποτα»

μετά να πορευτούν σαν

Ένα;

Θέλω να κερδίσω, πάντα αυτό ήθελα

Δεν άφησα όμως κανέναν να παίξει μαζί μου,

έστω για να δω πώς είναι κι όταν χάνεις..

Τώρα που η…

Το πρώτο μου δημοτικό.

Xάθηκε η τσίπα μάνα μου

Χάθηκ΄ η τσίπα μάνα μου

Ψεύτικα τα λόγια

Ψεύτικα λόγια μάνα μου

Λόγια κομπολόγια

Τούς είδες μιά

Τούς είδες δυό

Ε , διώξ΄τους πάραπέρα (δίς) 

Ξύπνησες νύχτα, μάνα μου

Ψάχνοντας την ημέρα

Μες το σκοτάδι, μάνα μου

Ψάχνεις να πείς αέρα

Τ΄ ακούς την μια

Μετά αλλιώς

Ε, διώξτους παραπέρα  (δίς)

Χάθηκ΄η τσίπα…